Brodawczaki w języku

Brodawczaki w języku są łagodnymi nowotworami, które powstają z komórek nabłonkowych głównie pod wpływem wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV).

Najczęściej występują u kobiet w wieku powyżej 40 lat (57%). Jednak w odpowiednich okolicznościach choroba może objawiać się w każdym wieku (dziecko ma wysokie ryzyko zakażenia od matki).

Brodawczaki w języku zgodnie z klasyfikacją A.L. Mashkillayson (1970) zwykle przypisuje się fakultatywnym stanom przedrakowym - ryzyko nowotworów złośliwych wynosi do 10%.

Według ICD brodawczak odnosi się do płaskonabłonkowych mas M 80,5-M 80,8. Podczas badania pacjenta lekarz polega na badaniu wzrokowym, aw wątpliwych przypadkach pokazana jest biopsja formacji (diagnostyka różnicowa z polipem, naczyniakiem krwionośnym).

Powody

W większości przypadków główną przyczyną brodawczaków w języku jest wirus brodawczaka ludzkiego. Czasami infekcja może dotyczyć kilku obszarów jednocześnie (brodawczaki języka i strefy pachowej lub klatki piersiowej lub połączenie z brodawkami odbytowo-płciowymi), podczas gdy brodawczaki mogą być wywoływane przez różne szczepy wirusa.

W zależności od przyczyn wyróżnia się kilka rodzajów brodawczaków językowych.

Zobacz	Funkcje
Traumatyczny (reaktywny)	Otrzymywane w wyniku uszkodzenia języka, często najbardziej nieistotne. Osobliwość polega na tym, że takie formacje z reguły są pojedyncze i zatrzymują wzrost w miarę gojenia się uszkodzonego obszaru. W tej samej grupie spadają uszkodzenia błony śluzowej przez protezy, korony lub odłamane brzegi zębów.
Prawda (nowotwór)	Klasyczna wersja naruszenia różnicowania komórek (zjawiska przedrakowe). Przyczyna nagłego niepowodzenia podziału komórki nie jest dokładnie znana, ale istnieje wiele czynników predysponujących: · Ciągłe nadmierne narażenie na wysokie temperatury (jedzenie bardzo gorących potraw, napojów); · Efekty fizyczne i chemiczne (palenie, alkohol); · Dziedziczna predyspozycja.
Wirusowe	Głównym powodem pojawienia się brodawczaków jest zakażenie wirusem brodawczaka. Ścieżka transmisji kontakt-gospodarstwo domowe jest realizowana w następujący sposób: · Wspólne przedmioty gospodarstwa domowego z chorym lub potencjalnie zarażonym (naczynia, ręczniki); · Całuje się z nosicielem wirusa; · Kontakty seksualne narządów płciowych. HPV odnosi się do termostabilnych wirusów zawierających DNA, które są względnie stabilne w środowisku zewnętrznym. Podział cząstki wirusowej rozpoczyna się po jej penetracji do podstawowej warstwy nabłonka.

Następujące okoliczności są predysponujące do rozwoju choroby:

1. Zmniejszona odporność na tle częstych chorób zakaźnych o charakterze wirusowym lub bakteryjnym.
2. Choroby, które mają długi przewlekły przebieg.
3. Upośledzona odpowiedź immunologiczna u pacjentów zakażonych HIV. W szczególności pojawienie się brodawczaków w jamie ustnej jest często uważane za jeden z pierwszych markerów zakażenia HIV.
4. Hormonalna nierównowaga i zakłócenie normalnych procesów metabolicznych w tkankach (zmniejsza funkcje barierowe skóry i błon śluzowych).
5. Stres, chroniczne zmęczenie i złe nawyki, zwłaszcza palenie. W takim przypadku siła odpowiedzi immunologicznej na działanie czynnika wirusowego jest zmniejszona.
6. Przyjmowanie niektórych leków (antykoncepcyjnych, przeciwbakteryjnych, cytostatycznych). W wyniku długotrwałego stosowania normalna mikroflora jamy ustnej zostaje zakłócona, co zmniejsza miejscową odporność.
7. Choroby przewodu żołądkowo-jelitowego (na przykład biegunka dowolnego pochodzenia). Co więcej, warunkowo patogenna lub patogenna flora zaczyna również dominować w jelicie (następnie wpływa to na jamę ustną).
8. Naruszenie normalnej diety (przewaga tłuszczów zwierzęcych, niewystarczające spożycie pokarmów roślinnych). Wszystko to prowadzi do zmiany mikroflory jamy ustnej.

Szczególnymi grupami ryzyka rozwoju tej choroby są osoby starsze, kobiety w ciąży i dzieci ze względu na szczególne cechy funkcjonowania układu odpornościowego.

Manifestacje zewnętrzne

Nowotwory zewnętrzne (na zdjęciu) wyglądają inaczej w zależności od konkretnej postaci. Tabela pokazuje ogólne objawy, niezależnie od konkretnego pochodzenia patologii (wirusowe, urazowe, nowotworowe) ze względu na ekstremalne podobieństwo między nimi.

Zobacz	Manifestacje
Kolczasty	Znacząco wystają ponad powierzchnię skóry; · Częściej wielokrotne; · Mieć pagórkowatą powierzchnię; · Są na cienkiej nodze, zwisają nad powierzchnią języka; · Kolor nie różni się od otaczających tkanek (rzadko może być jaśniejszy lub ciemniejszy w zależności od stężenia naczyń krwionośnych); · Z reguły umiejscowiony wzdłuż krawędzi lub na końcu języka (ma największe ryzyko obrażeń); · Przy badaniu palpacyjnym miękka, elastyczna, bezbolesna.
Mieszkanie	· Mieć szeroką podstawę i lekko wystawać ponad skórę (rodzaj brodawki); · Średnica do 2 cm; · Częściej wielokrotne, chociaż są pojedyncze; · Białawy z gładką powierzchnią (rzadziej ma intensywny kolor); · Ostro wytyczony z otaczających tkanek; · Kulisty lub owalny. Przy badaniu palpacyjnym, miękka elastyczna, bezbolesna.

Istnieje również podział na nie-rogowacenie (jasnoróżowy kolor i miękka konsystencja) i rogowacenie brodawczaki (biały kolor i gęstsza konsystencja). Często wokół formacji występuje słaba korona stanu zapalnego.

Oba typy formacji rosną powoli, jednak istnieje wiele niepokojących objawów wskazujących na możliwe zwyrodnienie:

• dyskomfort podczas jedzenia;
• krwawienie (bezpośrednio do samej formacji ze zmianą koloru lub w jamie ustnej);
• powiększone regionalne węzły chłonne;
• owrzodzenie;
• szybki wzrost i przebarwienia;
• zanik wyraźnych granic i tendencja do łączenia się;
• wzmocnienie procesu keratynizacji, aw konsekwencji konsolidacja edukacji.

Jeśli te objawy wystąpią, należy przeprowadzić dokładną diagnozę z wieloma chorobami onkologicznymi, które zewnętrznie pojawiają się w początkowych stadiach prawie tak samo, jak typowe brodawczaki.

Brodawczak w języku - co robić?

Doustne środki zaradcze

Leczenie brodawczaków w języku rozpoczyna się od rehabilitacji jamy ustnej w celu wyeliminowania możliwego źródła uszkodzenia błony śluzowej i wyeliminowania ryzyka wtórnego zakażenia. Remediacja polega na leczeniu próchnicy i jej powikłań, tutaj również można przypisać ponowną instalację koron lub protez, jeśli to konieczne.

Odkażanie jamy ustnej jest pierwszą rzeczą, gdy pojawiają się brodawczaki na języku

Terapia ogólna

Specyficzna terapia przeciwwirusowa, tj. Ukierunkowana konkretnie na tego wirusa, nie istnieje. W niektórych przypadkach stosuje się leki przeciwwymiotne ze względu na pewne podobieństwa w strukturze wirusów (leki acyklowir, panawir, indinol).

Terapia wzmacniająca (immunomodulatory, kompleksy witaminowe) jest przepisywana w celu wzmocnienia odporności i zmniejszenia prawdopodobieństwa nowych nowotworów. W tym celu można zastosować Leukin, Cycloferon, Interferon. Ważne są również ogólne środki mające na celu wzmocnienie obrony organizmu - prawidłowe odżywianie, zdrowy tryb życia oraz przestrzeganie reżimu pracy i odpoczynku.

Zniszczenie

Główną rolę odgrywa leczenie destrukcyjne, które ma na celu usunięcie istniejących formacji w języku, ale należy zrozumieć, że jest to eliminacja objawów choroby, która nie wpływa na jej przyczyny.

Metody usuwania guzów z błony śluzowej języka

Ekspozycja na laser

Najbardziej skuteczny sposób ze względu na selektywność spalonej tkanki. Nowoczesne urządzenia można łatwo dostroić wyłącznie do nowotworów przy minimalnym wychwytywaniu zdrowych komórek. Ryzyko powikłań po zabiegu jest mniejsze niż 1%. Laser skierowany jest bezpośrednio na formację i wybierany jest optymalny program (konkretna długość fali, czas i głębokość ekspozycji) w zależności od rodzaju wzrostu. Istnieją zarówno automatyczne programy z ustalonymi wartościami, jak i szereg regulowanych parametrów dla nietypowych postaci brodawczaków. Tkanki są wypalane warstwami, z kolczastymi formami, formacja jest odcinana u samej podstawy. Usunięcie jest dostępne w celu utworzenia innej lokalizacji, w tym w wędzidełku i korzeniu.

Elektrokoagulacja

Metoda polega na usunięciu wzrostu za pomocą noża elektrycznego. Metoda jest mniej skuteczna niż poprzednia, ponieważ istnieje znaczny uraz otaczających tkanek. Objawy kliniczne oparzenia nie występują natychmiast, ale w ciągu kilku dni, ponieważ przegrzanie dotyczy nie tylko pobliskich komórek, ale także komórek zdrowych tkanek znajdujących się w pewnej odległości. W miejscu odległej formacji pojawia się powierzchnia rany, którą należy leczyć środkami antyseptycznymi, aby uniknąć infekcji. Tkanki wypalają się warstwami, czas ekspozycji wynosi średnio 20-60 sekund. Elektrokoagulacja jest stosowana głównie w przypadku pojedynczych brodawczaków zlokalizowanych na czubku lub bocznych powierzchniach języka.

Leczenie falami radiowymi

Mniej traumatyczna metoda, która pozwala usunąć jednocześnie kilka formacji (ważne w przypadku brodawczaka). Metoda opiera się na ekspozycji na falę o częstotliwości radiowej, która prowadzi do ogrzewania i niszczenia formowania się komórek. Czas ekspozycji dobierany jest indywidualnie.

Krioterapia

W tym obszarze anatomicznym stosuje się rzadziej niż inne metody ze względu na wychwytywanie dużej liczby tkanek. Po użyciu w miejscu powstawania powstaje oparzenie chemiczne, które leczy przez długi czas (około 14 dni), co zwiększa ryzyko wtórnej infekcji. Jest częściej stosowany w formacjach o dużej powierzchni. Substancją czynną jest ciekły azot. Czas naświetlania od 10 do 50 sekund.

Wycięcie chirurgiczne

Metoda polega na usunięciu nowotworów za pomocą skalpela. Rzadko stosowany z powodu wysokiej zachorowalności, niemożności natychmiastowego usunięcia dużej liczby formacji i dodatkowego ryzyka siewu w przypadku brodawczaków wirusowych. Zwykle w przypadku lokalizacji w okolicy korzenia języka lub z podejrzanymi nowotworami stosuje się chirurgiczne usunięcie w celu dalszego badania cytologicznego i histologicznego. Odbywa się to w znieczuleniu miejscowym. W niektórych przypadkach po wycięciu dodaje się szwy w celu dodatkowej hemostazy. Pokazywanie opatrunków, aż rana zostanie całkowicie wyleczona.

Inne metody

Stosowanie maści lub żeli do miejscowego leczenia brodawczaków tego obszaru anatomicznego jest nie tylko nieskuteczne, ale także wiąże się z wysokim ryzykiem oparzeń chemicznych języka i jamy ustnej.

Czasami, pod warunkiem zatwierdzenia przez lekarza prowadzącego, dozwolone jest leczenie formacji metodami domowymi. Z reguły leczenie domowe działa jako metoda pomocnicza, uzupełniająca terapię główną.

Kilka przepisów jako przykład:

1. Wlej 2-3 łyżki. l glistnik i 1 łyżka. l rumianek 300 ml wody. Doprowadzić do wrzenia, nalegać 1-2 godziny. Płucz usta 3-4 razy dziennie przez 14 dni.
2. Zmieszaj nagietek, rumianek i miętę w równych proporcjach. Wlać 150 ml wody, zagotować, ostudzić, odcedzić. Płukać bulionem przez 2 tygodnie.