Torbiel okołonerwowa

Torbiel okołonerwowa (Tarlova) jest jedną z najczęstszych przyczyn bólu pleców. Jest to wnęka z płynem w środku, zlokalizowana w miejscu wyjścia z korzenia kręgosłupa. Najczęściej wpływa na kręgosłup krzyżowy, rzadziej wpływa na kręgi szyjne i lędźwiowe. Leczenie patologii odbywa się głównie chirurgicznie.

Torbiel okołonerwowa kręgosłupa - co to jest?

Torbiel okołonerwowa (pajęczak, Tarlova) jest łagodnym nowotworem w świetle kanału kręgowego, który ściska nerwy rdzeniowe i rdzeń kręgowy. Częściej formacje powstają z dwóch stron. Jest to wnęka wypełniona płynem mózgowo-rdzeniowym (płyn mózgowo-rdzeniowy). Choroba może rozwijać się w każdym wieku, ale częściej chorzy są w wieku 35–50 lat.

Nowotwór może powstać w dowolnej części kręgosłupa.

Kręgosłup

Częstotliwość występowania

Opis

Szyjki macicy

Bardzo rzadkie

Kręgi szyjne są oznaczone literą C. Torbiele na poziomie C1-C7 (od pierwszego do siódmego kręgu szyjnego) są niezwykle rzadkie. Zwykle dzieje się to po izolowanym uszkodzeniu odcinka szyjnego kręgosłupa.

Piersi

Bardzo rzadkie

Kręgi piersiowe są oznaczone Th. Torbiele okołonerwowe na poziomie Th1-Th12 praktycznie nie występują.

Odcinek lędźwiowy

Rzadko

Kręg lędźwiowy jest dotknięty częściej niż szyjny i piersiowy. Kręgi w tej sekcji są oznaczone literą L.

Sakralny (święty)

W 95% przypadków

Najczęściej torbiele Tarłowa tworzą się w regionie sakralnym. Kręgi w tej części kręgosłupa są oznaczone literą S. Część krzyżowa kręgosłupa składa się z 5 kręgów (S1, S2, S3, S4, S5).

Torbiel Tarłowa na poziomie kręgu S2 znajduje się w połowie przypadków choroby. Przy mniej więcej tej samej częstotliwości wykrywane są formacje na poziomie S1, pozostałe kręgi krzyżowe są mniej dotknięte.

Przyczyny wystąpienia

Nie ma jednego powodu, który prowadziłby do powstania tej patologii. Pewną rolę w rozwoju choroby odgrywa dziedziczność. Różne czynniki mogą wpływać na:

  1. Uraz kręgosłupa
  2. Procesy zapalne z tyłu.
  3. Nadciśnienie alkoholowe (podwyższone ciśnienie płynu mózgowo-rdzeniowego).
  4. Konsekwencje operacji.

Główne objawy

Małe formacje okołonerwowe są bezobjawowe. Jeśli rozmiar wzrasta, torbielowaty nowotwór ściska zakończenia nerwowe, co prowadzi do nieprzyjemnych wrażeń. Objawy mogą być różne, ale z reguły głównym objawem patologii jest ból pleców. To, jakie objawy się pojawią, zależy od wielkości guza i jego lokalizacji:

  • im większy rozmiar, tym wyraźniejsze objawy kliniczne;
  • lokalizacja bólu zależy od tego, która część kręgosłupa jest dotknięta;
  • napromienianie bólu zależy od tego, który nerw rdzeniowy jest ściśnięty.

Nazwa objawu

Opis

Ból

Ból pleców jest głównym objawem choroby. Ból pojawia się podczas długotrwałego siedzenia, chodzenia, podczas ćwiczeń. Lokalizacja bólu może być różna i zależy od tego, na jakim poziomie powstała torbiel:

C1-C7 - ból szyi;

Th1-Th12 - ból w klatce piersiowej;

L1-L5 - ból dolnej części pleców;

S1-S5 - ból w dolnej części pleców.

Ból może promieniować do kończyn dolnych, okolicy pachwinowej, dolnej części brzucha. W tym przypadku często bólowi pleców towarzyszy osłabienie kończyn dolnych, co jest związane z uszkodzeniem odpowiednich nerwów.

Zaburzenia narządu miednicy

Perioduralnej torbieli kości krzyżowej może towarzyszyć naruszenie unerwienia narządów miednicy, co wiąże się z uciskiem odpowiednich nerwów. Jak to się objawia:

Zaburzenia seksualne

Nietrzymanie moczu i kału;

Częste oddawanie moczu lub bolesne oddawanie moczu;

Zaparcia lub biegunka

Parestezja

Podczas kompresji nerwów może wystąpić drętwienie i uczucie pełzania.

Ogólnie objawy przypominają uszkodzenie kręgosłupa dowolnej natury. Ale choroba ma swoje własne cechy kliniczne:

  • objawy zwykle postępują stopniowo, rzadziej obserwuje się falisty przebieg;
  • objawy często naśladują wzór przepukliny krążka międzykręgowego z naruszeniem nerwów;
  • pęknięcie torbieli powoduje gwałtowny spadek ciśnienia śródczaszkowego, któremu towarzyszą zawroty głowy i utrata przytomności;
  • przy długotrwałym istnieniu torbiele mogą powodować zniszczenie struktur kostnych kości krzyżowej, co prowadzi do patologicznych złamań.

Metody diagnostyczne

Nie można postawić diagnozy tylko na podstawie objawów klinicznych. Objawy mogą wskazywać na uszkodzenie określonego kręgosłupa, ale nie można określić charakteru choroby bez zastosowania dodatkowych metod diagnostycznych. Do diagnozy zaleca się obrazowanie rezonansem magnetycznym (MRI) lub tomografię komputerową (CT). Za pomocą MRI i CT można wizualizować tworzenie torbielowate, określać jej lokalizację i rozmiar, a także przeprowadzać diagnostykę różnicową guzów i ropni.

Jak leczyć patologię

Nie wszystkie torbielowate formacje kręgosłupa powinny zostać usunięte. Taktyka leczenia zależy od dwóch czynników - wielkości formacji i obecności objawów. Przy bezobjawowym przebiegu choroby radykalne leczenie nie jest stosowane, wystarczy obserwacja za pomocą rocznego skanu MRI. Jeśli występują objawy kliniczne, zaleca się leczenie zachowawcze lub chirurgiczne.

W razie potrzeby torbiel Tarlova usuwa się chirurgicznie

Leczenie zachowawcze

Leczenie zachowawcze obejmuje stosowanie leków i fizjoterapii. Całkowicie pozbyć się choroby za pomocą leków nie działa. Leczenie zachowawcze ma na celu zmniejszenie nasilenia objawów i zapobieganie powikłaniom. Jakie leki są stosowane:

  • niesteroidowe leki przeciwzapalne - Dicloberl, Movalis;
  • środki przeciwbólowe w celu łagodzenia bólu - Ketanov, Analgin;
  • leki poprawiające procesy metaboliczne - pentoksyfilina, kwas nikotynowy, witaminy z grupy B.

Wskazania do leczenia chirurgicznego

Jeśli leczenie zachowawcze nie pomoże, przejdź do bardziej radykalnych metod. Istnieją inne wskazania do operacji:

  1. Rozmiar torbielowatej masy wynosi ponad 1,5 cm.
  2. Silny ból
  3. Niedobór neurologiczny (zaburzenia seksualne, zaburzenia miednicy).
Potrzebę operacji określa lekarz po pełnym badaniu i uzyskaniu informacji o wielkości i lokalizacji edukacji.

Jak działa operacja?

Objętość leczenia chirurgicznego ustala się indywidualnie. Uwzględnia się wielkość wykształcenia, wiek pacjenta, obecność współistniejących chorób. Najczęściej stosowane metody aspiracji i laminektomii.

Nazwa operacji

Zalety i wady

Jak działa operacja?

Aspiracja treści

Główną zaletą operacji jest niska inwazyjność i łatwość wdrożenia.

Główną wadą jest częsty rozwój nawrotów. Średnio efekt operacji trwa dwa miesiące. Po wprowadzeniu kleju fibrynowego często rozwija się aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.

Operacja odbywa się pod kontrolą CT. Za pomocą specjalnej igły zawartość torbieli jest zasysana, co prowadzi do zmniejszenia jej wielkości. Aby poprawić efekt, do wnęki można wprowadzić klej fibrynowy.

Laminektomia

Jest to bardziej radykalna operacja, a główną zaletą jest niskie prawdopodobieństwo nawrotu. Wadą jest wysoka inwazyjność, jako powikłanie może rozwinąć się deficyt neurologiczny lub infekcja.

Mały kawałek kości kręgowej jest usuwany powyżej korzenia nerwu. Następnie torbielowata formacja jest usuwana z późniejszym zamknięciem (zszycie ściany, uszkodzenie plastyczne).