Opieka nad pacjentami po udarze: opieka nad pacjentami w łóżku w domu i w szpitalu

Opieka nad pacjentami po udarze jest kluczem do poprawy ich jakości życia i szybkiego powrotu do zdrowia. Pacjent po udarze wymaga stałej opieki. Najprostsze manipulacje stają się dla niego problemem - higiena osobista, konsumpcja żywności, ruchy nie są łatwe. Ten krótki przewodnik pomoże ci w wygodnej opiece nad pacjentem.

Jak dbać o pacjenta po udarze w domu

Pobyt pacjenta w szpitalu jest obowiązkowy w pierwszych dniach po udarze, pod opieką personelu medycznego. Po stabilizacji pacjent może zostać wypisany do domu, ale leczenie jest kontynuowane. Do opieki nad takim pacjentem należy podchodzić bardzo odpowiedzialnie - musisz być blisko niego przez większość dnia, utrzymywać wszystkie funkcje jego ciała, zapewniać higieniczną opiekę i zapewniać wszelkie możliwe wsparcie psychologiczne.

Opieka nad pacjentem po udarze w domu nie jest możliwa, jeśli pacjent ma objawy powikłań.

Pacjent spędza większość czasu w łóżku, w pozycji leżącej na plecach. Statyka jest obarczona pojawieniem się odleżyn, atrofii mięśni (wykonywane są specjalne ćwiczenia w celu utrzymania ich napięcia) i upośledzenia funkcji stawów.

Zapobieganie owrzodzeniom

Pojawienie się odleżyn jest poważnym problemem w opiece nad pacjentem. Są spowodowane zaburzeniami krążenia w powierzchniowych tkankach, są leczone przez długi czas, ponieważ źle reagują na terapię. Aby zapobiec odleżynom, co półtore do dwóch godzin osoba musi się obrócić, zmienić pozycję ciała, a także użyć specjalnych materacy powietrznych lub wibracyjnych, które uniemożliwiają ich pojawienie się.

Prawidłowa pozycja kończyn

Po udarze krwotocznym lub niedokrwiennym pacjent może być całkowicie i częściowo sparaliżowany. Sparaliżowane kończyny powinny znajdować się w swojej fizjologicznej, czyli naturalnej pozycji. Jest to konieczne, aby utrzymać w nich krążenie krwi i unerwienie, w przeciwnym razie mogą pojawić się przykurcze, a następnie nadanie pozycji fizjologicznej, a także zachowanie funkcji kończyny w całości, będzie trudne, ponieważ upłynie dużo czasu, zanim funkcje zostaną w pełni przywrócone. Należy pamiętać, że kończyny nie są uszkodzone, co stanowi ognisko choroby w mózgu.

Konieczna jest zmiana pozycji ciała pacjenta, upewniając się, że kończyny są ustawione prawidłowo

Główne techniki, które pomagają utrzymać ruchomość stawów i grup mięśni w pozycji leżącej na plecach:

1. Ręce należy zgiąć pod kątem 45 °, leżąc na miękkich poduszkach po obu stronach ciała pacjenta. Ręka, łokieć i ramię pacjenta powinny znajdować się na tym samym poziomie w płaszczyźnie poziomej.
2. Prawidłowa pozycja pędzla - dłoń w górę z wyprostowanymi palcami. Możesz to naprawić za pomocą longeta.
3. Noga powinna być wygięta o 20 °, zaleca się umieścić pod kolanem wałek z miękkiego materiału. Jednocześnie stopa może znajdować się w swobodnej pozycji, najważniejsze jest uniknięcie nadmiernego zgięcia i wyprostu.
4. Należy unikać ściskania kończyn pacjenta w pozycji leżącej na plecach przedmiotami i innymi częściami ciała.

Właściwa opieka nad obłożnie chorego po udarze w domu z konieczności obejmuje kompleksową gimnastykę, która jest niezbędna do zachowania funkcji motorycznych.

Pacjenci z jednostronnym porażeniem mogą również leżeć po swojej zdrowej stronie i, jeśli to możliwe, pomóc sobie w poruszaniu się lub przewróceniu. Pozycje kończyn są następujące: ramię jest zgięte w stawie łokciowym, a noga w stawie kolanowym, a poduszki są umieszczone pod kończynami.

Jeśli pacjent jest sparaliżowany, kończyny powinny leżeć w następujący sposób:

• sparaliżowane ramię jest prostopadłe do ciała, rozciągnięte przed ciało;
• zdrowe ramię może znajdować się wzdłuż ciała, leżeć na nim lub być ułożone, ale nie może ściskać sparaliżowanej kończyny z przodu;
• sparaliżowana noga powinna być lekko zgięta w stawie kolanowym, zachowując pierwotną, prostą pozycję w stawie biodrowym;
• zdrowa noga może się zgiąć, wystarczy położyć pod nią poduszkę.

Gimnastyka - ważny element opieki po udarze

Właściwa opieka nad obłożnie chorego po udarze w domu z konieczności obejmuje kompleksową gimnastykę, która jest niezbędna do zachowania funkcji motorycznych. Obejmuje dwa rodzaje ruchów: pasywny, gdy pielęgniarka wykonuje cały biomechanizm ruchu, i aktywny, gdy pacjent porusza się i rozciąga.

Podczas wykonywania ćwiczeń pasywnych należy upewnić się, że ruchy nie powodują u pacjenta bólu i dyskomfortu, a jednocześnie powinny być jak najbardziej zbliżone do rzeczywistych ruchów. Ćwiczenia rozpoczynają się od głowy i stopniowo schodzą do nóg. Głowa pacjenta może być obracana z jednej strony na drugą, podczas gdy osoba powinna próbować aktywnie poruszać oczami, przyciągać brodę do klatki piersiowej, czyli wykonywać czynności, które może wykonać.

Udar jest niebezpieczny z odległymi powikłaniami, które nabierają nieodwracalnego charakteru i znacznie obniżają jakość życia, a zatem wymagają regularnej profilaktyki.

Ręce pacjenta muszą być kilkukrotnie zgięte i niezgięte w każdym stawie, aby wyprostować i zgiąć palce pacjenta. W stawach barkowych i nadgarstkowych można również wykonywać ruchy obrotowe. Zajęciom towarzyszy lekki masaż całej kończyny.

Nogę można trenować za pomocą podobnej techniki, z tym że kończyna dolna jest większa i cięższa niż górna. Dlatego, aby wykonać ćwiczenia, możesz związać nogę elastyczną szmatką lub skorzystać z pomocy osób postronnych. Stopy wykonują ruchy obrotowe, prostujące i zginające. Kolano rozwija się przez zgięcie nogi i wyprostowanie jej. Aby trenować stawy biodrowe, stosuje się następującą pozycję: pacjent leży na plecach, nogi są rozwiedzione w stawach biodrowych i zgięte w kolanie (tzw. Poza żaba). Pacjentowi pomaga się połączyć nogi i podnieść je.

Gimnastyka pasywna jest konieczna u obłożnie chorych pacjentów.

Aktywne ćwiczenia rozpoczynają się od prób naprężenia dowolnej grupy mięśni, zwykle są to obszary z dobrym unerwieniem, na przykład mięśnie twarzy lub biceps kończyny górnej. To sprzyja tworzeniu połączenia między strukturami ciała i mózgu. Kontynuacja gimnastyki jest niezależną realizacją kompleksu powyższych ćwiczeń pasywnych.

Uzupełnieniem programu są ćwiczenia oddechowe.

Konieczne jest prowadzenie zajęć co 3-4 godziny, a po szkoleniu zmienia się pozycja pacjenta w łóżku.

Pacjent szybko przyzwyczai się do obciążenia statycznego, jeśli spróbujesz utrzymać równowagę, trzymaj głowę prosto, usiądź. Z czasem będzie mógł opuszczać nogi z łóżka, poruszać kończynami osobno, wykonywać ruchy ze zwiększoną dokładnością.

Zapobieganie powikłaniom po udarze mózgu

Udar jest niebezpieczny z odległymi powikłaniami, które nabierają nieodwracalnego charakteru i znacznie obniżają jakość życia, a zatem wymagają regularnej profilaktyki.

Sparaliżowane kończyny powinny znajdować się w swojej fizjologicznej, czyli naturalnej pozycji. Jest to konieczne, aby utrzymać w nich krążenie krwi i unerwienie.

Zapobieganie odleżynom to regularna zmiana pozycji ciała, masaż, stosowanie specjalnych urządzeń i środków przeciwodleżynowych - materace, plastry, maści, okłady.

Aby zapobiec stagnacji krwi w żyłach kończyn dolnych, aw konsekwencji zakrzepicy żył odpiszczelowych, stosuje się pończochy uciskowe. Ściskając kończynę, zwiększają poboczny przepływ krwi przez głębokie żyły.

Aby uniknąć zatorów w płucach, konieczne jest podanie pacjentowi balonu lub przedmuchanie pęcherzyków przez rurkę w szklance wody. Siła, którą należy wytworzyć dla ruchu powietrza, nie pozwoli na stagnację, a następnie rozwój zapalenia płuc.

Obfitości informacji zapobiega apatii i zaburzeniom poznawczym - musisz porozmawiać z pacjentem, włączyć radio lub telewizor, czytać na głos i słuchać muzyki. Przyspiesza to procesy naprawcze w mózgu.

Higiena pacjentów po udarze

Zaleca się przeprowadzanie zabiegów higienicznych dwa razy dziennie, aby uniknąć podrażnienia skóry z późniejszym rozwojem procesu zapalnego. Pacjent myje się ciepłą wodą z mydłem, po uprzednim umieszczeniu ceraty lub naczynia pod nim. Jeśli pacjent cierpi na nietrzymanie moczu, stosuje się pieluchy lub pieluchy pochłaniające wodę.

Pacjentowi należy zapewnić higieniczną opiekę

Umyj twarz miękką gąbką. Higiena jamy ustnej polega na myciu zębów, a jeśli nie jest to możliwe, na płukaniu jamy ustnej.

Wyżywienie dla pacjenta po udarze

Możliwość karmienia pacjenta w domu bez użycia dodatkowych narzędzi określa lekarz na podstawie stanu mięśni żucia odpowiedzialnych za połykanie i perystaltykę grup mięśniowych. Jeśli odżywianie w zwykły sposób nie jest możliwe, podaje się je przez cewnik nosowo-żołądkowy lub pozajelitowo (dożylnie).

Aby zapobiec odleżynom, co półtore do dwóch godzin osoba musi się obrócić, zmienić pozycję ciała, a także użyć specjalnych materacy powietrznych lub wibro-materacy, które zapobiegają ich pojawieniu się.

Jeśli pacjent jest w stanie żuć i połykać, nadal wymagane jest mechaniczne przetwarzanie żywności, ponieważ trudno jest żuć duże kawałki, twarde i suche jedzenie. We wczesnym okresie po udarze żywność przygotowuje się z płynną konsystencją przypominającą owsiankę.

Czasami pacjenci wykazują nadmierne wydzielanie śliny. Konieczne jest utrzymanie suchej i czystej twarzy pacjenta, zetrzyj nadmiar śliny i jedzenia. Aby zapobiec aspiracji, jedzenie podaje się z boku, aby spłynęło po policzku do gardła. W takim przypadku powinieneś spróbować położyć jedzenie na zdrowej stronie jamy ustnej. Pod koniec karmienia pacjent powinien upewnić się, że w jamie ustnej nie pozostały resztki jedzenia.

Dieta jest przygotowywana przez lekarza prowadzącego, ale podstawowe zasady żywienia są następujące:

1. Obfita ilość płynu (około 50% diety).
2. Obróbka cieplna i maksymalne siekanie żywności.
3. Delikatna kompozycja - minimum soli, brak przypraw, ostrych przypraw, tłustych potraw.
4. Jednoskładnikowe zupy, gulasze, płatki zbożowe, tj. Składające się z jednego produktu (jedno warzywo, płatki zbożowe itp.), Ponieważ takie potrawy są łatwo trawione.
5. Obowiązkowe włączenie do diety warzyw i owoców, tj. Produktów zawierających błonnik. Jest niezbędny do ruchliwości jelit podczas długiej pozycji statycznej.

Rehabilitacja po udarze w szpitalu

Opieka nad pacjentem po udarze w domu nie jest możliwa, jeśli pacjent ma objawy powikłań (na przykład gorączka, ostry skurcz mięśni międzyżebrowych, przerywane oddychanie, które mogą wskazywać na rozwój zapalenia płuc), obrzęk, odleżyny i choroby wtórne. W takim przypadku należy natychmiast szukać pomocy medycznej. W szpitalu pacjent otrzyma niezbędne leki i opiekę.

Obfitości informacji zapobiega apatii i zaburzeniom poznawczym - musisz porozmawiać z pacjentem, włączyć radio lub telewizor, czytać na głos i słuchać muzyki.

W szpitalu pielęgniarka jest przeprowadzana po udarze przez pielęgniarkę pod nadzorem lekarza. Proces pielęgnacyjny - naukowe algorytmy opieki nad pacjentem - zapewnia wysoką skuteczność rehabilitacji. Aby rozwinąć główne grupy mięśni, stosuje się łóżka wielofunkcyjne i systemy bloków. W szpitalu fizjoterapeuta, masażysta, logopeda może poradzić sobie z pacjentem.