Dermatoza

Dermatozy to rozległa grupa różnorodnych chorób skóry i jej przydatków różnego pochodzenia (zakaźnych, alergicznych, immunologicznych itp.), Zarówno z przyczyn zewnętrznych, jak i wewnętrznych (endogennych). Ta grupa nie obejmuje przejściowych zmian w skórze, które towarzyszą wielu chorobom i dolegliwościom.

Obecnie Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób opisuje około 2,3 tys. Patologii należących do grupy dermatoz. Taką różnorodność można wytłumaczyć następującymi przyczynami:

  • anatomiczna złożoność skóry (składa się z naskórka, skóry właściwej, tłuszczu podskórnego, potu i gruczołów łojowych), z których każdy z elementów może być zaangażowany w proces patologiczny zarówno w izolacji, jak iw połączeniu z innymi strukturami;
  • specyfika struktury skóry w różnych częściach ciała (nabłonek rogowacący, nie rogowacący, obszary z rozległymi włosami lub nagromadzenie gruczołów potowych itp.);
  • dostępność do dynamicznej obserwacji bez specjalnych środków technicznych, co pozwala nam zauważyć najmniejsze różnice w bolesnych objawach;
  • narażenie na różnorodne czynniki środowiskowe działające jako prowokatorzy lub czynniki przyczyniające się do zmiany przebiegu choroby.

Przyczyny i czynniki ryzyka

Wszystkie czynniki etiologiczne, które mogą powodować zapalenie skóry, są warunkowo podzielone na 2 grupy: endogenną (wewnętrzną) i egzogenną (zewnętrzną).

Dermatozom towarzyszą znaczące subiektywne odczucia, wady kosmetyczne, ograniczają aktywność pacjenta i niekorzystnie wpływają na jakość życia.

Najczęstsze przyczyny zewnętrzne to:

  • fizyczne czynniki oddziaływania (tarcie mechaniczne, systematyczny lub jednoczesny ekstremalny wpływ temperatury na siłę, promieniowanie ultrafioletowe lub jonizujące, narażenie na prąd elektryczny, obrażenia);
  • chemikalia, które mogą powodować chorobę zarówno w bezpośrednim kontakcie ze skórą, jak i po spożyciu (agresywne chemikalia domowe, kosmetyki, zagrożenia przemysłowe, alergeny, leki, żywność itp.);
  • biologiczne (bakterie, wirusy, pierwotniaki, stawonogi, grzyby itp.).
Dermatoza może być spowodowana kontaktem skóry z chemikaliami domowymi.

Zazwyczaj rozwój dermatozy wymaga kombinacji kilku czynników: obecności prowokatora, osłabienia lokalnej ochrony skóry, niepowodzenia odpowiedzi immunologicznej na agresywne efekty itp. Jednak czasami nawet izolowany efekt może wywołać chorobę skóry (na przykład oparzenia lub odmrożenie).

Powody wewnętrzne:

  • miejscowe przewlekłe ognisko infekcji (przewlekłe zapalenie migdałków, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zęby próchnicze itp.);
  • przewlekłe choroby narządów wewnętrznych, które neutralizują i usuwają toksyny (na przykład rumień stóp i dłoni w chorobach wątroby);
  • zaburzenia metabolizmu białek, minerałów, węglowodanów;
  • zaburzenia regionalnego przepływu krwi, lokalne wady mikrokrążenia;
  • hipowitaminoza;
  • zaburzenia drenażu limfatycznego;
  • choroby układu nerwowego (zarówno centralnego, jak i obwodowego) lub zaburzenia czynnościowe;
  • patologia endokrynologiczna;
  • przerzuty do skóry ze złośliwymi nowotworami;
  • choroby układu krwiotwórczego;
  • wada genetyczna, dziedziczna predyspozycja;
  • immunosupresja.

Czasami przyczyna dermatozy pozostaje niejasna, w takim przypadku nazywa się ją idiopatyczną.

Formularze

Z pochodzenia wszystkie dermatozy są podzielone na 2 kategorie:

  • wrodzony (rozwinięty w czasie ciąży pod wpływem różnych czynników embriotoksycznych i teratogennych lub genetycznie pośredniczonych);
  • nabyte.

Klasyfikacja kliniczna dermatoz jest obszerna. Według ICD-10 wyróżnia się kilka grup, z których każda obejmuje wiele form chorób:

  • infekcje skóry i tkanki podskórnej;
  • zaburzenia pęcherzowe;
  • zapalenie skóry i wyprysk;
  • zaburzenia grudkowo-grudkowe;
  • pokrzywka i rumień;
  • choroby związane z narażeniem na promieniowanie jonizujące;
  • inne choroby skóry i tkanki podskórnej.
Obecnie Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób opisuje około 2,3 tys. Patologii należących do grupy dermatoz.

Niektórzy autorzy proponują alternatywne klasyfikacje dermatoz, biorąc pod uwagę czynnik etiologiczny:

  • ropne zapalenie skóry lub krostkowe zmiany skórne - furunculosis, sinica, karbuncle, liszajec itp. Częściej wywoływane przez gronkowce lub paciorkowce, ich łączny efekt;
  • infekcje grzybicze lub grzybice - rzęsistkowica, naskórka, porosty, kandydoza;
  • dermatozy pasożytnicze - pediculosis, świerzb, nużyca;
  • zakaźny - trąd, gruźlica skóry, borelioza;
  • wirusowe dermatozy - zakażenie opryszczką, ospą wietrzną i ospą, mięczak zakaźny;
  • choroby skóry spowodowane genetycznie - rybia łuska, nerwiakowłókniakowatość, naskórek, kserodermia;
  • alergiczne dermatozy - pokrzywka, toxicoderma, wyprysk;
  • neurodermatoza - czasami połączona z alergią w grupę świądowych dermatoz;
  • powszechne choroby tkanki łącznej, kolagenozy - zapalenie okołotworowe, twardzina skóry, toczeń rumieniowaty układowy, skleroza;
  • zapalenie skóry, ostre procesy - uszkodzenie termiczne skóry, pielucha, alergiczne, kontaktowe zapalenie skóry;
  • dermatozy autoimmunologiczne;
  • pęcherzowe (pęcherzykowe) dermatozy;
  • rumień (nieprawidłowe przekrwienie skóry);
  • zapalenie naczyń (patologia naczyniowa);
  • dermatozy grudkowo-ropne - łuszczyca, parapsoriasis, liszaj płaski;
  • reticuloendotheliosis;
  • dyschromia (zaburzenia pigmentacji) - bielactwo, lentigo, ostuda, fotodermatoza;
  • dermatozy tropikalne - frambesia, gorączka skalista;
  • łagodne i złośliwe nowotwory skóry;
  • urazowe dermatozy;
  • zawodowe choroby skóry;
  • dermatozy związane z naruszeniem procesów troficznych;
  • choroby metaboliczne;
  • inne dermatozy.
Jak wyglądają dermatozy?

Oprócz przedstawionych jest wiele prób usystematyzowania chorób skóry w oparciu o różne przesłanki: proces pierwotny lub wtórny, jego stabilność, nasilenie, dominujące pierwiastki itp.

Objawy Dermatozy

Objawy dermatoz mogą być bardzo różnorodne, ale wszystkie choroby mają wspólną cechę - zmianę elementów strukturalnych skóry.

W sumie 8 odmian pierwotnych elementów jest charakterystycznych dla niektórych dermatoz.

Elementy podstawowe z zadziorami:

  • plamka to element, który nie podnosi się powyżej poziomu skóry, charakteryzujący się miejscową ograniczoną dyschromią skóry. Zwykle rozwiązany bez śladu, choć w niektórych przypadkach może być przechowywany przez długi czas. Przekształca się w płatki lub wtórną plamę pigmentu;
  • blister jest szybko rozwijającym się elementem, który jest obrzękiem skóry brodawkowej, która unosi się nad skórą. Dozwolone bez śladu;
  • grudka - element, który unosi się powyżej poziomu skóry, ewoluując w łuski, plamę wtórną, pęknięcie. Dozwolone bez śladu;
  • guzek Wznosi się ponad poziom skóry, przekształca się w łuski, wrzody, skorupę, ustępuje z blizną lub zanikiem bliznowatym;
  • węzeł - element, który unosi się powyżej poziomu skóry, przekształcając się we wrzód, skórkę, bliznę, plamę wtórną. Dozwolone jest bliznowacenie lub zniknięcie bez śladu.

Jama:

  • bąbelek - ograniczona formacja o średnicy do 5 mm. Przechodzi etapy erozji, skorupy, łusek, wtórnych plam starczych, ustępuje bez śladu;
  • bąbelek - element o średnicy większej niż 5 mm. Wznosi się ponad poziom skóry, przekształca się w erozję, skorupę, łuski, wtórny plam pigmentowy, jest usuwany bez śladu lub blizny;
  • krosta - podwyższona formacja wypełniona ropną zawartością. Przekształca się w skorupę, erozję, wtórną plamę pigmentu, wrzód, bliznę i roślinność.
Dermatoza nazywa się idiopatyczną, której przyczyny nie można ustalić.

Najczęstsze choroby skóry w praktyce dermatologicznej to:

  • swędzące dermatozy (pokrzywka, neurodermit, świąd, różowy porost itp.). Charakterystyczną cechą jest swędzenie skóry, które może być również izolowanym objawem choroby i może być łączone z innymi objawami, być prekursorem głównych objawów skórnych lub towarzyszyć im;
  • zakaźny, charakteryzujący się aktywnymi zmianami zapalnymi skóry i prowadzącymi do powstawania krost, pęcherzyków, guzków. Leczenie dermatoz wywołanych przez czynniki zakaźne odbywa się przy obowiązkowym stosowaniu leków mających na celu zniszczenie czynnika wywołującego chorobę. Po zakończeniu procesu blizny lub pigmentacja mogą pozostać w miejscu pierwiastków pierwotnych;
  • grzybicze dermatozy, które są rodzajem zakaźnych. Mają tendencję do chronienia procesu i stopniowego powiększania obszaru uszkodzenia;
  • wirusowe dermatozy wywoływane przez wirusy opryszczki, pokswirusy, wirusy brodawczaka ludzkiego są również rodzajem zakaźnych, mają długi (czasem przez całe życie) trwały przebieg;
  • alergiczne dermatozy, charakteryzujące się szybkim objawem, przemijaniem (chociaż czasami mogą mieć przewlekły, słabo uleczalny charakter), falisty przebieg z powrotem objawów po kontakcie z alergenem. Charakterystyczny wzrost objawów dermatozy przy każdej kolejnej ekspozycji na prowokatora, w tym wstrząs anafilaktyczny, obrzęk Quinckego.
Uogólniona świądowa dermatoza ze swędzeniem skóry

Diagnostyka

Różnorodność dermatozy jest określana na podstawie oceny stanu skóry, która obejmuje:

  • kontrola wizualna (ocena charakteru elementów skóry, ich rozpowszechnienia, nasilenia procesu, pierwotnej lokalizacji);
  • dioskopia (vitopresja);
  • określenie charakteru reakcji skóry na czynniki drażniące (zjawisko Kebnera);
  • ocena rodzaju i charakteru dermografizmu;
  • ocena gęstości elementów skóry;
  • luminescencyjne badanie skóry;
  • kapilaroskopia.

Leczenie dermatozy

Taktyka leczenia dermatozy wiąże się z jej formą, charakterem uszkodzenia skóry i odbywa się w kilku etapach. Dobre samopoczucie wyniku choroby zależy od racjonalności terapii, ponieważ z reguły dermatozom towarzyszą znaczące subiektywne odczucia, wady kosmetyczne, ograniczają aktywność pacjenta i znacząco wpływają na jakość życia.

Początkowo identyfikowany jest czynnik etiologiczny, na podstawie którego wybiera się leczenie etiotropowe:

  • środki przeciwgrzybicze;
  • przeciwwirusowe;
  • przeciwdrobnoustrojowy;
  • przeciwbakteryjny;
  • przeciwpasożytnicze;
  • leki przeciwhistaminowe (z alergicznymi dermatozami); itd.
Leczenie dermatozy zależy od czynnika etiologicznego

W przyszłości przeprowadzane jest leczenie objawowe. Następujące grupy są przepisywane lekami:

  • keratolityczny;
  • keratoplastik;
  • kauteryzacja;
  • suszenie;
  • przeciwzapalne;
  • przeciwświądowy;
  • leki zmniejszające przekrwienie;
  • angioprotektory;
  • metaboliczny
  • detoksykacja;
  • kompleksy witaminowe i mineralne;
  • ogólne wzmocnienie; i inni

W leczeniu dermatoz przestrzega się pewnych zasad i kolejności stosowania leków w zależności od nasilenia procesu, jego nasilenia, obecności ognisk płaczu lub ognisk rogowacenia itp.

Objawy dermatoz mogą być bardzo różnorodne, ale wszystkie choroby mają wspólną cechę - zmianę elementów strukturalnych skóry.

Leczenie dermatoz jest złożone: oprócz farmakoterapii stosuje się metody oddziaływania fizjoterapeutycznego, dietoterapii, leczenia współistniejącej patologii somatycznej, leczenia uzdrowiskowego, w niektórych przypadkach stosuje się racjonalny efekt psychoterapeutyczny.

Możliwe komplikacje i konsekwencje

Powikłaniami dermatoz mogą być:

  • chronizacja procesu;
  • niekontrolowany postęp;
  • wstrząs anafilaktyczny, obrzęk Quinckego;
  • infekcja
  • posocznica

Prognoza

Dzięki terminowej diagnozie i zintegrowanemu podejściu do leczenia rokowanie jest zwykle korzystne. W przypadku skłonności do nawrotów przewlekłych (czasem przez całe życie) dermatoz, rokowanie ustala się indywidualnie, w zależności od nasilenia, rozpowszechnienia procesu, podatności na objawy skórne terapii i ogólnego stanu pacjenta.

Zapobieganie

Aby zapobiec rozwojowi dermatozy, konieczne jest:

  • przestrzegać higieny skóry;
  • ograniczyć kontakt z nosicielami zakaźnych chorób skóry;
  • terminowo leczyć obrażenia skóry;
  • używać osobistego wyposażenia ochronnego i przestrzegać środków bezpieczeństwa w miejscu pracy podczas kontaktu przemysłowego z agresywnymi substancjami;
  • uczestniczyć w badaniu lekarskim.