Rodzina - miejsce, w którym dziecko rozwija pierwszą ideę relacji między ludźmi, o miejscu każdej osoby na tym świecie. Relacje, które rozwinęły się w rodzinie, mają poważny wpływ na model zachowania dziecka i jego późniejszy scenariusz życiowy. Edukacja płciowa dzieci powinna przyczyniać się do kształtowania ich zrozumienia roli kobiet i mężczyzn w rodzinie i społeczeństwie. Pod wpływem wychowawców i rodziców dziecko kształtuje pewien model zachowania, do którego będzie się dążył w społeczeństwie. Dzisiaj rodzice mogą wykorzystywać systemową analizę wektorową do edukacji płciowej dzieci. Pomoże zrozumieć swoje dziecko i zobaczyć, co dokładnie się stanie, jeśli trudno będzie mu określić płeć.
Edukacja płciowa dzieci w wieku przedszkolnym
Dalsze pomyślne kształtowanie osobowości zależy od prawidłowej edukacji płci dzieci w wieku przedszkolnym.
Psychologowie przeprowadzili szereg badań i udowodnili, że kobiety i mężczyźni nie zawsze prawidłowo postrzegają swoją płeć. Tylko właściwa edukacja płciowa dzieci przyczynia się do kształtowania indywidualnych cech społeczno-kulturowych i psychologicznych związanych z jego płcią. A w przyszłości takie dzieci najczęściej staną się wzorowymi mężczyznami z rodziny. Są w stanie konstruktywnie współdziałać z płcią przeciwną, traktować go z szacunkiem.
Edukację płciową najlepiej stosować od najwcześniejszego czwartego roku życia. W tym wieku dziecko już poprawnie postrzega swoją płeć, rozumie główne różnice między chłopcami i dziewczętami.
Edukacja płciowa dzieci w wieku przedszkolnym powinna być wprowadzana stopniowo. Taką edukację najlepiej przeprowadzać w zabawny sposób.
Wychowując chłopca, rodzice, próbując zaszczepić mu męskie cechy, czasami popełniają błędy. Dziecko ma czasem zbyt rygorystyczne wymagania. Dorośli uczą dziecko, jak być mężczyzną, a nie płakać. Ta metoda edukacji może prowadzić do negatywnych konsekwencji. Dziecko stara się spełnić wymagane cechy, stając się agresywnym, drażliwym, czasem zachowującym się prowokacyjnie. Rodzice muszą zrozumieć, że psychika chłopców jest znacznie bardziej wrażliwa niż psychika dziewcząt. Potrzebują więc także miłości, rodzicielskiej miłości i aprobaty.
Nie jest również konieczne nadmierne patronowanie dziecku. Chłopiec, który wychował się w warunkach szklarniowych, zamienia się w człowieka niezdolnego do przystosowania się i człowieka niezależnego. Matka nie powinna pokazywać swojego autorytetu swojemu synowi. To musi być dla niego delikatne i kruche. I wtedy chłopiec, jak prawdziwy mężczyzna, będzie miał ochotę zaopiekować się nią i ją chronić.
Od najmłodszych lat dziewczyna stara się być we wszystkim jak matka. Problemy z edukacją płciową dzieci mogą zacząć się w momencie, gdy dziewczęta zaczną bronić swojej niezależności przed innymi i przestaną dostosowywać się do ogólnie przyjętych stereotypów posłuszeństwa i łagodności kobiet. W tej chwili psychika dziecka jest najbardziej narażona. Ma ogólną depresję, zwątpienie, wewnętrzne konflikty.
Podczas komunikacji z dziewczynami rodzice powinni pamiętać, że są bardzo wrażliwi i drażliwi. Dlatego konieczne jest kształcenie dziewczyny, aby od samego początku rozwijała ufne i ciepłe relacje z rodzicami.
Dzięki edukacji płciowej dzieci rodzice powinni stać się przykładem kobiecości dla dziewczynki, a dla chłopców - przykładem męskości.
Znaczenie rodzicielstwa w roli płci
W procesie edukacji na temat roli płciowej dzieci uczą się rozróżniać wzorce zachowań kobiet i mężczyzn, a następnie rozszerzają zdobyte doświadczenie na nowe sytuacje życiowe, wreszcie przestrzegają odpowiednich zasad.
Jeśli wychowanie chłopców powinno mieć na celu rozwijanie ich pragnienia osiągnięcia, praktycznego podejścia do realizacji ich planów, to dziewczęta mogą lepiej postrzegać swoją tożsamość płciową przez pryzmat relacji z innymi.
Ojcowie w różny sposób angażują się w edukację płciową dla dzieci. Są ojcowie, którzy nie szczędzą wysiłku i wolnego czasu dla swojego dziecka, ponieważ są świadomi swojej roli w jego rozwoju psychicznym i fizycznym. Ojcowie-nauczyciele odgrywają rolę absolutnego monarchy. Jednak w każdym przypadku wychowanie ojca jest konieczne zarówno dla córki, jak i syna.
Wychowanie oparte na rolach dzieci w rodzinie pokazuje, że kobiety i mężczyźni, pomimo różnych ról, są sobie nawzajem potrzebni i powinni się wzajemnie opiekować i pomagać. W rodzinie dorośli i dzieci wzajemnie na siebie wpływają. Ten system ma swoje sprzeczności, jednak mogą się one wzajemnie kompensować i równoważyć. Na etapie formacji takie sprzeczności skłaniają dziecko do poszukiwania zachowań, do własnej działalności. Zachowania seksualne dzieci kształtują się przy ścisłej interakcji czynników psychologicznych, biologicznych, a także środowiska społecznego, w którym dziecko rośnie.
