Zespół przedsionkowo-ataktyczny

Zespół przedsionkowo-ataktyczny jest drugim co do częstości zespołem obok pseudobulbaru, głowy, piramidy, amiostatyki i charakterystycznym dla niedokrwienia mózgu.

Z różnych powodów występuje zespół przedsionkowo-ataktyczny, ale jest on głównie spowodowany zaburzeniami naczyniowymi związanymi z uporczywym skurczem lub uszkodzeniem tętnic mózgu.

Objawy zespołu przedsionkowo-ataktycznego

Objawami zespołu przedsionkowo-ataktycznego w początkowych stadiach są:

  • Zawroty głowy
  • Migotanie „much” przed oczami;
  • Upośledzona koordynacja;
  • Nudności
  • Drżący chód.

Na późniejszych etapach subiektywne i obiektywne zaburzenia koordynowane są wyraźnie prześledzone, wyraźnie powiązane.

Przyczyny zespołu przedsionkowo-ataktycznego

Przewlekła niewydolność krążenia w kręgowym basenie tętniczym o nabytej lub wrodzonej naturze prowadzi do zespołu przedsionkowo-ataktycznego. Zjawisko zespołu przedsionkowo-ataktycznego wiąże się również z zaburzeniami czołowo-skroniowymi, wodogłowiem normotensyjnym, atrofią kory, nadciśnieniem i miażdżycą.

Leczenie zespołu przedsionkowo-ataktycznego

Leczenie zespołu przedsionkowo-ataktycznego należy rozpocząć od analizy jakościowej poprzez badanie pacjenta, badanie neurologiczne i otoneurologiczne. Następnie następuje poszukiwanie oznak rozproszonych zmian w mózgu, stosowanie terapii przeciwnadciśnieniowej, codzienne monitorowanie ciśnienia krwi i obniżanie poziomu cholesterolu za pomocą statyn. Pacjent musi całkowicie zmienić dietę i prowadzić zdrowy tryb życia (pozbyć się złych nawyków).

Jednym z najważniejszych elementów leczenia zespołu jest przepisywanie przeciwutleniaczy, takich jak:

  • Actovegin;
  • Mildronat;
  • Mexidol.

Przepisane również leki optymalizujące krążenie mózgowe, a mianowicie Instenon, Cavinton i Trental.

W leczeniu przewlekłego niedokrwienia mózgu w 2.-3. etapie, któremu towarzyszy zespół przedsionkowo-ataktyczny, można przepisać leczenie objawowe, które obejmuje przyjmowanie leków przeciwdepresyjnych. Najbezpieczniejsze z nich to leki typu benzodiazepin, takie jak Grandaxin.

Leczenie zespołu przedsionkowo-ataktycznego jest prowadzone głównie przez neurologów, którzy oprócz powyższych funduszy mogą również przepisać efekt fizjoterapeutyczny, a czasem nawet hipnozę.

W niektórych przypadkach leczenie zespołu wymaga interwencji chirurgicznej, w której przecięcie włókien naczynioruchowych tętnicy kręgowej odbywa się po dotkniętej stronie. Rezultatem interwencji chirurgicznej są zmniejszone skurcze uporczywego charakteru tętnicy i poprawione krążenie krwi w obszarach mózgu odpowiedzialnych za utrzymanie koordynacji i równowagi.

Środki zapobiegawcze zapobiegające rozwojowi zespołu przedsionkowo-ataktycznego to zapobieganie rozwojowi niedokrwienia mózgu. Od najmłodszych lat należy unikać stresujących sytuacji, nie nadużywać alkoholu i palenia tytoniu, a przy pierwszych objawach niedokrwienia konieczne jest ograniczenie aktywności fizycznej i uniknięcie długotrwałego narażenia na słońce.

Inne ważne środki zapobiegawcze to walka z otyłością i leczenie braku aktywności fizycznej. W przypadku takich chorób, jak cukrzyca, nadciśnienie i miażdżyca, leczenie powinno być wykonywane wyłącznie przez lekarzy specjalistów.