Taichi to jednocześnie gimnastyka lecznicza, sztuka walki i taniec. Taichi pochodzi ze starożytnych Chin - w tym czasie zrodził się pomysł stworzenia tańca, który mógłby uzdrowić ciało, wzmocnić morale i przywrócić zerwane połączenie ciała z umysłem.
Dzisiaj mistrzowie taichi zalecają tę technikę, jeśli konieczne jest wzmocnienie stawów i mięśni, zwiększenie elastyczności mięśni, poprawa koordynacji i skrócenie okresu regeneracji po złamaniach lub kontuzjach. Taichi służy również jako doskonała profilaktyka osteoporozy, sposób na podniesienie ogólnego tonu.
Taichi można studiować jako sztukę walki, ale w tym celu należy odwiedzić specjalne sekcje. Jeśli celem jest wyzdrowienie za pomocą tej gimnastyki, to, jak mówią mistrzowie taichi, nie ma trudnego ćwiczenia - wystarczy wziąć kilka lekcji i możesz kontynuować, jeśli chcesz, w domu.
Błędem będzie studiowanie taichi, aby schudnąć. Zawiera taichi - płynny ruch, stałą koncentrację i medytację, a nie szybkość i siłę. Ta gimnastyka uczy kontrolować ciało i umysł. Opiera się na doktrynie energii, której prawidłowy obieg zapewnia zdrowie fizyczne i duchowe.
Jak zaczyna się trening Taichi
Ponieważ sama gimnastyka nie oznacza zamieszania i dynamiki, należy również rozpocząć naukę technologii wolniej. Najpierw musisz nauczyć się kontrolować ciało - aby móc stać na jednej nodze, nie upaść, trzymając prawidłowo kręgosłup i prawidłowo poruszając nogami i rękami. Podczas treningu taichi mięśnie stopniowo przyzwyczajają się do napięcia, ból stawów zmniejsza się, a rozciąganie poprawia się.
Im dłużej trening trwa, tym bardziej taichi wpływa na świadomość. Ci, którzy zajmują się gimnastyką, stale mówią, że zdolność do pracy i koncentracja poprawiają się, drażliwość zanika, poziom emocjonalny zostaje wyrównany, a stan układu nerwowego wyraźnie się poprawia.
Gimnastyka praktycznie nie ma przeciwwskazań, może być stosowana nawet u pacjentów z rakiem i osób starszych.
Do zajęć z taichi odpowiednie są buty z cienkimi podeszwami, aby lepiej czuć powierzchnię podłogi lub ziemi. Można także ćwiczyć boso lub w skarpetach, jeśli pozwala na to temperatura pomieszczenia. Forma treningu powinna być taka, aby nie ograniczała ruchów i nie odwracała uwagi od wykonywania ćwiczeń.
Taichi można ćwiczyć codziennie, np. Joga, w pomieszczeniu lub na zewnątrz. Ważne jest monitorowanie temperatury zewnętrznej - powinna być wygodna, czyli nie gorąca i nie zimna.
Kolejnym ważnym punktem jest wybór mistrza Taichi. Jeśli celem jest przywrócenie relacji ze sobą, a nie tylko dobra zabawa, powinieneś znaleźć osobę, która od dawna ćwiczy taichi. Obecnie wiele centrów fitness oferuje taką gimnastykę, ale w większości przypadków mówimy tylko o nietypowym aerobiku bez medytacji i samoświadomości.
Również w Taichi ważne jest indywidualne podejście trenera, zwróć na to uwagę. Twoja kondycja psychiczna i fizyczna powinna być wzięta pod uwagę.
Przykłady ćwiczeń
Oto przykład zestawu ćwiczeń Tai Chi:
- „Zanurzenie w Chi”. Musisz wyprostować się, rozłożyć nogi na szerokości bioder, rozłożyć ciężar ciała na stopach, ugiąć kolana (lekko). Nazywa się to pozycją początkową. Po przyjęciu musisz wziąć głęboki oddech, podnieść ręce do poziomu ramion, podnieść ręce, zgiąć łokcie, aby dłonie znalazły się na wysokości czoła, a następnie wyprostuj ręce przed sobą. Konieczne jest więc wykonanie 4 razy;
- „Uściski z księżycem”. Przyjęta zostaje początkowa pozycja opisana powyżej, bierze się głęboki oddech, ramiona są zgięte, jakby trzymały piłkę, palce prawej stopy spoczywają na ziemi, a jej pięta dotyka lewej kostki. Prawe kolano jest z boku;
- „Grzywa konia”. Pozostając w Uścisku z pozycją Księżyca, weź głęboki oddech, zrób krok w prawo. Nogi powinny być nieco szersze niż szerokość ramion. Prawa ręka jest popychana do przodu, jej łokieć jest lekko zgięty, ręka unosi się, a dłoń jest zwrócona w kierunku twarzy. Lewa ręka powinna być również zgięta w łokciu, a jej nadgarstek jest dociśnięty do uda (jego górna część), ręka jest wyciągnięta do przodu;
- „Jerk”. Pozostając w pozycji „Grzywa konia”, musisz wziąć głęboki oddech, odchylić się do tyłu, nie spieszyć się z wyprostowaniem, zgiąć lewy łokieć, aby dłoń znalazła się na wysokości czoła. Prawa ręka również zgina się w łokciu, dłoń patrzy w dół. Następnie musisz wziąć głęboki oddech i gwałtownie wyrzucić lewą rękę do przodu. Jej ręka jest jednocześnie zgięta, a dłoń patrzy do przodu.
