Wirus brodawczaka ludzkiego u kobiet

Wirus brodawczaka ludzkiego u kobiet jest grupą z rodziny wirusów brodawczaka, która obejmuje 27 gatunków i ponad 170 rodzajów lub szczepów.

Wirus brodawczaka ludzkiego charakteryzuje się wysokim stopniem zaraźliwości i powszechnym występowaniem. Według różnych źródeł od 60 do 90% wszystkich osób w wieku rozrodczym jest zakażonych wirusem brodawczaka ludzkiego. Najwięcej nosicieli wirusa notuje się w grupie wiekowej 18-30 lat. HPV jest w stanie wywołać rozwój łagodnych i złośliwych nowotworów:

• Typy HPV 1–5, 7–10, 12, 14, 15, 17, 19–24, 26–29, 49, 57 są odpowiedzialne za pojawienie się brodawek (HPV 1, 2, 4 wywołuje brodawki podeszwowe, HPV 10, 14, 15 , 27, 28, 49 - płaskie, HPV 7 - brodawki rzeźnicze, HPV 2, 4, 27, 29, 57 - wulgarne, HPV 3, 5, 8, 9 - nitkowate);
• Typy HPV 6, 11, 16, 18, 31, 33, 35, 42–44, 54 powodują powstawanie brodawek narządów płciowych lub brodawczaków narządów płciowych lub dróg oddechowych;
• Typy HPV 16, 18, 30, 31, 33, 39, 40, 42, 43, 51, 52, 55, 57, 58, 59, 61, 62, 64, 67–70 mogą powodować patologię przedrakową, z czego najwyższa szczepy 16 i 18 są onkogenne.

Wirus brodawczaka ludzkiego jest przenoszony z osoby zarażonej na zdrową i możliwa jest jednoczesna lub sekwencyjna infekcja kilkoma rodzajami wirusa.

Środki do pierwotnej profilaktyki zakażenia onkogennymi szczepami HPV obejmują szczepienie u kobiet, które jest najskuteczniejsze przed rozpoczęciem aktywności seksualnej i dlatego zaleca się je w wieku 11-13 lat.

Przyczyny i czynniki ryzyka

HPV przedostaje się do ciała kobiety głównie przez kontakt seksualny (prawdopodobieństwo zakażenia przez kontakt seksualny sięga 66%), ale możliwa jest również droga transmisji kontakt-domostwo. Po dostaniu się do skóry lub błon śluzowych wirus dostaje się do komórki, w której może znajdować się w cytoplazmie (postać episomalna lub łagodna) lub przenikać do jądra komórkowego i osadzać geny w genomie (postać introsomalna lub złośliwa).

Czynniki ryzyka zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego u kobiet obejmują:

• infekcje dróg moczowo-płciowych;
• wczesny początek aktywności seksualnej z częstą zmianą partnerów;
• seks bez zabezpieczenia
• wielokrotne aborcje;
• warunki niedoboru odporności;
• okres ciąży;
• nieprzestrzeganie higieny osobistej;
• złe nawyki.

Możliwość przeniesienia HPV podczas porodu nie została w pełni ustalona. Istnieją informacje o wykryciu czynnika zakaźnego u dzieci, a także u dziewcząt przed rozpoczęciem aktywności seksualnej. Według niektórych doniesień DNA wirusa brodawczaka ludzkiego znajduje się w aspiracji z nosogardzieli noworodków w około 33% przypadków.

Szansa na zakażenie HPV podczas stosunku płciowego wynosi 66%

Ryzyko zakażenia u kobiet zwiększa się przy braku równowagi hormonalnej, częstym stresie, hipotermii, przedłużonym stosowaniu doustnych środków antykoncepcyjnych.

Formy choroby

Wirus brodawczaka ludzkiego dzieli się na trzy grupy:

• nie onkogenny;
• niska onkogenność;
• wysoka onkogenność.

W zależności od cech klinicznych choroby wywołanej przez HPV określa się następujące formy infekcji wirusowej:

• utajony lub nosiciel wirusa - wirus nie ujawnia się przez długi czas, zwykle wykrywany podczas diagnozy z innego powodu;
• subkliniczny - wirus powoduje powstawanie nowotworów (kłykciny i brodawki), które mogą nie być widoczne gołym okiem ze względu na ich niewielki rozmiar;
• kliniczny - wirus aktywnie namnaża się w ludzkim ciele, prowadząc do powstawania nowotworów zauważalnych gołym okiem.

Niektóre rodzaje wirusa brodawczaka przyczyniają się do rozwoju raka nosogardzieli, szyjki macicy, sromu i pochwy, złośliwych nowotworów okołoodbytniczych.

Kiedy skóra jest zainfekowana wirusem z tworzeniem brodawek, ich następujące formy: wulgarne (proste, zwykłe) brodawki, płaskie (młodzieńcze), podeszwowe, nitkowate (brodawczaki, akrochordy). HPV powoduje również rozwój brodawek narządów płciowych (brodawczaki odbytu).

Jeśli wirus brodawczaka ludzkiego u kobiety wpływa na skórę, pojawiają się brodawki, brodawki, brodawczaki

Nawracająca brodawczakowatość dróg oddechowych, inna choroba wywołana przez HPV, jest sklasyfikowana w następujący sposób:

• młodzieńczy - debiut choroby w niemowlęctwie lub za 11-12 lat;
• dorosły - początek choroby w ciągu 30–40 lub po 60 latach.

Objawy wirusa brodawczaka ludzkiego u kobiet

Wirus brodawczaka ludzkiego u kobiet w 13–34% przypadków przebiega podklinicznie, wyraźny klinicznie proces patologiczny jest rejestrowany u 1-3% pacjentów, w pozostałych przypadkach infekcja ma przebieg ukryty. Proces infekcji w okolicy narządów płciowych można zaostrzyć na tle zapalenia sromu i pochwy, zapalenia szyjki macicy, a także chorób przenoszonych drogą płciową (chlamydia, opryszczka narządów płciowych, rzeżączka, rzęsistkowica, kiła).

Najczęstszymi objawami wirusa brodawczaka ludzkiego u kobiet z układem moczowo-płciowym są swędzenie i pieczenie w okolicy narządów płciowych, nieprawidłowe wydzielanie z pochwy, ból podczas i / lub po stosunku, zjawiska dysuryczne. Specyficznym objawem uszkodzenia HPV dróg moczowo-płciowych u kobiet jest kłykcina sromu, pochwy i szyjki macicy. U osób uprawiających stosunek odbytu i płciowego brodawczaki często znajdują się w kroczu i okolicy okołoodbytniczej.

Swędzenie i pieczenie narządów płciowych - częstym objawem wirusa brodawczaka ludzkiego u kobiet

W zależności od rodzaju wirusa, który spowodował rozwój procesu patologicznego na skórze, objawy kliniczne choroby mogą się różnić. Zmiany patologiczne w skórze z reguły wykrywa się 1-6 miesięcy po infekcji. Kolor skóry w dotkniętych obszarach zwykle nie zmienia się, w niektórych przypadkach brodawczaki mają kolor od białego do brązowego. Brodawczaki należą do łagodnych nowotworów skóry i błon śluzowych i są wzrostami tkanki łącznej, które wystają ponad otaczające tkanki. Ponieważ zawierają naczynia krwionośne, krwawią po zranieniu.

Wulgarne brodawki mają wygląd litego nowotworu o średnicy większej niż 1 mm i szorstkiej zrogowaciałej powierzchni, skłonnej do łączenia się ze sobą i uszkadzania znacznych obszarów skóry. W większości przypadków nowotwory są zlokalizowane na skórze dłoni, zwykle zlokalizowane w grupach, ale w niektórych przypadkach występuje przedłużona pojedyncza patologia. Jeśli pacjent ma przewlekłe choroby, a także inne stany niedoboru odporności, proces patologiczny jest podatny na rozprzestrzenianie się. W pojedynczych przypadkach może wystąpić złośliwe zwyrodnienie wulgarnych brodawek.

Wraz z rozwojem brodawek podeszwowych na skórze stopy występuje uszczelka o błyszczącej powierzchni i wystającym brzegu. W niektórych przypadkach inne nowotwory mniejszego rozmiaru pojawiają się wokół jednej brodawki. Brodawki na stopie łatwo ulegają urazom, po czym stają się bolesne, szczególnie podczas chodzenia. Z tego samego powodu wtórna (bakteryjna) infekcja dołącza do nich częściej niż inne nowotwory wywołane przez HPV.

Brodawki podeszwowe spowodowane przez HPV

Płaskie brodawki mają wygląd gładkich płaskich nowotworów o zaokrąglonym kształcie, które mogą mieć różowy lub żółtawy odcień. Różnią się od innych brodawek pod nieobecność warstwy rogowacenia na powierzchni, a także w tym, że nigdy nie tworzą się w pachwinie, na skórze dłoni i stóp i praktycznie nie występują po 40 latach.

Brodawki nitkowate lub brodawczaki są diagnozowane u około połowy pacjentów w wieku powyżej 50 lat, którzy zgłosili się do placówki medycznej z powodu nowotworów skóry, aw grupie wiekowej 80 lat i starszych występują w 100%. Zwykle brodawczaki są zlokalizowane wokół oczu, na szyi, pod pachami, pod klatką piersiową i pachwiną. Początkowo są to małe guzki, które nie są podatne na rogowacenie i nie różnią się kolorem od reszty skóry. W przyszłości guzki powiększają się, mają cienką nogę. Brodawczaki łatwo ulegają urazom, a jednocześnie stają się w stanie zapalnym i stają się bolesne. W przeciwieństwie do większości innych brodawek, nie są one podatne na spontaniczne samozgoda.

Wraz z rozwojem nawracających brodawczaków oddechowych u pacjentów dochodzi do wzrostu brodawczaków na błonach śluzowych dróg oddechowych od jamy nosowej do obwodowych części płuc, najczęściej błon śluzowych krtani. Ta patologia objawia się chrypką, słabością płaczu. W ciężkich przypadkach (zwykle z towarzyszącym niedoborem odporności) - niedrożność dróg oddechowych.

Diagnostyka

Zestaw środków diagnostycznych dotyczących podejrzenia HPV u kobiet zależy od rodzaju zmiany i lokalizacji procesu patologicznego. Tak więc do wykrycia brodawek nitkowatych wystarczy badanie, a dla niektórych innych złożona analiza wirusa brodawczaka ludzkiego u kobiet wymaga metod diagnostycznych DNA.

Według różnych źródeł od 60 do 90% wszystkich osób w wieku rozrodczym jest zakażonych wirusem brodawczaka ludzkiego. Najwięcej nosicieli wirusa notuje się w grupie wiekowej 18-30 lat.

Jeśli wirus brodawczaka ludzkiego jest zainfekowany układem moczowo-płciowym, przeprowadza się badanie ginekologiczne w celu postawienia diagnozy, a także:

• kolposkopia (badanie wejścia do pochwy, ścian pochwy i obszaru pochwy szyjki macicy za pomocą kolposkopu);
• badanie cytologiczne rozmazów pobranych z kanału szyjki macicy i szyjki macicy;
• test reakcji łańcuchowej polimerazy, który pozwala zidentyfikować obecność i rodzaj HPV.

Jeśli podejrzewa się zakażenie HPV kobiety, zaleca się kolposkopię w celu oceny stanu szyjki macicy

Nowotwory na skórze w niektórych przypadkach wymagają identyfikacji za pomocą dermatoskopii, badania zeskrobywania z dotkniętego obszaru za pomocą reakcji łańcuchowej polimerazy.

Leczenie chorób wywoływanych przez wirusa brodawczaka ludzkiego u kobiet

Etiotropowe leczenie wirusa brodawczaka ludzkiego nie zostało opracowane; w razie potrzeby stosuje się leczenie objawowe. Nowotwory wywołane przez wirusa brodawczaka ludzkiego należy usunąć.

Usuwanie brodawczaków, brodawek narządów płciowych i brodawek odbywa się kilkoma metodami, najbardziej popularnym jest zniszczenie elektryczne. Za pomocą zniszczenia elektrycznego można usunąć oba pojedyncze nowotwory i wpłynąć na duże dotknięte obszary. Negatywne aspekty niszczenia elektrycznego obejmują potrzebę znieczulenia, a także ryzyko powstawania blizn, szczególnie w przypadku dużej powierzchni narażenia.

Brodawczaki, kłykciny, brodawki spowodowane przez HPV u kobiety są skutecznie usuwane za pomocą lasera.

Metoda kriodestrukcji, czyli niszczenia tkanek przy użyciu ultra niskich temperatur, pozwala usunąć nowotwory bez znieczulenia i późniejszego powstawania blizn, jednak ma ograniczone zastosowanie (niewygodne w użyciu w trudno dostępnych obszarach).

Laseroterapia pozwala usunąć nowotwory bez późniejszych blizn i bez uszkodzenia otaczających tkanek. Ta metoda wymaga znieczulenia miejscowego.

HPV przedostaje się do ciała kobiety głównie przez kontakt seksualny (prawdopodobieństwo zakażenia przez kontakt seksualny sięga 66%), ale możliwa jest również droga transmisji kontakt-domostwo.

Jeśli istnieje podejrzenie możliwej choroby nowotworowej, nowotwór usuwa się skalpelem z chwytem niezmienionych otaczających tkanek, a następnie kieruje do badania histologicznego.

Jeśli wirus ma wpływ na błonę śluzową szyjki macicy, może być konieczne leczenie chirurgiczne, laserowe lub krioterapia.

Konizacja szyjki macicy - rodzaj chirurgicznego leczenia choroby szyjki macicy za pomocą wirusa brodawczaka ludzkiego

Ryzyko nawrotu jest wysokie (około 30%) podczas stosowania dowolnej metody leczenia, ponieważ usuwany jest tylko nowotwór wywołany przez wirusa, a sam wirus pozostaje w organizmie. W przypadku uogólnionej patologii odpowiednie może być systemowe leczenie przeciwwirusowe, zastosowanie immunomodulatorów i preparatów witaminowych.

Kobiety planujące ciążę i kobiety w ciąży z podejrzeniem zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego narządów płciowych zaleca się wizytę u ginekologa. Ponieważ terapia przeciwwirusowa może mieć niekorzystny wpływ na rozwijający się płód, a ryzyko przeniesienia wirusa na płód jest stosunkowo niskie, leczenie wirusa brodawczaka ludzkiego u kobiet w czasie ciąży jest opóźnione do momentu narodzin dziecka.

Możliwe komplikacje i konsekwencje

Nowotwory występujące podczas zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego u kobiet są w niektórych przypadkach podatne na złośliwe zwyrodnienie. Niektóre rodzaje wirusa brodawczaka przyczyniają się do rozwoju raka nosogardzieli, szyjki macicy, sromu i pochwy, złośliwych nowotworów okołoodbytniczych.

Prognoza

W niektórych przypadkach możliwa jest autoregulacja nowotworów skóry i / lub błon śluzowych spowodowanych zakażeniem HPV. Wraz z rozwojem brodawek na skórze u osób o normalnej odporności z reguły ich spontaniczne ustąpienie obserwuje się w około 67% przypadków.

Prognozy są zwykle korzystne. Wyjątkiem jest zakażenie onkogennymi typami wirusa brodawczaka ludzkiego.

Zapobieganie

Środki do pierwotnej profilaktyki zakażenia onkogennymi szczepami HPV obejmują szczepienie u kobiet, które jest najskuteczniejsze przed rozpoczęciem aktywności seksualnej i dlatego jest zalecane w wieku 11–13 lat, ale może być przeprowadzone później (przeciwwskazane w czasie ciąży i laktacji).

Ponadto, aby zapobiec infekcji kobiet, HPV zaleca się stosowanie ogólnych środków zapobiegawczych:

• przestrzeganie higieny osobistej;
• terminowe leczenie infekcji przenoszonych drogą płciową;
• stosowanie barierowych metod antykoncepcji;
• odmowa przypadkowych relacji seksualnych;
• odmowa złych nawyków;
• wzmocnienie obrony organizmu (prawidłowe odżywianie, dobry odpoczynek, wystarczająca aktywność fizyczna, pobyt na świeżym powietrzu itp.);
• unikanie hipotermii;
• unikanie stresu i stresu psychicznego.