Ciśnienie wewnątrzczaszkowe u dzieci: objawy, przyczyny, leczenie

Czym jest presja wewnątrzczaszkowa u dzieci i czy istnieją jakieś różnice w stosunku do dorosłych? Struktura ludzkiej czaszki sugeruje obecność zamkniętego układu kanałów zawierających płyn mózgowy - płyn mózgowo-rdzeniowy. Ciągle krąży, wykonując szereg zadań - zaczynając od trofizmu (odżywiania) mózgu, a kończąc na ochronie go przed urazami i wstrząsami mózgu. Alkohol może wywierać nacisk na strukturę mózgu, a ten parametr nazywa się ciśnieniem wewnątrzczaszkowym. Dzieci są szczególnie wrażliwe na zmiany ciśnienia śródczaszkowego ze względu na szczególną wrażliwość układu nerwowego ze względu na wiek, a także obecność struktur chrząstki w czaszce.

Objawy ciśnienia śródczaszkowego u dzieci

Objawy presji wewnątrzczaszkowej u dziecka różnią się w zależności od wieku i charakteru patologii. Kilka grup rozróżnia się według wieku w celu różnicowania obrazu klinicznego - dzieci w wieku od 2 lat do 5 lat są przydzielane do najmłodszej grupy, a od 5 do 9 lat do starszej grupy. Ze względu na skostnienie struktur czaszki ciśnienie śródczaszkowe dobrze nadaje się do leczenia zachowawczego u starszych dzieci (10 i 11 lat) - dlatego nie jest dla nich krytycznie niebezpieczne.

Ciśnienie wewnątrzczaszkowe może wahać się pod wpływem ciśnienia atmosferycznego, więc niewielki wzrost niekoniecznie oznacza jakąś patologię.

Objawy charakterystyczne dla małych dzieci obejmują:

1. Lęk wieczorem i nocą, zaburzenia snu, silny płacz. Powodem jest wzrost ciśnienia śródczaszkowego z powodu poziomej pozycji ciała. Układ żylny czaszki w tym przypadku otrzymuje większą ilość krwi, więc zatoki puchną, a ciśnienie wzrasta.
2. Nudności i wymioty Są one związane z naciskiem na struktury rdzenia przedłużonego, które są odpowiedzialne za odruch wymiotny. Konieczne jest odróżnienie tego objawu od wymiotów związanych z przedawkowaniem dziecka lub zatruciem pokarmowym. Wymioty pochodzenia centralnego nie są związane z przyjmowaniem pokarmu, występują kilka razy dziennie, a charakter wymiotów nie zmienia się.
3. Powiększenie głowy. Jest to możliwe u dziecka w wieku do 1 roku, ponieważ u starszych dzieci fontanele kostnieją. U małych dzieci dominują struktury chrząstki w czaszce, więc ciemiączka puchną, szwy czaszki rozchodzą się, a płat czołowy znacznie się zwiększa. Wizualnie objawia się to wzrostem głowy.
4. Zauważalna podskórna sieć żylna. Jeśli dziecko ma podwyższone ciśnienie czaszkowe, żyły są pełnokrwiste i kontrastują pod skórą w postaci wyraźnie widocznej sieci naczyniowej.
5. Objaw Gref. Ten objaw jest specyficzny dla urazu porodowego, ale czasami objawia się również wzrostem ciśnienia w układzie płynów mózgowo-rdzeniowych. Charakteryzuje się spontanicznymi ruchami gałek ocznych w dół, podczas gdy między górną krawędzią tęczówki a górną powieką widoczny jest biały pasek twardówki.

Niespecyficzne objawy związane ze wzrostem ciśnienia śródczaszkowego pośrednio - częsty płacz, odmowa karmienia, opóźnienie rozwoju, letarg i letarg.

Dzieci są szczególnie wrażliwe na zmiany ciśnienia śródczaszkowego ze względu na szczególną wrażliwość układu nerwowego ze względu na wiek, a także obecność struktur chrząstki w czaszce.

Starsze dzieci mogą narzekać na subiektywne odczucia, że ​​powodują wysokie ciśnienie krwi. W takim przypadku diagnoza stanu patologicznego jest nieco łatwiejsza. Kluczowe cechy:

1. Wymioty, które nie przynoszą ulgi. Występuje z powodu podrażnienia centrów wymiotnych. Wielokrotnie powtarzane dziecko skarży się na mdłości, które nie ustępują po ataku wymiotów.
2. Ból głowy Ból odczuwa się za gałkami ocznymi (płyn mózgowo-rdzeniowy naciska na przestrzeń za nimi), a także w płatach czołowych i skroniowych.
3. Objawy podrażnienia nerwów wzrokowych. Dziecko skarży się na błyski na jego oczach, kolorowe „pociągi”, które rozciągają się za przedmiotami, podwójne widzenie.
4. Zaburzenia snu Spowodowane zwiększoną kompresją mózgu i bólem w pozycji leżącej na plecach.

Wysokie ciśnienie wewnątrzczaszkowe pozbawia dziecko apetytu, czyni go letargicznym i kapryśnym przez cały dzień.

Dalszy wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego może prowadzić do powstania niebezpiecznych konsekwencji. Ze strony układu nerwowego jest to opóźnienie w rozwoju umysłowym (szczególnie niebezpieczne podczas aktywnego formowania i rozwoju mózgu - za 3-4 lata), opóźnienie w rozwoju fizycznym, upośledzenie wzroku i inne zaburzenia neurologiczne.

Przyczyny podwyższonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego

Co powoduje wzrost ciśnienia wewnątrz czaszki? Wszystkie przyczyny wysokiego ciśnienia krwi są podzielone na organiczne i funkcjonalne. Te pierwsze sugerują obecność patologii organicznej, podczas gdy drugie sugerują dysfunkcję krążenia płynu mózgowo-rdzeniowego. Należy rozumieć, że bezpośredni dowód, z wyjątkiem pomiaru ciśnienia, nie istnieje, a jego optymalne wskaźniki dla każdego z nich są indywidualne, istnieją jedynie średnie normy wieku.

Ze względu na skostnienie struktur czaszki ciśnienie śródczaszkowe dobrze nadaje się do leczenia zachowawczego u starszych dzieci (10 i 11 lat) - dlatego nie jest dla nich krytycznie niebezpieczne.

Przyczyny organiczne obejmują:

• urazy mózgu z późniejszą deformacją struktur mózgu;
• choroby zakaźne mózgu: zapalenie mózgu, zapalenie opon mózgowych;
• guzy mózgu;
• toksyczne uszkodzenie tkanki mózgowej;
• krwotok śródmózgowy.

Przyczyny funkcjonalne obejmują:

• duża ilość płynu mózgowo-rdzeniowego w komorach mózgu;
• złe warunki krążenia płynu mózgowo-rdzeniowego - pogorszenie jego odpływu lub przejścia przez odpowiednie kanały;
• dystonia naczyniowo-naczyniowa, naruszenie napięcia mięśniowego.

Ciśnienie wewnątrzczaszkowe może wahać się pod wpływem ciśnienia atmosferycznego, więc niewielki wzrost niekoniecznie oznacza jakąś patologię.

Jak określić ciśnienie wewnątrzczaszkowe u dzieci

Nie można niezależnie ustalić diagnozy i ustalić dokładnej wartości ciśnienia śródczaszkowego - w tym celu należy skontaktować się z neurologiem. Weźmie wywiad, wywiady z rodzicami na temat pierwotnych objawów, a także zbada dziecko i określi, które z objawów są najbardziej wyraźne. Lekarz zwraca szczególną uwagę na patologiczne odruchy gałki ocznej, wypukłe ciemiączki. Aby zrozumieć, czy stan jest niezależny czy spowodowany inną chorobą, należy zmierzyć ciśnienie płynu mózgowo-rdzeniowego i porównać go z normą wieku.

W przypadku podejrzenia zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego dziecko powinno zostać zbadane przez okulistę

Jeśli neurolog zidentyfikuje charakterystyczne objawy, pacjent jest wysyłany na konsultację z okulistą. Okulista sprawdzi wzrok (przedłużony wzrost ciśnienia śródczaszkowego powoduje jego pogorszenie), bada dno, w którym można wykryć angiopatie, które wskazują na utrzymujący się i długoterminowy wzrost ciśnienia w czaszce.

Niespecyficzne objawy związane ze wzrostem ciśnienia śródczaszkowego pośrednio - częsty płacz, odmowa karmienia, opóźnienie rozwoju, letarg i letarg.

Co dalej robić? Następnym krokiem w diagnozie jest neurosonografia lub ultradźwięki mózgu. Ta metoda jest najbardziej pouczająca u małych dzieci z miękkimi obszarami czaszki. Neurosonografia pozwala zobaczyć deformację środkowych struktur mózgu, zmianę wielkości i położenia komór mózgu, przesunięcie środkowej szczeliny międzykulowej. Ta metoda jest nieinwazyjna i nieszkodliwa dla dziecka, jeśli zaobserwujesz częstotliwość badania. U dzieci w wieku 6, 7 i 8 lat, gdy fontanele są już całkowicie zarośnięte, wykonuje się CT (tomografia komputerowa) i MRI (obrazowanie rezonansem magnetycznym) mózgu.

Jeśli diagnoza podwyższonego ciśnienia śródczaszkowego zostanie potwierdzona i ma podłoże morfologiczne, zaleca się leczenie.

Leczenie ciśnienia śródczaszkowego u dzieci

Jak złagodzić wysokie ciśnienie śródczaszkowe? Aby to zrobić, przepisuj złożoną terapię mającą na celu zmniejszenie objawów klinicznych i usunięcie pierwotnej przyczyny patologii. Jednocześnie podejmowane są działania zapobiegawcze, które znacznie zwiększają skuteczność leczenia - normalizują sen i czuwanie, zapewniają codzienny pobyt dziecka na świeżym powietrzu, zrównoważone odżywianie, umiarkowaną, ale regularną aktywność fizyczną (w szczególności pływanie).

Terapia farmakologiczna polega na stosowaniu leków moczopędnych, które usuwają wilgoć z organizmu, zmniejszają objętość krążącej krwi, a tym samym ilość płynu mózgowo-rdzeniowego powstającego w komorach mózgu, pomagając w ten sposób złagodzić obrzęk z towarzyszącym bólem. Nootropowe i inne leki są również przepisywane w celu normalizacji krążenia mózgowego - leki te kompensują stagnację krwi, poprawiają krążenie mózgowe.

Nie można niezależnie ustalić diagnozy i ustalić dokładnej wartości ciśnienia śródczaszkowego - w tym celu należy skontaktować się z neurologiem.

Ponadto można zastosować szeroki zakres cerebroprotektorów - wpływają one na tkankę mózgową, śródbłonek naczyń zaopatrujących mózg, normalizują równowagę elektrolitową po zastosowaniu diuretyków i poprawiają przewodnictwo impulsów mózgowych. Aby złagodzić nieprzyjemne objawy i poprawić sen w nocy, stosuje się również środki przeciwbólowe i uspokajające (uspokajające).