Zakończenie ciąży może nastąpić z różnych powodów. Z reguły przeprowadza się to do 12 tygodni, gdy istnieje najmniejsze ryzyko nie tylko dla zdrowia, ale także dla życia kobiety. Jednak ze względów medycznych okres ten może zostać przedłużony do 22 tygodni. Wybór kliniki, w której wykonywana jest aborcja, a także jej koszt zależą od metody zabiegu, wskazań społecznych i medycznych.
Gdzie mają aborcję?
Jeśli istnieje stan medyczny, aby przerwać ciążę, lekarz prowadzący poinformuje Cię, gdzie wykonywana jest aborcja, a także jakie dodatkowe badania będą musiały zostać wykonane. Z reguły aborcja jest płatna, ale z przyczyn medycznych lub społecznych koszty mogą być pokrywane przez firmę ubezpieczeniową.
Oznaczenia społeczne w różnych krajach mogą się nieznacznie różnić. Zazwyczaj obejmują one:
- Ciąża z powodu gwałtu;
- Śmierć męża;
- Rozwód w czasie ciąży;
- Pozbawienie praw rodzicielskich kobiety.
Obecność lub brak dowodów społecznych nie wpływa na miejsce wykonywania aborcji. Aby przeprowadzić zabieg aborcji, możesz udać się do szpitali i klinik z oddziałem ginekologicznym lub położniczym. Wykonując procedurę w nowoczesnych warunkach, nie należy obawiać się, że aborcja jest bolesna, ponieważ podczas jej wykonywania stosuje się znieczulenie.
Wczesne aborcje mogą odbywać się również w centrach medycznych z odpowiednią licencją. W przypadku aborcji medycznej przebywanie w szpitalu nie jest wymagane. Po badaniach ginekolog przepisuje niezbędne leki, a także upewnia się, że aborcja przebiega bez powikłań.
Wskazania medyczne do aborcji to choroby i stany, które mogą prowadzić do śmierci kobiety. Zwykle zależy od nich, czy aborcja zostanie wypłacona, czy też jej koszt zostanie pokryty z ubezpieczenia medycznego.
Wskazania medyczne obejmują również zdiagnozowane wady rozwojowe płodu, które według lekarza są niezgodne z życiem. Obecność takich wskazań nie wpływa na to, gdzie wykonywana jest aborcja, jednak jeśli procedura zostanie wykonana w późniejszym terminie, lekarz zwykle wypisuje skierowanie do oddziału ginekologicznego szpitala okręgowego, wyposażonego w niezbędny sprzęt.
Lista wskazań medycznych jest dość obszerna, ale najczęściej przerwa jest przeprowadzana zgodnie z następującymi wskazaniami medycznymi:
- Kontakt kobiety w ciąży z chorą różyczką przez okres do 12 tygodni;
- Aktywna gruźlica;
- Obecność ciężkiej cukrzycy występującej z uszkodzeniem nerek;
- Obecność nowotworów złośliwych, do leczenia których wykonuje się prześwietlenie narządów miednicy matki;
- Obecność ostrej białaczki i niektórych ciężkich chorób krwi;
- Niektóre choroby układu hormonalnego występujące w fazie aktywnej;
- Wszystkie rodzaje uzależnień;
- Choroby psychiczne występujące w ciężkich postaciach;
- Obecność padaczki z opornością na leczenie i częstymi napadami;
- Różne neuroinfekcje, w tym zapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu i ostry krwotok mózgowy;
- Nieprzerwane wymioty;
- Wrzód trawienny z krwawieniem;
- Ciężkie wady serca;
- Kłębuszkowe zapalenie nerek;
- Późna marskość wątroby i zapalenie wątroby;
- Choroby ogólnoustrojowe i reumatyczne występujące w ostrej postaci.
Technika aborcji
Wiele młodych kobiet obawia się, że aborcja jest bolesna. Jednak w nowoczesnych warunkach każdy rodzaj aborcji jest bezbolesny, dlatego należy uważać tylko na możliwe komplikacje.
Aborcja medyczna jest płatna. Przy całej pozornej prostocie tej procedury nie zaleca się przeprowadzania jej niezależnie w domu. Występowanie powikłań po aborcji medycznej jest dość częstym zjawiskiem. Ponadto lekarz będzie w stanie poprawnie obliczyć wymaganą dawkę leku i przepisać terapię w celu najszybszego przywrócenia funkcji rozrodczej kobiety.
Inną powszechną metodą aborcji jest aspiracja próżniowa. Technika jego realizacji polega na odessaniu zarodka i łożyska z jamy macicy. Dzisiaj ta metoda praktycznie zastąpiła bardziej niebezpieczny klasyczny łyżeczkowanie, które może wyrządzić wielką szkodę błonie śluzowej macicy.
Zwykle to chirurgiczny rodzaj aborcji powoduje u kobiet największe obawy, że aborcja jest bolesna. Jednak tak nie jest, ponieważ w procedurze stosuje się znieczulenie ogólne lub miejscowe.
Podczas przeprowadzania znieczulenia miejscowego lek wstrzykuje się bezpośrednio do szyjki macicy, co powoduje jego ekspansję przy jednoczesnym znieczuleniu. Czasami pół godziny przed znieczuleniem miejscowym podaje się środki uspokajające. Zastosowanie znieczulenia ogólnego wydłuża czas spędzony w szpitalu, zależy to od indywidualnej reakcji na podany lek.
