Ketchup to czerwony sos z koncentratu pomidorowego i różnych przypraw. W wielu krajach świata jest to uniwersalny sos, który jest stosowany z szeroką gamą produktów spożywczych - makaronów, hamburgerów, mięsa, pizzy itp.
Historia keczupu
Pod koniec XVII wieku angielskie statki zawijające do chińskiego portu w Kantonie, w oczekiwaniu na załadunek towarów, odwiedzały lokalne tawerny. Między innymi podawali pikantny sos rybny Ketsap. Przygotowano go z anchois i solanki, posiekanej fasoli, grzybów i orzechów. Żeglarze, wracając do ojczyzny, na próżno próbowali znaleźć podobny przysmak w angielskich instytucjach. Niemniej jednak, gdy jest zapotrzebowanie, zawsze będzie oferta, więc angielscy szefowie kuchni zaczęli przygotowywać sos podobny do smaku ketsap. Przygotowano go z anchois, fasoli, grzybów i orzechów włoskich, zmieszanych z winem i czosnkiem. Później zamiast sardeli dodano do sosu pomidory.
Pierwszy przepis na keczup pomidorowy pojawił się w 1801 roku w książce kucharskiej Sandy Edison. Później, w 1812 r., James Mease opublikował kolejny przepis na sos pomidorowy, aw 1824 r. Trzeci przepis został wydrukowany w książce kucharskiej kuzynów trzeciej prezydenta USA Mary Randolph. Przemysłowa metoda keczupu rozpoczęła produkcję Johna Yarkesa w 1837 roku.
W USA w XIX wieku ketchup na bazie pasty pomidorowej był niezwykle udany. Wilgoć z przecieru pomidorowego odparowano pod próżnią bez ogrzewania, co pozwoliło na przechowywanie gęstej pasty pomidorowej w temperaturze pokojowej przez długi czas. Od początku XX wieku w produkcji keczupu stosowano benzoesan, co pozwoliło znacznie obniżyć koszty produkcji i wydłużyć okres przydatności do spożycia. W 1900 roku w Ameryce ten popularny sos został wyprodukowany w ponad 100 firmach.
Oprócz produktu przemysłowego keczup jest dość łatwy do zrobienia w domu przy użyciu dojrzałych owoców pomidorów i wszelkiego rodzaju przypraw (gałki muszkatołowej, gorczycy, cynamonu, ziela angielskiego, goździków, imbiru itp.).
Dzisiaj, w wielu klasycznych lokalach gastronomicznych, keczup jest bardzo popularny ze względu na niskokaloryczną zawartość. Ponadto dla większości rodzin ten produkt jest niezbędnym atrybutem na stole, wraz z musztardą.
Rodzaje keczupu
W gotowaniu istnieje kilka rodzajów keczupu:
- Pomidor
- Grill;
- Pikantny;
- Ostry (chili);
- Do potraw kuchni narodowej.
Wszystkie te typy można przypisać do jednej z czterech kategorii, które zależą od technologii i metody produkcji. Tak więc keczupy kategorii Extra są uważane za najwyższą jakość i są wytwarzane wyłącznie ze świeżych odmian pomidorów lub pasty pomidorowej z wykorzystaniem naturalnych dodatków. Następnie pojawia się keczup z najwyższej, pierwszej i drugiej kategorii, w produkcji których dopuszcza się niewielką część zagęszczaczy, stabilizatorów i barwników.
Skład i zawartość kalorii w keczupie
Dziś skład keczupu nie jest już dla nikogo tajemnicą - pomidory w połączeniu z przyprawami i octem - oto, co powinno pojawić się na opakowaniu wysokiej jakości sosu pomidorowego. Dozwolone jest również dodawanie cukru, soli, czosnku i innych naturalnych produktów, które nie mogą zaszkodzić Twojemu zdrowiu.
Około 70% keczupu składa się z wody i 25% węglowodanów. Zawiera niewielką ilość tłuszczów i białek, witaminy PP, K, E, B9, C, B6, B1, B2, B5, A, beta-karoten; minerały: fluor, selen, mangan, miedź, cynk, potas, wapń, magnez, sód.
Zawartość kalorii w keczupie jest niska i wynosi około 100 kcal na 100 g produktu.
Korzyści i szkody wynikające z keczupu
Chociaż rzadko mówi o zaletach keczupu, niektórzy naukowcy uważają go za bardzo przydatny produkt w przypadku niektórych chorób. Korzyści z keczupu to zapobieganie niektórym formom raka i zmniejszanie ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Wynika to z wysokiej zawartości likopenu (który znajduje się w czerwonych warzywach, w tym pomidorach).
Ponadto uważa się, że keczup jest przydatny dla równowagi psychicznej osoby ze względu na obecność „hormonu szczęścia” - serotoniny (również dzięki pomidorom).
Szkoda keczupu polega przede wszystkim na jego nadmiernym zużyciu, a także na zakupie produktu niskiej jakości. Na przykład szkodę keczupu można wykryć w tak nieprzyjemnych konsekwencjach, jak rozwój reakcji alergicznych, zaostrzenie chorób przewodu żołądkowo-jelitowego, a także zapalenie trzustki.