Fałszywy zad u dzieci

Fałszywy zad u dzieci to zespół charakteryzujący się triadą objawów klinicznych: oddychanie świstem (świszczący oddech), kaszel, chrypka. Zespół powstaje w chorobach, którym towarzyszy ostry proces zapalny w błonie śluzowej krtani i tchawicy.

W przypadku fałszywego zadu proces zapalny jest zlokalizowany na błonie śluzowej więzadła więzadła krtani.

Rozwój fałszywego zadu jest związany z trzema głównymi mechanizmami:

  • proces zapalny powoduje obrzęk przestrzeni pod strunami głosowymi, co zwęża światło krtani;
  • odruchowy skurcz mięśni krtani powoduje niedrożność;
  • rośnie aktywność wydzielnicza gruczołów błony śluzowej krtani, a zwężone światło krtani jest zatkane lepkim wydzielaniem zapalnym.
Rodzice dzieci z tendencją do nawrotów napadów fałszywego zadu muszą monitorować utrzymanie prawidłowego mikroklimatu w pomieszczeniu, w którym przebywa dziecko.

Fałszywy zad występuje najczęściej u dzieci w wieku wczesnym i przedszkolnym. Wynika to z anatomicznych i fizjologicznych cech krtani i tchawicy dzieci:

  • mała średnica światła tchawicy i oskrzeli, krótki wąski przedsionek, lejkowata (zamiast cylindrycznej) forma krtani;
  • względne osłabienie mięśni oddechowych;
  • nieproporcjonalnie krótkie, rozstawione wokale;
  • nadpobudliwość mięśni przywodziciela zamykających głośnię;
  • niedojrzałość funkcjonalna i podatność stref refleksologicznych;
  • obfitość tkanki limfatycznej ze słabym rozwojem elastycznych włókien w błonie śluzowej i podśluzówkowej, która jest podatna na rozwój obrzęku.

Synonimy: ostre zwężające zapalenie krtani i tchawicy, krup wirusowy, pseudokrup.

Przyczyny fałszywego zadu u dzieci

Najczęstszą przyczyną fałszywego krupu u dzieci jest infekcja wirusowa. Najczęstsze patogeny obejmują grypę, paragrypy, opryszczkę, odrę, ospę wietrzną, krztusiec, adenowirusy. Przeważającym czynnikiem etiologicznym jest wirus paragrypy typu I. Zespół może również występować jako powikłanie zapalenia gruczołowego, ostre zapalenie gardła, przewlekłe zapalenie migdałków, odra, nieżyt nosa, szkarlatyna, grypa, ospa wietrzna, SARS.

Mniej powszechna jest fałszywa grupa bakteryjna. Z reguły mikroflora bakteryjna (hemofilus influenzae, paciorkowce, gronkowce, pneumokoki) dołącza się do wirusa o osłabionej odporności.

Niezakaźne przyczyny fałszywego zadu u dzieci obejmują uraz krtani, obrzęk alergiczny, choroby nerek i układu krążenia. Mechaniczna blokada światła krtani może wystąpić z powodu aspiracji ciał obcych.

Dzięki nieskomplikowanemu przebiegowi fałszywy krup u dzieci z reguły kończy się wyzdrowieniem.

Do czynników przyczyniających się należą: obniżona odporność, zwiększona pobudliwość układu nerwowego, krzywica, niedobór witamin, skłonność do reakcji alergicznych, wysiękowo-katarowa i skaza limfo-hipoplastyczna, urazy porodowe, niedotlenienie płodu po porodzie, paratrofia, okres po szczepieniu, sztuczne karmienie, sztuczne karmienie, przerost pierścienia limfadenoidalnego.

Formularze

W zależności od przyczyny choroby izoluje się wirusowy i bakteryjny fałszywy krup.

W zależności od obecności / braku powikłań fałszywy krup u dzieci może być skomplikowany lub nieskomplikowany.

Na podstawie objawów klinicznych rozróżnia się cztery stopnie zwężenia:

  1. Zrekompensowane
  2. Subskompensowane.
  3. Zdekompensowane.
  4. Terminal (asfiksja).

Objawy fałszywego zadu u dzieci

Objawy fałszywego zadu u dzieci zależą od stopnia zwężenia krtani. Zespół zwykle rozwija się w drugim lub trzecim dniu ostrej choroby zakaźnej ze zmianami górnych dróg oddechowych, głównie wieczorem lub w nocy. Początek jest nagły, ostry. Dziecko staje się niespokojne, pojawia się głośny oddech, wdechowy typ duszności, ataki kaszlu o szorstkiej, szczekającej naturze. Nasilenie stanu zależy od obturacyjnej niewydolności oddechowej, ciężkości zatrucia, dodania powikłań.

Przy zwężeniu krtani o 1 stopień obserwuje się:

  • brak oznak zaburzeń oddychania zewnętrznego w spoczynku, duszność wdechowa podczas wysiłku fizycznego i niepokoju;
  • skrócenie lub utrata przerw w oddychaniu między wdechem a wydechem;
  • wzrost głębokości i hałasu oddychania;
  • obecność w płucach pojedynczego świszczącego oddechu, pojawiającego się głównie na natchnieniu;
  • bradykardia i wyrównana kwasica oddechowa.
Przed przybyciem lekarza należy przede wszystkim zapewnić dziecku dostęp do świeżego powietrza, uspokoić się, podać ciepły napój alkaliczny.

Przy zwężeniu drugiego stopnia nasilają się objawy kliniczne, zjawisko zwężenia może być trwałe lub napadowe. Znaki 2 stopni:

  • zwężenie oddechu w spoczynku i podczas wysiłku, stała duszność wdechowa, słyszalna z daleka;
  • znacznie ochrypły głos;
  • wycofanie zgodnych miejsc klatki piersiowej (dołu szyjnego, dołu nadobojczykowego i podobojczykowego, przestrzeni międzyżebrowych, nadbrzusza) ze względu na wzrost pracy mięśni oddechowych;
  • suchy świszczący oddech w płucach;
  • bladość skóry i widocznych błon śluzowych, sinica okołozębowa (sinic zabarwienie trójkąta nosowo-wargowego), nasilająca się podczas ataku kaszlu;
  • tachykardia, lęk, zaburzenia snu;
  • niedokompensowana kwasica oddechowa lub mieszana.

Zwężenie trzeciego stopnia charakteryzuje się objawami dekompensacji oddychania i niewydolności krążenia, gwałtownym wzrostem pracy mięśni oddechowych. Objawy zwężenia 3. stopnia:

  • powierzchowny, cichy kaszel;
  • ostry ochrypły głos;
  • ciężka sinica trójkąta nosowo-wargowego, bladość skóry;
  • paradoksalny oddech, duszność wdechowa z niezwykle trudnym oddechem;
  • wzrost oporu oddechowego, który prowadzi do zwiększenia pracy mięśni oddechowych i ostrego cofnięcia zgodnych miejsc klatki piersiowej;
  • maksymalne wychwyty krtani podczas wdechu i wydechu;
  • rażące rzędy różnych rozmiarów, a następnie nawet osłabienie oddychania w płucach podczas wdechu i wydechu;
  • hipoksemia (niski poziom tlenu we krwi);
  • lepki zimny pot na skórze głowy i twarzy;
  • stłumione dźwięki serca, arytmia, tachykardia, paradoksalny puls (utrata fali tętna lub spowolnienie tętna po wdechu);
  • niepokój, uczucie strachu lub letargu, senność, dezorientacja.
Możesz zastosować terapię odruchową: przygotuj kąpiel stóp, aby spowodować odruchowe rozszerzanie naczyń krwionośnych, naciśnij dziecko na korzeniu języka, aby wywołać wymioty, łaskocz w nosie, powodując odruch kichania.

W przypadku zwężenia stopnia 4 obserwuje się gwałtowne pogorszenie oddychania, nasilenie duszności wdechowej i zespołu obturacyjnego wzrasta. Objawy końcowego stopnia:

  • powierzchowne, częste, przerywane lub arytmiczne oddychanie z okresowym bezdechem;
  • skóra jest blada z ziemistym odcieniem, paliczki paznokci są ostro cyjanotyczne;
  • atonia przepony, fałdy głosowe;
  • puls nitkowaty jest trudny do ustalenia;
  • zespół konwulsyjny;
  • ostrzenie rysów twarzy, rozszerzone źrenice;
  • spadek ciśnienia krwi, tępe dźwięki serca, bradykardia, a następnie asystolia;
  • hipoksemia i hiperkapnia, głęboko zakwaszona kwasica;
  • zdezorientowana świadomość, możliwa jest niedotlenienie śpiączki.

Stan dziecka jest niezwykle trudny, staje się obojętny, obojętny, nie prosi o pomoc. Fałszywy zad ze zwężeniem stopnia 4 ma wysokie ryzyko śmierci z powodu porażenia ośrodka oddechowego.

Diagnostyka

Rozpoznanie fałszywego krupu u dzieci opiera się na obecności charakterystycznej triady objawów, danych osłuchowych, laryngoskopii.

Podczas osłuchiwania płuc słychać świszczący oddech, oddychanie stridora.

W celu wizualnej oceny stanu błony śluzowej wykonuje się laryngoskopię. Podczas laryngoskopii można wykryć obrzęk błony śluzowej przestrzeni podgłośniowej, wypadnięcie nagłośni.

Analiza bakteriologiczna (rozmazy z powierzchni łuków podniebienia i tylnej ściany gardła, nosa) jest przeprowadzana w celu wykluczenia błonicy, w celu identyfikacji i identyfikacji czynnika sprawczego o charakterze bakteryjnym. Ustanowienie mykoplazmy lub flory chlamydialnej przeprowadza się za pomocą ELISA i PCR.

Aby ocenić stopień głodu tlenu w ciele, bada się skład gazu we krwi i równowagę kwasowo-zasadową.

Diagnoza powikłań w razie potrzeby obejmuje faryngoskopię, rhinoskopię, otoskopię, radiografię płuc i zatok przynosowych.

Hospitalizacja na oddziale intensywnej terapii i oddziale intensywnej terapii jest przeznaczona dla dzieci z fałszywym zadem 3 stopni, a także z postępem zwężenia 2 stopni na tle terapii.

Diagnozę różnicową przeprowadza się z prawdziwym zadem błonicy, zapaleniem nagłośni, ostrym obturacyjnym zapaleniem oskrzeli, ciałem obcym w krtani lub tchawicy, brodawczakiem krtani, ropniem gardła i innymi chorobami, którym może towarzyszyć zwężenie krtani.

Leczenie fałszywego zadu u dzieci

Leczenie fałszywego krupu u dzieci obejmuje wczesną hospitalizację z pełną i terminową terapią etiopatogenetyczną.

Przed przybyciem lekarza należy przede wszystkim zapewnić dziecku dostęp do świeżego powietrza, uspokoić się, podać ciepły napój alkaliczny.

Możesz zastosować terapię odruchową (rozpraszającą uwagę): przygotuj kąpiel stóp, aby spowodować odruchowe rozszerzanie naczyń krwionośnych, naciśnij dziecko na korzeniu języka, aby wywołać wymioty, łaskocz w nosie, powodując odruch kichania.

Dalsze leczenie odbywa się w szpitalu. Wybór metod jest określany przez specjalistę i zależy od ciężkości zwężenia i ciężkości stanu dziecka.

Terapia etiotropowa polega na stosowaniu leków przeciwwirusowych, interferonów. W przypadku przywiązania powikłań bakteryjnych i ciężkiego zwężenia krtani zalecana jest antybiotykoterapia. Przy niedokompensowanym i nieskompensowanym zwężeniu krtani wskazane jest pozajelitowe podawanie kortykosteroidów, wskazane jest wdychanie hydrokortyzonu. Aby wpłynąć na komponent spazmatyczny, stosuje się leki zmniejszające aktywność skurczową i napięcie mięśniowe krtani i tchawicy.

Biorąc pod uwagę możliwość udziału w rozwoju fałszywego zgrupowania składnika alergicznego, leki przeciwhistaminowe są zawarte w kompleksie środków terapeutycznych w celu wyeliminowania obrzęku.

Niezakaźne przyczyny fałszywego zadu u dzieci obejmują uraz krtani, obrzęk alergiczny, choroby nerek i układu krążenia. Mechaniczna blokada światła krtani może wystąpić z powodu aspiracji ciał obcych.

Leki mukolityczne i wykrztuśne przyczyniają się do upłynnienia i usunięcia plwociny z dróg oddechowych, zwykle są przepisywane w postaci aerozoli i inhalacji, czasami w postaci syropów, zmiękczających gardło pastylek do ssania.

Aby stłumić kaszel, który nie kończy się na inhalacji, w przypadku objawów hipoksemii następuje wzrost zjawiska ostrego zwężenia krtani, terapia tlenowo-parowa, można jednak umieścić dziecko w namiocie tlenowym tylko wtedy, gdy nie boi się tam być.

Zgodnie ze specjalnymi wskazaniami zaleca się stosowanie środków uspokajających i przeciwpsychotycznych.

Hospitalizacja na oddziale intensywnej terapii i oddziale intensywnej terapii jest przeznaczona dla dzieci z fałszywym zadem 3 stopni, a także z postępem zwężenia 2 stopni na tle terapii. Przy postępującej niedrożności dróg oddechowych opornej na leczenie farmakologiczne stosuje się intubację nosowo-tchawiczą. Odbywa się to za pomocą rurki termoplastycznej o małej średnicy. Czas trwania rurki intubacyjnej u dzieci poniżej 2 lat nie przekracza 2-3 dni, u starszych dzieci - tygodni.

Możliwe konsekwencje i komplikacje

Powikłaniami fałszywego zadu mogą być:

  • obturacyjne zapalenie oskrzeli;
  • zapalenie płuc
  • ropne zapalenie krtani i tchawicy;
  • bakteryjne zapalenie ucha środkowego;
  • zapalenie zatok
  • ropne zapalenie spojówek;
  • dławica lakunarna;
  • ropne zapalenie opon mózgowych.

Prognoza

Dzięki nieskomplikowanemu przebiegowi fałszywy krup u dzieci z reguły kończy się wyzdrowieniem. Przy odpowiednim monitorowaniu i leczeniu odtwórczym można uniknąć nawrotu.

Zapobieganie

Zapobieganie fałszywemu zadowi u dzieci polega na zapobieganiu rozwojowi ostrych infekcji dróg oddechowych, aw przypadku choroby odpowiedniej i terminowej terapii.

Fałszywy zad rozwija się zwykle w drugim lub trzecim dniu ostrej choroby zakaźnej ze zmianami górnych dróg oddechowych, głównie wieczorem lub w nocy.

Aby zapobiec infekcjom górnych dróg oddechowych, dziecko należy hartować, ubierać zgodnie z pogodą, dobrze jeść, unikać kontaktu z chorymi dziećmi.

Rodzice dzieci z tendencją do nawrotów napadów fałszywego zadu muszą monitorować utrzymanie prawidłowego mikroklimatu w pomieszczeniu, w którym przebywa dziecko (wilgotne, chłodne powietrze, regularna wentylacja pomieszczenia).