Macierzyństwo zastępcze (zastępcze) oznacza rodzenie i narodziny dziecka poczętego przez zapłodnienie in vitro. Jednocześnie materiał genetyczny, który staje się podstawą nowego życia, nie należy do samej kobiety, ale do jej osób z zewnątrz, które z jakiegokolwiek powodu same nie mogą rodzić potomstwa.
Możliwość korzystania z usług matki zastępczej dla wielu samotnych osób lub niepłodnych par jest jedynym sposobem na posiadanie genetycznie urodzonych dzieci. Ta metoda jest bardzo poszukiwana, pomimo potrzeby znacznych inwestycji gotówkowych.
Większość Rosjan uważa macierzyństwo zastępcze za coś egzotycznego i nie do końca etycznego. Ułatwia to rozpowszechnione rozpowszechnianie różnych nieporozumień.
Dzieci „zastępcze” różnią się od „zwykłych”
Dziecko urodzone w wyniku macierzyństwa zastępczego nie różni się fizycznie ani psychicznie od rówieśników poczętych w naturalny sposób lub urodzonych przez biologiczną matkę, która zaszła w ciążę w wyniku procedury IVF. Przeciwnie, to dziecko ma większą szansę na urodzenie się zdrowo - bez nieprawidłowości genetycznych i wad rozwojowych płodu. Faktem jest, że proces sztucznego zapłodnienia matki zastępczej poprzedza dokładne badanie lekarskie. Z tą samą uwagą lekarze badają stan zdrowia przyszłych biologicznych rodziców. Zapłodnione jaja przygotowane do procedury IVF są wybierane, aby wykluczyć ewentualne anomalie. Ciąża dziecka „zastępczego”, jego narodziny i pierwsze miesiące życia również podlegają ścisłemu nadzorowi specjalistów.
Dziecko urodzone jako matka zastępcza wygląda jak ona
Nie może być. Materiał genetyczny, który określa cechy wyglądu, takie dziecko otrzymuje od biologicznych rodziców. Zapłodnienie i pierwszy podział zarodka zachodzą in vitro. Kiedy zastępcza matka zostaje umieszczona w ciele, ma pełny zestaw genów, których nie można już uzupełnić. W przyszłości dziecko stanie się jak matka i ojciec. Kobieta, która urodziła i urodziła dziecko, nie przekazuje mu żadnych cech dziedzicznych.
Dziecko „zastępcze” w przyszłości grozi bezpłodnością
U dzieci urodzonych przez matki zastępcze nie obserwuje się żadnych szczególnych wad rozwojowych układu rozrodczego. Co więcej, macierzyństwo zastępcze istnieje oficjalnie od ponad 40 lat, a pierwsze „zastępcze” dzieci od dawna stają się dorosłe, mają własne rodziny. Wśród nich nie odnotowano jeszcze ani jednego przypadku bezpłodności, bezpośrednio wynikającego z okoliczności poczęcia, ciąży lub porodu.
Biologiczna matka dziecka musi być młoda
Tak nie jest. Jedynym warunkiem zastosowania metody macierzyństwa zastępczego w tym przypadku jest zdolność organizmu matki biologicznej do produkcji żywych jaj, co jest możliwe nie tylko w okresie uznawanym za optymalny do posiadania dziecka, ale także po osiągnięciu przez kobietę 40 lat, kiedy ciąża i poród wiążą się z pewnym ryzykiem.
Wśród biologicznych rodziców korzystających z pomocy matek zastępczych jest wiele osób, które przez długi czas próbowały mieć dzieci leczone z powodu niepłodności, które uciekały się do sztucznego zapłodnienia. W większości przypadków biologiczna matka nie jest bardzo młoda. Często kobiety, które nie osiągnęły optymalnego wieku do porodu, z powodu zamiłowania do kariery uciekają się do macierzyństwa zastępczego.
Dojrzały (ponad 40 lat) wiek matki biologicznej z dowolną metodą poczęcia ma zwiększone ryzyko urodzenia dziecka z niepełnosprawnością rozwojową. Dokładna kontrola zapłodnionych jaj przed ich implantacją u matki zastępczej może znacznie zmniejszyć to ryzyko. Ponadto dzisiaj kobieta ma okazję skorzystać z osiągnięć postępu naukowego i technologicznego i utrzymać jaja w optymalnym wieku reprodukcyjnym, zamrożone do późniejszego zapłodnienia. Jednocześnie wzrasta prawdopodobieństwo urodzenia zdrowego dziecka.
Do poczęcia stosuje się jajo matki zastępczej
W większości przypadków pary, które są w stanie dać normalne komórki rozrodcze, uciekają się do macierzyństwa zastępczego. Istnieją jednak wyjątki: czasami, z powodu niezadowalającego stanu układu rozrodczego przyszłych biologicznych matek, jaja są pobierane od ich krewnych (na przykład siostry).
W niektórych przypadkach samotni mężczyźni chcą stosować macierzyństwo zastępcze. W podobnej sytuacji przyszły ojciec ma okazję użyć jajka pobranego od anonimowego dawcy. Od 2012 r. Obowiązują w Rosji ograniczenia prawne zakazujące matce zastępczej jednoczesnego zostania dawcą materiału genetycznego.
Zamożne kobiety używają macierzyństwa zastępczego, aby nie rodzić
Takich przypadków nie można wykluczyć, ale jeśli tak, to rzadko. Faktem jest, że procedura zbierania jaj nie jest łatwym zadaniem. Nakłucie jajnika wykonuje się w znieczuleniu ogólnym. W ciągu kilku tygodni przed tym kobieta jest zmuszona do przyjmowania leków hormonalnych, które aktywują dojrzewanie pęcherzyków. Wszystkie te procedury są nieprzyjemne i wiążą się z pewnym ryzykiem.
Z reguły kobiety stosują macierzyństwo zastępcze, które nie może zajść w ciążę lub rodzić dziecko z powodu wieku lub poważnych patologii niezgodnych z ciążą. Taka decyzja jest zwykle podyktowana trudnymi okolicznościami życiowymi, a nie chęcią ułatwienia sobie życia, unikając trudów ciąży i porodu.
Matki zastępcze często zostawiają swoje dzieci dla siebie
Ryzyko takiego rozwoju nie jest wykluczone. Podczas ciąży i porodu kobieta może przywiązać się do nienarodzonego dziecka i nie być w stanie przezwyciężyć stresu emocjonalnego związanego z potrzebą przeniesienia go na biologicznych rodziców. Przyszła matka zastępcza z pewnością weźmie kurs u psychologa, ale to nie zawsze pomaga.
Istnieje odwrotne prawdopodobieństwo: matka i ojciec mogą odmówić noworodkowi z powodów psychologicznych lub z innych powodów. Chociaż każdemu przypadkowi macierzyństwa zastępczego towarzyszy sporządzenie umowy regulującej zobowiązania stron, w naszym kraju nie ma mechanizmu przymusowego przekazania dziecka „zastępczego”.
Na szczęście takie scenariusze są niezwykle rzadkie. Z reguły dzieci urodzone przez matki zastępcze bezpiecznie znajdują swoje rodziny.
Zakazana surogacja
W Rosji macierzyństwo zastępcze, w tym komercyjne, jest oficjalnie dozwolone od 2011 r. Jest regulowany przez ustawę federalną „O podstawach ochrony zdrowia obywateli w Federacji Rosyjskiej”, szereg artykułów Kodeksu rodzinnego, a także zarządzenia Ministerstwa Zdrowia Federacji Rosyjskiej.
Pomimo faktu, że w aktach ustawodawczych występuje wiele znaczących luk, w praktyce ustalono, że prawo do korzystania z macierzyństwa zastępczego przysługuje nie tylko oficjalnie zarejestrowanym małżeństwom, ale także obywatelom żyjącym w związku małżeńskim, a także samotnym kobietom i mężczyznom. Czasami ludzie, którzy nie są w związku małżeńskim, muszą udowodnić swoje prawo do macierzyństwa lub ojcostwa w sądzie. Jednak przypadki te stają się coraz większe i istnieje nadzieja, że z czasem problemy te znikną.
Władze innych państw odnoszą się do praktyki macierzyństwa zastępczego na różne sposoby. W rzeczywistości istnieje, ale nie jest regulowany przez prawo w Finlandii, Belgii, Hiszpanii i Grecji. W krajach takich jak Wielka Brytania, Dania, Izrael, Kanada, Holandia surogacja jest dozwolona ze znacznymi ograniczeniami (z reguły świadczenie tych usług na zasadach komercyjnych jest zabronione). Na Białorusi tylko kobiety, które nie mogą urodzić dziecka z powodu poważnych problemów zdrowotnych, mogą skorzystać z pomocy matek zastępczych. We Francji, Szwecji, Norwegii, Austrii i Niemczech macierzyństwo zastępcze jest całkowicie zabronione.
Rozwój macierzyństwa zastępczego jest utrudniony nie tylko przez nieporozumienia na temat jego bezpieczeństwa dla nienarodzonego dziecka. Wielu uważa tę metodę pozyskiwania potomstwa za sprzeczną ze standardami etycznymi. Istnieje opinia, że wykorzystywanie kobiecego ciała do noszenia genetycznie obcego płodu narusza jej prawa i jest w rzeczywistości wyzyskiem. Niektóre osoby utożsamiają surogację na zasadach komercyjnych z handlem dziećmi. Głowy głównych wyznań religijnych popierają negatywne nastawienie: uważają, że praktyka macierzyństwa zastępczego podważa podstawy stosunków rodzinnych.
Niemniej jednak nie można nie przyznać, że usługi matek zastępczych pozwalają tym, którzy w innym przypadku byliby pozbawieni takiej możliwości, aby stać się szczęśliwymi rodzicami. Najprawdopodobniej ta praktyka rozwinie się szczególnie skutecznie, jeśli prawodawcy zajmą się badaniem istniejących problemów i stworzeniem odpowiedniej podstawy prawnej dla ich rozwiązania.
