Ogólna charakterystyka choroby
Ptoza jest patologicznym wypadnięciem górnej powieki. Co więcej, pacjent częściowo lub całkowicie zamyka szczelinę powieki i odpowiednio pole widzenia. Dlatego ptoza jest nie tylko defektem kosmetycznym, ale także poważną chorobą okulistyczną. Opadanie powieki górnej może prowadzić do czynnościowej ślepoty.
Opadanie powieki górnej może być nabyte lub wrodzone. U dzieci z wrodzoną postacią choroby opadanie powiek często łączy się ze zezem lub niedowidzeniem (choroba leniwego oka).
Leczenie ptozy jest głównie chirurgiczne.
Przyczyny opadania powieki górnej
Przyczyny opadania obejmują uraz lub wady wrodzone, które prowadzą do osłabienia mięśni lub upośledzenia nerwowo-mięśniowego przenoszenia górnej powieki. Przyczyną opadania powieki u małych dzieci może być uszkodzenie ciała dziecka podczas porodu, nerwiakowłókniak (guz osłony nerwu na górnej powiece) lub naczyniak krwionośny (guz naczyń krwionośnych).
Wśród przyczyn opadania powiek asymetryczna dwustronna, powoli postępująca postać nazywana jest miastenią (autoimmunologiczna choroba nerwowo-mięśniowa). Dystroficzna miastenia jednocześnie powoduje mimikę twarzy i wyczerpanie mięśni skroniowych.
Oftalmopareza, jako jedna z możliwych przyczyn opadania powiek w obu oczach, prowadzi do symetrycznej postaci choroby i osłabienia okrągłego mięśnia oczu.
Przyczyny opadania powieki górnej ostrej postaci z reguły mają charakter neurogenny. Pominięcie powieki często obserwuje się w zespole Hornera (patologia unerwienia współczulnego). Przy tego rodzaju patologii opadanie powieki górnej rozwija się tylko w jednym oku.
Przyczyną starczego opadania powiek są związane z wiekiem zmiany w mięśniach powieki i zwiotczała skóra, która straciła elastyczność w wyniku pęknięcia powieki.
Bez względu na przyczynę ptozy pacjenci potrzebują konsultacji okulisty.
Oznaki opadania powieki górnej
Głównym objawem opadania powieki jest opadanie powieki jednego lub obu oczu. Pacjent z opadaniem powieki górnej powieki nie może całkowicie zamknąć oka, co prowadzi do przepracowania wzroku i podrażnienia tkanki oka.
Pacjenci z opadaniem powieki górnej powieki również trudno mrugać. Próbując poszerzyć pole widzenia, odrzucają głowę do tyłu. Próby podniesienia powieki dłońmi mogą prowadzić do infekcji oczu pacjenta. Wrodzone opadanie powiek u dzieci często przebiega na tle zeza, niedowidzenia lub podwójne widzenie (podwójne widzenie).
Diagnoza i leczenie opadania powieki górnej
Rozpoznanie opadania powiek nie jest trudne. W celu diagnozy mierzona jest wysokość powieki, sprawdzana jest symetria i kompletność ruchu górnych powiek obu oczu.
Leczenie opadania powieki górnej jest chirurgiczne. Standardową operacją opadania powieki jest skrócenie powieki poprzez utworzenie na niej tak zwanego podwójnego dźwignia. W tym celu na powiece pacjenta wymagającego leczenia opadania powieki wytwarza się trzy szwy w kształcie litery U.
Tego rodzaju operacji podczas opadania powiek nie można wykonać u pacjentów z wrodzoną postacią choroby, ponieważ w tym przypadku pacjent z reguły ma zbyt cienką warstwę masy mięśniowej powieki. Leczenie opadania powieki górnej powieki pokrywającej dźwignią często prowadzi do ząbkowania i nawrotu choroby.
Alternatywną operacją opadania powieki górnej jest technika formowania duplikatu powięzi tarzoorbitalnej. Od wyżej wspomnianej metody leczenia opadania powiek różni się sposobem wzmocnienia fałdów powieki. Oprócz trzech szwów w kształcie litery U operacja ta podczas opadania powieki obejmuje zastosowanie diatermocoagulacji (kauteryzacji prądem diatermicznym) błony mięśniowej górnej powieki.
Zastosowanie diatermocoagulacji w leczeniu opadania powieki górnej powieki może zmniejszyć inwazyjność operacji, poprawić późniejsze blizny mięśni powiek i zrezygnować z przeszczepów podczas chirurgicznej korekty patologii.
Leczenie chirurgiczne opadania powieki górnej wykonuje się w znieczuleniu miejscowym. Wyjątkiem są dzieci: podczas operacji z opadaniem powiek u dzieci zaleca się stosowanie znieczulenia ogólnego.
