Topinambur

Karczoch jerozolimski to szeroko rozpowszechniona wieloletnia roślina bulwiasta z rodziny Astrov, znana również jako „ziemna gruszka”, „bulwiasty słonecznik”, „rzepa wołowa” i „karczoch jerozolimski”. Topinambur ma wyprostowaną łodygę, a kwiatostan przypomina słonecznik. Na wysokości roślina może osiągnąć dwa metry.

Przydatne właściwości karczocha jerozolimskiego

Topinambur jest ceniony za jadalne bulwy i jest uprawiany w wielu krajach jako cenna roślina spożywcza i paszowa. Bulwy topinamburu powstają na korzeniach i mogą mieć różne kształty i kolory - od żółtego do fioletowo-fioletowego. Bulwy rośliny różnią się również znacznie masą, która waha się od 10-15 do 100-150 g. Rośliny okopowe smakują jak łodyga słodkiej kapusty lub szparagi.

Topinambur znacznie przewyższa warzywa, takie jak marchew, rzepa, ziemniaki i buraki pod względem zawartości żelaza. Ponadto skład bulw obejmuje chrom, potas, krzem, wapń, sód, magnez, fluor i inne minerały. Równowaga mikroelementów zawartych w jego składzie pomaga poprawić morfologię krwi i zwiększyć funkcjonalną aktywność układu hormonalnego, odpornościowego i nerwowego organizmu.

Topinambur przewyższa trzcinę cukrową i buraki cukrowe pod względem liczby węglowodanów. Również użyteczne właściwości topinamburu są określone przez jego składniki:

• Włókno;
• Pektyny (węglowodany o dużej masie cząsteczkowej) o właściwościach ściągających, chłonnych i żelujących. Pomagają obniżyć poziom cholesterolu w organizmie, poprawiają procesy metaboliczne i krążenie obwodowe, a także normalizują ruchliwość jelit;
• Organiczne polikwasy (kwas cytrynowy, malinowy, jabłkowy, bursztynowy i fumarowy), które w połączeniu z witaminą C wzmacniają właściwości przeciwutleniające topinambura;
• Tłuszcze;
• Białka zawierające dziesięć niezbędnych aminokwasów, a mianowicie: walinę, lizynę, argininę, izoleucynę, histydynę, leucynę, treoninę, metioninę, tryptofan i fenyloalaninę. Związki białkowe bulw topinamburu mają podobną budowę do białek grasicy (grasicy) i są regulatorami komórek układu odpornościowego (na etapie dojrzewania i aktywności funkcjonalnej);
• Witaminy - B1, B6, C, B2, PP.

Najcenniejsze użyteczne właściwości topinamburu są określone przez jego inulinę, która jest naturalnym analogiem insuliny. W przypadku cukrzycy karczoch jerozolimski przynosi większe korzyści, jeśli jesienią stosuje się świeże warzywa korzeniowe, ponieważ część inuliny, która jest jego częścią, ulega przemianie w fruktozę podczas przechowywania.

Do rzadkich właściwości karczocha jerozolimskiego wśród roślin okopowych należy również fakt, że bulwy rośliny nie gromadzą metali ciężkich, pierwiastków promieniotwórczych i azotanów, co może wywoływać rozwój procesów onkologicznych.

Zawartość kalorii w topinamburze jest niska i wynosi 61 kcal, co pozwala przypisać go produktom przyczyniającym się do utraty wagi.

Oprócz niskiej zawartości kalorii karczoch jerozolimski ma wiele innych właściwości, które mają korzystny wpływ na wiele poważnych chorób związanych z otyłością, a mianowicie:

• Przyczynić się do obniżenia ciśnienia krwi;
• Zmniejszyć i osłabić ataki dusznicy bolesnej;
• Zmniejsz ryzyko rozwoju zawału mięśnia sercowego i udaru mózgu;
• Zmniejsz zaostrzenia zapalenia pęcherzyka żółciowego i zapalenia trzustki.

Zastosowanie topinamburu

Wielu dietetyków zaleca zastąpienie topinamburu ziemniakami i docenia roślinę za jej właściwości dietetyczne i lecznicze. Karczoch jerozolimski można jeść w dowolnej formie (gotowanej, smażonej, duszonej, solonej i marynowanej). Jednak najbardziej przydatne są surowe bulwy.

W cukrzycy zaleca się jeść 2-3 bulwy topinamburu do trzech razy dziennie na dziesięć minut przed posiłkiem. Długotrwałe stosowanie roślin okopowych pomaga obniżyć poziom cukru we krwi, co jest również zapobieganiem cukrzycy u osób predysponowanych do tej choroby. Ponadto, dzięki systematycznemu stosowaniu karczocha jerozolimskiego, wzrok poprawia się.

W przypadku zgagi, aby zmniejszyć kwasowość żołądka, zaleca się przyjmowanie świeżego soku z topinamburu. Ponieważ sok ma wyraźne działanie przeciwzapalne, stosuje się go również:

• W leczeniu zapalenia wielostawowego;
• Aby znormalizować funkcjonowanie układu pokarmowego (z kolką jelitową i bólem brzucha);
• Do zapobiegania chorobom układu sercowo-naczyniowego;
• W leczeniu zaparć;
• Jako terapia wspomagająca w leczeniu miażdżycy, choroby wieńcowej, tachykardii i nadciśnienia tętniczego.

Wiele badań zauważyło również zalety topinamburu w kamicy moczowej, dnie moczanowej, odkładaniu soli i niedokrwistości. Odwar bulw służy do obniżenia poziomu cukru we krwi i ciśnienia krwi, a także do zwiększenia hemoglobiny.

Ponadto korzyść z topinamburu polega na połączonym działaniu błonnika i inuliny, dzięki czemu roślina ma właściwości przeciwtoksyczne i przeciwutleniające. Bulwy topinamburu neutralizują negatywne wpływy środowiska i promują usuwanie toksyn, soli metali ciężkich, radionuklidów i nadmiaru cholesterolu z organizmu.

Topinambur od dawna jest stosowany jako skuteczny środek przeciwzmarszczkowy. Aby to zrobić, posiekane bulwy nakłada się na twarz przez 15-20 minut. Jeśli przeprowadzasz takie procedury dwa razy w tygodniu, wówczas wymierny efekt z reguły występuje w ciągu miesiąca. Przydatne jest również dodanie oleju lnianego lub konopnego do kleiku z topinamburu.

Przeciwwskazania

Topinambur praktycznie nie ma przeciwwskazań, z wyjątkiem indywidualnej nietolerancji, a niskokaloryczna zawartość topinamburu pozwala na stosowanie go w codziennej diecie. Aby bulwy nie wywoływały wzdęć, zaleca się ich stosowanie po obróbce cieplnej lub w połączeniu z przyprawami zapobiegającymi tworzeniu się gazów (na przykład nasiona kminku lub kolendry).