Nadmierne zmęczenie, nie będąc stanem patologicznym, również nie dotyczy normy. Normalne warunki dla organizmu to zmęczenie - naturalny proces, gdy zużywana jest siła i energia dostępna w rezerwie. Łatwo jest odróżnić zmęczenie od nadmiernego zmęczenia - można je łatwo usunąć, dzięki czemu zmęczenie znika, wystarczy na relaks. W przypadku zmęczenia nie ma ogólnego pogorszenia samopoczucia ani nieprzyjemnych objawów, z wyjątkiem zmęczenia, ale zmęczenie może być nawet przyjemne, szczególnie gdy dana osoba widzi wynik przyłożonych sił.
Przepracowanie to inna sprawa. Nadmierne zmęczenie oznacza, że energia jest nie tylko zużywana, ale można wyciągnąć następującą analogię: pożyczoną - to znaczy zaczerpniętą z innych procesów życiowych. Dlatego przepracowanie, oprócz zmęczenia, ma nieprzyjemne konsekwencje: bóle głowy, zaburzenia snu, zaburzenia przewodu pokarmowego i tak dalej. Często przepracowanie jest klasyfikowane jako stres, a raczej, że stres jest wynikiem przepracowania.
Nadmierne zmęczenie może być ostre (pojedyncze) lub przewlekłe (przedłużone). Ostra przepracowanie powstaje w wyniku każdej niestandardowej sytuacji: przeprowadzki, podróży, ważnego wydarzenia w życiu, wypadku. Ciężka przepracowanie może na krótko osłabić układ odpornościowy, uszczuplić obronę organizmu, a dana osoba może w tym momencie podatności złapać np. Infekcję wirusową dróg oddechowych. Jeśli dana osoba miała wcześniej przewlekłą chorobę, nastąpi zaostrzenie choroby przewlekłej. Jednak dla zdrowej osoby jednorazowa lub ostra przepracowanie, nawet poważne, nie będzie miało poważnych konsekwencji. Zdrowe ciało ma duży margines bezpieczeństwa, a przy pierwszej okazji szybko przywróci zużytą energię.
Przewlekłe zmęczenie jest znacznie bardziej niebezpieczne, choć łagodne, ale występuje regularnie. Przewlekłe przepracowanie prowadzi do stopniowego wyczerpywania się mechanizmów obronnych organizmu, a jest to jedynie odporność. Nadmierne zmęczenie rozwija syndrom chronicznego zmęczenia - warunek z pogranicza choroby i zdrowia, ale ten stan nie przejdzie sam, dopóki nie zostaną podjęte środki energetyczne. Chronicznego przepracowania nie da się „wyleczyć” zwykłym snem, ponieważ sen z reguły jest złej jakości. Depresja, utrata witalności, niestabilność lub pustka psycho-emocjonalna, ciężkość, uczucie ciągłego zmęczenia, nawet przy porannym przebudzeniu - to jego główne objawy. Oczywiście leczenie należy rozpocząć od usunięcia czynników, które doprowadziły do przepracowania, bez tego wszystkie środki nie powiodą się, a prędzej czy później, gdzieś w cienkim miejscu zawiodą, a osoba zachoruje.
