Brodawki na szyi

Brodawki na szyi są jednym z objawów choroby zakaźnej wywołanej przez wirusa brodawczaka ludzkiego. Odnoszą się do łagodnych zmian skórnych.

Przyczyny brodawczaków na szyi

Jest jeden etiologiczny powód, dla którego brodawczaki zaczynają rosnąć na szyi lub w innym obszarze ludzkiego ciała - zakażenie ludzkim wirusem brodawczaka (wirus brodawczaka, HPV), który reprezentuje rodzinę Papovaviridae. Istnieje ponad 100 serotypów tego czynnika chorobotwórczego, z których każdy jest odpowiedzialny za pojawienie się innego obrazu klinicznego choroby (brodawczak, kłykciny, brodawki - te pojęcia są synonimami, różne nazwy są związane ze specyfiką lokalizacji na danym obszarze).

Głównymi szlakami przenoszenia są domostwo kontaktowe i narządy płciowe (kłykciny okolicy okołoodbytniczej). Wirus może przenikać przez skórę tylko w przypadku mikrouszkodzeń lub otwartych ran, w innych przypadkach nie jest w stanie przejść przez barierę ochronną skóry.

Informacje o patogenach

1. Ma wysoki stopień rozprzestrzeniania się niezależnie od płci (jednak występuje u kobiet częściej niż u mężczyzn), wieku lub regionu (według niektórych doniesień, 2/3 planety jest zarażonych tym wirusem).
2. Zawiera dwuniciowy skręcony DNA w kształcie pierścienia, który jest w stanie zintegrować się z ludzkim genomem.
3. Zakażenie niektórymi szczepami wiąże się z wysokim ryzykiem rakotwórczym, szczególnie w przypadku trwałych obrażeń. Brodawczaki na szyi są spowodowane nie-onkogennymi szczepami wirusa.
4. W procesie podziału wirus przechodzi przez dwa główne etapy. W pierwszym etapie występuje w postaci episomalnej (wolnej), aw tym samym okresie następuje główny podział cząstki wirusowej. Ta faza jest odwracalna (po leczeniu następuje długa remisja). W drugim etapie integracji wirus wszczepia się do genomu komórkowego (pierwszy krok do zwyrodnienia komórek i powstania złośliwego nowotworu). Pierwszy etap jest przejściowy i przechodzi stosunkowo szybko, a drugi jest utajony i wyjaśnia istnienie przewoźników.
5. Wpływa na podstawową warstwę naskórka, w której zachodzi replikacja wirusa. W pozostałych warstwach patogen może się utrzymywać, ale nie może się dzielić. Pod warunkiem, że wirus znajduje się w warstwie zarodkowej, gdy nastąpi wzrost, nastąpi naruszenie normalnego różnicowania komórek wszystkich warstw tego regionu, naruszenia są szczególnie dotkliwe na poziomie warstwy kolczastej.
6. Ma tendencję do przedłużającego się bezobjawowego przewozu w ciele (od kilku miesięcy do roku). Rzadko można zidentyfikować konkretny moment zakażenia - jest to powód, dla którego leczenie rozpoczyna się w okresie intensywnych objawów klinicznych, a nie przy pierwszych niejasnych objawach.
7. Do zapobiegania infekcji za pomocą szczepionki dwuwartościowej i czterowalentnej, szczególnie skutecznej przeciwko najbardziej onkogennym szczepom 16 i 18.

Czynniki predysponujące

1. Nieprzestrzeganie zasad higieny. Ponieważ wirus jest w stanie utrzymać żywotną aktywność przez długi czas w środowisku zewnętrznym, konieczne jest uważne przestrzeganie zasad higieny osobistej podczas odwiedzania miejsc publicznych (basen, łaźnia, siłownia).
2. Urazowe uszkodzenie skóry. Do penetracji wirusa wystarczą mikropęknięcia lub zadrapania na skórze (na przykład spowodowane otarciem szyi kołnierzem koszuli).
3. Upośledzony układ odpornościowy. W przypadku niedoborów odporności o dowolnej genezie powstają warunki sprzyjające rozwojowi wszelkich infekcji. Na przykład częste przeziębienia i choroby zakaźne prowadzą do osłabienia odporności i pojawienia się brodawczaków na skórze.
4. Samozakażenie z drapaniem skóry.
5. Systematyczne zaburzenia stylu życia (stres, brak aktywności fizycznej, niedożywienie). Czynniki te wpływają na funkcjonowanie wszystkich procesów metabolicznych w ciele i prowadzą do zmniejszenia funkcji barierowej skóry.
6. Czynniki środowiskowe wpływające na ograniczenie obrony organizmu (hipotermia, nadmierna ekspozycja na ultrafiolet).

Zewnętrzne objawy choroby

Brodawki szyjki macicy na zdjęciu są następujące:

1. Wzrost najczęściej znajduje się na szerokiej podstawie i znacznie wystaje ponad powierzchnię skóry. Rzadziej podstawa brodawczaka jest reprezentowana przez cienką nogę (w tym przypadku formacja przyjmuje pozycję wiszącą). W drugiej opcji ryzyko obrażeń jest znacznie wyższe.
2. Granice edukacji są równe i jasne.
3. Kolor nie różni się od otaczającej skóry. W rzadkich przypadkach może być nieco jaśniejszy lub ciemniejszy przy leżącej poniżej tkance.
4. Powierzchnia jest często równa, gładka. Wzrosty są czasami możliwe w górnej części brodawczaka, co sprawia, że ​​jego powierzchnia jest żebrowana.
5. Średnica jest bardzo zróżnicowana - od 1-3 mm do kilku centymetrów (brodawczaki o małej średnicy są bardziej powszechne).
6. Lokalizacja na dowolnym obszarze szyi (z tyłu, z przodu z boku). Czasami dana osoba jest zaangażowana.

Z reguły wzdłuż fałdów skórnych znajduje się wiele ognisk.

W bardzo rzadkich przypadkach brodawczaki na szyi mogą stać się złośliwe, tj. e. przerodzić się w guz skóry. Może to nastąpić w wyniku zakażenia onkogennym szczepem HPV.

Znaki, które mogą wskazywać na złośliwe zwyrodnienie, są następujące:

• zmienność kolorów i niejednorodność (polimorfizm);
• zmiana granicy (rozmycie, utrata przejrzystości);
• pojawienie się asymetrii (podczas rysowania linii przez warunkowy punkt środkowy formacji nie można uzyskać dwóch równych połówek);
• intensywny wzrost;
• krwawienie lub owrzodzenie (objaw niespecyficzny, ponieważ jest również charakterystyczny z prostym urazem nowotworu);
• swędzenie, pieczenie, łuszczenie;
• powstają pokazy (małe formacje potomne wokół środkowej).

Wystąpienie takich objawów niekoniecznie oznacza zwyrodnienie brodawczaka, ale oznacza to, że musisz udać się do lekarza i przejść diagnostykę różnicową, po ustaleniu, czy mówimy o zwykłym zapaleniu mola lub raka skóry.

Jak pozbyć się brodawczaków na szyi

Leczenie brodawczaków na szyi odbywa się tylko w kompleksie z jednoczesnym działaniem na patologiczne skupienie na skórze i na patogen we krwi.

Możesz walczyć na kilka sposobów:

Way	Opis
Metody medyczne	Zastosowanie cytostatyków, immunomodulatorów ma na celu zahamowanie replikacji czynnika wirusowego w dotkniętym obszarze i zmniejszenie jego stężenia we krwi. Niektóre leki (keratolityki) stosuje się lokalnie bezpośrednio w celu zniszczenia wzrostu skóry (kauteryzują i powodują martwicę tkanek).
Metody fizyczne	Kriodestrukcja, laseroterapia, elektrokoagulacja. Ich celem jest pozbycie się brodawczaków zarówno na szyi, jak i innych częściach ciała. Te metody pozwalają przywrócić estetyczny wygląd otwartym obszarom i usunąć zbiornik wirusowy - same zmiany skórne, ale nie usuwają całkowicie wirusa z organizmu.
Terapia skojarzona	Łączy dwie poprzednie opcje i dlatego jest najbardziej skuteczny.

Leczenie brodawczaków za pomocą środków ludowego domu (na przykład sok z glistnika) jest nieskuteczne i często niebezpieczne, w każdym razie konieczna jest konsultacja z lekarzem.

Terapia lekowa

Lokalna akcja:

1. Superchistotel . Zawiera wodorotlenek potasu i sodu. Ma miejscowy efekt kauteryzacji na ognisko patologiczne. Na brodawczaka na szyi wystarczy zastosować go 1 raz dziennie przez 3 dni. Ponieważ jest to traumatyczny lek, konieczne jest leczenie skóry wokół brodawczaka kremem ochronnym przed nałożeniem.
2. Maść Viferon . Działa częściowo przeciwzapalnie, częściowo immunostymulująco. Lek stymuluje lokalne odpowiedzi immunologiczne i hamuje rozmnażanie się wirusa w momencie wybuchu. Przeciętnie musisz rozmazać 2 razy dziennie przez 14 dni.
3. Solcoderm . Ciecz składająca się z kombinacji kwasu octowego, szczawiowego i mlekowego (ściśle przestrzegać instrukcji). Ma wyraźny efekt niszczący. Po zniknięciu samego brodawczaka powstaje wrzodziejąca wada, która leczy się z pierwszej woli w ciągu 7-10 dni. Skórę na szyi należy leczyć raz i ocenić wynik po 3-5 dniach.
4. Cryopharma . Lek ma działanie ze względu na propan i eter dimetylowy w swoim składzie. Działa jak krioterapia. Wyświetla brodawczaki po pierwszym zastosowaniu (wynik ocenia się po 5-10 dniach).

Leki ogólnoustrojowe mają ogólny wpływ na układ odpornościowy:

1. Interferon Prezentowane przez konkretne białka zdrowych dawców. Średnia dawka wynosi od 1,5 do 3 milionów jm domięśniowo lub podskórnie przez 4 tygodnie. Ma wyraźny wpływ na funkcjonowanie odporności komórkowej i humoralnej.
2. Immunomax . Dostępny w postaci proszku w 200 jednostkach w fiolkach do wstrzykiwań. Przypisany do 1 butelki (200 SZTUK) 1 raz dziennie przez 1,2,3,8,9,10 dnia. Stymuluje odporność przeciwwirusową.

Solcoderm - jeden z miejscowych preparatów stosowanych do usuwania brodawczaków na szyi

Metody fizycznego zniszczenia

Możliwe jest skuteczne ograniczenie edukacji za pomocą następujących metod fizycznych:

Metoda	Opis
Lokalne narażenie na stężone roztwory kwasów	Stosuje się 1,5% roztwór chloropropionianu cynku w 50% kwasie 2-chloropropionowym, połączenie kwasu azotowego, octowego, szczawiowego, mlekowego i trójwodnego azotanu miedzi itp. Zabieg ten wykonuje ambulatoryjnie specjalista (dermatowenerolog, kosmetolog) zgodnie z zasadami chirurgicznymi. Środek nakłada się punktowo szpatułką, aż kolor formacji zmieni się na jaśniejszy (jak tylko to się stanie, dalsze nakładanie należy natychmiast przerwać). Aby całkowicie wyleczyć brodawczaki, średnio potrzeba 1-2 zabiegów.
Elektrokoagulacja	Za pomocą specjalnego noża elektrycznego wykonuje się punktowe wycięcie formacji bez wpływu na leżące poniżej tkanki (minimalny wpływ na zdrowe komórki skóry). Metoda jest najwygodniejsza, gdy formacja ma długą nogę i mały rozmiar.
Kriodestrukcja	Wpływ na to ma ciekły azot, ultra niska temperatura prowadzi do martwicy tkanek. W ten sposób dobrze jest czyścić szeroką podstawę. Czas trwania azotu wybiera specjalista (1-5 minut). Po kauteryzacji powstaje oparzenie, które leczy średnio przez 10 dni.
Laserowe usuwanie	Najnowocześniejsze i najbardziej delikatne podejście, które pozwala usunąć formację w widocznych miejscach, takich jak szyja. Ma najbardziej pozytywne recenzje. Używając światłowodu od 5 sekund do 3 minut w trybie ciągłym, działają na ognisko. Okres gojenia jest znacznie krótszy niż w przypadku innych metod (5-7 dni). Technika ta wiąże się z minimalnym urazem otaczającej tkanki ze względu na wysoką dokładność ekspozycji.
Klasyczne usunięcie chirurgiczne (wycięcie skalpelem)	Jest stosowany niezwykle rzadko, tylko z dużymi zmianami lub z podejrzeniem złośliwości. Powodem jest to, że ogniska są często liczne, rozrzucone na szyi i zbyt małe do wycięcia, ponadto po wycięciu chirurgicznym mogą pozostać blizny, które same w sobie tworzą defekt kosmetyczny.