Kamica moczowa to oficjalna nazwa medyczna choroby, w której tworzą się kamienie nerkowe i inne narządy układu moczowego.
Grupy wiekowe zagrożone
Prawie wszystkie grupy populacji są podatne na rozwój kamicy moczowej. Choroba może wystąpić nawet u noworodków. Ale im starsza osoba, tym większe ryzyko kamieni nerkowych.
Rodzaje kamieni nerkowych
Rodzaj kamieni (kamieni) zależy głównie od wieku osoby. Osoby starsze zwykle cierpią na kamienie składające się z soli kwasu moczowego. Inne kamienie są mniej powszechne. Mogą tworzyć się nie tylko bezpośrednio w nerkach, ale także w pęcherzu moczowym i moczowodzie. Ich rozmiar może być różny: od kilku milimetrów (małe nazywane są „piaskiem”) do kilku centymetrów.
Kamienie nerkowe: przyczyny powstawania
Jedną z głównych przyczyn rozwoju kamicy jest naruszenie procesów metabolicznych w ciele. Kamienie nerkowe pojawiają się, gdy zmienia się sól wodno-chemiczna i skład chemiczny krwi. Ponadto na ich wykształcenie wpływa szereg dodatkowych przyczyn:
- Dziedziczność
- Przewlekłe choroby przewodu żołądkowo-jelitowego i układu moczowo-płciowego: zapalenie żołądka, zapalenie jelita grubego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie pęcherza moczowego itp .;
- Obecność urazów i różnych chorób kości;
- Choroby zakaźne prowadzące do naruszenia równowagi wodno-solnej;
- Zakłócenia przytarczyc;
- Hiperwitaminoza witaminy D;
- Zastosowanie w diecie zbyt słonych, kwaśnych i pikantnych potraw, które zwiększają kwasowość moczu, a także twardej wody o wysokim poziomie soli;
- Nadmierne promienie UV.
Kamienie nerkowe: objawy
Bardzo rzadko kamica jest całkowicie bezobjawowa, a kamienie nerkowe są wykrywane całkowicie przypadkowo podczas badania pacjenta pod kątem jakiejkolwiek innej choroby.
Najczęstszym objawem kamieni nerkowych jest ból w okolicy lędźwiowej z jednej lub dwóch stron. Może się nasilać podczas wysiłku fizycznego lub zmiany pozycji ciała. Kamień wpadający do moczowodu powoduje ostry ból w podbrzuszu i w pachwinie - kolkę nerkową. Inne objawy kamieni nerkowych obejmują:
- Odbarwienie moczu;
- Kolka nerkowa, okresowo odnawiająca się i ustępująca. Zatrzymaj się, gdy kamień wyjdzie;
- Wysokie ciśnienie krwi;
- Obrzęk
Kamienie nerkowe: leczenie
Leczenie kamicy obejmuje dziś chirurgiczne i zachowawcze metody leczenia. Główne cele leczenia kamieni nerkowych to:
- Usuwanie kamienia;
- Zapobieganie ponownemu tworzeniu się kamienia nazębnego;
- Eliminacja infekcji
W zachowawczym leczeniu kamieni nerkowych stosuje się leki do rozpuszczania kamienia nazębnego, normalizacji metabolizmu i zatrzymania procesów zapalnych w układzie moczowym. U pacjentów zalecana jest również dieta. Jeśli rozmiar kamieni jest niewielki, ta metoda jest dość skuteczna. Leczenie kamicy odbywa się pod bezpośrednim nadzorem urologa.
Do chirurgicznego leczenia kamieni nerkowych stosuje się w obecności dużych kamieni lub o złożonym kształcie koralowca. Obecnie istnieje świetna alternatywa dla operacji otwartej - kruszenie kamieni nerkowych za pomocą litotrypsji ze zdalną falą uderzeniową. Ta metoda leczenia kamicy polega na zastosowaniu elektrohydraulicznych fal akustycznych o ukierunkowanym uderzeniu. Pod ich wpływem kamienie są kruszone w nerkach, moczowodzie i pęcherzu. W rzeczywistości kamienie moczowe zamieniają się w drobny piasek, który bez żadnych trudności jest naturalnie wydobywany.
Kamienie nerkowe: środki ludowe do rozwiązania problemu
Istnieje wiele nietradycyjnych metod leczenia kamicy, w tym przyjmowanie różnych wywarów roślin, które przyczyniają się do zmiażdżenia kamieni nerkowych i ich bezbolesnego wydalania. Ale zanim zastosujesz leczenie kamieni nerkowych środkami ludowymi, zdecydowanie powinieneś skonsultować się z lekarzem. Wynika to z faktu, że kamienie moczowe mogą mieć różną naturę chemiczną (szczawiany, moczany, białko itp.), A zatem potrzebne są różne środki do ich rozpuszczenia. Nieprawidłowo wybrany lek ziołowy nie tylko nie doprowadzi do zmiażdżenia kamienia nerkowego, ale wręcz przeciwnie, może sprowokować jego dalszy wzrost lub rozwój ataku kolki nerkowej.
Dieta w zapobieganiu i leczeniu kamicy moczowej
Dieta kamicy moczowej powinna być podejmowana z uwzględnieniem reakcji kwasowo-zasadowej moczu, składu chemicznego kamienia nazębnego i cech zaburzeń metabolicznych. Jego główne zasady to:
- Obfite stosowanie płynu, który pozwala usunąć osady soli i małe kamienie z dróg moczowych, tak zwany piasek;
- Zastosowanie produktów spożywczych, które utrzymują wymagane pH moczu w celu lepszego rozpuszczania istniejących kamieni i zapobiegania powstawaniu nowych;
- Ograniczenie diety pokarmów, które przyczyniają się do powstawania kamieni nerkowych.
Dieta w leczeniu kamicy musi koniecznie opierać się na współistniejących chorobach. Na przykład, jeśli pacjent ma niewydolność krążenia, wyklucza się stosowanie dużej ilości płynu zalecanego w leczeniu kamicy moczowej. W połączeniu z kamieniami nerkowymi i otyłością dieta powinna zawierać mało kalorii.
W przypadku kamieni moczanowych pokarmy bogate w bazy purynowe (rośliny strączkowe, grzyby, orzeszki ziemne, kalafior, rzodkiewki, figi, szczaw, szpinak, czekolada, podroby) powinny być wyłączone z diety.
W przypadku kamieni szczawianowych należy ograniczyć stosowanie produktów bogatych w kwas szczawiowy (buraki, ziemniaki, cebula, marchew, czarna porzeczka, owoce cytrusowe, jagody). Jednocześnie konieczne jest stosowanie jak największej ilości pokarmów, które wiążą i usuwają kwas szczawiowy z organizmu. Należą do nich: śliwki, gruszki, jabłka, lekkie winogrona, dereń.
W przypadku fosforanowych kamieni nerkowych zaleca się dietę z ostrym ograniczeniem prawie wszystkich owoców, warzyw i produktów mlecznych. Menu obejmuje jajka, mięso, ryby, fasolę, ziarna i niektóre rodzaje owoców, jagód i warzyw (borówki, kwaśne jabłka, żurawina, zielony groszek, dynia). Taka dieta nie jest fizjologiczna. Dlatego należy go stosować tylko przez krótki czas, na przykład podczas zaostrzenia choroby.
Dodatkowe rekomendacje
Nie zapomnij o aktywności fizycznej. Podczas ćwiczeń wapń przechodzi z krwi do kości. Zmniejsza to ryzyko kamieni nerkowych.
Konieczne jest monitorowanie nie tylko jakości zużytej wody, ale także używania jej w wystarczających ilościach: co najmniej 1,5-2 litrów dziennie. Z powodu obfitego picia wody mocz staje się mniej skoncentrowany, co zapobiega wytrącaniu się soli.
