Tradycyjnie kobietę uważa się za niepłodną, jeśli nie może zajść w ciążę przez dwa lata regularnej aktywności seksualnej - bez przyjmowania środków antykoncepcyjnych, a także w przypadku zmian patologicznych utrudniających zapłodnienie. Należą do nich choroby zapalne macicy, jajników, jajowodów, szyjki macicy, a także cechy anatomiczne narządów płciowych. Występuje pierwotna bezpłodność, gdy kobieta nie była w ciąży i wtórna - w przypadku, gdy nadal była w ciąży, a niezdolność do poczęcia wynikła z urazu lub choroby. Możesz również dokonać podziału na względną niepłodność u kobiet, która jest uleczalna i absolutna - ze względu na brak niezbędnych narządów (jajowody, jajniki, bezpośrednio, macica).
Do tej pory przyczyny niepłodności u kobiet są czymś więcej niż metodami leczenia. Jednak najczęstsze z nich obejmują hormonalne, wynikające z problemów z owulacją, niepłodności macicy i jajowodów u kobiet - słabej drożności lub niedrożności jajowodów. W ponad połowie przypadków przyczyną niezdolności do zajścia w ciążę są choroby zapalne i zakaźne, w tym infekcje przenoszone drogą płciową, a także aborcje.
Poza tym, przy każdym prawie do istnienia, niepłodność psychiczna u kobiet jest związana ze wszystkimi innymi typami tej choroby. Przyczyny tej niemożności poczęcia leżą głęboko w środku: zwiększony niepokój o wynik, przeszłe nieudane doświadczenia (własne lub innych ludzi), podświadoma niechęć do rezygnacji z kariery, negatywne podejście do ciąży, może zapobiec poczęciu nie mniej niż diagnozie lekarza.
Nie ma jednej odpowiedzi na pytanie „jak radzić sobie z niepłodnością”. Istotą leczenia jest wyeliminowanie przyczyn, dla których może wystąpić - hormonalnych, immunologicznych, zapalnych, zarówno chirurgicznych, jak i medycznych. Jednak wiele kobiet, które desperacko chcą mieć dziecko, powinno pamiętać, że diagnoza „względnej niepłodności” nie jest kompletna - nie przestawaj próbować i wierzyć w najlepsze!
