Całą różnorodność pedagogicznych metod nauczania i wychowania można podzielić na dwie kategorie - ocenianie ludzkich działań i zachęcanie do konkretnych działań. Pierwsza grupa obejmuje wszelkiego rodzaju cenzurę i zachętę, a druga grupa obejmuje motywację i przekonanie.
Wiara jako metoda edukacji w procesie pedagogicznym
Światowa praktyka pozwala nam postrzegać wiarę jako główną cywilizowaną pedagogiczną metodę edukacji. Jego istotą jest wyjaśnienie wpływu słów i czynów na świadomość uczniów. Perswazja tworzy w nich cenne cechy humanistyczne.
Aby przekonanie się powiodło, należy spełnić szereg warunków:
- Wszelkie słowa powinny być poparte czynami;
- Sam mentor musi być pewien swojej pozycji i punktu widzenia, w przeciwnym razie z pewnością wpadnie w fałsz;
- Mentor musi być biegły w mówieniu, umieć prowadzić rozmowę i polemikę: jego myśli i mowa powinny być dokładne i wzbudzać zainteresowanie;
- Uczniów należy zachęcać do pracy; Aby to zrobić, wykazują zalety i wady swojego zachowania, stwarzają warunki do realizacji właściwych działań, świętują i zachęcają do pozytywnych działań, tworzą poczucie koleżeństwa i skromności.
Motywacja jako pedagogiczna metoda edukacji
Motywacja stawia ucznia w takich ramach zachowań, które są akceptowane przez społeczeństwo. Istotą tej pedagogicznej metody edukacji jest ukierunkowanie jednostki na działanie pożądane przez społeczeństwo. Każda forma interakcji mentora ze studentami może być uważana za formę motywacji. W szczególności może to być porządek - istota zarządzania i organizacji, podstawa interakcji w zespole.
Zachęta i cenzura
Ocena wyników stanowi integralną część codziennej praktyki edukacyjnej. Dla niej stosuje się takie pedagogiczne metody edukacji, jak zachęta i cenzura. Prawidłowa promocja jest dobrym czynnikiem motywującym i silnym czynnikiem budowania zespołu. Jest to jeden z filarów systemu edukacji i może przyjmować różne formy - nagrodę, poklepanie po ramieniu, przyjazny uścisk dłoni.
Zachęta jest obiektywną potrzebą osoby, która podjęła wysiłki, aby osiągnąć cel. Odzwierciedla to ocenę tych wysiłków jako pozytywną. Jednocześnie promocja jako pedagogiczna metoda edukacji musi spełniać określone wymagania:
- Oceń rzeczywiste i konkretne zalety;
- Nie można go wykorzystać jako „zapłaty” za proste, odpowiednie zachowanie człowieka;
- Bądź na czas i publicznie.
Upominanie jako pedagogiczna metoda edukacji jest reakcją na akt negatywny. Kształci wolę i odpowiedzialność człowieka, tworzy solidny charakter. Upomnienie może na przykład przybrać formę dezaprobującej odpowiedzi na taki akt. Podczas cenzurowania należy również przestrzegać pewnych zasad:
- Cenzurowany jest tylko konkretny czyn;
- Stopniowo ocenzurowanie ocenia się indywidualnie, biorąc pod uwagę stopień niewłaściwego postępowania i cechy osobowości ucznia;
- Forma potępienia nie powinna zawierać podrażnień;
- Upomnienie musi być terminowe i koniecznie wdrożone;
- Akt człowieka nie może stać się przyczyną potępienia kolektywu.
Pedagogiczne metody edukacji nie są celem samym w sobie, ale reprezentują sposoby osiągania celów wyznaczonych przez mentora i rozwijania określonych cech u uczniów. Jeśli tradycyjne metody nie przyniosą rezultatów, zadaniem nauczyciela jest znalezienie innych sposobów odpowiednich dla tej konkretnej sytuacji.
