Niewydolność naczyniowa

Krótki opis choroby

Niewydolność naczyniowa to naruszenie miejscowego lub ogólnego krążenia krwi, które opiera się na niewydolności naczyń krwionośnych, spowodowane z kolei naruszeniem ich drożności, obniżeniem tonów i przepływającej przez nie krwi.

Niewystarczalność może być systemowa lub regionalna (lokalna) - w zależności od sposobu rozprzestrzeniania się naruszeń. W zależności od tempa choroby może wystąpić ostra niewydolność naczyniowa i przewlekła.

Czysta niewydolność naczyniowa występuje rzadko, najczęściej wraz z objawami niewydolności naczyniowej objawia się niewydolność mięśnia sercowego. Niewydolność sercowo-naczyniowa rozwija się z powodu faktu, że te same czynniki często wpływają na mięsień sercowy i mięśnie naczyniowe. Czasami niewydolność sercowo-naczyniowa ma charakter wtórny, a patologia serca występuje z powodu złego odżywiania mięśni (brak krwi, niskie ciśnienie w tętnicach).

Powody pojawienia się

Przyczyną choroby są zwykle zaburzenia krążenia w żyłach i tętnicach, które powstały z różnych przyczyn.

Ogólnie rzecz biorąc, ostra niewydolność naczyniowa rozwija się z powodu wcześniejszych urazów czaszkowo-mózgowych i ogólnych, różnych chorób serca, utraty krwi i stanów patologicznych, na przykład ostrego zatrucia, ciężkich infekcji, rozległych oparzeń, organicznych zmian układu nerwowego i niewydolności nadnerczy.

Objawy niewydolności naczyniowej

Ostra niewydolność naczyniowa objawia się w postaci omdlenia, wstrząsu lub zapaści.

Omdlenie jest najłagodniejszą formą niepowodzenia. Objawy niewydolności naczyniowej z omdleniem: osłabienie, nudności, ciemnienie w oczach, szybka utrata przytomności. Puls jest słaby i rzadki, ciśnienie jest niskie, skóra jest blada, mięśnie są rozluźnione i nie ma skurczów.

W przypadku zapaści i wstrząsu pacjent jest w większości przypadków przytomny, ale jego reakcje są zahamowane. Pojawiają się skargi na osłabienie, niską temperaturę i ciśnienie (80/40 mm Hg lub mniej), tachykardia.

Głównym objawem niewydolności naczyniowej jest gwałtowny i szybki spadek ciśnienia krwi, który wywołuje rozwój wszystkich innych objawów.

Przewlekła niewydolność naczyniowa objawia się najczęściej w postaci niedociśnienia tętniczego. Warunkowo tę diagnozę można postawić z następującymi objawami: u starszych dzieci - ciśnienie skurczowe poniżej 85, do 30l. - presja poniżej poziomu 105/65, u osób starszych - poniżej 100/60.

Diagnoza choroby

Na etapie badania lekarz oceniając objawy niewydolności naczyniowej rozpoznaje, jaką formę niewydolności objawia się, omdlenia, wstrząsu lub zapaści. Jednocześnie poziom presji nie jest decydujący w diagnozie, powinieneś przestudiować historię medyczną i dowiedzieć się o przyczynach ataku. Na etapie badania bardzo ważne jest ustalenie, jaki rodzaj niewydolności wystąpił: sercowy lub naczyniowy, ponieważ opieka w nagłych wypadkach na te choroby jest zapewniana na różne sposoby.

Jeśli objawia się niewydolność sercowo-naczyniowa, pacjent zmuszony jest siedzieć - w pozycji leżącej na plecach jego stan znacznie się pogarsza. Jeśli rozwinie się niewydolność naczyniowa, pacjent musi się położyć, ponieważ w tej pozycji jego mózg jest lepiej zaopatrzony w krew. Skóra z niewydolnością serca jest różowawa, z naczyniowo - jasnym, czasem z szarawym odcieniem. Niewydolność naczyniowa wyróżnia się również tym, że ciśnienie żylne nie jest zwiększone, żyły w szyi są zapadnięte, brzegi serca się nie poruszają i nie występuje stagnacja płuc charakterystyczna dla patologii serca.

Po postawieniu wstępnej diagnozy na podstawie ogólnego obrazu klinicznego pacjent otrzymuje pierwszą pomoc, w razie potrzeby hospitalizowaną, zaleca się badanie układu krążenia. Aby to zrobić, może zostać przepisany na osłuchiwanie naczyń krwionośnych, elektrokardiografię, sfigmografię, flebografię.

Leczenie niewydolności naczyniowej

Natychmiast należy zapewnić opiekę medyczną w przypadku niewydolności naczyniowej.

W przypadku wszystkich postaci ostrej niewydolności naczyniowej należy pozostawić pacjenta w pozycji leżącej na plecach (w przeciwnym razie może dojść do zgonu).

W przypadku omdlenia należy poluzować ubranie na szyi ofiary, poklepać go po policzkach, spryskać klatkę piersiową i twarz wodą, nadać zapach ciekłego amoniaku i przewietrzyć pomieszczenie. Ta manipulacja może być przeprowadzona niezależnie, zwykle pozytywny efekt pojawia się szybko, pacjent odzyskuje przytomność. Następnie zdecydowanie powinieneś zadzwonić do lekarza, który po przeprowadzeniu prostych testów diagnostycznych na miejscu, wstrzykuje roztwór kofeiny z benzoesanem sodu 10% - 2 ml podskórnie lub dożylnie (pod stałym obniżonym ciśnieniem). W przypadku zauważenia ciężkiej bradykardii podaje się dodatkowo atropinę 0,1% 0,5-1 ml. Jeśli bradykardia i niskie ciśnienie krwi utrzymują się, dożylnie podaje się 0,05% - 0,5-1 ml siarczanu orciprenaliny lub 0,1% roztworu adrenaliny. Jeśli po 2-3 minutach pacjent jest nadal nieprzytomny, puls, ciśnienie, dźwięki serca nie są wykrywane, nie ma odruchów, leki te podaje się dosercowo i wykonuje się sztuczne oddychanie i masaż serca.

Jeśli po omdleniu potrzebne są dodatkowe środki resuscytacyjne lub przyczyna omdlenia pozostaje niejasna, lub to był pierwszy raz, lub presja pacjenta po uświadomieniu go pozostaje na niskim poziomie, należy go hospitalizować w celu dalszego badania, leczenia. We wszystkich innych przypadkach hospitalizacja nie jest wskazana.

Pacjenci z zapaścią, którzy są w stanie szoku, niezależnie od przyczyny tego stanu, są pilnie zabierani do szpitala, gdzie pacjent otrzymuje pierwszą pomoc w nagłych wypadkach w celu utrzymania ciśnienia i aktywności serca. W razie potrzeby zatrzymaj krwawienie (jeśli to konieczne), wykonaj inne procedury leczenia objawowego, koncentrując się na okolicznościach, które spowodowały atak.

W przypadku zapaści kardiogennej (często rozwija się w niewydolności sercowo-naczyniowej) tachykardia jest eliminowana, trzepotanie przedsionków zostaje zatrzymane: stosuje się atropinę lub izadrynę, adrenalinę lub heparynę. Aby przywrócić i utrzymać ciśnienie, mesatone 1% podaje się podskórnie.

Jeśli zapaść jest spowodowana infekcją lub zatruciem, podskórnie wstrzykuje się kofeinę, kokarboksylazę, glukozę, chlorek sodu, kwas askorbinowy. Strychnina 0,1% jest bardzo skuteczna w tego typu zapaściach. Jeśli taka terapia nie przyniosła żadnego rezultatu, mesaton wstrzykuje się pod skórę, prednizolongemibursztynian wstrzykuje się do żyły i ponownie wstrzykuje 10% chlorek sodu.

Zapobieganie chorobom

Najlepszym zapobieganiem niewydolności naczyniowej jest zapobieganie chorobom, które mogą ją powodować. Zaleca się monitorowanie stanu naczyń krwionośnych, spożywanie mniejszej ilości cholesterolu, regularne badania układu krwionośnego i serca. W niektórych przypadkach leki hipotensyjne są przepisywane w ramach profilaktyki leków utrzymujących ciśnienie.