Krótki opis choroby
Jeśli zakażenie gruźlicą wpływa na kręgosłup i stawy kostne, u osoby diagnozuje się gruźlicę kości. Choroba przenoszona jest hematogennie ze zmiany pierwotnej i najczęściej dotyka dzieci w ciągu pierwszych 10 lat życia. W większości przypadków gruźlica kości i stawów rozwija się w szyszynce stawowego końca kości, gdzie w rzeczywistości powstaje ognisko infekcji. Następnie infekcja przechodzi do błony maziowej i chrząstki stawowej.
Chciałbym zauważyć, że choroba dotyka różnych części stawu, dlatego eksperci rozróżniają gruźlicę maziową i kostną kości, których objawy opiszemy nieco niżej. Tymczasem kilka słów o charakterystycznych cechach każdej formy. Gruźlica maziowa kości prowadzi do przekrwienia i pojawienia się wielu guzków wypełnionych surowiczym esudatem. Jeśli leczenie rozpocznie się na czas, proces infekcji prawie natychmiast ustąpi wraz z zagojeniem się owrzodzeń. Gruźlica kości, której leczenie nie zostało przeprowadzone lub zostało przeprowadzone nieprawidłowo, prowadzi do zniszczenia aparatu więzadłowego i ostatecznie do całkowitej dysfunkcji kończyn stawowych kości.
Jeśli chodzi o gruźlicę kości, przebiega ona inaczej. Choroba zaczyna się albo od stopienia substancji kostnej kości, albo od martwicy znacznych obszarów skóry, a proces ten zaczyna z czasem rozprzestrzeniać się na coraz większy obszar. Niezależnie od początkowych objawów gruźlica kości kości i stawów powoduje powstawanie ropnej przetoki lub jamy otwierającej się na zewnątrz. Zauważamy również, że po kilku tygodniach proces zapalny może się ustabilizować, a pacjent ma stabilną remisję.
Gruźlica kości - objawy i obraz kliniczny
Najbardziej charakterystycznymi objawami gruźlicy kości są obrzęk w obszarze dotkniętego stawu, zanik tkanek miękkich, nagromadzenie surowiczego lub surowiczo-włóknistego wysięku, przykurcz mięśni i ograniczenie ruchomości stawu. Badanie rentgenowskie ujawnia: ograniczone ubytki w kości, rozrzedzenie substancji kostnej oraz rozszerzenie lub skurcz przestrzeni stawowej (zależy od obecności wysięku).
Gruźlica kości - leczenie choroby
Podobnie jak w przypadku innych chorób ortopedycznych, leczenie gruźlicy kości powinno odbywać się łącznie. W procesie leczenia specjaliści stosują zarówno metody zachowawcze, jak i interwencję chirurgiczną. Jednym z najważniejszych składników tego procesu jest chemioterapia, która stanowi podstawę szeregu innych działań.
Leczenie niekoniecznie obejmuje terapię antybiotykową. Jeśli to możliwe, należy rozpocząć jak najwcześniej, aby spowolnić rozwój procesu zapalnego. Leki przeciwbakteryjne można stosować miejscowo, doszpikowo, dożylnie i dotętniczo. Czasami są wprowadzane do ropni i przetok po nakłuciu. Jeśli u pacjenta rozwinie się gruźlica kości, której objawów z jakiegoś powodu nie można wyeliminować za pomocą interwencji chirurgicznej, terapia antybiotykowa staje się główną metodą leczenia.
Obowiązkowym elementem procesu leczenia są metody ortopedyczne, których celem jest odciążenie dotkniętego obszaru, aż do całkowitego zatrzymania rozprzestrzeniania się procesu zapalnego. W tym celu pacjentowi przepisuje się odpoczynek w łóżku w gipsowym łóżku, po czym pacjent powinien nosić plaster, a nieco później odpinany gorset. W ostatnich latach wpływ metod ortopedycznych na leczenie gruźlicy kości nieco się zmniejszył z powodu opracowania nowych leków, ale mimo to są one z powodzeniem stosowane w wielu domowych klinikach.
Operacja jest wskazana u pacjentów, u których wystąpią wyraźne procesy destrukcyjne. W takim przypadku pożądane jest wyeliminowanie patologicznego ogniska zapalnego, które można wykonać tylko metodami chirurgicznymi. W naszym kraju opracowano różne rodzaje interwencji chirurgicznych. Najczęściej lekarze wykonują wycięcie torebki stawowej lub synowektomię. Operacje rekonstrukcyjne są szeroko stosowane, gdy specjaliści ustalają, że ich celem jest nie tylko leczenie gruźlicy kości, ale także przywrócenie funkcji chorego oddziału. Jednocześnie przeprowadza się kompleksowe leczenie powikłań, które często towarzyszą gruźlicy. Po zabiegu pacjentowi przez pewien czas pokazano leżenie w łóżku. Po jego wygaśnięciu zaleca się skonsolidowanie osiągniętych wyników i wizytę w jednym ze specjalistycznych sanatoriów, w którym proces odzyskiwania przebiega najszybciej i bezboleśnie.
