W końcu minęły długie i bolesne dziewięć miesięcy oczekiwania na spotkanie z własnym dzieckiem i zobaczyłeś swoje dziecko, tak ukochane, tak drogie. Ale dlaczego zamiast wszechogarniającego poczucia radości i szczęścia odczuwasz w swojej duszy udrękę i załamanie? Dlaczego zawsze chcesz płakać? Dlaczego nikt cię nie rozumie? Zróbmy to dobrze.
Depresja poporodowa - co to jest?
Depresja poporodowa jest dość poważną chorobą, która często występuje u kobiet w pierwszych miesiącach po porodzie. Często dogania także kobiety po poronieniu i porodzie martwego dziecka. W tym stanie kobieta odczuwa głęboki smutek i beznadziejność, traci zdolność cieszenia się życiem. W tym okresie kobiecie niezwykle trudno jest zająć się dzieckiem i nim.
Depresji poporodowej nie można porównać ze zwykłym wyczerpaniem i zmęczeniem ciała po porodzie, które odczuwa większość kobiet w pierwszych tygodniach po porodzie. Wiele kobiet, wraz z radością i szczęściem z posiadania dziecka, czuje się przytłoczonych i zmęczonych oraz doświadcza bezsenności. Najczęściej wynika to z doświadczonego stresu ciała. Objawy te zwykle ustępują szybko, ale objawy depresji poporodowej mogą utrzymywać się przez kilka miesięcy.
Rzadko zdarza się, że u matki rozwija się ostra postać depresji - psychoza poporodowa. Jest to bardzo niebezpieczny stan, któremu towarzyszy dziwne zachowanie kobiety, halucynacje, a nawet próby skrzywdzenia siebie lub dziecka. W takim przypadku niezwykle ważne jest zapewnienie kobiecie natychmiastowej pomocy medycznej, ponieważ taki stan nie zniknie sam, ale tylko się pogorszy, powodując poważne zagrożenie dla życia zarówno kobiety, jak i dziecka.
Dlatego należy leczyć depresję poporodową. Im szybciej zaczniesz leczenie, tym szybciej nowonarodzona matka będzie w stanie wyzdrowieć i zacząć cieszyć się życiem i macierzyństwem.
Przyczyny depresji poporodowej
Według ekspertów depresja poporodowa występuje w wyniku gwałtownego spadku poziomu hormonów w organizmie, który pojawia się natychmiast po porodzie. A jeśli czynniki psychologiczne są również związane z tym nagłym wzrostem hormonów (zaburzenie afektywne dwubiegunowe, niewystarczające wsparcie ze strony partnera i krewnych, ciągłe stresujące sytuacje), wówczas prawdopodobieństwo depresji poporodowej znacznie wzrasta.
Grupa podwyższonego ryzyka depresji poporodowej obejmuje kobiety:
- skłonność do depresji, a także tych, którzy już doświadczyli depresji poporodowej;
- którego dziecko urodziło się chore lub martwe;
- doświadczanie ciągłego stresu niezwiązanego z ciążą;
- których mąż i krewni nie zapewniają wystarczającego wsparcia moralnego.
Istnieje także zwiększone ryzyko depresji poporodowej, jeśli kobieta w rodzinie ma depresję maniakalną.
Objawy depresji poporodowej
W rzeczywistości, warunkowo depresję poporodową można podzielić na trzy stopnie nasilenia: śledziona, która zwykle ustępuje sama, depresja i psychoza.
Objawy śledziony poporodowej:
- łagodna drażliwość;
- lekka bezsenność;
- częste wahania nastroju;
- płaczliwość.
Zwykle objawy te znikają po kilku tygodniach, gdy hormony w ciele kobiety wracają do normy. Większość kobiet odczuwa zniekształcenie po porodzie i jest to normalne.
Jeśli blues nie zniknie po kilku tygodniach, a wszystkie objawy pogorszą się, powinieneś poszukać pomocy medycznej, ponieważ prawdopodobnie masz depresję poporodową.
Pięć objawów depresji poporodowej:
- nastrój depresyjny: beznadziejność, płaczliwość, uczucie pustki, zwiększony niepokój;
- zmiana masy ciała i apetytu, zwykle w kierunku zmniejszenia;
- utrata zainteresowania codziennymi czynnościami i ludźmi w pobliżu;
- bezsenność
- myśli o samobójstwie i śmierci.
Bardzo ważne jest, aby jak najwcześniej rozpocząć leczenie depresji poporodowej.
Jeśli depresja poporodowa nie jest leczona, zdarza się, że przybiera ona cięższą postać - psychozę poporodową. W tym stanie kobieta stanowi potencjalne zagrożenie nie tylko dla siebie, ale także dla własnego dziecka, dlatego zapewnienie opieki medycznej jest bardzo ważne.
Psychozie poporodowej zwykle towarzyszą następujące objawy:
- dziwne zachowanie i radykalna zmiana nastroju;
- poczucie wyobcowania od dziecka i krewnych;
- bezsenność
- zamieszanie myśli i niemożność ich uporządkowania;
- halucynacje słuchowe i wzrokowe.
Konsekwencje depresji poporodowej
Śledziona poporodowa w większości przypadków przebiega bez żadnych negatywnych konsekwencji dla organizmu. Niemniej jednak, według statystyk, co ósma kobieta ma zaostrzone śledziony i rozwija się w depresję poporodową.
Przede wszystkim depresja poporodowa negatywnie wpływa na dziecko, ponieważ matka nie jest w stanie zapewnić mu pełnej opieki i poczuć związek psychologiczny. Często dzieci, których matki są w depresji, mają tendencję do opóźniania rozwoju, zarówno fizycznego, jak i psychicznego.
Depresja poporodowa może trwać długo, dlatego niezwykle ważne jest jak najszybsze rozpoczęcie leczenia. Przede wszystkim jest to ważne dla dziecka.
W mniej więcej jednym przypadku na pięćset w pierwszych tygodniach po porodzie rozwija się psychoza poporodowa, której towarzyszą poważne objawy (omamy, dziwne zachowanie kobiety, skłonność do samobójstwa lub krzywdy dziecka). W tym stanie kobieta niesie potencjalne zagrożenie dla własnego życia i życia dziecka, dlatego potrzebuje pilnej hospitalizacji.
Leczenie depresji poporodowej
Istnieją dwa najczęstsze sposoby leczenia depresji poporodowej:
- Psychoterapia Ponadto nie tylko kobieta powinna uczestniczyć w sesjach psychoterapii, ale także jej partner. Uważa się, że terapia poznawczo-behawioralna jest dość skuteczna w leczeniu umiarkowanej depresji poporodowej. Pomaga nauczyć się kontrolować swoje uczucia i myśli. Lekarze często uciekają się do terapii interpersonalnej, która opiera się na relacji osoby z narodzinami dziecka i jego stosunku do tego. Daje poczucie wsparcia emocjonalnego i uczy, jak uświadomić sobie, jak ważne dla jej matki jest nowe życie.
- Leki przeciwdepresyjne Skutecznie pomagają prawie wszystkim kobietom z depresją. Tylko lekarz prowadzący powinien przepisać leki przeciwdepresyjne, ponieważ należy wziąć pod uwagę czynnik karmienia piersią.
Niezwykle ważne w leczeniu depresji poporodowej jest moralne i fizyczne wsparcie krewnych.
Jeśli pokonałeś depresję poporodową, pamiętaj: nie możesz za to winić, a to nie znaczy, że jesteś złą matką. Poświęć trochę czasu na jej leczenie, a zobaczysz, że wciąż będzie wiele radosnych i radosnych chwil w twoim życiu.
