Przyczepność

Przedłużenie (extensio) to metoda leczenia chorób i urazów układu mięśniowo-szkieletowego, a także ich konsekwencji, w których siła jest przykładana wzdłuż osi tułowia i / lub kończyny w celu przezwyciężenia cofania się mięśni i wyeliminowania przesunięcia fragmentów kości, przedłużenia kończyny, skorygowania przykurczów itp. n.

Rodzaje przyczepności:

  • Klej - produkowany dla skóry za pomocą przymocowanych do niej pasków tkaniny za pomocą różnych klejów; stosowany głównie u dzieci; jedną z odmian przyczepności przyczepnej jest taśma klejąca, oparta na zastosowaniu samoprzylepnych pasków;
  • Według Lisunova (synonim: trakcja Lisunova) - trakcja podwodna, podczas której obciążenie jest ustalane w obszarze miednicy pacjenta, położonym na pochyłej płaszczyźnie, z ustaloną górną częścią ciała; stosowany w leczeniu dyskogennego zapalenia korzeni;
  • Według Mol-Büschelberger (synonim: Mola-Büschelberger traction) - trakcja wykonywana dla dolnej części ciała pacjenta z jego pionową pozycją w kałuży wody; przeprowadzone z osteochondrozą i niektórymi innymi zmianami (w tym konsekwencjami złamań);
  • Jednoczesny - przeprowadzany z krótkotrwałym przyłożeniem siły do ​​repozycjonowania zwichnięć lub repozycji fragmentów kości;
  • Podwodny - powstaje, gdy pacjent zanurza się w wodzie w celu jednoczesnego wykorzystania jego wpływu na ciało (zmniejszenie napięcia mięśniowego itp.); stosowany głównie w chorobach kręgosłupa;
  • Stałe - przeprowadzane przez tygodnie lub miesiące w celu przedłużenia lub utrzymania wymaganej pozycji kończyny;
  • Szkieletowy - stała przyczepność, wykonywana za pomocą zszywek lub drutów z siłą działającą bezpośrednio na kość;
  • Według Sheda (synonim: trakcja Schede'a) - metoda trakcji stosowana u dzieci poniżej 3 roku życia ze złamaniem kości udowej; przeprowadzane za pomocą taśm samoprzylepnych, które nakłada się na boczne powierzchnie pionowo uniesionej kończyny.