Skurcz powiek

Skurcz powiek jest mimowolnym skurczem (skurczem) okrągłego mięśnia oka, w wyniku czego powieki się zamykają. Częściej u kobiet w wieku powyżej 20 lat.

Przez długi czas skurcz powiek był uważany za jeden z przejawów zaburzeń psychicznych. Zaczęto go przypisywać zaburzeniom fizycznym dopiero od 1985 roku, po tym, jak w jednym z czasopism naukowych patologię tę opisano szczegółowo i zdefiniowano jako łagodny niezbędny skurcz powiek.

Powody

Patologiczny mechanizm rozwoju skurczu powiek nie jest dziś znany. Większość badaczy uważa, że ​​uszkodzenie jąder podstawy mózgu może prowadzić do spastycznego skurczu okrągłych mięśni oka.

Skurcz powiek często występuje na tle:

  • Choroba Parkinsona;
  • przyjmowanie leków przeciwpsychotycznych;
  • rzęsica;
  • porażenie nadjądrowe;
  • obce ciało w oku;
  • zespół suchego oka;
  • zapalenie powiek.
Skurcz powiek występuje na tle wielu chorób, w tym choroby Parkinsona Zapobieganie skurczowi powiek polega na zapobieganiu urazom oczu, terminowemu wykrywaniu i leczeniu chorób oczu, zębów, neurologicznych i psychicznych.

Wywołać skurcz okrągłych mięśni oczu może również:

  • hipowitaminoza;
  • codzienne godziny pracy przy komputerze;
  • narażenie na stres;
  • chroniczny brak snu, przemęczenie fizyczne i psychiczne.

Formularze

Wyróżnia się dwie formy skurczu powiek, które można uznać za dwa etapy tego samego procesu: kloniczny i toniczny.

W przypadku skurczu powiek klonicznych występują częste niekontrolowane mrugnięcia, początkowo tylko jedno oko, ale po pewnym czasie drugie jest również zaangażowane w proces patologiczny. Jednostronny skurcz powiek w praktyce klinicznej jest niezwykle rzadki.

Powoli, w ciągu kilku lat, zwiększa się czas trwania i intensywność epizodycznych ataków klonicznego skurczu powiek. Zezowanie staje się mocne i długie. W tym przypadku mówią o przejściu stanu patologicznego w formę toniczną.

Toniczny skurcz powiek stwarza poważny problem dla pacjenta. W ciężkich przypadkach u około 70% pacjentów rozwija się mechaniczna ślepota, czyli utrata wzroku z powodu niemożności otwarcia powiek.

Tonizujący skurcz powiek charakteryzuje się silnym i długotrwałym mrużeniem oczu.

U młodych kobiet z histerią może nagle wystąpić obustronny skurcz powiek, zanikający niezależnie po kilku godzinach. Charakterystyczną cechą histerycznej postaci skurczu powiek jest to, że naciśnięcie punktów wyjścia z gałęzi nerwu trójdzielnego prowadzi do rozwiązania ataku.

Znaki

Objawy kurczu powiek:

  • drganie powiek, bardziej intensywne niż zwykle, mruganie, mruganie;
  • naruszenie separacji płynu łzowego;
  • maceracja powiek.
Przez długi czas skurcz powiek był uważany za jeden z przejawów zaburzeń psychicznych. Zaczęto go przypisywać zaburzeniom fizycznym dopiero od 1985 roku.

Diagnostyka

Skurcz powiek jest określany przez obecność charakterystycznego obrazu klinicznego. Ważne jest ustalenie przyczyny jego wystąpienia, ponieważ tylko działając na nią można uzyskać pozytywny efekt leczenia. W tym celu przeprowadza się pełne badanie okulistyczne. Jeśli skurcz powiek nie jest wyjaśniony patologią okulistyczną, przeprowadza się konsultacje z neurologiem, psychiatrą, dentystą.

Pełne badanie okulistyczne pozwala wyjaśnić przyczynę skurczu powiek

Leczenie

Leczenie skurczu powiek ma na celu wyeliminowanie przyczyny. Na przykład w przypadku zespołu suchego oka wskazane jest stosowanie nawilżających kropli do oczu („sztuczna łza”). Jeśli w oku znajduje się ciało obce, jest ono usuwane w późniejszym przebiegu terapii przeciwzapalnej i wchłanialnej.

Jeśli nie jest możliwe ustalenie przyczyny skurczu powiek, uciekają się do terapii botoksem: mikrodawki toksyny botulinowej, która powoduje przejściowy paraliż mięśni, wstrzykuje się w określone punkty okrągłego mięśnia oka. W rezultacie skurcz powiek ustaje. Działanie zastrzyków z botoksu trwa nie dłużej niż trzy miesiące, dlatego zastrzyki należy powtarzać regularnie.

Leczenie Botox skurczu powiek przeprowadza się z nieznaną przyczyną choroby

Jeśli leczenie toksyną botulinową jest nieskuteczne, przeprowadzana jest chirurgiczna korekcja skurczu powiek, polegająca na całkowitym lub częściowym usunięciu okrągłego mięśnia oka.

Ważne jest ustalenie przyczyny skurczu powiek, ponieważ tylko działając na niego można uzyskać pozytywny efekt leczenia.

Zapobieganie

Zapobieganie skurczowi powiek polega na zapobieganiu urazom oczu, terminowemu wykrywaniu i leczeniu chorób oczu, zębów, neurologicznych i psychicznych.

Konsekwencje i powikłania

Przy często występujących i przedłużających się atakach kurczu powiek pacjentom trudno jest wykonywać obowiązki zawodowe i wykonywać inne codzienne czynności. Z powodu nagłych napadów mechanicznej ślepoty pacjenci tracą możliwość prowadzenia samochodu, powstają warunki wstępne dla traumatycznych sytuacji. Wszystko to negatywnie wpływa na stan psycho-emocjonalny pacjentów, w wyniku czego może rozwinąć się depresja.