Pęcherzyca

Pęcherzyca to największa roślina wieloletnia w rodzinie psiankowatych. Wysokość pęcherzycy wynosi 0,5-1 metra. U ludzi nazywa się to pęcherzykiem, kawałkiem wiśni, bordowym, żurawiną ziemną, zaspaną trawą.

Miejsce narodzin tej rośliny uważane jest za Amerykę Południową. Pęcherzyca występuje powszechnie w krajach bałtyckich, Bułgarii, Azji Środkowej, na Kaukazie i w krajach śródziemnomorskich, a także w wielu regionach Rosji, w tym na Dalekim Wschodzie. Zwykle rośnie w jasnych lasach i obszarach z frędzlami, krzewami i wąwozami, a także w ogrodach i ogrodach kuchennych.

Istnieje wiele rodzajów pęcherzyków. Najczęstsze gatunki jagód (truskawek), warzyw i roślin ozdobnych tej rośliny. Rozważana jest jadalna pęcherzyca warzywna. Pęcherzyca jagodowa jest bardzo słodka, ale można ją również jeść. Pęcherzyca dekoracyjna jest bardzo elegancka i piękna, ale służy wyłącznie do dekoracji wnętrz.

Charakterystyczną cechą pęcherzyków wszystkich typów jest jagoda owocowa o żółto-pomarańczowym lub żółto-zielonym kolorze, znajdująca się w skorupce. Skorupa jest utworzona z połączonych działek i swoim kształtem przypomina chińską latarnię. Okres dojrzewania jagód pęcherzycy trwa od połowy czerwca do września.

Skład, wartość odżywcza i zawartość kalorii w pęcherzykach

Przydatne właściwości pęcherzycy są w jego składzie. Sto gramów pęcherzyków roślinnych zawiera 0,96 g białka, 1,02 g tłuszczu i 3,94 g węglowodanów, a także 6 mg witaminy A, 0,04 mg witaminy B1, 0,04 mg witaminy B2, 1,85 mg witaminy PP, 11,70 mg witaminy C, 0,06 mg karotenu.

Owoce zawierają 1 mg sodu, 268 potasu, 7 mg wapnia, 20 mg magnezu, 39 mg fosforu, 0,62 mg żelaza.

Pęcherzyca kalorii - 32 kcal na 100 g owoców.

Owoce zawierają również cukry, gorzkie i garbniki, pektyny, lotne, nietoksyczne alkaloidy, środki żelujące, a także kwasy cytrynowy, jabłkowy, bursztynowy i winowy, synapiczny, ferulowy i kawowy.

Struktura korzeni rośliny obejmuje różne alkaloidy - tegloidynę, pseudotropinę, kuskigrin i tropinę. Liście pęcherzycy zawierają wiele sterydów - cholesterol, sitosterol, kampesterol i izofucosterol, a także karotenoidy - alfa-karoten, luteinę, beta-karoten, zeaksantynę, zeaksantynę i ester luteiny, beta-karoten, kryptoksantynę, physoksantynę.

Przydatne właściwości pęcherzycy

Korzyści z pęcherzycy udowodniono od dawna. Nawet Avicenna z astmą oskrzelową i do leczenia wrzodów zaleca się stosowanie miazgi z owoców na zewnątrz. Korzystne właściwości pęcherzycy tłumaczone są zawartością dużej ilości naturalnej wody oraz zbilansowanym zestawem mikro i makroelementów, składników odżywczych i witamin. Ze względu na niską zawartość kalorii pęcherzyca jest często stosowana w dietetycznych produktach spożywczych.

Likopen, który jest częścią owocu, jest uważany za silny przeciwutleniacz. Zapobiega rozwojowi raka.

Ważną zaletą pęcherzycy jest przyspieszenie powrotu do zdrowia w różnych chorobach, które występują w szczególnie ciężkiej postaci.

Alkaloid pęcherzycowy w składzie owoców pęcherzycy ma działanie przeciwbólowe, hemostatyczne, przeciwzapalne, żółciopędne i moczopędne. Wyjaśnia to zalety pęcherzycy w leczeniu nadciśnienia, chorób przewodu pokarmowego i dróg oddechowych, zapalenia pęcherzyka żółciowego, odmiedniczkowego zapalenia nerek, zapalenia wątroby, padaczki, ropnego zapalenia dróg moczowych, kamicy moczowej. Dodanie płodu do menu pomaga usunąć kamienie z pęcherzyka żółciowego i nerek. Ponadto regularne stosowanie pęcherzyków hamuje tworzenie się kamieni.

Wywar z korzeni rośliny ma właściwości wykrztuśne, przeciwkaszlowe i przeciwbólowe.

Sok z pęcherzycy stosuje się w leczeniu niedoboru, a maść z jego owoców stosuje się w leczeniu dny moczanowej i reumatyzmu, wyprysku, skazy.

W Azji Środkowej pęcherzyca skutecznie leczy nadciśnienie, niedokrwistość i zaparcia. Przy nadciśnieniu herbata jest również parzona z owoców i liści rośliny. Dostępne są także informacje na temat leczenia rzeżączki liśćmi pęcherzycy.

W Bułgarii wywar z rośliny stosuje się w leczeniu chorób żołądka i jelit, żółtaczki i krwotoku.

Lek na zapalenie migdałków, zapalenie krtani i zapalenie jamy ustnej u dzieci jest wytwarzany z kleiku owocowego w Tadżykistanie. W tym celu kleik owoców pęcherzycy miesza się z mlekiem, gotuje na wolnym ogniu i podaje dzieciom do picia.

Duże owoce należy spożywać w 5-8 sztuk, a mniejsze - w 9-16 na dziesięć minut przed jedzeniem. Przy zwiększonej kwasowości żołądka dawkę należy zmniejszyć o połowę i spożywać pęcherzycę tylko przed jedzeniem.

W nadziemnej części rośliny (w przylistku) obecne są alkaloidy toksyczne dla ludzkiego organizmu. Dlatego powinieneś używać owoców z najwyższą ostrożnością w domu.

Sposoby użycia Pęcherzyca

Najczęściej owoce pęcherzycy są spożywane na surowo. Dżemy, dżemy, owoce kandyzowane, słodycze, syropy są wytwarzane z pęcherzyków jagodowych i stosowane jako nadzienie do różnych deserów. Niektórzy cukiernicy używają owoców pęcherzyków jako dekoracji.

Owoce pęcherzyków roślinnych można konserwować, suszyć, gotować, solić, marynować. Sok z pęcherzycy dobrze komponuje się z daniami mięsnymi i rybnymi. Sok z kleiku i pęcherzycy można dodać do kefiru, twarogu, galaretki lub herbaty.

Korzenie rośliny są zbierane jesienią, suszone, kruszone i nalegane na alkohol lub warzone.

Warunki przechowywania pęcherzycy

Zaleca się przechowywać jagody w chłodnym, suchym miejscu, w skrzynkach skrzynkowych lub pudełkach z otworami wentylacyjnymi zawierającymi nie więcej niż trzy kilogramy owoców. W temperaturze + 12-14 ° C dojrzałe jagody są przechowywane przez 1-2 miesiące. Niedojrzałe owoce pęcherzycy można przechowywać znacznie dłużej. Wraz ze wzrostem temperatury dojrzewa szybciej i zaczyna się pogarszać. Cały okres przechowywania pęcherzycy powinien być regularnie sprawdzany, wybierając dojrzałe jagody i wyrzucając zepsute.