Zespół psycho-organiczny

Zespół psycho-organiczny jest symbolem patologii prowadzących do organicznego uszkodzenia mózgu, który charakteryzuje się połączeniem trzech głównych objawów: zmniejszonej inteligencji, słabej pamięci i labilności emocjonalnej (triada Waltera-Buela). W zależności od tego, która część mózgu jest uszkodzona, inne zaburzenia psychiczne mogą również dołączyć do triady - halucynacje wzrokowe i słuchowe, zespół Korsakowa, a także zaburzenia neurologiczne, w tym splątanie i śpiączka.

Przyczyny zespołu psycho-organicznego

Przyczynami zespołu psycho-organicznego są następujące procesy patologiczne:

  • Choroba naczyń mózgowych;
  • Zmiany w centralnym układzie nerwowym;
  • Urazy głowy;
  • Przewlekłe zaburzenia metaboliczne;
  • Hipoksemia;
  • Zatrucie;
  • Infekcje
  • Guzy i ropnie.

Słabość psychiczna jest również możliwa w przypadku kiły, zapalenia mózgu i padaczki. Nie mniej często występuje z powodu procesów zanikowych w starszym wieku, na przykład z chorobą Alzheimera.

Klasyfikacja i objawy

Istnieją 4 etapy rozwoju zespołu psycho-organicznego:

  • Asteniczny;
  • Wybuchowe;
  • Euforyczny;
  • Apatyczny

Zespół asteniczny charakteryzuje się następującymi objawami:

  • Wyczerpanie fizyczne i psychiczne;
  • Drażliwość;
  • Przeczulica;
  • Nietrzymanie afektów;
  • Nieznaczny spadek inteligencji;
  • Lekkie zaburzenia dysmnestyczne.

U pacjentów nagłe zmiany warunków klimatycznych powodują pogorszenie. Odnotowano nietolerancję ciepła.

Na etapie wybuchowym obraz kliniczny zespołu psycho-organicznego obejmuje:

  • Połączenie labilności emocjonalnej i agresywności z niewielkim upośledzeniem pamięci i słabą adaptacją;
  • Utrata samokontroli, zwiększone popędy i osłabione wolicjonalne opóźnienia;
  • Przewlekły alkoholizm, który rozwija się w wyniku prób złagodzenia wewnętrznego napięcia alkoholowego i drażliwości, które tylko pogarszają ogólny stan i nasilają niewydolność organiczną;
  • Skłonność do przewartościowanych pomysłów i paranoi;
  • Histeryczne formy reakcji na niezgodność z wymogami lub przeszkody w realizacji planów.

W przypadku euforycznego lub morioidalnego wariantu zespołu psycho-organicznego wydajność jest poważnie ograniczona. Stanowi temu towarzyszy poprawa nastroju z euforią i samozadowoleniem, znaczne ograniczenie krytyki jego stanu oraz poważne zaburzenia pamięci. Charakterystyczną cechą jest gwałtowny śmiech lub płacz, którego przyczyna jest szybko zapomniana, a reakcja mimiczna może utrzymywać się przez długi czas już bez emocjonalnej treści. Niektórzy pacjenci cierpią z powodu gniewu, a następnie bezradności i płaczu.

Przy apatycznej formie rozwija się stan apatoabuliczny. Krąg zainteresowań gwałtownie zwęża się, pojawia się obojętność wobec siebie i innych. Objawy przypominają schizofrenię lub chorobę padaczkową, od której zespół psycho-organiczny wyróżnia się zaburzeniami dysmnestycznymi, osłabieniem, gwałtownym płaczem i śmiechem. Silne oznaki organicznego uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego.

Zespół psycho-organiczny u dzieci

Wiele cech związanych z wiekiem ma zespół psychoorganiczny u dzieci. Organiczne uszkodzenia mózgu leżące u ich podstaw występują podczas intensywnego ewolucyjnego rozwoju systemów mózgowych i funkcjonują w różnym stopniu niedojrzałości morfofizjologicznej ośrodkowego układu nerwowego.

Do 4-5 lat spadek inteligencji wyraża się w niewielkim opóźnieniu rozwoju mowy i słabym słownictwie. Zadania słowne są wykonywane gorzej niż zadania niewerbalne. Nie ma zainteresowania historiami i baśniami, pieśni i wiersze są słabo zapamiętane. Zaburzenia neuropatyczne przypominają objawy wrodzonej nerwowości w dzieciństwie i obejmują:

  • Zwiększona drażliwość;
  • Zaburzenia dyspeptyczne;
  • Plucie i wymioty;
  • Alergia;
  • Nieprawidłowa zmiana przebudzenia i snu;
  • Słaby apetyt;
  • Wysoka wrażliwość na wpływy zewnętrzne;
  • Imponujące
  • Niestabilny nastrój;
  • Ogólne odhamowanie ruchowe;
  • Zamieszanie;
  • Zaburzenia percepcji;
  • Brak koordynacji

Od 4-5 lat zespół psychoorganiczny u dzieci charakteryzuje się głównie zaburzeniami emocjonalno-wolicjonalnymi i ruchowymi:

  • Zwiększona pobudliwość afektywna;
  • Drażliwość;
  • Impulsywność;
  • Brak poczucia odległości;
  • Ważność;
  • Częste wahania nastroju;
  • Odhamowanie ruchowe;
  • Słaba uwaga;
  • Opóźnienie w rozwoju umiejętności motorycznych.

Jednocześnie zaburzenia wegetatywne znikają w tle.

U dzieci i młodzieży zespół psycho-organiczny objawia się bardziej zróżnicowany, a zaburzenia intelektualne, impulsywność i brak samokrytyki są bardziej wyraźne.

Leczenie zespołu psycho-organicznego

Ocenę nasilenia zespołu psycho-organicznego u dorosłych i dzieci przeprowadza się za pomocą testu reakcji meteopatycznej. Tak zwany zespół Pirogowa polega na tym, że stan pacjenta zmienia się wraz ze wzrostem lub spadkiem ciśnienia barometrycznego. Poważniejszy stan jest diagnozowany, gdy dana osoba czuje się gorzej przed wahaniami ciśnienia, a nie po nich.

Leczenie zespołu psycho-organicznego powinno mieć na celu wyeliminowanie jego pierwotnej przyczyny. W przypadku potwierdzonych organicznych chorób mózgu stosuje się antybiotyki, leki przeciwwirusowe i hormonalne. Jako terapia patogenetyczna przeprowadzana jest detoksykacja i odwodnienie, a także leki normalizujące hemodynamikę i metabolizm mózgu. Objawy leczy się środkami przeciwdrgawkowymi, wchłaniającymi i naczyniowymi. Pozytywny efekt osiąga się także dzięki lekom psychotropowym i immunoterapii.