Zapalenie korzeni nerwowych: przyczyny rozwoju, objawy, leczenie, zapobieganie

Zapalenie korzeni nerwowych lub radiculopatia (łac. Radicula - korzeń) jest chorobą polegającą na uszkodzeniu korzeni rdzenia kręgowego, która rozwija się w wyniku zmian zwyrodnieniowo-dystroficznych kręgosłupa i objawia się jako zespół bólu promieniujący wzdłuż uszkodzonego nerwu, miejscowe zmniejszenie siły mięśni z powodu atrofii włókna i zmniejszona wrażliwość.

Choroba występuje w wyniku uszczypnięcia korzeni i uszczypnięcia wiązek włókien nerwowych rozciągających się od rdzenia kręgowego. W zależności od kręgosłupa zaangażowanego w proces patologiczny wyróżnia się zapalenie korzeni szyjnych, piersiowych i lędźwiowo-krzyżowych.

Najczęściej dotyczy to odcinka lędźwiowo-krzyżowego, rzadziej szyjnego i piersiowego. Zwykle patologia rozwija się gwałtownie, czemu towarzyszy ostry intensywny ból, który powstał z powodu podnoszenia ciężaru, niezręcznego ruchu, procesu zapalnego i często staje się przewlekły.

Powody

Głównym czynnikiem etiologicznym w rozwoju choroby są procesy zwyrodnieniowe w kręgosłupie, takie jak:

  • osteochondroza;
  • osteoporoza;
  • deformujące spondyloza;
  • związane z wiekiem zmiany dystroficzne w krążkach międzykręgowych z utratą ich elastyczności i funkcji pochłaniania wstrząsów;
  • zniszczenie kręgów.

Inne powody mogą obejmować:

  • skrzywienie kręgosłupa: lordoza, kifoza, skolioza;
  • nieprawidłowości kręgosłupa: sakralizacja, kręgozmyk, aplazja kręgów itp.;
  • mechaniczne uszkodzenie pleców;
  • nadwaga, otyłość;
  • nowotwory kręgosłupa;
  • przewlekły proces zakaźny (gruźlica, kiła, mózgowo-rdzeniowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych itp.), infekcje wirusowe zwrotne do włókien nerwowych (kleszczowe zapalenie mózgu itp.);
  • zaburzenia metaboliczne;
  • patologia układu neuroendokrynnego.

Wyróżnia się czynniki predysponujące, które same w sobie zwykle nie są przyczyną choroby, ale w połączeniu mogą wywoływać i przyspieszać początek objawów.

Jednym z czynników predysponujących do rozwoju patologii jest długotrwała obecność ciała w niewygodnej pozycji.

Czynniki wyzwalające:

  • hipotermia;
  • przeciążenie psycho-emocjonalne;
  • podnoszenie ciężkich przedmiotów;
  • przedłużona obecność ciała w niewygodnej pozycji.

Patogeneza

W wyniku długotrwałego narażenia na czynnik patologiczny chrzęstna część kręgosłupa - dyski międzykręgowe - zostaje dotknięta, włóknisty pierścień pęka lub rozciąga się z galaretowatym dyskiem wysuwającym się poza jego granice. W ten sposób powstaje przepuklina międzykręgowa.

Zapalenie korzonków występuje w wyniku powstawania przepukliny międzykręgowej

Dysk międzykręgowy traci elastyczność, dystans międzykręgowy jest spłaszczony, funkcja amortyzująca zostaje utracona. W wyniku zmniejszonej przestrzeni włókna nerwowe opuszczające rdzeń kręgowy są naruszane.

Następnie mechanizmy kompensacyjne w aparacie więzadłowym kości kręgosłupa są ponownie aktywowane. Przedwcześnie wyeliminowany czynnik patologiczny ostatecznie prowadzi do niepowodzenia kompensacji, tworzenia marginalnych osteofitów - przerostów kości, które, rosnące, łączą ciała dwóch kręgów ze sobą, ustalając je w określonej pozycji.

Kręgosłup traci elastyczność, a każdy czynnik prowokujący (nagły ruch, podnoszenie ciężarów itp.) Prowadzi do ucisku na korzenie nerwowe, szczypiąc je intensywnym bólem i innymi objawami.

Przewlekły rozwój procesu

Nie leczona ostra sytuacja w odpowiednim czasie prowadzi do przewlekłego ucisku korzeni nerwowych. W wyniku długiego traumatycznego elementu unerwienie mięśni, naczyń krwionośnych i innych tkanek jest zakłócone.

W strefie działania uszkodzonego nerwu miejscowo zanik mięśni, pogarsza się ukrwienie i odżywianie tkanki, obserwuje się silny ból wzdłuż włókna nerwowego, zmniejsza się wrażliwość, drętwienie, mrowienie, hiporefleksja.

Dodatkowym ogniwem w patogenezie, które pogarsza przebieg procesu, jest zespół toniczno-mięśniowy - bolesny skurcz mięśni, który pojawia się odruchowo w odpowiedzi na podrażnienie nerwów Lyushki (nerw unerwiający włóknistą kapsułkę dysku międzykręgowego).

Objawy

Choroba powoduje wrażliwe, ruchowe i autonomiczne zaburzenia, którym towarzyszą następujące objawy:

  • zespół bólowy : pierwsze ataki bólu występują z powodu pęknięcia lub przedłużenia włóknistej kapsułki i mają charakter rozproszony, przypominają zapalenie mięśni lub ból pleców; następujące ataki bólu są spowodowane przez zespół korzeniowy - ucisk korzenia nerwowego;
  • zaburzenia wrażliwości : z powodu naruszenia unerwienia określonej strefy wrażliwość dotykowa, temperatura i ból mogą się zmniejszać, aż do całkowitej utraty;
  • zaburzenia motoryczne : rozwijają się z powodu naruszenia unerwienia, w początkowych stadiach można zaobserwować spadek siły mięśni, ponieważ proces się pogarsza, w zaniku nerwu rozwija się całkowita atrofia włókien mięśniowych.

Typowe objawy zależą od lokalizacji procesu patologicznego.

Zapalenie korzeni lędźwiowo-krzyżowe

Może występować w trzech postaciach:

Formularz

Objawy

Lumbago

Nagły ostry ból w okolicy lędźwiowej spowodowany podnoszeniem ciężaru, nagłym ruchem, hipotermią. Charakteryzuje się wzrostem napięcia mięśniowego, ograniczoną ruchomością i bólem podczas palpacji w okolicy lędźwiowej. Często silny ból nie pozwala pacjentowi stać lub chodzić

Lędźwiowa

Podostry, tępy, powtarzający się ból w dolnej części pleców, nasilany przez siedzenie, chodzenie i wszelkie ruchy w dolnej części pleców

Ischialgia lędźwiowa

Ostry lub podostry ból dolnej części pleców z napromieniowaniem jednej lub obu kończyn dolnych, któremu towarzyszy miejscowy wzrost napięcia mięśniowego, ograniczenie ruchów, wyrównanie lordozy lędźwiowej i inne zaburzenia nerwowo-mięśniowe, dystroficzne i naczyniowe kończyn dolnych

Specyficzna wymuszona pozycja pacjenta jest charakterystyczna: w pozycji siedzącej z ugiętą pod nim nogą, opierając dłonie na łóżku lub leżąc, kładąc wałek z poduszki pod żołądkiem.

Chód zmienia się: pacjent stara się bardziej spoczywać na zdrowej kończynie dolnej. Wynika to z wysiłku oszczędzenia uszkodzonego obszaru, mimowolnie zmniejszając napięcie włókien nerwowych, co zmniejsza ból.

Rwa kulszowa szyjki macicy

Rozwija się intensywny jednostronny ból szyi, charakterystyczna jest specyficzna wymuszona pozycja głowy - hipoplastyczny kręcz szyi, lokalny wzrost napięcia mięśniowego, patologiczna lordoza szyi. Ból nasila się przy każdym ruchu szyi, z kaszlem, obracaniem głowy, kichaniem.

Przy szyjnej lokalizacji patologii obserwuje się zwiększony ból przy każdym ruchu głowy

Być może rozprzestrzenianie się bólu na bliższą kończynę górną, klatkę piersiową, łopatkę, rozwój parestezji, zmniejszone odruchy.

Rwa kulszowa piersiowa

Charakterystyczne są wrażliwe zaburzenia kończyn, zaburzenia ruchowe objawiają się niedowładem ręki lub prostowników palców. Gdy w procesie biorą udział włókna nerwowe współczulne, mogą wystąpić zaburzenia naczyniowo-naczyniowe, które objawiają się nadmiernym poceniem się, chłodzeniem, obrzękiem w unerwionym obszarze dotkniętym przez nerw.

Często procesowi temu towarzyszy zespół kardialgiczny, szczególnie podczas obracania, zginania, zginania i wyginania ciała.

Diagnostyka

Po ustaleniu dolegliwości, starannym zebraniu wywiadu, badaniu zewnętrznym lekarz przystępuje do określania stanu neurologicznego poprzez badanie odruchów, wrażliwości, aktywności ruchowej kończyn, zaburzeń autonomicznych, nasilenia zespołu bólowego.

Aby zweryfikować diagnozę i przeprowadzić diagnostykę różnicową z innymi chorobami, możliwe jest:

  • analizy: ogólna analiza krwi, moczu, biochemiczne badanie krwi;
  • mielografia;
  • badania płynu mózgowo-rdzeniowego itp.
Aby wyjaśnić diagnozę, zaleca się prześwietlenie

Wśród badań instrumentalnych wskazano dyfrakcję rentgenowską jednego lub kilku oddziałów kręgosłupa, co pozwala na wykrycie osteochondrozy.

W celu bardziej szczegółowego badania zalecana jest tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny. Metody te pozwalają na wizualizację stanu krążków międzykręgowych w celu identyfikacji osteofitów, które pośrednio wskazują na strukturę chrząstki kostnej w obszarze badania.

Elektromiografia to metoda, która pozwala ocenić przejście impulsu nerwowego wzdłuż włókna nerwowego, reakcję mięśni na to oraz lokalizację bloku impulsu nerwowego.

Leczenie

Zasadniczo leczenie jest zachowawcze, mające na celu zmniejszenie nasilenia zespołu bólowego i przywrócenie nerwowego trofizmu dotkniętego obszaru.

W ramach kompleksowego leczenia stosuje się witaminy z grupy B.

W tym celu są przypisane:

  • środki przeciwbólowe : diklofenak, ibuprofen, ketorolak, meloksykam itp.; doustne, doodbytnicze, wstrzykiwane postacie dawkowania są przepisywane, w zależności od nasilenia zespołu bólowego;
  • lokalne środki drażniące : żele, maści ze składnikiem rozgrzewającym, plastry pieprzu, wcieranie; aby dowiedzieć się, który lek będzie najskuteczniejszy, musisz skonsultować się z lekarzem;
  • Witaminy z grupy B : terapia witaminowa poprawia troficzną tkankę nerwową, wysokie dawki witaminy B12 działają przeciwbólowo.
Przede wszystkim należy zapewnić unieruchomienie uszkodzonego obszaru, zaleca się odpoczynek w łóżku przez co najmniej dwa dni od rozpoczęcia ataku. Aby naprawić kręgosłup, zaleca się długie noszenie specjalnego gorsetu lub paska.

Po wyeliminowaniu bólu należy włączyć do zabiegu procedury fizjoterapeutyczne, terapię manualną, ćwiczenia fizjoterapeutyczne. W skrajnych przypadkach, gdy konwencjonalne środki przeciwbólowe nie pomagają, zalecana jest blokada nowokainy za pomocą witaminy B12, leków hormonalnych lub dożylnej sedacji.

Leczenie chirurgiczne

W niektórych przypadkach, aby wyleczyć dolegliwość, wymagana jest interwencja chirurgiczna, która polega na usunięciu przepukliny międzykręgowej.

Wskazania do leczenia chirurgicznego:

  • uporczywy silny ból podczas 3-4 miesięcy terapii;
  • paraliżująca rwa kulszowa (ucisk końskiego ogona i upośledzona funkcja narządów miednicy) itp.

Powikłania

Powikłania radikulopatii są rzadkie.

Wynika to głównie z miejscowego ucisku dużych żył i tętnic, zmniejszenia dopływu krwi. Najczęstsze powikłania zapalenia korzonków:

  • niedokrwienie i zawał rdzenia kręgowego;
  • rdzeniowe zapalenie naskórka, zapalenie pajęczynówki (zapalenie błon rdzenia kręgowego);
  • obwodowy paraliż kończyn;
  • zjawiska zanikowe.

Prognoza i zapobieganie

Terminowa diagnoza i właściwe leczenie prowadzą do wyzdrowienia, rokowanie w tym przypadku jest korzystne. Wraz z rozwojem powikłań zwykle nie dochodzi do pełnego wyzdrowienia, ponieważ pociąga za sobą naruszenie sfery motorycznej lub sensorycznej.

Zapobieganie chorobom ma na celu trening mięśni pleców, utrzymanie prawidłowej postawy podczas snu i czuwania. Nie kupuj zbyt twardych materacy, śpij na twardej powierzchni, ponieważ zmieniają one fizjologiczne położenie kręgosłupa. Zaleca się stosowanie małych poduszek, półsztywnych materacy.

Przy codziennym podnoszeniu przedmiotów z podłogi nie należy się pochylać; konieczne jest użycie stawów biodrowych i kolanowych, aby wykonać to zadanie, tj. Wykonać przysiad. Spowoduje to zmniejszenie obciążenia kręgosłupa i przeniesienie go z tyłu do silniejszych kończyn dolnych.

Ważną rolę w zapobieganiu odgrywa aktywny tryb życia, regularne nieintensywne ćwiczenia, gimnastyka.