Podczas wzrostu ciało ludzkie przechodzi wiele zmian, w niektórych okresach - kryzys. Znaczenie słowa „kryzys” z medycznego punktu widzenia różni się od ogólnie przyjętego w społeczeństwie. Dla gospodarki jest to wyjątkowo niekorzystny okres, po którym trudno oczekiwać natychmiastowych pozytywnych zmian. W medycynie używane jest oryginalne znaczenie greckiego słowa „krinein” - „dzielę się”. Oznacza to, że kryzys to gwałtowne przejście z jednego stanu do drugiego, jakościowo zmienione. W pediatrii etapy rozwoju dziecka są podzielone między sobą przez okresy krytyczne. Jest to najbardziej wrażliwy czas dla ciała, ale po kryzysie ciało nabywa nowych cech, przechodzi na zupełnie inny poziom istnienia. Zmieniają się parametry anatomiczne i fizjologiczne, dziecko rośnie i zbliża się do standardu życia dorosłych.
Istnieją różne klasyfikacje, które starają się odzwierciedlić etapy rozwoju dziecka w stosunku do jego branży:
- Pedagogiczne;
- Legalne;
- Psychologiczne;
- Medyczne.
Nauczyciele określają związane z wiekiem możliwości nauczania dzieci, stopień ich rozwoju intelektualnego. Duże znaczenie mają etapy rozwoju mowy dziecka jako drugiego układu sygnalizacyjnego o wyższej aktywności nerwowej.
Klasyfikacja prawna określa stopień odpowiedzialności wobec prawa oraz zapewnia majątek i inne prawa nieletnich.
Psychologia rozważa etapy rozwoju dziecka w zakresie kształtowania osobowości, biorąc pod uwagę dziedziczne i nabyte umiejętności komunikacyjne w społeczeństwie.
Klasyfikacja medyczna uznaje okres dzieciństwa za początkowy okres życia, w którym dzieci w niektórych grupach wiekowych mają własne cechy anatomiczne i fizjologiczne. Z punktu widzenia genetyki etapy rozwoju dziecka obejmują bardzo początkowy okres istnienia, od momentu powstania zygoty. To pierwszy kryzys w życiu człowieka. Zakończenie dzieciństwa w dziedzinie medycyny kończy się w okresie dojrzewania.
Etapy wieku rozwoju dziecka
W zależności od wieku osoby lata życia w dzieciństwie są podzielone na pewne okresy. Klasyfikacja medyczna uwzględnia anatomiczne i fizjologiczne cechy ciała, stosowane w przypadku medycznych metod diagnozowania i leczenia. Wiele sekcji wydaje się nie do przyjęcia dla społeczeństwa, pedagogiki, jurysdykcji, ale etapy rozwoju dziecka w taki czy inny sposób zaczynają się od pierwszej minuty po poczęciu i są podzielone na następujące okresy:
- Płód;
- Okołoporodowy;
- Klatka piersiowa;
- Przedszkole;
- Przedszkole;
- Szkoła: junior i senior (okres dojrzewania).
Wewnątrzmaciczny etap rozwoju dziecka trwa 280 dni, czyli 10 miesięcy księżycowych. W tym okresie życia określa się trzy kryzysowe punkty rozwoju płodu:
- Formacja zygoty;
- Tworzenie łożyska;
- Poród.
W każdym segmencie życia wewnątrzmacicznego osoby zachodzą procesy układania i tworzenia narządów wewnętrznych. Ma to ogromne znaczenie dla zapobiegania chorobom wrodzonym. Czynniki szkodliwe są wykluczone, wybiera się niezbędne i bezpieczne leki dla przyszłej matki.
Noworodkowy etap rozwoju dziecka obejmuje pierwsze cztery tygodnie życia danej osoby. Jest to okres noworodka, który charakteryzuje się przystosowaniem do życia po pobycie wewnątrzmacicznym. W tym czasie ciało dziecka nieustannie zmaga się z agresywnymi czynnikami środowiskowymi.
W okresie niemowlęcym następuje dalsza adaptacja. Dzieci karmione piersią są bardziej odporne na infekcje, ponieważ są chronione przez odporność matki. Jednak wiele procesów zachodzących w ciele dziecka jest obecnie podatnych na uogólnienie. Tak więc gorączkowej reakcji u prawie wszystkich dzieci towarzyszy zespół konwulsyjny. W ciągu jednego roku życia kończy się piersiowy etap rozwoju dziecka. Dziecko jest w pełni przystosowalne do otoczenia.
Okres rozwoju przedszkolnego trwa od jednego do trzech lat. Dzieci są podatne na infekcje związane z wiekiem, zwiększając kontakt z rówieśnikami. Przez tak krótki czas wszystkie etapy rozwoju mowy dziecka przechodzą, więc dzieci podlegają obowiązkowemu badaniu przez logopedy. Jest to czas infekcji dziecięcych: ospa wietrzna, odra, szkarlatyna, zakaźna świnka itp.
Przedszkolny etap rozwoju dziecka trwa od trzech do siedmiu lat. Następuje wyraźny spadek wzrostu masy ciała, ale wzrost kończyn trwa. W wieku sześciu lat rozpoczyna się wymiana zębów pierwotnych. Procesy patologiczne tracą swój systemowy charakter, a choroby ograniczają się do uszkodzenia poszczególnych narządów.
W okresie dzieciństwa w szkole podstawowej układ kostny podlega największemu obciążeniu i zapobiega się skrzywieniu kręgosłupa. Zmiana odżywiania na tym etapie rozwoju dziecka wywołuje rozwój patologii przewodu żołądkowo-jelitowego. Dzieci cierpią z powodu nieprzestrzegania zasad higieny, co objawia się chorobami „brudnych rąk”: infekcjami jelitowymi, infekcjami robaków pasożytniczych, ostrym zapaleniem wątroby.
Dojrzewanie, czyli ostatni etap rozwoju dziecka, charakteryzuje się rozwojem wtórnych narządów płciowych, począwszy od 12 lat. W wieku 16 lat objawy kliniczne wszystkich chorób u nastolatków przebiegają w taki sam sposób, jak u dorosłych.
Główne etapy rozwoju dziecka
Okresy krytyczne determinują przejścia od jednego stanu ciała dziecka do drugiego. Dlatego główne etapy rozwoju dziecka są podzielone przez następujące kryzysy:
- Noworodki;
- Pierwszy rok życia;
- Trzy lata;
- Siedem lat;
- Siedemnaście lat.
W niektórych krajach prawny wiek dla dorosłości wynosi 21 lat, w zależności od poziomu rozwoju większej aktywności nerwowej. Z punktu widzenia fizjologii ostateczna formacja osobowości kończy się 25 lat.
