Witamina P (często nazywana rutyną) to grupa biologicznie aktywnych substancji, które są bioflawonoidami. W sumie zawiera około 150 witamin o właściwościach rutyny: należą do nich kumaryny, katechiny, antocyjany, hesperydyna, kwercetyna i wiele innych.
Witamina P została wyizolowana ze skórki cytryny przez amerykańskiego biochemika Alberta Saint-Gyordi w 1936 roku jako substancja zwiększająca wytrzymałość ściany naczyń krwionośnych i naczyń włosowatych.
Zastosowanie witaminy P.
Działanie farmakologiczne witaminy A polega na aktywnym uczestnictwie wraz z witaminą C w reakcjach redoks w organizmie (ze względu na ścisłą interakcję z kwasem askorbinowym grupa bioflawonoidów nazywana jest również witaminą C2). Witaminy z grupy P chronią adrenalinę i witaminę C przed utlenianiem, częściowo usuwają stopień niedoboru witaminy kwasu askorbinowego, zmniejszają kruchość i przepuszczalność naczyń włosowatych, mają wyraźne działanie przeciwalergiczne, zmniejszające przekrwienie, przeciwzapalne i łagodne przeciwskurczowe.
Witamina P wspiera budowę, funkcję, elastyczność i stopień przepuszczalności naczyń krwionośnych, zapobiegając ich stwardnieniu i pomagając utrzymać stabilne ciśnienie krwi.
Uważa się, że witamina P przy regularnym przyjmowaniu przez co najmniej 4 tygodnie w dawce nie większej niż 60 mg / dzień zmniejsza poziom ciśnienia wewnątrzgałkowego, co czyni ten element niezbędnym środkiem zapobiegania jaskrze. Ponadto bioflawonoid jest w stanie delikatnie stymulować aktywną aktywność kory nadnerczy, zwiększając w ten sposób produkcję glukokortykoidów.
W zależności od ich przeznaczenia, witaminy z grupy P mają działanie hipoazotemiczne, przeciwnowotworowe, przeciwzapalne, przeciw wrzodowe, żółciopędne, chroniące przed promieniowaniem i niektóre inne działania na organizm.
Źródła witaminy P.
Pomimo faktu, że dokładne zapotrzebowanie człowieka na witaminę P nie zostało ustalone, nadal podaje się dane orientacyjne - stanowią one połowę normy witaminy C lub 35-50 mg bioflawonoidów dziennie. Terapeutyczna dawka witaminy - 100-200 mg / dzień.
Niedobór witaminy P często łączy się z brakiem witaminy C w organizmie, ponieważ oba pierwiastki mają to samo źródło spożycia (warzywa i owoce).
Zawartość witaminy P w żywności:
- Aronia (4000 mg);
- Wiśnia (1200-2500 mg);
- Czarna porzeczka (900-1500 mg);
- Suchy owoc dzikiej róży (650–680 mg);
- Cytryny, pomarańcze (500 mg);
- Czerwona papryka, szczaw (500 mg);
- Borówka brusznica (350–600 mg);
- Żurawina (250–330 mg);
- Ciemne wiśnie (230–900 mg);
- Agrest (230-550 mg);
- Granaty (200–700 mg);
- Pigwa (200–820 mg);
- Truskawki (150–210 mg);
- Koper (170 mg);
- Liście pietruszki (157 mg);
- Śliwka (110–300 mg);
- Gruszka (100–250 mg);
- Brzoskwinie (50–350 mg);
- Marchewki (50–100 mg);
- Ziemniaki (20–35 mg);
- Jabłka (10–60 mg).
Ponieważ witamina P nie jest syntetyzowana przez organizm, a jej nadmiar nie gromadzi się w tkankach, powyższe pokarmy muszą być zawarte w codziennej diecie danej osoby.
Pomimo faktu, że witamina P w pokarmach roślinnych jest zawarta w wystarczających ilościach, obróbce cieplnej i chemicznej, tlen i światło słoneczne narażają bioflawonoidy na zniszczenie. Tkanki palacza są narażone na podobny efekt, który poprzez ich uzależnienie zmniejsza ilość witaminy P w organizmie.
Wskazania do witaminy P.
Do celów terapeutycznych witamina P jest stosowana w chorobach takich jak:
- Zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie wsierdzia, reumatyzm;
- Skaza krwotoczna, choroba popromienna, krwotok siatkówki;
- Przewlekłe kłębuszkowe zapalenie nerek;
- Zapalenie pajęczynówki;
- Nadciśnienie, choroba wieńcowa;
- Alergia
Niedobór i nadmiar witaminy P
Wyczerpaniu organizmu witaminą P towarzyszy uczucie złego samopoczucia, ogólne osłabienie, zmęczenie, ból kończyn, choroba przyzębia, krwotok punktowy pod skórą, wypadanie włosów, trądzik.
Nadmiar witaminy P nie stanowi zagrożenia, ponieważ jest łatwo usuwany z organizmu w naturalny sposób.
