Niska woda

Niska woda podczas ciąży (małowodzie) jest powikłaniem ciąży związanym ze zmniejszoną ilością płynu owodniowego.

Lekarze uważają to za poważną patologię położniczą, ponieważ może powodować rozwój szeregu wrodzonych anomalii u płodu:

• deformacje kości;
• skrzywienie kręgosłupa;
• stopa końska.

Ponadto małowodzie może powodować opóźnienie wzrostu wewnątrzmacicznego.

Wody płynu owodniowego (owodniowego) pełnią ważną funkcję w procesie wzrostu i rozwoju płodu. Zapobiegają nadmiernemu naciskowi na dziecko przez ściany macicy, a ponadto są bogate w składniki odżywcze i pierwiastki śladowe.

Niski poziom wody obserwuje się u około 4% kobiet w ciąży. Patologia może rozwijać się w każdym wieku ciążowym, ale najczęściej diagnozuje się ją w trzecim trymestrze ciąży (zwykle po 35-36 tygodniach ciąży). Wynika to ze zmniejszenia aktywności funkcjonalnej łożyska z powodu jego starzenia.

We wczesnych stadiach ciąży oligohydramnios występuje niezwykle rzadko. Przy takim rozwoju wydarzeń zawsze istnieje wysokie ryzyko spontanicznego poronienia.

Przyczyny małowodzie

Niska woda nie jest niezależną chorobą. Należy to uznać za objaw, który występuje na tle tej lub innej patologii położniczej lub somatycznej. Rozważ najczęstsze przyczyny oligohydroamnionu:

Powód				Opis
Wrodzone wady rozwojowe płodu	Zwykle niewystarczająca ilość płynu owodniowego jest wykrywana po 20-21 tygodniach ciąży. Podczas badania ultrasonograficznego u płodu ujawnia się nieprawidłowość w strukturze nerek i przedniej części czaszki.
Zakażenia wewnątrzmaciczne	Różne typy patogennych mikroorganizmów (wirusy, bakterie) krążące we krwi matki mogą przenikać przez błony i powodować uszkodzenie kosmków kosmówkowych. W rezultacie dochodzi do naruszenia powstawania płynu owodniowego.
Choroby metaboliczne	Oligohydroamnion często rozwija się u kobiet cierpiących na otyłość lub cukrzycę. Jednocześnie patologię często wykrywa się już we wczesnych stadiach ciąży.
Choroby układu moczowego i sercowo-naczyniowego	Niska woda w tym przypadku wiąże się z zaburzeniem krążenia maciczno-łożyskowego. Patologia może rozwijać się na każdym etapie ciąży
Ciąża mnoga	Rozwój oligohydroamnion wynika z rosnącego zapotrzebowania na owoce w przyjmowaniu składników odżywczych.
Patologia łożyska	W przypadku wad rozwojowych, niskie przyczepienie łożyska, przepływ krwi do poszczególnych części łożyska pogarsza się, co powoduje zwiększone ryzyko zmniejszenia tworzenia płynu owodniowego przez kosmki kosmówkowe.
Zatrucie	Zwiększone ryzyko małowodzie występuje u kobiet stosujących substancje psychotropowe, alkohol, nikotynę oraz pracowników w niebezpiecznych branżach.

Gatunek

W zależności od czasu trwania ciąży występuje wielowodzie:

1. Wcześnie Jego rozwój wiąże się z anomaliami w rozwoju i funkcjonowaniu błon. Zdiagnozowano do 20-21 tygodnia ciąży.
2. Później Przyczyną tego zjawiska jest wiele patologii somatycznych i położniczych prowadzących do niewydolności łożyska. Pojawia się w II-III trymestrze ciąży.

Znaki

Nasilenie objawów klinicznych małowodzie zależy bezpośrednio od stopnia zmniejszenia objętości płynu owodniowego. Umiarkowany oligohydroamnion jest wskazany w przypadkach, w których ilość płynu owodniowego jest nieznacznie zmniejszona, o nie więcej niż 400-700 ml. Taka patologia przebiega bez żadnych obiektywnych objawów i jest diagnozowana tylko na podstawie danych ultrasonograficznych.

Diagnozę „wyraźnego wielowodzie” ustala się u pacjentów w przypadkach, gdy deficyt objętości płynu owodniowego przekracza 700 ml. Stanowi temu zawsze towarzyszy pojawienie się objawów klinicznych, które obejmują:

• suche błony śluzowe;
• Zawroty głowy
• nudności, wymioty
• zmniejszenie obwodu brzucha;
• bolesne ruchy płodu.

Diagnostyka

Lekarz może zidentyfikować małowodzie na podstawie badania położniczego i badania kobiety w ciąży. Podczas rutynowego badania zwraca się uwagę na niespójny wiek ciążowy, wysokość dna macicy i obwód brzucha. Aby potwierdzić diagnozę, wykonuje się badanie ultrasonograficzne w celu ustalenia wskaźnika płynu owodniowego. Wskaźniki normy i możliwe odchylenia przedstawiono w tabeli:

Okres ciąży	Dozwolone odmiany	Średnia wartość normy
16 tygodni	73-201 mm	121 mm
17 tygodni	77–211 mm	127 mm
18 tygodni	80–220 mm	133 mm
19 tygodni	83–225 mm	137 mm
20 tygodni	86–230 mm	141 mm
21 tygodni	88–233 mm	143 mm
22 tygodnie	89–235 mm	145 mm
23 tygodnie	90–237 mm	146 mm
24 tygodnie	90–238 mm	147 mm
25 tygodni	89–240 mm	147 mm
26 tygodni	89–242 mm	147 mm
27 tygodni	85–245 mm	156 mm
28 tygodni	86–249 mm	146 mm
29 tygodni	84–254 mm	145 mm
30 tygodni	82–258 mm	145 mm
31 tygodni	79–263 mm	144 mm
32 tygodnie	77–269 mm	144 mm
33 tygodnie	74–274 mm	143 mm
34 tygodnie	72–278 mm	142 mm
35 tygodni	70–279 mm	140 mm
36 tygodni	68–279 mm	138 mm
37 tygodni	66–275 mm	135 mm
38 tygodni	65–269 mm	132 mm
39 tygodni	64–255 mm	127 mm
40 tygodni	63–240 mm	123 mm
41 tygodni	63–216 mm	116 mm
42 tydzień	63–192 mm	110 mm

Aby potwierdzić diagnozę małowodzie, konieczne jest powtórzenie oceny ultrasonograficznej owodniowego wskaźnika wody 2-3 razy, ponieważ ze względu na specyfikę pozycji dziecka jednorazowa ocena może być niewiarygodna.

Podczas przeprowadzania ultradźwięków lekarz również dokładnie bada cechy strukturalne i przyczepność łożyska, określa stopień jego dojrzałości, identyfikuje możliwe anomalie w rozwoju płodu, które mogą powodować niewystarczającą ilość płynu owodniowego.

Starannie zebrana historia medyczna pozwala zidentyfikować rzekomą przyczynę oligohydroamnionu, który odgrywa ogromną rolę w określaniu późniejszych taktyk badania i leczenia.

Jeśli podejrzewa się, że czynnik zakaźny powoduje oligohydroamnion, plan badań obejmuje szereg laboratoryjnych metod badawczych:

• ogólne badanie krwi;
• ogólna analiza moczu;
• próbka według Nechiporenko;
• mikroskopia i badanie bakteriologiczne wydzieliny z pochwy, cewki moczowej i szyjki macicy.

Według zeznań przeprowadzono również:

• elektrokardiografia (EKG);
• echokardiografia (Echo-KG);
• oznaczanie poziomu glukozy w surowicy krwi;
• USG nerek.

W obecności patologii somatycznej położnik-ginekolog wysyła kobietę w ciąży na konsultację z odpowiednimi specjalistami (kardiologiem, endokrynologiem).

Wszystkie kobiety w ciąży z niską wodą powinny regularnie przechodzić kardiotokografię (CTG) - nowoczesną metodę diagnozowania stanu płodu, opartą na rejestrowaniu częstotliwości skurczów serca, a także jego zmian pod wpływem ruchów płodu, bodźców zewnętrznych i aktywności skurczowej mięśniówki macicy.

Niskie uzdatnianie wody

Przyszłe taktyki są uzasadnione w przypadku umiarkowanego oligohydroamnionu w trymestrze ciąży II-III, braku patologii płodu i dobrego ogólnego stanu zdrowia przyszłej matki. Kobieta powinna być pod obserwacją miejscowego lekarza (ginekolog-położnik) i, jeśli jest to wskazane, powinna otrzymać leczenie farmakologiczne.

Konieczność pilnej hospitalizacji na oddziale patologii kobiet w ciąży powstaje w następujących przypadkach:

• wiek ciążowy powyżej 33–34 tygodni;
• poważny niedobór wody;
• obecność hipertoniczności macicy.

Leczenie oligohydroamnion, niezależnie od postaci patologii, należy rozpocząć od organizacji reżimu medyczno-ochronnego, w tym:

• pełny sen trwający co najmniej 8–9 godzin;
• racjonalne zrównoważone odżywianie;
• zgodność z reżimem dnia;
• unikanie stresujących sytuacji i przepracowanie fizyczne;
• odmowa złych nawyków (palenie, picie alkoholu, leki psychotropowe).

W przypadku oligohydramnios wymagany jest obowiązkowy nadzór medyczny

Leki są przepisywane przez ginekologa-położnika i obejmują kompleksy multiwitaminowe, leki poprawiające funkcjonowanie łożyska i przepływ krwi przez macicę. Przy zwiększonym tonie macicy tokolityczne są obowiązkowe.

Biorąc pod uwagę, że oligohydramnios zawsze rozwija się na tle jakiejkolwiek patologii, jego skuteczne leczenie jest możliwe tylko wtedy, gdy działa na czynnik sprawczy. W przypadkach, w których rozwój oligohydroamnionu jest związany z zakażeniem w ciąży, należy przepisać leki przeciwwirusowe lub przeciwbakteryjne, biorąc pod uwagę wrażliwość patogenu na nie.

Jeśli choroby somatyczne są czynnikiem etiologicznym, wówczas przeprowadza się ich terapię.

Pacjent powinien być w szpitalu pod ścisłym nadzorem lekarza. Podejmowane są niezbędne środki w celu przedłużenia ciąży i prawidłowego rozwoju płodu.

Wskazania do natychmiastowej dostawy niezależnie od wieku ciążowego to:

• szybkie pogorszenie płodu;
• postępujące zmniejszenie objętości płynu owodniowego.

U kobiet w ciąży z małą ilością wody istnieje wysokie ryzyko powikłań w procesie naturalnego porodu (niedotlenienie wewnątrzmaciczne płodu, pierwotne osłabienie porodu, krwawienie), dlatego lepiej jest wykonać poród przez cesarskie cięcie.

Jeśli na tle leczenia zachowawczego można osiągnąć stabilizację stanu matki i płodu, cięcie cesarskie wykonuje się po 37-38 tygodniach ciąży.

Zapobieganie

Zapobieganie niskim stanom wody powinno rozpocząć się na etapie planowania i kontynuować przez cały okres ciąży. Wyraża się to w następujących działaniach:

• terminowa diagnoza i leczenie każdej patologii ginekologicznej i somatycznej;
• wczesna rejestracja kobiety w ciąży (do 12 tygodni);
• zgodność z reżimem dnia;
• odpowiednia zmiana pracy i odpoczynku;
• unikanie stresujących sytuacji;
• racjonalne odżywianie z obowiązkowym włączeniem świeżych warzyw i owoców do menu;
• porzucenie złych nawyków.

Konsekwencje oligohydramnios

W większości przypadków, z terminową diagnozą i aktywną terapią oligohydroamnion, lekarzom udaje się utrzymać ciążę do 37-38 tygodni, dzięki czemu kobieta może urodzić zdrowe, urodzone dziecko.

Wraz z pojawieniem się małowodzie we wczesnych stadiach ciąży, a także w połączeniu z inną patologią położniczą, rokowanie jest złe. W tej sytuacji istnieje wysokie ryzyko szeregu niebezpiecznych powikłań:

• śmierć płodu;
• niedotlenienie i niedożywienie płodu;
• spontaniczna aborcja;
• powstawanie wad rozwojowych układu mięśniowo-szkieletowego u płodu (końsko szpotawe, kręcz szyi).