Zdarza się, że dziecko znacznie różni się od swoich rówieśników - nie radzi sobie z tym, co łatwo daje innym dzieciom, a jego rozwój umysłowy nie spełnia standardów. Teraz te dzieci wolą nazywać „dzieckiem specjalnym”. Upośledzony rozwój umysłowy dziecka jest świetną próbą i żalem dla rodziców. Nie każdy jest w stanie wytrzymać ten ciężar, zdając sobie sprawę, że w przyszłości ich dziecko może okazać się wyrzutkiem społeczeństwa. Tymczasem naruszenia rozwoju umysłowego dzieci często podlegają korekcie.
Niepełnosprawność rozwojowa lub norma
Podczas diagnozowania rozwoju psychicznego dziecka specjaliści stosują normy, które są faktycznie uśrednionymi wskaźnikami, dlatego są raczej arbitralne. Więc jeśli dziecko nauczy się ruchów, mowy lub nauki nieco później, nie jest to powód, by sądzić, że jest niepełnosprawny umysłowo. Zdarza się, że u dzieci we wczesnym wieku istnieje pewna rozbieżność z normami rozwoju inteligencji lub psychiki, ale w starszym wieku wykazują one po prostu wybitne wyniki.
Czasami rodzice zaczynają alarmować, jeśli ich dziecko w ogóle nie mówi przed ukończeniem drugiego roku życia. W rzeczywistości jest to normalne, ponieważ słownictwo gromadzi się w tym okresie. Wtedy takie dzieci natychmiast zaczynają mówić dobrze i dużo. W jakich przypadkach należy wziąć pod uwagę, że dziecko ma upośledzenie umysłowe?
Przede wszystkim warto zauważyć, że dzieci z zaburzeniami rozwoju umysłowego mają dość silne odchylenia w aktywności mózgu. Brakuje im lub nie zwraca uwagi, zainteresowania nauką, ciekawość, pragnienie nowej wiedzy. Ponadto dzieci z zaburzeniami rozwoju umysłowego wyróżniają się osobową niedojrzałością, a ich rozwój umysłowy jest wyraźnie zauważalny za normami wieku. W okresie niemowlęcym takie niemowlęta mają słaby odruch ssania i chwytania. Pewna wada jest również wskazywana przez niektóre cechy fizyczne. W obecności upośledzonego rozwoju umysłowego nawet po urodzeniu dzieci mają niską masę ciała, nieproporcjonalną budowę ciała, małą lub odwrotnie dużą głowę.
Rodzaje zaburzeń psychicznych
Dzisiaj eksperci wyróżniają następujące grupy dzieci niepełnosprawnych umysłowo:
- Dzieci z upośledzeniem umysłowym (oligofrenicy na etapie moralności, głupoty, idiotyzmu);
- Dzieci z upośledzeniem umysłowym (odwracalne w całości lub w części);
- Dzieci z zaburzeniami rozwoju umysłowego lub demencją (często poprzedza to okres normalnego rozwoju umysłowego);
- Dzieci z wadliwym rozwojem lub gorszą jakością sensoryczną (z zaburzeniami słuchu, wzroku, układu mięśniowo-szkieletowego);
- Dzieci z objawami chorób psychicznych, takimi jak schizofrenia, histeria lub epilepsja;
- Dzieci z zachowaniami psychopatycznymi, w tym autyzmem we wczesnym dzieciństwie.
Konieczne jest rozróżnienie między upośledzeniem umysłowym a upośledzeniem umysłowym. W przypadku upośledzenia umysłowego obserwuje się poważniejsze naruszenia inteligencji i zdrowia psychicznego. W tym przypadku naruszenia rozwoju umysłowego są nieodwracalne, dynamika ich rozwoju charakteryzuje się ciężkością stanu, a także prognozą dalszego załamania funkcji. W szczególnych przypadkach korekta takich naruszeń jest prawie niemożliwa.
Dzieci z upośledzeniem umysłowym mają wiele własnych cech, jednak korekta ich rozwoju jest nie tylko możliwa, ale także całkiem udana. Zdarza się, że później takie dzieci nawet nadrabiają zaległości w rozwoju.
Innym przypadkiem jest zaburzony rozwój umysłowy u dzieci od urodzenia cierpiących na wady słuchu, wzroku i aparatu mowy. Po urodzeniu ich zdolności umysłowe mieszczą się w normalnych granicach, ale nie rozwijają się od pierwszych dni życia z powodu ograniczonego widzenia lub słuchu. W rezultacie rozwój intelektualny jest opóźniony. W takim przypadku korekta przynosi również bardzo namacalne wyniki.
Przyczyny zaburzeń rozwojowych u dzieci
Istnieje wiele przyczyn, które mogą ostatecznie spowodować upośledzenie rozwoju umysłowego u dzieci - uszkodzenie genetyczne, uraz lub niedorozwój fizyczny w wyniku złego odżywiania. Zdarza się, że naruszenia aktywności mózgu u dziecka występują nawet przed porodem, podczas porodu lub we wczesnym dzieciństwie.
Często upośledzenie umysłowe wiąże się z innymi chorobami - padaczką lub porażeniem mózgowym, czasem wiąże się z autyzmem. Jeśli chodzi o choroby genetyczne, które mogą powodować zaburzenia psychiczne, to między innymi dystrofia mięśniowa, stwardnienie guzowate, nerwiakowłókniakowatość. Ponadto niewytłumaczalne zmiany w chromosomach - zespół Downa, mogą stać się przyczyną zaburzeń rozwojowych u dzieci.
Choroby zakaźne, na które cierpi kobieta podczas ciąży - różyczka, toksoplazmoza, przyjmowanie niektórych leków, nadmierne spożywanie alkoholu i używanie narkotyków może również powodować upośledzenie rozwoju umysłowego dziecka. Inne przyczyny upośledzonego rozwoju dzieci to złożona ciąża, podczas której dochodziło do głodu tlenu u płodu, uduszenia podczas porodu lub urazu porodowego, niektórych chorób zakaźnych cierpiących we wczesnym dzieciństwie, zatrucia.
Zdarza się, że upośledzenie umysłowe obserwuje się przy braku edukacji ze strony rodziców, którzy nie mają do czynienia z dzieckiem, rozmawiają z nim trochę. Lub gdy dziecko w młodym wieku z jakiegoś powodu odizolowało się od matki. W takich przypadkach korekta jest również w większości udana.
Dzieci niepełnosprawne intelektualnie potrzebują więcej czasu na naukę lub nabycie umiejętności. Ale to nie znaczy, że nie musisz zajmować się takimi dziećmi, a ich rozwój jest niemożliwy. Potrzebują tylko specjalnego podejścia. I rodzice muszą mieć cierpliwość i wiarę w swoje dziecko. A co najważniejsze, nigdy nie porównuj go z innymi dziećmi.
