Zakrzepowe zapalenie żył kończyn dolnych

Zakrzepowe zapalenie żył kończyn dolnych jest chorobą zapalną żył kończyn dolnych, której towarzyszy tworzenie się skrzepów krwi w ich świetle. W ogólnej strukturze występowania zakrzepowego zapalenia żył ta lokalizacja patologii stanowi około 80–90%, tj. Zdecydowaną większość przypadków.

Przyczyny i czynniki ryzyka

Patogeneza zakrzepowego zapalenia żył kończyn dolnych jest dość skomplikowana. Jednocześnie bierze w nim udział kilka czynników:

• wzrost lepkości i krzepnięcia krwi;
• spowalniając żylny przepływ krwi;
• uszkodzenie aparatu zaworowego lub ściany żyły;
• załącznik zakażenia.

Najniebezpieczniejsze zakrzepowe zapalenie żył głębokich żył kończyn dolnych. Wynika to z cech tworzących się tutaj zakrzepów. Gwałtowne spowolnienie przepływu krwi w dotkniętym układzie żył w połączeniu ze zwiększonym krzepnięciem krwi powoduje powstanie czerwonego skrzepu krwi złożonego z czerwonych krwinek, niewielkiej liczby płytek krwi i pasm fibryny. Zakrzep jest przymocowany z jednej strony do ściany żylnej, a jego drugi koniec swobodnie unosi się w świetle naczynia. Wraz z postępem procesu patologicznego zakrzep może osiągnąć znaczną długość (20–25 cm). Jego głowa w większości przypadków jest przymocowana w pobliżu zastawki żylnej, a ogon wypełnia prawie całą gałąź żyły. Taki skrzep nazywa się pływającym, tj. Pływającym.

W pierwszych dniach od powstania zakrzepu jego głowa jest słabo przymocowana do ściany żyły, dlatego istnieje wysokie ryzyko jej oderwania, co z kolei może prowadzić do rozwoju choroby zakrzepowo-zatorowej tętnicy płucnej lub jej dużych gałęzi.

Po 5-6 dniach od wystąpienia zakrzepicy w zaatakowanej żyle rozpoczyna się proces zapalny, który przyczynia się do lepszego przylegania skrzepu do ściany żylnej i zmniejszenia ryzyka powikłań zakrzepowo-zatorowych (spowodowanych oddzieleniem skrzepliny).

W przypadku braku odpowiedniego leczenia w 20% przypadków choroba kończy się rozwojem zatorowości płucnej, która powoduje śmierć u 15-20% pacjentów.

Czynnikami predysponującymi do rozwoju zakrzepowego zapalenia żył kończyn dolnych są:

• żylaki kończyn dolnych;
• zastój żylny z powodu przedłużonego leżenia w łóżku, guzy miednicy, ciąża, nadwaga;
• miejscowe lub ogólnoustrojowe zakażenie bakteryjne;
• okres poporodowy;
• przyjmowanie doustnych środków antykoncepcyjnych (w tym przypadku ryzyko palenia kobiet jest szczególnie zwiększone);
• nowotwory złośliwe (rak trzustki, żołądka, płuc);
• zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (DIC);
• choroba zakrzepowego zapalenia żył;
• obrażenia
• przewlekłe choroby układu sercowo-naczyniowego;
• stan po aborcji lub innej interwencji chirurgicznej;
• przedłużone cewnikowanie żył;
• choroby ogólnoustrojowe.

Formy choroby

Zakrzepowe zapalenie żył kończyn dolnych, w zależności od aktywności procesu zapalnego, dzieli się na ostre, podostre i przewlekłe. Przewlekła postać choroby przebiega z okresowo zmieniającymi się etapami remisji i zaostrzeń, dlatego jest zwykle nazywana przewlekłym nawracającym zakrzepowym zapaleniem żył kończyn dolnych.

W zależności od lokalizacji procesu patologicznego izolowane jest zakrzepowe zapalenie żył powierzchownych i głębokich żył kończyn dolnych.

Zakrzepowe zapalenie żył kończyn dolnych jest powierzchowne i głębokie

Objawy zakrzepowego zapalenia żył kończyn dolnych

Obraz kliniczny zakrzepowego zapalenia żył kończyn dolnych zależy w dużej mierze od postaci choroby.

Nagle dochodzi do ostrego zakrzepowego zapalenia żył powierzchownych żył kończyn dolnych. Temperatura ciała pacjenta gwałtownie wzrasta do 38–39 ° C, czemu towarzyszą silne dreszcze (drżenie). Podczas palpacji dotknięta żyła jest dotykana jako bolesny sznur. Skóra na nim jest często przekrwiona. Tkankę podskórną można zagęścić, co tłumaczy się tworzeniem się nacieku. Węzły chłonne pachwinowe po dotkniętej stronie są powiększone.

Objawy zakrzepowego zapalenia żył kończyn dolnych w postaci podostrej są mniej wyraźne. Choroba zwykle przebiega w normalnej temperaturze ciała (u niektórych pacjentów w pierwszych dniach może wystąpić łagodna gorączka do 38 ° C). Stan ogólny trochę cierpi. Podczas chodzenia występują umiarkowane bolesne odczucia, ale nie ma lokalnych oznak aktywnego procesu zapalnego.

Ostremu zakrzepowemu zapaleniu żył kończyn dolnych towarzyszy gorączka i obrzęk skóry

Nawracająca przewlekła postać zakrzepowego zapalenia żył powierzchownych kończyn dolnych charakteryzuje się zaostrzeniem wcześniej występującego procesu zapalnego lub wciąganiem do niego nowych odcinków łożyska żylnego, tj. Ma objawy podobne do przebiegu ostrego lub podostrego. Podczas remisji objawy nie występują.

W przewlekłym nawracającym zakrzepowym zapaleniu żył kończyn dolnych konieczne jest kwartalne leczenie zapobiegawcze, mające na celu zapobieganie występowaniu zaostrzeń.

Zakrzepowe zapalenie żył głębokich kończyn dolnych u połowy pacjentów jest bezobjawowe. Choroba jest zwykle diagnozowana retrospektywnie po rozwoju powikłań zakrzepowo-zatorowych, najczęściej zatorowości płucnej.

U pozostałych 50% pacjentów objawami choroby są:

• uczucie ciężkości w nogach;
• uporczywy obrzęk nogi lub całej dotkniętej kończyny dolnej;
• pękający ból w mięśniu łydki;
• wzrost temperatury ciała do 39-40 ° C (w ostrej postaci zakrzepowego zapalenia żył kończyn dolnych);
• Objaw Pratta (błyszcząca skóra nad zmianą, na której wyraźnie widać obraz podskórnej sieci żylnej);
• Objaw Payra (ból rozprzestrzenia się wzdłuż wewnętrznej powierzchni uda, dolnej nogi i stopy);
• Objaw Homansa (zgięciu pleców stopy towarzyszy występowanie bólu w mięśniu łydki);
• Objaw Luvenberga (ucisk dolnej części nogi mankietem tonometru podczas wytwarzania ciśnienia 80-100 mm Hg prowadzi do bólu, chociaż zwykle powinny pojawić się przy ciśnieniu większym niż 150-180 mm Hg);
• dotknięta kończyna jest zimniejsza w dotyku niż zdrowa.

Diagnostyka

Rozpoznanie zakrzepowego zapalenia żył powierzchownych kończyn dolnych nie jest trudne i jest przeprowadzane na podstawie charakterystycznego obrazu klinicznego choroby, obiektywnego badania pacjenta i wyników badań laboratoryjnych (wzrost wskaźnika protrombiny, leukocytoza ze zmianą wzoru leukocytów w lewo i wzrost ESR).

Zakrzepowe zapalenie żył powierzchownych kończyn dolnych różni się od zapalenia naczyń chłonnych i różycy.

Najdokładniejszą metodą diagnostyczną zakrzepowego zapalenia żył głębokich kończyn dolnych jest flebografia dystalna wstępująca. Rentgenowską substancję kontrastową wstrzykuje się do jednej z żył odpiszczelowych stopy poniżej poziomu opaski uciskowej kostki, co umożliwia jej przekierowanie do układu głębokich żył, po czym wykonuje się radiografię.

Dystalna flebografia wstępująca jest najdokładniejszą metodą diagnozy zakrzepowego zapalenia żył

Również w diagnozie tej postaci choroby stosuje się następujące metody diagnostyki instrumentalnej:

• USG Dopplera;
• pletyzmografia impedancyjna;
• skanowanie za pomocą fibrynogenu znakowanego izotopem jodu 125.

W ogólnej strukturze występowania zakrzepowego zapalenia żył udział kończyn dolnych wynosi około 80–90%, tj. Zdecydowana większość przypadków.

Zakrzepowe zapalenie żył głębokich kończyn dolnych należy różnicować z szeregiem innych chorób, a przede wszystkim z zapaleniem tkanki łącznej (zapalenie tkanki podskórnej), pękaniem torbieli maziowej (torbieli Bakera), obrzękiem limfatycznym (obrzękiem limfatycznym), uciskaniem żyły z zewnątrz przy pomocy powiększonych węzłów chłonnych lub guza, pęknięcie skręcenie mięśni.

Leczenie zakrzepowego zapalenia żył kończyn dolnych

Leczenie zakrzepowego zapalenia żył kończyn dolnych może być chirurgiczne lub zachowawcze.

Leczenie zachowawcze rozpoczyna się od zapewnienia pacjentowi odpoczynku w łóżku przez 7-10 dni. Dotknięta kończyna jest bandażowana elastycznymi bandażami, co zmniejsza ryzyko oddzielenia skrzepu krwi i rozwoju powikłań zakrzepowo-zatorowych i nadaje mu podwyższoną pozycję. Długotrwałe zachowanie leżenia w łóżku jest nieuzasadnione. Jak tylko stan zapalny zacznie ustępować, schemat ruchowy pacjenta należy stopniowo rozszerzać. Aktywność fizyczna i skurcze mięśni poprawiają odpływ krwi przez głębokie żyły, zmniejszają ryzyko powstawania nowych zakrzepów.

Lokalnie nakładaj kompresy za pomocą maści Vishnevsky'ego, kompresy półalkoholowe lub olejowe, a także maści i żele z heparyną.

Jako miejscową terapię zakrzepowego zapalenia żył stosuje się okłady z maścią Vishnevsky'ego

W celach przeciwzapalnych przepisywane są niesteroidowe leki przeciwzapalne. W wysokiej temperaturze ciała lub rozwoju ropnego zakrzepowego zapalenia żył kończyn dolnych stosuje się antybiotyki o szerokim spektrum działania.

Leki fibrynolityczne można stosować tylko w bardzo wczesnych stadiach choroby, które zwykle pozostają nierozpoznane. Dalsze próby trombolizy mogą prowadzić do fragmentacji zakrzepu i rozwoju zatorowości płucnej. Dlatego leczenie trombolityczne u pacjentów bez ustalonych filtrów cava jest przeciwwskazane.

W zachowawczym schemacie leczenia zakrzepowego zapalenia żył kończyn dolnych istotną rolę odgrywają leki przeciwzakrzepowe, które skracają czas krzepnięcia krwi, a tym samym zmniejszają ryzyko zakrzepów krwi. Jeśli pacjent ma przeciwwskazania do wyznaczenia antykoagulantów (otwarta gruźlica, wrzód trawienny żołądka i dwunastnicy, świeże rany, skaza krwotoczna), wówczas w tym przypadku możliwa jest hirudoterapia (leczenie pijawkami).

Aby poprawić stan ściany żylnej u pacjentów z zakrzepowym zapaleniem żył kończyn dolnych, stosuje się środki venotoniczne.

Wraz z tworzeniem się pływającego zakrzepu, któremu towarzyszy wysokie ryzyko wystąpienia powikłań zakrzepowo-zatorowych, wskazana jest interwencja chirurgiczna, której celem jest zainstalowanie filtra cava w dolnej żyle głównej na poziomie poniżej żył nerkowych.

W przypadku ropnego zakrzepowego zapalenia żył powierzchownych żył kończyn dolnych wykonuje się operację Troyanova-Trendelenburga.

Ropne zakrzepowe zapalenie żył kończyn dolnych - wskazanie do interwencji chirurgicznej

Po ustąpieniu ostrych stanów zapalnych pacjenci z zakrzepowym zapaleniem kończyn dolnych są kierowani na leczenie spa (wskazana jest fizjoterapia sprzętowa, kąpiele radonowe lub siarkowodór).

Dieta na zakrzepowe zapalenie żył kończyn dolnych

Prawidłowo zorganizowane żywienie stwarza niezbędne warunki do poprawy stanu pacjentów, skraca okresy rehabilitacji i zmniejsza ryzyko nawrotu. Dieta na zakrzepowe zapalenie żył kończyn dolnych powinna zapewniać:

• wzmocnienie ściany żylnej;
• poprawa właściwości reologicznych krwi;
• normalizacja masy ciała pacjenta.

Pacjenci muszą uważnie obserwować reżim wodny. W ciągu dnia powinieneś wypić co najmniej dwa litry płynu. Szczególnie ważne jest kontrolowanie ilości płynu spożywanego w czasie upałów, ponieważ nadmierne pocenie się może powodować krzepnięcie krwi.

W przypadku zakrzepowego zapalenia żył ważne jest, aby pić co najmniej 2 litry wody dziennie, aby uniknąć krzepnięcia krwi

W diecie pacjentów z zakrzepowym zapaleniem żył kończyn dolnych w wystarczających ilościach należy uwzględnić świeże warzywa i owoce, które dostarczają organizmowi witamin i minerałów, które są niezbędne do poprawy napięcia ściany żylnej.

Dieta na zakrzepowe zapalenie żył kończyn dolnych obejmuje następujące produkty:

• tłoczone na zimno oleje roślinne (zaleca się codzienne stosowanie oleju lnianego do sałatek);
• tykwy (arbuz, melon, dynia);
• imbir, cynamon;
• cebula, czosnek, warzywa liściaste;
• kakao, czekolada;
• wszystkie rodzaje owoców, jagód;
• tłuste odmiany ryb morskich.

Wiśnia i malina są szczególnie przydatne w zakrzepowym zapaleniu żył kończyn dolnych. Zawierają naturalną substancję przeciwzapalną - kwas salicylowy, który nie tylko zmniejsza aktywność procesu zapalnego, ale ma również działanie przeciwzakrzepowe.

Możliwe konsekwencje i komplikacje

Powikłaniami zakrzepowego zapalenia kończyn dolnych mogą być:

• zatorowość płucna;
• paciorkowcowe zapalenie naczyń chłonnych;
• biała flegma bólowa (związana ze skurczem tętnicy zbliżającej się do zakrzepłej żyły);
• niebieska flegmaja bólowa (rozwija się w dotkniętej kończynie z prawie całkowitym zablokowaniem żylnego odpływu krwi);
• ropna fuzja zakrzepowa, która może prowadzić do powstania ropnia, ropowicy, aw ciężkich przypadkach powodować sepsę.

Prognoza

Prognozy dotyczące zakrzepowego zapalenia żył kończyn dolnych są poważne. W przypadku braku odpowiedniego leczenia w 20% przypadków choroba kończy się rozwojem zatorowości płucnej, która powoduje śmierć u 15-20% pacjentów. Jednocześnie terminowe leczenie przeciwzakrzepowe może zmniejszyć śmiertelność ponad 10 razy.

Wiśnia i malina są przydatne w zakrzepowym zapaleniu żył kończyn dolnych. Zawierają naturalną substancję przeciwzapalną - kwas salicylowy, który zmniejsza aktywność procesu zapalnego i ma pewne działanie przeciwzakrzepowe.

Zapobieganie

Zapobieganie zakrzepowemu zapaleniu żył kończyn dolnych powinno obejmować następujące środki:

• terminowe wykrywanie i aktywne leczenie chorób żył kończyn dolnych;
• sanacja ognisk przewlekłego zakażenia w ciele pacjenta;
• wczesna aktywacja pacjentów w okresie pooperacyjnym;
• aktywny tryb życia;
• właściwe odżywianie;
• zgodność z reżimem wodnym;
• obowiązkowe noszenie wyrobów pończoszniczych uciskowych na żylaki kończyn dolnych.

W przewlekłym nawracającym zakrzepowym zapaleniu żył kończyn dolnych konieczne jest kwartalne leczenie zapobiegawcze, mające na celu zapobieganie występowaniu zaostrzeń. Powinien on obejmować powołanie fleboprotektorów i procedury fizjoterapeutyczne (laser, magnetoterapia).