Hemartroza kolana

Hemartroza stawu kolanowego to wylanie krwi do jamy stawowej, które rozwija się w wyniku pęknięcia naczyń krwionośnych zasilających staw krwią.

Przyczyny i czynniki ryzyka

Głównym powodem rozwoju hemartrozy stawu kolanowego są jego traumatyczne urazy (siniaki, rozdarta łąkotka, kapsułki, podwichnięcie, zwichnięcie, złamanie).

Inne przyczyny prowadzące do gromadzenia się krwi w jamie stawowej mogą być:

• stan po interwencjach chirurgicznych stawu kolanowego (artroplastyka, szycie więzadła krzyżowego, usunięcie łąkotki, osteosynteza kłykci uda lub kości piszczelowej itp.);
• zaburzenia krzepnięcia krwi (przyjmowanie dużych dawek antykoagulantów, hemofilia);
• gorączki krwotoczne;
• nowotwory złośliwe w stawie kolanowym;
• choroby naczyń krwionośnych, prowadzące do zwiększonej kruchości lub przepuszczalności ich ścian.

Najczęstszą przyczyną hemartrozy jest uraz kolana.

W literaturze medycznej przypadki rozwoju choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego opisano u pacjentów ze zniekształcającym zapaleniem kości i stawów kolana, któremu towarzyszą zmiany zwyrodnieniowo-dystroficzne w menisku zewnętrznym.

Często hemartroza stawu kolanowego rozwija się w wyniku urazu sportowego lub wypadków drogowych. W tym drugim przypadku zwykle łączy się go z innymi urazami (polytrauma).

Choroba jest typowa dla pacjentów cierpiących na skazę krwotoczną i niektóre inne choroby, w których upośledzona jest przepuszczalność naczyń lub krzepnięcie krwi (na przykład szkorbut lub hemofilia). U takich pacjentów bardzo niewielki efekt może prowadzić do krwawienia w jamie stawowej, co często pozostaje niezauważone przez samego pacjenta. Krwotok może wystąpić w dowolnej części ciała, ale staw kolanowy jest bardziej podatny na codzienny stres niż inne, a zatem jest szczególnie wrażliwy.

Hemartroza spowodowana poważnymi urazami stawu kolanowego lub częstymi nawrotami krwotoków w jamie stawowej z powodu skaz krwotocznych, hemofilia, często prowadzi do rozwoju powikłań.

Rozlana krew zwiększa ciśnienie w jamie stawowej, wywołuje ból, utrudnia poruszanie się w stawie. Ponadto krew dostająca się do jamy stawu kolanowego prowadzi do rozwoju aseptycznego stanu zapalnego, który destrukcyjnie działa na szklistą chrząstkę, która pokrywa powierzchnie stawowe kości. Po pewnym czasie rozlana krew koaguluje, tworząc skrzepy krwi. Następnie są one impregnowane solami wapnia i wykiełkowane włóknami tkanki łącznej. W rezultacie powstają prowizje w jamie stawu, początkowo luźne i miękkie, a następnie zmieniają się w szorstkie.

Rozlana krew jest pożywką dla patogennych mikroorganizmów, dlatego hemartroza stawów kolanowych jest często skomplikowana przez dodanie wtórnej ropnej infekcji.

Formy choroby

W zależności od przyczyny wyróżnia się urazową i nieurazową hemartrozę kolana.

Objawy hemartrozy kolana

Objawy kliniczne hemartrozy stawu kolanowego zależą od objętości rozlanej krwi. W zależności od tego wyróżnia się trzy stopnie nasilenia choroby:

1. Łatwe Objętość krwi w jamie stawowej nie przekracza 15–20 ml. Na obrazie klinicznym na pierwszy plan wysuwają się objawy głównego urazu, z reguły jest to siniak stawu kolanowego. W dotkniętym stawie nie ma poczucia pęknięcia, ból jest nieznacznie wyraźny. Pacjent może spoczywać na zranionej nodze.
2. Umiarkowany Występuje, gdy do jamy stawu kolanowego wlewa się od 20 do 100 ml krwi. Kontury stawu są wygładzone, zwiększa objętość, przybierając kulisty kształt. W badaniu palpacyjnym fluktuacja jest dobrze zdefiniowana (znak obecności płynu w zamkniętej jamie). Znacznej ilości nagromadzonej krwi towarzyszy pojawienie się zauważalnego wybrzuszenia na bokach rzepki. Funkcje kolana są ograniczone, ruch w nim jest bardzo bolesny.
3. Ciężki Objętość rozlanej krwi przekracza 100 ml. Miękkie tkanki otaczające dotknięty staw kolanowy stają się napięte i napięte, a ich temperatura wzrasta. Skóra nad stawem staje się cyjanotyczna. Ruch w stawie jest niemożliwy.

Jak wygląda hemartroza kolana na różnych etapach

Przy znacznej hemartrozie stawu kolanowego krew zaczyna upłynniać się po kilku dniach, czemu towarzyszy łagodzenie obrzęku dotkniętego stawu. Wraz ze zmianą pozycji ciała obrzęk po bokach zmniejsza się. Czasami podczas badania palpacyjnego wykrywane są duże skrzepy krwi.

Diagnostyka

Rozpoznanie hemartrozy stawu kolanowego przeprowadza się na podstawie charakterystycznych objawów klinicznych, wywiadu medycznego i wyników badań instrumentalnych.

W przypadku hemartrozy prześwietlenie stawu kolanowego wykonuje się w dwóch projekcjach, co pozwala zidentyfikować możliwe uszkodzenie kości. Jeśli istnieje podejrzenie uszkodzenia chrząstki lub pęknięcia więzadeł, wykonuje się artroskopię, tomografię komputerową lub rezonans magnetyczny stawu kolanowego.

Radiografia jest wykonywana w celu zdiagnozowania krwotoku kolana.

W przypadku hemartrozy stawu kolanowego pod wpływem niewielkiego urazu można założyć, że pacjent ma zaburzenia krzepnięcia krwi. W takim przypadku konieczna jest konsultacja z hematologiem i szereg badań laboratoryjnych w celu oceny stanu układu krzepnięcia krwi:

• czas trombiny;
• stężenie fibrynogenu we krwi;
• określenie czasu krzepnięcia krwi włośniczkowej i żylnej;
• określenie liczby czynników krzepnięcia;
• aktywowany czas częściowej tromboplastyny;
• międzynarodowa znormalizowana postawa;
• wskaźnik protrombiny;
• liczba płytek krwi.

W literaturze medycznej przypadki rozwoju choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego opisano u pacjentów ze zniekształcającym zapaleniem kości i stawów kolana, któremu towarzyszą zmiany zwyrodnieniowo-dystroficzne w menisku zewnętrznym.

Leczenie hemartrozy kolana

Jeśli istnieje podejrzenie hemartrozy kolana, ofiara powinna zostać zabrana do traumatologa. Na etapie przedszpitalnym dotkniętą kończyną umieszcza się na płaskiej poziomej powierzchni, a pod stawem kolanowym umieszcza się rolkę z gazy bawełnianej lub małą poduszkę. Worek lodu lub podkładkę grzewczą z zimną wodą nakłada się na złącze od góry.

Wybór leczenia hemartrozy stawu kolanowego zależy od ciężkości choroby.

W przypadku hemartrozy pierwszego stopnia nie ma wskazań do wykonania punkcji śródstawowej, ponieważ objętość krwi w jamie stawowej jest minimalna. Dotknięty staw jest unieruchomiony za pomocą gipsu, co daje kończynie pozycję uniesioną. Czas unieruchomienia zależy od charakteru pierwotnego urazu. W ciągu pierwszych 24–48 godzin od momentu urazu na staw kolanowy nakłada się zimno, a następnie przepisuje się UHF w celu przyspieszenia resorpcji krwiaka śródstawowego.

Nakłucie śródstawowe w przypadku hemartrozy stawu kolanowego wykonuje się, gdy objętość krwi w jamie stawowej przekracza 25-35 ml

W przypadkach, gdy objętość krwi rozlanej do jamy stawowej przekracza 25–35 ml, usuwa się ją, aby zapobiec rozwojowi powikłań. Aby to zrobić, w znieczuleniu miejscowym wykonaj dostawowe nakłucie stawu kolanowego. Po usunięciu krwi jamę stawową przemywa się roztworem nowokainy, a następnie wstrzykuje się do niej triamcynolon lub hydrokortyzon. Następnie staw jest szczelnie zabandażowany i unieruchomiony za pomocą gipsu odlewanego w celu ograniczenia ruchomości. Następnie zaleca się pacjentowi leżenie w łóżku z podniesieniem kończyny, chodząc tylko o kulach. W niektórych przypadkach krew ponownie gromadzi się w stawie kolanowym, co wymaga wielokrotnych nakłuć.

W przypadkach, w których rozwija się hemartroza stawu kolanowego na tle chorób krwi, standardowe leczenie uzupełnia się wprowadzeniem przeciwhemofilnej globuliny, transfuzji świeżo zamrożonego osocza.

Wraz z rozwojem zapalenia błony maziowej przepisywane są leki przeciwbakteryjne, biorąc pod uwagę wrażliwość mikroflory na nie. Antybiotyki są wstrzykiwane do jamy dotkniętego stawu podczas nakłucia i są stosowane ogólnoustrojowo.

Jeśli podczas diagnozy w torebce stawowej ujawnią się wolne fragmenty kości lub chrząstki, a także w przypadku poważnych obrażeń aparatu więzadłowego lub pęknięcia łąkotki, leczenie jest wykonywane przez artroskopię.

W okresie rekonwalescencji wskazana jest fizjoterapia (ultradźwięki, prądy o ultra wysokiej częstotliwości, promieniowanie laserowe, prądy symulowane sinusoidalnie, elektroforeza). Po usunięciu gipsu stopniowo rozwija się uszkodzony staw kolanowy za pomocą ćwiczeń masażu i fizjoterapii. Okres rehabilitacji w przypadku krwotoku stawu kolanowego trwa co najmniej sześć miesięcy. W tym okresie należy nosić nakolanniki.

W okresie rekonwalescencji wskazana jest fizjoterapia.

Możliwe konsekwencje i komplikacje

Wraz ze zniszczeniem czerwonych krwinek powstaje hemosyderyna, która negatywnie wpływa na chrząstkę szklistą i aparat więzadłowy, w wyniku czego tracą elastyczność. Powierzchnia chrząstki pokrywa się pęknięciami i staje się cieńsza, co z czasem prowadzi do rozwoju deformacji zwyrodnieniowej stawu kolanowego.

Produkty rozpadu krwi mają wysoką aktywność biologiczną i mogą powodować zapalenie błony maziowej - zapalenie błony maziowej. Z kolei zapalenie błony maziowej powoduje rozwój aseptycznego zapalenia stawów.

Ropne zapalenie stawów jest kolejnym częstym powikłaniem hemartrozy kolana. Jego rozwój jest spowodowany przenikaniem do jamy stawu z nagromadzoną krwią pyogennych mikroorganizmów z dowolnego innego miejsca przewlekłego zakażenia w ciele drogą krwiotwórczą lub limfogenną.

Prognoza

Dzięki terminowemu leczeniu urazowej hemartrozy stawu kolanowego rokowanie jest korzystne.

Hemartroza spowodowana poważnymi urazami stawu kolanowego lub częstymi nawrotami krwotoków w jamie stawowej z powodu skaz krwotocznych, hemofilia, często prowadzi do rozwoju powikłań.

Zapobieganie

Zapobieganie hemartrozie stawu kolanowego ogranicza się do zapobiegania jego urazom w życiu codziennym i pracy. Podczas traumatycznych sportów (hokej, piłka ręczna itp.) Konieczne jest stosowanie sprzętu ochronnego.