Wodorotlenek amonu jest znany jako suplement diety z grupy emulgatorów. Ze względu na swoje właściwości chemiczne wodorotlenek amonu stosuje się głównie jako regulator kwasowości.
Produkcja wodorotlenku amonu
Wodorotlenek amonu jest wodnym roztworem amoniaku. Roztwór jest klarowny, o ostrym i ostrym zapachu. W sposób przemysłowy i w dużych ilościach możliwe jest wytwarzanie wodorotlenku amonu przez rozpuszczenie produktów spalania węgla w wodzie.
Zastosowanie wodorotlenku amonu
Jako suplement diety wodorotlenek amonu jest oznaczony jako E527 i jest dozwolony w Rosji i na Ukrainie. Jest dodawany do karmelowych słodyczy, produktów kakaowych i niektórych rodzajów czekolady. W tych produktach wodorotlenek amonu utrzymuje wymaganą wartość kwasowości zgodnie z recepturą, pełniąc rolę bufora. Faktem jest, że ziarna kakaowe zawierają do 2% kwasów w swoim składzie, które są neutralizowane po dodaniu wodorotlenku amonu do składu produktu.
Oprócz przemysłu spożywczego, roztwory wodorotlenku amonu są szeroko stosowane w medycynie, w artykułach gospodarstwa domowego. 10% roztwór tej substancji jest lepiej znany jako amoniak lub woda amoniakalna. Po wdychaniu dochodzi do stymulacji ośrodka oddechowego, który służy do utraty przytomności, omdlenia i gdy konieczne są wymioty. Zewnętrznie, ze względu na swoje właściwości antyseptyczne i chłodzące, wodorotlenek amonu nadaje się do leczenia rąk, zadrapań i otarć oraz ukąszeń owadów.
Ponadto wodorotlenek amonu stosuje się w produkcji sody i detergentów, farb, nawozów.
Szkodliwy wodorotlenek amonu
Wodorotlenek amonu dodaje się do produktów spożywczych zgodnie z instrukcjami i zaleceniami technologicznymi, często w połączeniu z innymi wodorotlenkami. Norma zawartości tej substancji w czekoladzie i kakao nie powinna przekraczać 70 g / kg suchej masy.
W wielu krajach (Nowa Zelandia, Australia, niektóre kraje europejskie) wodorotlenek amonu jest zabroniony jako suplement diety. Istnieją dowody, że substancja ta może negatywnie wpływać na zdrowie ludzi, powodując toksyczne uszkodzenie wątroby i jelit.
Szkodliwość wodorotlenku amonu polega na tym, że ta dość niestabilna substancja łatwo ulega przemianie w amoniak i wodę. Amoniak podrażnia błonę śluzową przewodu pokarmowego. Nie ma jasnych standardów dotyczących dziennego spożycia wodorotlenku amonu.
