Wole jest powiększeniem tarczycy. W przypadku, gdy formacje guzkowe znajdują się w tarczycy, mówią o wolu guzkowym. Wole guzkowe jest najczęstszą patologią tarczycy, występuje u 5% populacji, a według ekspertów, jeśli weźmie się pod uwagę ukryte formy wole guzkowe, które czasami są wykrywane przypadkowo podczas badania z innego powodu, liczbę tę można łatwo podwoić. Kobiety cztery razy częściej mają wola guzkowe niż mężczyźni.
Wole guzkowe to grupa chorób zjednoczonych wspólnym objawem - obecnością węzłów w tarczycy. Faktem jest, że tkanka tarczycy jest utworzona przez wiele pęcherzyków, każdy pęcherzyk jest mikroskopijną kulką komórkową zawierającą substancję w postaci koloidalnej. Węzeł tarczycy jest powiększonym pęcherzykiem - pojedynczym, wielokrotnym (wole wielomodularne), kilkoma powiększonymi pęcherzykami lutowanymi razem, torbielem pęcherza lub guzem powstającym z pęcherzyka (gruczolak, w tym złośliwy).
Przyczyny wola guzkowego
Przyczyny wola guzkowego są nadal nieznane. Powszechnie przyjmuje się, że życie na obszarach o niskiej zawartości jodu w wodzie (wole endemiczne) jest ważne, jednak statystyki medyczne sugerują, że węzły w tarczycy powstają u osób mieszkających na obszarach o normalnej zawartości jodu nie mniej. Dlatego, jeśli niska zawartość jodu jest daleka od jedynej przyczyny wola guzkowego.
Wzrost pęcherzyków i tworzenie torbieli występuje w odpowiedzi na zmiany w ciele, które zwiększają obciążenie tarczycy. Dzieje się tak z różnymi chorobami, dziedziczną predyspozycją, a także wpływem pewnych czynników środowiskowych, zwłaszcza stresu. Niektórzy eksperci uważają takie formy jak koloidalny rozrost guzowaty wole za związaną z wiekiem zmianę w tarczycy.
Rodzaje wola guzkowego
W zależności od pochodzenia, składu i przyczyn wola guzkowego wyróżnia się następujące typy:
- Endemiczny wole guzkowe;
- Samotny węzeł (pojedynczy węzeł tarczycy);
- Wole wielomodularne (wiele węzłów tarczycy);
- Wole guzkowe zlepione (zlepione zespolone węzły);
- Wole rozlane-sferoidalne (węzły powstają w powiększonej tarczycy);
- Prawdziwa torbiel tarczycy;
- Gruczolak gruczolakowy tarczycy (łagodny guz);
- Nowotwór złośliwy tarczycy.
Stopnie wola guzkowego
W zależności od powiększenia tarczycy określ stopień wola guzkowego. Wcześniej klasyfikacja stopni wola guzkowego według O.V. Nikolaev w 1994 r. Światowa Organizacja Zdrowia zaproponowała nową klasyfikację. Jednak w praktyce klinicznej obecnie stosuje się zarówno klasyfikację Nikolaeva, jak i klasyfikację WHO, dlatego przedstawimy oba.
Stopnie wola guzkowego (i wola ogólnie) według Nikolaeva:
- 0 stopni - tarczyca nie jest widoczna i nie jest wyczuwalna;
- 1 stopień - tarczyca nie jest widoczna, ale dotykana;
- 2 stopnie - tarczyca jest widoczna podczas połykania;
- 3 stopnie - tarczyca zwiększa kontur szyi, dzięki czemu jest gruba;
- Stopień 4 - wyraźny wola, który narusza konfigurację szyi;
- Stopień 5 - tarczyca osiąga ogromne rozmiary i ściska sąsiednie narządy.
Stopnie wola guzkowego (i wola ogólnie) zgodnie z definicją WHO:
- 0 stopni - brak wola
- 1 stopień - wielkość płatów (lub jednego płata) jest większa niż dystalna falanga kciuka pacjenta. Wole jest namacalne, ale niewidoczne.
- 2 stopnie - wole jest wyczuwalne dotykowo, widoczne dla oka.
Objawy wola guzkowego
Z reguły objawy wola guzkowego są nieobecne. Odnosi się to w większym stopniu do najczęstszej postaci, guzowatego koloidalnego wola rozrostowego, a także torbieli tarczycy. W tym przypadku jedynymi objawami wola guzkowego są same formacje, węzły i torbiele, z reguły nic nie przeszkadza pacjentowi. Jeśli węzły osiągną znaczny rozmiar, mogą pojawić się skargi dotyczące defektu kosmetycznego lub uczucia ucisku szyi.
Jeśli mówimy o wolu guzowatym, wówczas objawy wola guzkowego pokrywają się z objawami tyreotoksykozy: nerwowość, utrata masy ciała ze zwiększoną ilością przyjmowanego pokarmu, tachykardia itp.
Ogólnie rzecz biorąc, możemy powiedzieć, że we wszystkich przypadkach, z wyjątkiem koloidalnego wola guzowatego proliferacyjnego i pęcherzykowych torbieli tarczycy, objawy wola guzkowego odpowiadają objawom choroby podstawowej, która spowodowała tworzenie węzłów.
Diagnoza wola guzkowego
Rozpoznanie wola guzkowego dokonuje się na podstawie danych z badania tarczycy. W tym celu stosuje się następujące metody:
- Badanie krwi na zawartość hormonów tarczycy;
- Biopsja tarczycy cienkoigłowej (TPB);
- Skanowanie radioizotopowe tarczycy;
- Tomografia komputerowa (CT) lub rezonans magnetyczny (MRI) tarczycy są najdroższymi, ale także najbardziej pouczającymi metodami badania.
Leczenie wola guzkowego
Leczenie wola guzkowego odbywa się w zależności od przyczyny, która służyła jako pojawienie się węzłów w tarczycy. Większość ekspertów uważa, że leczenie wola guzkowego w postaci wola guzowatego koloidowego proliferacyjnego nie jest wymagane, w tym przypadku zalecane jest dynamiczne monitorowanie tarczycy, a leczenie jest zalecane tylko wtedy, gdy węzły wykazują tendencję do wzrostu przez krótki czas.
Leczenie wola guzkowego może być medyczne i chirurgiczne, wybór metody przeprowadza lekarz prowadzący. Leczenie farmakologiczne odbywa się za pomocą leków hamujących nadmierną produkcję hormonów tarczycy. Jedną ze skutecznych metod leczenia wola guzkowego jest wprowadzenie radioaktywnego jodu do tarczycy, co pomaga zmniejszyć lub nawet zniknąć węzły i przywrócić normalny rozmiar gruczołu.
Leczenie chirurgiczne wole guzowatej polega na usunięciu węzłów, a jeśli istnieją specjalne wskazania, na przykład nowotwór złośliwy, w usunięciu jednego płata lub całego gruczołu tarczowego.
Leczenie guzowatych środków wole ludowej
Przed przystąpieniem do leczenia wola guzkowego za pomocą środków ludowych zdecydowanie powinieneś odwiedzić endokrynologa, ponieważ w niektórych formach leczenie może być tylko chirurgiczne i samoleczenie, możesz stracić cenny czas.
Leczenie wola guzkowego za pomocą środków ludowych jest doskonałym sposobem na utrzymanie zdrowia w odstępie czasu między przyjmowaniem leków lub koloidalną postacią proliferacyjną choroby, gdy leczenie farmakologiczne nie jest wymagane.
Ogólnie leczenie wola guzkowego za pomocą środków ludowych ma na celu skorygowanie zawartości jodu w żywności. Dobrym sposobem na to jest w poniższych przepisach:
1. Weź 1 kg świeżych jagód aronii, wymieszaj z 1 kg cukru, dokładnie zmielić. Weź mieszaninę 3 razy dziennie na 1-2 łyżeczki.
2. Zjadaj 50-100 g jarmużu morskiego dziennie lub weź z niego łyżeczkę proszku.
