Krupowe zapalenie płuc

Krupiaste zapalenie płuc jest chorobą zapalną i alergiczną, która charakteryzuje się zagęszczeniem jednego lub więcej płatów płuc i tworzeniem się patologicznego wysięku w pęcherzykach płucnych, w wyniku czego proces wymiany gazu jest zakłócany.

Choroba jest diagnozowana we wszystkich grupach wiekowych, jednak częściej występuje u pacjentów w wieku 18–40 lat; u dzieci kruche zapalenie płuc występuje rzadko.

W przypadku przedwczesnej diagnozy, rozwoju poważnych powikłań krupkowego zapalenia płuc (szczególnie u osób z obniżoną odpornością i pacjentów cierpiących na alkoholizm), możliwy jest zgon.

Płuca - sparowany narząd oddechowy, zlokalizowany w lewej i prawej połowie jamy klatki piersiowej, ograniczający kompleks narządów śródpiersia. Prawe płuco składa się z trzech płatów, a lewe z dwóch. Każdy z płatów płuca z kolei jest utworzony z segmentów, tkanka płuca wewnątrz segmentów składa się z piramidalnych płatów, których wierzchołek obejmuje oskrzela, tworząc w nim sekwencyjny podział 18-20 końcowych oskrzeli kończących się w acinus. Acinus składa się z oskrzeli oddechowych, dzielących się na kanały pęcherzykowe, ich ściany są usiane pęcherzykami, w których zachodzi wymiana gazu między powietrzem atmosferycznym a krwią.

Krupowe zapalenie może uchwycić zarówno poszczególne segmenty płuc, jak i cały płat, a czasami płuco całkowicie.

Przyczyny i czynniki ryzyka

Czynnikami wywołującymi kruche zapalenie płuc są pneumokoki (typy I, II, III, IV), gronkowce, paciorkowce, Escherichia coli i Klebsiella. Głównymi drogami przenoszenia są kropelki w powietrzu, krwiotwórcze i limfogenne.

Czynniki ryzyka obejmują:

• choroby zakaźne;
• palenie
• urazy klatki piersiowej o różnym nasileniu;
• warunki niedoboru odporności;
• hipotermia;
• zatrucie;
• niedokrwistość
• częste stresujące sytuacje;
• przepracowanie;
• złe odżywianie.

Formy choroby

W zależności od cech obrazu klinicznego kruche zapalenie płuc dzieli się na typowe i nietypowe postacie.

Spośród nietypowych postaci choroby wyróżnia się z kolei następujące formy:

• nieudany - debiutuje ostro, trwa 2-3 dni, następnie pojawiają się objawy;
• Aktywny - początek nie jest ostry, objawy stanu zapalnego pojawiają się stopniowo, przebieg jest powolny;
• centralny - zapalenie występuje w głębokich częściach płuc;
• wędrowny - odcinki płuc znajdujące się obok pierwotnego są zaangażowane w proces zapalny;
• masywny - charakteryzuje się szybkim rozprzestrzenianiem się procesu zapalnego na inne płaty płuc;
• tyfusopodobny - proces patologiczny rozwija się stopniowo, symptomatologia przypomina dur brzuszny;
• wyrostek robaczkowy - przypomina obraz kliniczny zapalenia wyrostka robaczkowego, zapalenie często rozwija się w dolnych płatach płuc;
• oponowa - charakterystyczne objawy oponowe.

Krupowe zapalenie płuc może być powikłane rozwojem wysiękowego zapalenia opłucnej, zgorzel płuca, ropnego zapalenia osierdzia, toksycznego wstrząsu toksycznego, ropnego zapalenia opon mózgowych, niewydolności krążeniowo-oddechowej.

Etapy kruche zapalenie płuc

Wyróżnia się cztery etapy kruche zapalenie płuc:

1. Stadium przekrwienia i przypływu - proces zapalny w pęcherzykach płucnych prowadzi do ich ekspansji i pojawienia się w nich wysięku; początek diapezy czerwonych krwinek w świetle pęcherzyków płucnych; odnotowano zaburzenia naczyniowe; czas trwania 1-3 dni.
2. Etap hepatizacji na czerwono - nasila się diapeza erytrocytów, wysięk zapalny jest wzbogacony białkami z wypadaniem fibryny, z powodu wysięku fibrynowego, dotknięte płuco staje się gęstsze, zyskuje ciemnoczerwony odcień, naczynia włosowate są ściśnięte, co powoduje niedożywienie tkanki płucnej; Czas trwania 1-3 dni.
3. Stadium szarego zapalenia wątroby - naciek leukocytów pośredniej tkanki płucnej wokół małych żył i naczyń włosowatych; chore płuco nabiera szarawego odcienia, trwającego od 2 do 6 dni.
4. Etap wydzielania - wysięk fibrynowy jest stopniowo rozcieńczany pod działaniem enzymów proteolitycznych, które zaczynają wydzielać leukocyty i są wydalane z płuc; trwa 2–5 dni.

Czasami szary etap strażnika może poprzedzać czerwony etap strażnika.

Objawy kruche zapalenie płuc

W przypadku krotkiego zapalenia płuc może to dotyczyć jednego płata płuca, jednego lub obu płuc. Nasilenie choroby zależy od stopnia zmiany.

Początek choroby jest zwykle ostry. Temperatura ciała wzrasta do 39-40 ° C, występują silne dreszcze, ogólne osłabienie, letarg, ból głowy, duszność, ból w klatce piersiowej. Czasami występuje przekrwienie policzków, bardziej wyraźne po dotkniętej stronie, biegunka lub zaparcie. Trzeciego lub czwartego dnia pojawia się kaszel z oddzieleniem zardzewiałej plwociny charakterystycznej dla kruchego zapalenia płuc.

Pod warunkiem wczesnego rozpoznania choroby i odpowiedniego leczenia rokowanie jest korzystne.

Wraz z postępem procesu patologicznego ból pojawia się z boku od strony zmiany. Ból może promieniować na brzuch lub ramię, zwykle znika po kilku dniach. Jeśli ból utrzymuje się przez dłuższy czas, istnieje ryzyko rozwoju ropnia opłucnej. Klatka piersiowa od strony zmiany jest nieco opóźniona w trakcie oddychania, podczas gdy mięśnie pomocnicze biorą udział w oddychaniu.

W ciężkich przypadkach choroby obserwuje się sinicę trójkąta nosowo-wargowego, skóra jest sucha i gorąca, a kończyny są zimne. Ogólny stan pacjenta jest trudny, szybki oddech, powierzchowne oddychanie z wzdęciem skrzydeł nosa, częste tętno, głuchy dźwięk serca, obniżone ciśnienie krwi, mogą pojawić się zaburzenia rytmu serca.

Cechy przebiegu choroby u dzieci

Krupiaste zapalenie płuc u dzieci nie charakteryzuje się wysoką gorączką, silnymi dreszczami i bólem z boku.

U małych dzieci kaszel nie występuje we wczesnych dniach choroby. Objawami kruchego zapalenia płuc są suche wargi i język, nudności i wymioty, wzdęcia, bóle brzucha, przypominające zapalenie wyrostka robaczkowego, brak sztywności mięśni przedniej ściany brzucha, bladość skóry, szybkie oddychanie, pobudzenie lub letarg, czasem wzrost wielkości wątroby . W niektórych przypadkach obserwuje się sztywność mięśni szyi, silne bóle głowy, skurcze, urojenia, omamy, a zatem zapalenie opon mózgowych można błędnie zdiagnozować. Wraz z rozwojem procesu patologicznego objawy oponowe znikają, pojawia się obraz kliniczny typowy dla kruchego zapalenia płuc.

Choroba jest diagnozowana we wszystkich grupach wiekowych, jednak częściej występuje u pacjentów w wieku 18–40 lat; u dzieci kruche zapalenie płuc występuje rzadko.

U dzieci w wieku 7–16 lat choroba zwykle przebiega zazwyczaj.

Temperatura ciała normalizuje się w 5-9 dniu od momentu wystąpienia choroby, zmiany zapalne w płucach znikają dość szybko.

Diagnostyka

Aby postawić diagnozę, gromadzone są skargi i anamneza, przeprowadzana jest diagnostyka fizyczna, testy instrumentalne i laboratoryjne.

Podczas diagnozy fizycznej na etapie I krupiastego zapalenia płuc obserwuje się zachowanie oddychania pęcherzykowego, tępo-bębenkowy dźwięk perkusji, trzeszczkę. W stadium II choroby charakterystyczny jest tępy dźwięk perkusji, oddychanie oskrzeli, zmniejszona ruchliwość dolnej krawędzi płucnej po dotkniętej stronie. Na etapie III wyznaczane są znaki charakterystyczne dla etapu I.

Jedną z najbardziej pouczających metod instrumentalnych w diagnozowaniu kruchego zapalenia płuc jest badanie rentgenowskie. Do potwierdzenia diagnozy może być wymagany obraz komputerowy lub rezonans magnetyczny.

Diagnostyka laboratoryjna obejmuje ogólne i biochemiczne badanie krwi, ogólną analizę moczu, badanie bakteriologiczne plwociny z antybiotykiem. W ogólnym badaniu krwi u szczytu choroby określa się wzrost liczby leukocytów, przesunięcie wzoru leukocytów w lewo, wzrost szybkości sedymentacji erytrocytów. Zwiększa się także zawartość globulin i fibrynogenu, wykrywane są zmiany w składzie gazowym krwi, zmniejsza się diureza i zwiększa się ciężar właściwy moczu.

Diagnozę różnicową przeprowadza się przy drenażu ogniskowym, przypadkowym zapaleniu płuc.

Leczenie płatkowego zapalenia płuc

Leczenie płatkowego zapalenia płuc odbywa się w szpitalu. W ciężkich przypadkach może być wymagana hospitalizacja pacjenta na oddziale intensywnej terapii.

Głównymi drogami przenoszenia są kropelki w powietrzu, krwiotwórcze i limfogenne.

Głównym lekarstwem na krupkowe zapalenie płuc jest stosowanie leków przeciwbakteryjnych. Przed otrzymaniem wyników testu plwociny przepisuje się antybiotyki o szerokim spektrum działania, po zidentyfikowaniu patogenu i określeniu jego wrażliwości na środki przeciwbakteryjne lek zastępuje się tym, na który czułość jest najwyższa. Ponadto przepisywane są leki mukolityczne, przeciwgorączkowe. W celu znormalizowania wymiany gazowej pacjentom z krostym zapaleniem płuc pokazano tlenoterapię.

Od 3-4 dni po wystąpieniu choroby zalecana jest terapia inhalacyjna (ultradźwiękowe inhalacje aerozolowe środków przeciwbakteryjnych itp.), Przebieg leczenia zwykle wynosi od 10 do 15 procedur. Na etapie rozwiązywania można zastosować fizjoterapię (pulsacyjną terapię ultradźwiękową, napromieniowanie ultrafioletem, magnetoterapię).

Możliwe powikłania kruche zapalenie płuc i konsekwencje

Krupowe zapalenie płuc może być powikłane rozwojem wysiękowego zapalenia opłucnej, zgorzel płuca, ropnego zapalenia osierdzia, ropnego zapalenia śródpiersia, posocznicy, toksycznego wstrząsu toksycznego, ropnia mózgu, ropnego zapalenia opon mózgowych, ropnego zapalenia stawów, niewydolności krążeniowo-oddechowej.

Prognoza

Pod warunkiem wczesnego rozpoznania choroby i odpowiedniego leczenia rokowanie jest korzystne. W przypadku przedwczesnej diagnozy rozwój poważnych powikłań krupkowego zapalenia płuc (szczególnie u osób z obniżoną odpornością i pacjentów cierpiących na alkoholizm), rokowanie pogarsza się, możliwy jest śmiertelny wynik.

Zapobieganie

Aby zapobiec kruchemu zapaleniu płuc, zaleca się:

• terminowe i odpowiednie leczenie chorób zakaźnych, zwłaszcza układu oddechowego;
• odmowa samoleczenia antybiotykami;
• unikanie urazów klatki piersiowej;
• unikanie hipotermii;
• racjonalny tryb pracy i odpoczynku;
• odmowa złych nawyków;
• dobre odżywianie.