Zawał mózgu

Zawał mózgu (I63 według klasyfikacji ICD-10) jest poważnym stanem patologicznym charakteryzującym się martwicą (martwicą) tkanki mózgowej. Występuje z powodu udaru niedokrwiennego - naruszenia dopływu krwi w tętnicach mózgowych, co prowadzi do głodu tlenu w mózgu, powoduje uszkodzenie tkanek określonej części mózgu i naruszenie ich funkcji. Z tego powodu sam udar niedokrwienny nazywany jest czasem zawałem mózgu. Ta choroba jest jedną z głównych przyczyn śmierci.

Z uszkodzeniem przedniej tętnicy mózgowej obserwuje się mimowolne odruchy chwytne, niedowład nóg, zaburzenia ruchów gałek ocznych, afazję ruchową.

Dlaczego rozwija się zawał mózgu, co to jest i czym różni się od udaru?

Powody

Co powoduje zawał mózgu? Bezpośrednią przyczyną jest ostre niedokrwienie, to znaczy niedostateczne ukrwienie mózgu. Może to być spowodowane zablokowaniem, skurczem, uciskiem tętnic dostarczających krew do mózgu. Zator, skrzepy krwi mogą zatkać naczynia krwionośne, rzadziej pęcherzyki powietrza lub krople tłuszczu. Czasami dochodzi do naruszenia dopływu krwi do mózgu z powodu niewydolności sercowo-naczyniowej, co prowadzi do niedokrwienia i niedotlenienia mózgu. Za najczęstszą przyczynę udaru niedokrwiennego uważa się zakrzepicę z miażdżycą naczyń mózgowych lub w wyniku zatorowości kardiogennej.

Niezależnie od tego, co stało się przyczyną niedokrwienia, proces patologiczny rozwija się w ten sam sposób: zaburzony przepływ krwi prowadzi do zaburzenia syntezy białek i rozpadu glukozy w komórkach nerwowych. Trofeum mózgu jest zepsute, dochodzi do głodu tlenu. W tej części mózgu, w której tlen przestał płynąć, rozpoczyna się proces śmierci komórki, tj. Rozwija się martwica. Jeśli jednak dopływ krwi do dotkniętego obszaru zostanie szybko przywrócony, komórki nerwowe zostaną przywrócone. W przeciwnym razie dochodzi do rozległego zawału mózgu.

Z powodu głodu energii komórki nerwowe nie są w stanie utrzymać tempa metabolizmu i ulegają martwicy. Rozwija się obrzęk mózgu. Z powodu obrzęku mózg w czaszce jest ściśnięty, jego struktury są przemieszczone, możliwe jest wciśnięcie móżdżku, klinowanie rdzenia przedłużonego w otwór potyliczny. Jest to często śmiertelne.

W przypadku zaburzeń przepływu krwi w środkowej tętnicy mózgowej, niedowładu i zaburzenia wrażliwości kończyn górnych i dolnej połowy twarzy, afazja czuciowa i ruchowa, przechylenie głowy.

Główne czynniki ryzyka przyczyniające się do rozwoju zawału mózgu:

• zaburzenia metabolizmu lipidów;
• miażdżyca;
• nadciśnienie tętnicze
• choroba niedokrwienna serca;
• migotanie przedsionków;
• wrodzone wady serca;
• cukrzyca;
• przedłużająca się stagnacja krwi;
• zwiększone krzepnięcie krwi;
• autoimmunologiczna choroba naczyniowa.

Oprócz tych chorób istnieją czynniki ryzyka związane ze stylem życia, indywidualnymi cechami i złymi nawykami:

• nadużywanie alkoholu;
• długie palenie;
• nadwaga;
• siedzący tryb życia;
• dziedziczna predyspozycja;
• zaawansowany wiek;
• zaburzenia metaboliczne;
• ostre lub przewlekłe infekcje.

Klasyfikacja

W zależności od cech patogenetycznych rozróżnia się następujące rodzaje zawałów mózgu:

• zakrzepowo - zatorowy - atak serca spowodowany zakrzepicą tętnic mózgowych, tj. związany jest z niedrożnością naczynia śródczaszkowego masą zakrzepową lub tworzeniem się miażdżycy;
• reologiczne - spowodowane zmianami w układzie krzepnięcia krwi. Blokada naczyń z zakrzepami krwi w tym przypadku jest spowodowana wzrostem lepkości i wzrostem krzepnięcia krwi z powodu policytemii lub erytrocytozy;
• Lacunar - powstaje podczas blokowania małych tętnic wewnątrzczaszkowych, zwykle występuje w wyniku nadciśnienia tętniczego. Charakterystyczny jest rozwój małych ognisk zawału serca.

Zawał zakrzepowo-zatorowy obejmuje zakrzepicę tętnic i zakrzepowo-zatorową. W zawale miażdżycowo-zakrzepowym zakrzepica lub zatorowość naczynia tętniczego powstaje z ognisk miażdżycy tętnic śródmózgowych. Zawał sercowo-zatorowy rozwija się w wyniku zatorowości sercowo-mózgowej w chorobach serca. W takim przypadku zator powstały w jamach serca wprowadza się do układu tętniczego mózgu strumieniem krwi.

W przypadku zaburzeń krążenia w tylnej tętnicy mózgowej występują zaburzenia widzenia, problemy ze zrozumieniem mowy i pamięci.

Typ zakrzepowo-zatorowy obejmuje również hemodynamiczny zawał mózgu, który występuje, gdy gwałtowny spadek ciśnienia krwi na tle ciężkiego zwężenia naczyń mózgu lub szyi.

Objawy zawału mózgu

Objawy zawału mózgu zależą od lokalizacji zmiany. Choroba może mieć przebieg ostry lub podostry, zwykle o charakterze progresywnym (rzadziej falistym). W większości przypadków wszystko dzieje się w ciągu kilku minut, rzadziej - godzin lub dni.

Rozpoznanie zawału mózgu polega na badaniu instrumentalnym i laboratoryjnym

Pierwsze oznaki, które obserwuje się w ostrym naruszeniu krążenia mózgowego dowolnej lokalizacji:

• ból głowy
• zamieszanie świadomości;
• zawroty głowy, które nasilają się, gdy głowa jest odrzucana do tyłu;
• podwójne widzenie, niewyraźne widzenie;
• ból gałek ocznych;
• suchość w ustach
• brak koordynacji, chwiejny chód;
• niewyraźna mowa.

Następujące objawy występują po jednej stronie ciała, po przeciwnej stronie dotkniętej półkuli, to znaczy, jeśli zmiana znajduje się na prawej półkuli, wówczas objawy pojawią się po lewej stronie ciała:

• całkowity paraliż, niedowład (hemipareza) lub znaczny spadek siły (hemiplegia) kończyn z jednej strony;
• gwałtowny spadek wrażliwości w połowie ciała i twarzy;
• asymetria twarzy: jeden kącik ust opada, fałd nosowo-wargowy jest wygładzony.

Czasami na podstawie objawów zawału serca można ustalić, która tętnica mózgowa została dotknięta. Z uszkodzeniem przedniej tętnicy mózgowej obserwuje się mimowolne odruchy chwytne, niedowład nóg, zaburzenia ruchów gałek ocznych, afazję ruchową. W przypadku zaburzeń przepływu krwi w środkowej tętnicy mózgowej, niedowładu i zaburzenia wrażliwości kończyn górnych i dolnej połowy twarzy, afazja czuciowa i ruchowa, przechylenie głowy. W przypadku zaburzeń krążenia w tylnej tętnicy mózgowej występują zaburzenia widzenia, problemy ze zrozumieniem mowy i pamięci. W przypadku naruszeń w basenie kręgowo-podstawnym wzrok pacjenta pogarsza się, pojawiają się problemy z połykaniem jedzenia, wymawianie pojedynczych liter. Mowa staje się cicha i ochrypła, niedowład lub paraliż, naruszenie wrażliwości kończyn.

Jeśli szybko przywrócisz dopływ krwi do dotkniętego obszaru, komórki nerwowe zostaną przywrócone. W przeciwnym razie dochodzi do rozległego zawału mózgu.

Diagnostyka

Diagnozę należy postawić jak najszybciej. Zastosowana diagnostyka instrumentalna. Dokładną i skuteczną metodą jest tomografia komputerowa, ponieważ w większości przypadków można odróżnić krwotok od zawału serca. Wykorzystywane jest również obrazowanie rezonansu magnetycznego, ale różnica w metodach polega na tym, że MRI nie jest używany do diagnozy awaryjnej. Aby zbadać stan naczyń krwionośnych, stosuje się skanowanie dwustronne i dopplerografię.

Z laboratoryjnych metod diagnostycznych ważną rolę odgrywa badanie płynu mózgowo-rdzeniowego pobranego za pomocą nakłucia lędźwiowego. U większości pacjentów z krwotokiem śródmózgowym krew znajduje się w płynie mózgowo-rdzeniowym.

Leczenie

Leczenie zawału serca należy rozpocząć jak najwcześniej, jest wysoce pożądane, aby stało się to nie później niż trzy godziny po manifestacji. Terminowa pierwsza pomoc znacznie zmniejsza ryzyko powikłań, a następnie rozwój choroby, pozwala zminimalizować skutki zawału mózgu.

Pierwsza pomoc:

• obróć pacjenta po prawej stronie i unieś głowę powyżej poziomu ciała o 30 stopni;
• rozpiąć ciasne ubranie;
• zmierzyć ciśnienie;
• użyj leku, który normalizuje ciśnienie, którego zwykle używa pacjent;
• w przypadku wymiotów umieść tackę pod dolną szczęką.

Jednak pierwszym krokiem powinno być wezwanie karetki pogotowia.

W szpitalu stosuje się leki zmniejszające krzepnięcie krwi, zapobiegające lub zmniejszające obrzęk mózgu. Środki terapeutyczne mają na celu stabilizację ciśnienia krwi, oddychania, tętna, przywrócenie i utrzymanie funkcji życiowych.

Bezpośrednią przyczyną jest ostre niedokrwienie, to znaczy niedostateczne ukrwienie mózgu. Może to być spowodowane zablokowaniem, skurczem, uciskiem tętnic dostarczających krew do mózgu.

W przyszłości interwencja chirurgiczna może być stosowana w leczeniu zawału serca. Za pomocą operacji można wyeliminować czynniki, które doprowadziły do ​​zatkania naczyń, co zmniejsza ryzyko powtarzającego się zawału serca o 70%. Leczenie chirurgiczne można również zastosować w celu zwiększenia perfuzji krwi, zmniejszenia ciśnienia śródczaszkowego i utrzymania mózgowego przepływu krwi.

Opieka medyczna powinna być zapewniona w ciągu trzech godzin po ataku.

Ogromne znaczenie ma rehabilitacja pacjenta - przywrócenie umiejętności mowy, aktywność ruchowa, powrót napięcia mięśniowego. Ważna jest także rehabilitacja psychiczna i adaptacja pacjenta.

Jakie jest niebezpieczeństwo zawału mózgu? Konsekwencje zawału mózgu przy braku terminowej pomocy lekarskiej mogą być bardzo poważne, w tym śmierć. Choroba ta zajmuje drugie miejsce w strukturze umieralności po zawale mięśnia sercowego i należy do kategorii chorób wymagających długotrwałej rehabilitacji.