Angiopatia

Angiopatia jest patologią naczyń krwionośnych, która rozwija się w wyniku zaburzenia regulacji nerwowej. Zmniejszenie tonu naczyń krwionośnych prowadzi do zakłócenia ich funkcjonowania, a także zmiany w strukturze ścian naczyń krwionośnych. Proces patologiczny może być zlokalizowany w różnych częściach ciała lub uogólniony, może wpływać na naczynia krwionośne różnych kalibrów. Postęp angiopatii prowadzi do rozwoju nieodwracalnych zmian w ciele spowodowanych zaburzeniami krążenia.

Synonimem jest wazopatia.

Przyczyny i czynniki ryzyka

Podstawą procesu patologicznego w naczyniach jest zaburzenie neuroregulacji, prowadzące do naruszenia napięcia naczyniowego, niedowładu i skurczów mikro-, a czasem makropęcherzyków. Może być wiele przyczyn rozwoju zaburzeń neuroregulacyjnych.

Główne czynniki ryzyka wszystkich form angiopatii:

  • wrodzone cechy ścian naczyń krwionośnych;
  • choroby układu krwiotwórczego;
  • zaburzenia metaboliczne;
  • zatrucie;
  • urazowe obrażenia;
  • nadwaga;
  • zaawansowany wiek;
  • obecność złych nawyków;
  • pasywny styl życia.

Rozwój angiopatii u pacjentów z cukrzycą jest naturalnym procesem, który prowadzi do postępu choroby. Cukrzycowa angiopatia występuje na tle niewłaściwego leczenia cukrzycy, jest ułatwiona przez nieskompensowane zaburzenie metaboliczne, pogorszenie podaży tlenu w tkankach, a także zmiany hormonalne, które zaostrzają zaburzenia metaboliczne i przyczyniają się do rozwoju procesów patologicznych w ścianie naczynia.

U pacjentów z cukrzycą często występuje angiopatia

Czynniki ryzyka rozwoju angiopatii kończyny dolnej, oprócz cukrzycy, obejmują:

  • procesy patologiczne w mózgu, rdzeniu kręgowym, a także w nerwach obwodowych, prowadzące do upośledzenia unerwienia naczyń;
  • uszkodzenie naczyń mikrokrążenia nóg z chorobami autoimmunologicznymi;
  • nadciśnienie tętnicze i nadciśnienie tętnicze z rozwojem hialinozy ścian naczyń;
  • hipotermia kończyn dolnych;
  • zagrożenia przemysłowe (w szczególności narażenie na substancje toksyczne, choroby wibracyjne).
Postęp angiopatii prowadzi do rozwoju nieodwracalnych zmian w ciele spowodowanych zaburzeniami krążenia.

Angiopatia siatkówki rozwija się na tle osteochondrozy odcinka szyjnego kręgosłupa, zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego, starczowzroczności oczu (upośledzone widzenie skupia się na ściśle zlokalizowanych obiektach, co jest związane z naturalnymi zmianami związanymi z wiekiem).

Angiopatia nadciśnieniowa występuje na tle ciężkiego nadciśnienia, a także genetycznych predyspozycji do tej patologii.

Formy angiopatii

W zależności od procesu patologicznego, który doprowadził do rozwoju patologii, wyróżnia się następujące formy angiopatii:

  • cukrzyca
  • hipertoniczny;
  • hipotoniczny;
  • amyloid mózgowy;
  • urazowa angiopatia siatkówki (traumatyczna retinopatia);
  • młodzieńcza angiopatia siatkówki (młodzieńcza angiopatia, choroba ILS).
Nadciśnieniowa angiopatia siatkówki

W zależności od wielkości dotkniętych naczyń izoluje się mikroangiopatię (uszkodzenie małych naczyń krwionośnych) i makroangiopatię (uszkodzenie dużych naczyń krwionośnych).

W zależności od lokalizacji:

  • angiopatia kończyn dolnych i / lub górnych;
  • angiopatia siatkówki;
  • angiopatia mózgowa (mózgowa);
  • angiopatia tętnicza; i inni
Angiopatia siatkówki może być komplikowana przez jaskrę, zaćmę, odwarstwienie siatkówki, zanik nerwu wzrokowego, częściową lub całkowitą utratę wzroku.

Objawy

Obraz kliniczny zależy od formy, ciężkości procesu patologicznego i jego lokalizacji.

Objawy angiopatii kończyn dolnych:

  • zimna skóra;
  • blady lub cyjanotyczny odcień skóry;
  • pojawienie się krwiaków i zmienionych naczyń włosowatych bez wyraźnego powodu;
  • pojawienie się obszarów o zmienionej pigmentacji, złuszczaniu;
  • słabe gojenie nawet powierzchownych obrażeń pomimo leczenia;
  • drętwienie, swędzenie, pieczenie i pełzanie w kończynach dolnych;
  • zmniejszona wrażliwość nóg;
  • osłabienie pulsacji tętnic;
  • ból kończyn dolnych objawiający się podczas chodzenia, chromanie przestankowe.

Angiopatia kończyn dolnych, która rozwinęła się na tle cukrzycy, charakteryzuje się wczesnym przywiązaniem objawów zaburzeń układu nerwowego, które są związane ze zmianami małych naczyń krwionośnych, połączeniem ze zmianami oka i nerek oraz powstawaniem owrzodzeń troficznych (w ciężkich przypadkach i zgorzeli) kończyn dolnych zachowana pulsacja tętnic obwodowych. Proces zakaźny może rozwinąć się na tle drobnych urazów, pęknięć na skórze. Na kończynach dolnych (najczęściej na stopach) pojawiają się małe, prawie bezbolesne wrzody, które stopniowo rozprzestrzeniają się na mięśnie i kości. Wraz z postępem procesu patologicznego dochodzi do martwicy, która stopniowo rozprzestrzenia się poza wrzody w stopie, rozwija się tzw. Stopa cukrzycowa.

Nadciśnieniowa angiopatia siatkówki we wczesnych stadiach przebiega bezobjawowo lub ma łagodne objawy. Pacjenci mają niewielki spadek ostrości wzroku, pojawienie się odblasku, błysków, linii i / lub punktów przed oczami.

Wraz z postępem angiopatii nadciśnieniowej odnotowuje się:

  • częste krwotoki w oku;
  • rozszerzenie dna żyły;
  • znaczny spadek ostrości wzroku (do ślepoty);
  • zawężenie pola widzenia;
  • regularne bóle głowy;
  • częste krwawienia z nosa;
  • krwioplucie;
  • wykrywanie zanieczyszczeń krwi w moczu, wypróżnień;
  • zwiększona drażliwość, niestabilność emocjonalna, lęk;
  • zaburzenia uwagi i pamięci;
  • zależność od pogody.

Zmiany naczyniowe są odwracalne z normalizacją ciśnienia krwi.

Częsty krwotok z oczu jest objawem angiopatii

Angiopatia naczyń mózgowych objawia się przede wszystkim uporczywymi bólami głowy, być może dezorientacją w przestrzeni, halucynacjami.

W przypadku angiopatii tętniczej, nieprawidłowości serca obserwuje się zakrzepicę.

Diagnostyka

Zastosowanie niektórych metod diagnostycznych zależy od formy angiopatii. Najczęściej stosują kontrastowe badanie rentgenowskie naczyń krwionośnych (angiografia).

Rozpoznanie angiopatii kończyn dolnych obejmuje następujące metody:

  • reovasography - diagnostyka funkcjonalna naczyń kończyn, która pozwala ocenić stan przepływu krwi żylnej i tętniczej;
  • kapilaroskopia to nieinwazyjne badanie naczyń włosowatych;
  • badanie ultrasonograficzne naczyń kończyn dolnych za pomocą skanowania dwustronnego;
  • Termovideografia - obraz uzyskuje się poprzez rejestrację promieniowania cieplnego z narządów, co pozwala uzyskać pojęcie o krążeniu w nich krwi, a zatem o funkcji naczyń krwionośnych;
  • arteriografia - badanie rentgenowskie tętnic.

Główne metody diagnozowania angiopatii siatkówki obejmują bezpośrednią i pośrednią oftalmoskopię (instrumentalna metoda badania dna oka).

W przypadku angiopatii kończyn dolnych wykonuje się ultradźwięki naczyń kończyn dolnych

Angiopatię mózgową diagnozuje się za pomocą angiografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego naczyń mózgowych.

Powikłaniem angiopatii mózgowej może być znaczny spadek jakości życia z powodu intensywnych i przedłużających się ataków bólu głowy, udaru mózgu.

Leczenie

Leczenie angiopatii polega przede wszystkim na leczeniu choroby podstawowej i / lub eliminacji niekorzystnych czynników, które spowodowały rozwój angiopatii.

Warunkiem skutecznego leczenia angiopatii cukrzycowej jest kompensacja choroby podstawowej, tj. Normalizacja metabolizmu. Jedną z głównych metod leczenia jest terapia dietetyczna - węglowodany łatwo przyswajalne są wyłączone z diety, całkowita ilość węglowodanów i tłuszczów zwierzęcych jest zmniejszona. W razie potrzeby przepisywane są preparaty potasu, angioprotektory, przeciwskurczowe i przeciwzakrzepowe. W obecności ciężkiego niedokrwienia kończyn dolnych pokazano plazmaferezę grawitacyjną, która pomaga oczyścić krew, zmniejszyć ból niedokrwienny, a także szybsze gojenie się ran. Ponadto zalecany jest zestaw ćwiczeń gimnastycznych terapeutycznych.

Angiopatię kończyn dolnych można leczyć zarówno metodami zachowawczymi, jak i chirurgicznymi, w zależności od ciężkości. Leczenie zachowawcze polega na wyznaczeniu leków wazoaktywnych, leków poprawiających krążenie krwi, normalizujących napięcie ściany naczyniowej.

Leczenie chirurgiczne makroangiopatii kończyn dolnych polega na protetyce dotkniętych naczyń krwionośnych. W niektórych przypadkach (stadium zaawansowane, ciężkie zatrucie, zgorzel) wykonuje się amputację kończyny dolnej. Poziom amputacji ustala się w zależności od żywotności tkanek jednej lub drugiej części kończyny dolnej.

W leczeniu angiopatii nadciśnieniowej najważniejsza jest normalizacja ciśnienia krwi. Pokazano przyjmowanie leków rozszerzających naczynia krwionośne, diuretyki.

W przypadku angiopatii siatkówki przepisywane są leki poprawiające mikrokrążenie i metabolizm tkanek.

W przypadku angiopatii nadciśnieniowej należy znormalizować ciśnienie krwi

Oprócz głównego leczenia często zalecane są procedury fizjoterapeutyczne. Skuteczna terapia laserowa, magnetoterapia, akupunktura, błoto lecznicze.

Możliwe komplikacje i konsekwencje

Angiopatia siatkówki może być komplikowana przez jaskrę, zaćmę, odwarstwienie siatkówki, zanik nerwu wzrokowego, częściową lub całkowitą utratę wzroku.

Na tle ciężkiej angiopatii etiologicznej cukrzycy rozwija się zespół stopy cukrzycowej, gangrena, a także zatrucie organizmu o wysokim ryzyku śmierci.

Angiopatia tętnicza jest komplikowana przez tworzenie się skrzepów krwi, rozwój ataków dusznicy bolesnej, zawał mięśnia sercowego.

Angiopatia nadciśnieniowa występuje na tle ciężkiego nadciśnienia, a także genetycznych predyspozycji do tej patologii.

Powikłaniem angiopatii mózgowej może być znaczny spadek jakości życia z powodu intensywnych i przedłużających się ataków bólu głowy, udaru mózgu.

Prognoza

Prognozy dotyczące różnych form angiopatii w dużej mierze zależą od terminowości rozpoczęcia leczenia, a także od przestrzegania przez lekarza zaleceń lekarza.

Przy odpowiednim odpowiednim leczeniu angiopatii cukrzycowej kończyn dolnych z reguły można uniknąć rozwoju gangreny i amputacji. W przypadku braku niezbędnego leczenia zgorzel rozwija się w około 90% przypadków angiopatii cukrzycowej w ciągu pięciu lat od początku procesu patologicznego. Śmiertelność u takich pacjentów wynosi 10-15%.

Przy odpowiednim leczeniu angiopatii siatkówki rokowanie jest zwykle korzystne. Rokowanie pogarsza się wraz z rozwojem procesu patologicznego u kobiet w ciąży. Podczas porodu pacjent może doświadczyć całkowitej utraty wzroku, dlatego u takich pacjentów wskazane jest cięcie cesarskie.

Zapobieganie

Aby zapobiec rozwojowi angiopatii, zaleca się:

  • obserwacja dyspensacyjna pacjentów z współistniejącymi chorobami, u których istnieje ryzyko rozwoju angiopatii;
  • korekcja nadwagi (szczególnie u pacjentów z cukrzycą);
  • zrównoważone odżywianie;
  • odmowa złych nawyków;
  • wystarczająca aktywność fizyczna;
  • unikanie nadmiernego wysiłku fizycznego;
  • unikanie stresujących sytuacji.