Wiele osób jest zaskoczonych, gdy dowiadują się, że choroby psów mogą być takie same jak choroby ludzi. Na przykład guz piersi u psa występuje tak często, jak u ludzi, a także u psów w tym samym wieku. Istnieje grupa chorób psów, które mogą być przenoszone na ludzi. Nazywa się je zooanthroponoses.
Większość chorób psów przenoszonych na ludzi ma podłoże pasożytnicze, ale może być zarówno wirusowa, jak i bakteryjna. Najczęściej przenoszone są bąblowica, wścieklizna, leptospiroza, toksoplazmoza, grzybica. Gruźlica może być również przenoszona z psa na człowieka, chociaż jest to bardzo rzadkie. Najbardziej niebezpieczne choroby psów dla ludzi to wścieklizna, bąblowica, toksoplazmoza.
Wścieklizna zaraża ludzi przez ślinę chorego zwierzęcia. W przypadku infekcji wystarczy ślina na błonie śluzowej lub w mikroskopijnej ranie na skórze, co oznacza, że nie tylko ugryzienie, ale także ślinienie jest niebezpieczne. Wścieklizna u ludzi powoduje poważne uszkodzenie układu nerwowego, w tym mózgu, i prowadzi do śmierci. Jedynym sposobem uniknięcia smutnego wyniku jest szczepienie, które należy wykonać natychmiast po kontakcie ze śliną chorego zwierzęcia.
Echinokokoza jest pasożytniczą chorobą psów wywołaną przez echinokoki. Jajka robakowate rozprzestrzeniają się z kałem zarażonego zwierzęcia, a następnie opadają na sierść i rozprzestrzeniają się wszędzie, służą jako źródło infekcji. U ludzi echinococcus powoduje tworzenie pasożytniczych torbieli w ważnych narządach: wątrobie, płucach, nerkach, a nawet sercu i mózgu. Znane są przypadki bąblowicy oczu. Choroba prowadzi do ciężkiego zatrucia, a jej powikłania dość często powodują śmierć.
Toksoplazmoza jest niebezpieczna, ponieważ u kobiet w ciąży może powodować nieprawidłowości płodu. Toksoplazmoza może występować jako choroba zakaźna lub może mieć ukrytą postać, a następnie osoba nie podejrzewa, że jest nosicielem niebezpiecznego pasożyta. Uszkodzenie płodu może wystąpić z ukrytą postacią choroby.
Aby zminimalizować ryzyko zarażenia ludzi chorobami psów, należy zaszczepić swojego zwierzaka w odpowiednim czasie i pokazać go lekarzowi weterynarii przy pierwszych objawach choroby, a jeśli to możliwe, nie dotykać bezpańskich zwierząt.
