Tyroksyna jest głównym hormonem tarczycy, stanowi 70–80% całkowitej masy produkowanych hormonów. Ma słaby efekt biologiczny, będąc zasadniczo prohormonem. Aktywność nabywa się bezpośrednio w tkankach obwodowych, przekształcając się w trijodotyroninę (T3).
Ilość wytwarzanego hormonu jest regulowana przez jego stężenie w krążeniu ogólnoustrojowym zgodnie z zasadą sprzężenia zwrotnego - z nadmiarem tyroksyny we krwi sygnał jest wysyłany do struktur mózgu, które wytwarzają substancje stymulujące lub hamujące, w których aktywowane jest wytwarzanie tego ostatniego. Działając na tarczycę, zmniejszają jej aktywność, zmniejszając tworzenie tyroksyny. Odwrotna sytuacja występuje w przypadku niedoboru hormonalnego.
Tyroksyna nie ma specyficznych komórek docelowych, wpływających na jakiekolwiek komórki w ciele. Można go przypisać istotnym substancjom: T3 reguluje wszystkie rodzaje metabolizmu, przyspieszając lub spowalniając metabolizm, podwyższając temperaturę ciała, zwiększając wrażliwość struktur organizmu na adrenalinę i noradrenalinę, stymulując układ nerwowy i sercowo-naczyniowy oraz przyspieszając syntezę białek na rybosomach.
Jeśli ten hormon jest niedobór, przepisywane są jego tabletkowane syntetyczne analogi (lewotyroksyna, L-tyroksyna), które pozwalają utrzymać funkcjonowanie organizmu na odpowiednim poziomie.
Wskazania do stosowania syntetycznych analogów hormonów:
- zmniejszenie czynności tarczycy jest pierwotne lub w wyniku innych chorób;
- otyłość
- kretynizm;
- mózgowe choroby przysadki mózgowej;
- układowe choroby autoimmunologiczne obejmujące tarczycę;
- stan po chirurgicznym leczeniu wola, w tym jako zapobieganie nawrotowi;
- wole rozproszone z normalną funkcją;
- terapia skojarzona nadczynności tarczycy z tyreostatykami po normalizacji funkcji;
- pooperacyjne leczenie nowotworów złośliwych tarczycy jako terapia zastępcza.
Tyroksyna jest często przyjmowana bez recepty - w sporcie zawodowym w celu przyspieszenia metabolizmu oraz w życiu codziennym w celu zmniejszenia masy ciała.
Ile tyroksyny jest potrzebne do przedawkowania?
Dawka terapeutyczna tyrokiny jest ustalana stopniowo, w zależności od sytuacji klinicznej. Początkowa (minimalna) dawka dla osoby dorosłej wynosi 25 μg / dobę. Ilość leku wzrasta w ciągu kilku tygodni, aż do osiągnięcia dawki podtrzymującej, która jest obliczana indywidualnie, w zależności od stanu pacjenta, od 125 do 250 mikrogramów / dobę.
Maksymalna dawka terapeutyczna, powyżej której może rozwinąć się klinika przedawkowania, wynosi 300 μg / dobę.
Objawy przedawkowania
Dostępność i powszechne stosowanie syntetycznych preparatów hormonów tarczycy prowadzi do dużej liczby ostrych przedawkowania. Ułatwia to niezależna decyzja dotycząca przyjmowania tyroksyny bez konsultacji ze specjalistą i monitorowania poziomu T3, T4 i hormonu tarczycy we krwi.
Podobna praktyka prowadzi również do przewlekłego przedawkowania, które rozwija się przy długotrwałym stosowaniu dawek tyroksyny przekraczających terapeutyczne, ale niewystarczająco wysokie do wywołania ostrej reakcji.
Główne objawy ostrego przedawkowania to:
- kołatanie serca;
- zaburzenia dyspeptyczne (ból żołądka, nudności, utrata apetytu, biegunka);
- suchość w ustach
- ból głowy
- tachykardia i podwyższone ciśnienie krwi w spoczynku lub z niewielkim obciążeniem;
- drżenie kończyn;
- bezsenność
- podniecenie ruchowe i mowy, pobudzenie;
- gorączka niskiej jakości.
Objawy te pojawiają się z reguły kilka dni po rozpoczęciu podawania, co wiąże się z niskim współczynnikiem konwersji tyroksyny w tkankach obwodowych oraz z faktem, że aktywacja receptorów wewnątrzkomórkowych i synteza białek zajmuje pewien czas.
Manifestacje przewlekłego zatrucia rozwijają się przez długi czas na tle systematycznego podawania tyroksyny:
- utrata masy ciała;
- drażliwość, płaczliwość, labilność emocjonalna;
- nietolerancja ciepła;
- zwiększone pocenie się;
- naruszenie snu i czuwania;
- zmniejszona uwaga i pamięć, zmęczenie;
- osteoporoza;
- skurcze mięśni kończyn dolnych;
- duszność
- nadciśnienie tętnicze;
- wzrost tętna;
- u kobiet - nieregularne miesiączki.
Pierwsza pomoc w przypadku przedawkowania tyroksyny
Jeśli objawy pojawią się natychmiast po zażyciu leku, musisz:
- Opłucz żołądek, dla którego wypij 1-1,5 litra wody lub lekko różowy roztwór nadmanganianu potasu i wywołaj wymiotną potrzebę, naciskając na korzeń języka.
- Weź enterosorbent (Enterosgel, Polysorb, Polyphepan zgodnie ze schematem lub węgiel aktywny w ilości 1 tabletki na 10 kg masy ciała).
- Weź solankę przeczyszczającą (siarczan magnezu).
Jeśli objawy przedawkowania wystąpią kilka dni po rozpoczęciu przyjmowania leku, należy natychmiast przerwać leczenie i skonsultować się z lekarzem lub wezwać zespół pogotowia ratunkowego (w zależności od ciężkości stanu). W tym przypadku wykonywanie czynności promujących wiązanie i eliminację nadmiaru tyroksyny jest niepraktyczne.
Antidotum
Nie ma specyficznego antidotum na tyroksynę.
Kiedy wymagana jest pomoc medyczna?
W wielu przypadkach konieczne jest poszukiwanie pomocy:
- ranne dziecko, kobieta w ciąży, pacjent w podeszłym wieku;
- ostry tachykardia, odnotowano arytmię;
- wartości ciśnienia krwi gwałtownie wzrosły;
- rozwinęła się niezmienna biegunka, w stolcu są ślady krwi;
- rozwinięte objawy neurologiczne (drgawki, niedowład, porażenie);
- ofiara jest niedostępna lub jest w stanie depresji świadomości.
W zależności od ciężkości stanu ofiara otrzymuje leczenie ambulatoryjne lub jest hospitalizowana w specjalistycznym oddziale szpitala, gdzie przeprowadza się farmakoterapię objawową:
- beta-blokery tachykardii i nadciśnienia;
- glukokortykosteroidy w celu zahamowania obwodowej konwersji tyrozyny;
- w ciężkich przypadkach - hemosorpcja, plazmafereza.
Możliwe konsekwencje
Możliwe są konsekwencje przedawkowania tyroksyny:
- rozwój reakcji alergicznych, aż do obrzęku Quinckego;
- nadczynność tarczycy;
- zahamowanie produkcji hormonów podwzgórzowo-przysadkowych, które regulują funkcję tarczycy;
- skurcz oskrzeli;
- dusznica bolesna;
- osteoporoza.
