Odszyfrowanie badania krwi u dzieci jest trudnym zadaniem, z którym powinien poradzić sobie specjalista. Nasz artykuł zawiera jedynie ogólne informacje do przeglądu, niewystarczające do diagnozy.
Ogólne badanie krwi jest najczęstszym testem laboratoryjnym, który pozwala zawęzić wyszukiwanie podejrzanych chorób, rozpoznać patologię w czasie, przeprowadzić wstępną diagnozę stanu narządów i układów oraz wyciągnąć pierwsze wnioski na temat stanu ciała pacjenta.
Wyniki ogólnej analizy odgrywają szczególną rolę w pediatrii, ponieważ dzieci często nie mogą wyrazić swoich skarg. Istnieje wiele wskaźników, za pomocą których możliwe jest wykrycie możliwych naruszeń czynności organizmu za pomocą ogólnego badania krwi.
Normy ogólnego badania krwi u dzieci zależą od wieku, ponieważ w związku ze wzrostem dziecka i tworzeniem się ciała zmienia się skład krwi. Aby zinterpretować uzyskane wskaźniki, można zapoznać się z tabelami odszyfrowywania ogólnego badania krwi u dziecka, w którym wyróżniono kilka grup wiekowych, należy jednak pamiętać, że tylko specjalista może poprawnie ocenić uzyskane wyniki. Normy wskaźników krwi różnią się w zależności od metody i jednostek miary, a zatem mogą się różnić w różnych laboratoriach.
Do ogólnej analizy krew pobiera się z palca. Zaleca się oddawanie krwi rano, na czczo, 8 godzin po ostatnim posiłku (ważne po południu, ale nie wcześniej niż cztery godziny po posiłku).
Normy wskaźników krwi różnią się w zależności od metody i jednostek miary, a zatem mogą się różnić w różnych laboratoriach.Ogólne badanie krwi u dziecka obejmuje określenie składu i stężenia elementów komórkowych krwi - czerwonych krwinek, białych krwinek i płytek krwi, a także zliczenie szeregu wskaźników. Dekodowanie testu krwi u dzieci pozwala określić zawartość każdego rodzaju elementu krwi, ocenić stosunek objętości elementów komórkowych i płynnej części krwi, aby uzyskać wyobrażenie o stężeniu hemoglobiny w ciele dziecka.
Czerwone krwinki
Czerwone krwinki (z greckiego. Erytros - czerwone i kytos - naczynie, komórka) - czerwone krwinki zawierające hemoglobinę. Miejscem ich powstawania i wzrostu jest szpik kostny. Główną funkcją czerwonych krwinek jest transport tlenu i dwutlenku węgla między płucami i tkankami innych narządów. Dekodowanie badania krwi u dzieci pozwala ocenić wskaźniki liczby czerwonych krwinek w stosunku do ogólnie przyjętej normy:
- noworodki (do 2 tygodni) - 3,9–5,9 mln / μl;
- do miesiąca - 3,3–5,3 mln / μl;
- do 3 miesięcy - 3,5–5,1 miliona / μl;
- do 6 miesięcy - 3,9–5,5 miliona / µl;
- do 9 miesięcy - 4–5,3 mln / μl;
- do 1 roku - 4,1–5,3 mln / µl;
- do 2 lat - 3,8–4,8 mln / μl;
- do 5 lat - 3,7–4,9 mln / μl;
- do 6 lat - 3,8–4,9 miliona / μl;
- do 10 lat –3,9–5,1 miliona / μl;
- do 15 lat: dziewczynki - 3,8–5, chłopcy - 4,1–5,2 mln / μl;
- do 18 lat: dziewczynki - 3,9–5,1, chłopcy - 4,2–5,6 mln / μl.
Zmniejszenie liczby czerwonych krwinek (erytropenia) obserwuje się w warunkach, którym towarzyszy zmniejszenie ich powstawania lub zwiększone zniszczenie, i może to być objaw niedokrwistości. Wzrost stężenia czerwonych krwinek u dziecka (erytrocytoza) najczęściej wskazuje na odwodnienie organizmu dziecka, które może rozwinąć się z wymiotami, biegunką i wysoką temperaturą. Trwały wzrost liczby czerwonych krwinek towarzyszy chorobom płuc, serca, wątroby i nerek.
Ogólne (kliniczne) badanie krwi obejmuje czerwone krwinki:
- bezwzględna zawartość czerwonych krwinek - zgodnie z liczbą czerwonych krwinek można przeprowadzić wstępną ocenę aktywności układu krwiotwórczego. W praktyce klinicznej określa się całkowitą liczbę czerwonych krwinek w 1 mikrolitrze lub milimetr sześcienny krwi;
- ESR (szybkość sedymentacji erytrocytów) - czerwone krwinki mają zdolność zlepiania się i wytrącania pod wpływem grawitacji, utrzymując krew w rozłożonym stanie. Szybkość sedymentacji erytrocytów zależy od wielu czynników: lepkości krwi, właściwości fizykochemicznych czerwonych krwinek, poziomów pigmentów żółciowych i kwasów, równowagi kwasowo-zasadowej, równowagi cholesterolu i lecytyny. Przyspieszenie sedymentacji erytrocytów towarzyszy chorobom zakaźnym, procesom zapalnym i rozwojowi nowotworów złośliwych. Spowolnienie obserwuje się w przypadku nadmiernej potliwości, zapalenia żołądka i jelit, tężca, żółtaczki, zapalenia mózgu i rdzenia, przepracowania. Zwiększona ESR w analizach u noworodków jest zjawiskiem fizjologicznym;
- badanie poziomu retikulocytów - prekursorów czerwonych krwinek, młodych niedojrzałych komórek, których liczba odzwierciedla szybkość tworzenia czerwonych krwinek. Odszyfrowanie badania krwi u dzieci pozwala ocenić nasycenie organizmu tlenem i ustalić, jak szybko aktualizowany jest skład krwi;
- poziom hemoglobiny fizjologicznej (Hb) - skład czerwonych krwinek obejmuje pigment oddechowy krwi, hemoglobinę, składający się z białka i atomów żelaza. Przy niedoborze hemoglobiny we krwi metabolizm jest zaburzony, transport tlenu jest trudny. Wysoki poziom hemoglobiny we krwi dziecka może być objawem niewydolności krążeniowo-oddechowej, chorób serca, niedrożności jelit, raka wątroby, zakrzepów krwi, erytrocytozy i policystycznych chorób nerek. Wzrost hemoglobiny we krwi występuje w wyniku oparzeń przy nadmiernym wysiłku fizycznym. Wzrost poziomu hemoglobiny glikowanej obserwuje się w cukrzycy i stanach niedoboru żelaza. Niska hemoglobina może wskazywać na obecność chorób przewlekłych, anemii, chorób krwi, któremu towarzyszy zniszczenie czerwonych krwinek, krwawienie wewnętrzne. Odszyfrowanie badania krwi u dzieci pozwala śledzić procesy metaboliczne w ciele, określać zawartość hemoglobiny w czerwonym krwi i oceniać ryzyko powikłań cukrzycy.
- wskaźnik koloru - charakteryzuje zawartość hemoglobiny w jednej czerwonej krwince. Spadek wskaźnika koloru towarzyszy różnym rodzajom niedokrwistości, co można zaobserwować przy utracie krwi. Wzrost wskaźnika koloru występuje w przypadku niedokrwistości hiperchromicznej, która rozwija się przy niedoborze witaminy B1.
Białe krwinki
Białe krwinki (od greckiego. Leuko - białe i kytos - naczynie, komórka) - białe krwinki, które pełnią funkcję immunologiczną. Białe krwinki powstają w węzłach chłonnych i szpiku kostnym. Przy wielu patologiach dekodowanie testu krwi u dzieci pokazuje charakterystyczne zmiany w poziomie białych krwinek.
Zmniejszenie liczby leukocytów może być objawem zapalenia wątroby, różyczki, reumatyzmu, tocznia rumieniowatego, często obserwowanego przy hipowitaminozie, ogólnym wyczerpaniu organizmu.
Wzrost poziomu leukocytów towarzyszy chorobom zapalnym i ropnym. U niemowląt leukocytoza jest normalnym etapem w tworzeniu i rozwoju układu odpornościowego.
Białe krwinki lub białe krwinki pełnią funkcję ochronną w cieleFormuła leukocytów wskazuje względny procent różnych rodzajów białych krwinek w badaniu krwi. Stosunek leukocytów u niemowląt może się zmieniać w ciągu dnia, aby uzyskać dokładny wynik, wyniki są oceniane według wartości bezwzględnych. Parametry leukocytów należy oceniać wraz z innymi wskaźnikami układu krwionośnego i ogólnym stanem dziecka, dlatego tylko lekarz może poprawnie rozszyfrować wzór leukocytów.
Liczba leukocytów we krwi dziecka, w zależności od wieku:
- do roku - 6-17.5 tys. / μl;
- do 3 lat - 6-17 tysięcy / μl;
- do 8 lat - 5-14,5 tys. / μl;
- do 10 lat - 4,5–13,5 tys. / μl;
- powyżej 10 lat - 4,5–11 tys. / μl.
Istnieje pięć podgrup białych krwinek, z których każda pełni określoną funkcję w ciele.
Neutrofile
Neutrofile otaczają drobnoustroje, pochłaniają je i rozszczepiają w sobie, chroniąc organizm przed bakteriami, grzybami i pierwotniakami. W zależności od etapu dojrzewania neutrofile dzielą się na podgrupy (dźgnięcie, segmentacja, mielocyty, metamyelocyty). Stosunek podgrup neutrofili do siebie nazywa się formułą neutrofilową, jej przesunięcie w lewo wraz ze wzrostem liczby neutrofili jest oznaką procesu zapalnego. Gwałtowne odchylenie poziomu neutrofili od normalnych wskaźników powoduje osłabienie odporności, prowadzi do rozwoju chorób bakteryjnych i wirusowych.
Normy ogólnego badania krwi u dzieci zależą od wieku, ponieważ ze względu na wzrost dziecka i tworzenie się ciała zmienia się skład krwi.Limfocyty
Limfocyty są odpowiedzialne za odpowiedź immunologiczną i pamięć immunologiczną. Niszczą chore komórki zainfekowane wirusami, komórki nowotworowe, zwalczają przewlekłe infekcje. Limfocyty dzielą się na podgrupy o różnych funkcjach: komórki T, komórki B, komórki NK (naturalne zabójcy).
Monocyty
Monocyty absorbują cząsteczki obcych czynników fizycznych i obcych komórek we krwi, są odpowiedzialne za czyszczenie krwi obcych mikroorganizmów. Obniżenie poziomu monocytów u dziecka może wynikać z rozwoju niedokrwistości, zmian ropnych, białaczki. Na redukcję monocytów mogą wpływać operacje chirurgiczne, stosowanie leków steroidowych.
Eozynofile
Komórki te są odpowiedzialne za walkę z cząsteczkami alergenu w ognisku zapalnym, aktywują receptory komórkowe odpowiedzialne za odporność przeciwpasożytniczą, gromadzą i uwalniają mediatory zapalne oraz biorą udział w wykorzystaniu histaminy. Eozynofilia u dziecka może być objawem procesu alergicznego (katar sienny, skaza alergiczna, astma oskrzelowa), inwazji robaków pasożytniczych i pierwotniaków. Obniżenie poziomu eozynofili wynika z rozwoju procesów zapalnych i ropnych, zatrucia organizmu metalami ciężkimi.
Bazofile
Najmniejsza grupa białych krwinek. Pomagają w wykrywaniu i niszczeniu obcych ciał w ciele, regulują krzepnięcie krwi i przepuszczalność naczyń. Pomimo faktu, że formuła leukocytów u dzieci zmienia się z wiekiem, norma bazofili pozostaje niezmieniona. Wzrost poziomów bazofili może wystąpić z różnych przyczyn: ospy wietrznej, białaczki szpikowej, nerczycy, choroby Hodgkina, niedoczynności tarczycy, gruźlicy, wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, niedokrwistości hemolitycznej, reumatoidalnego zapalenia stawów. Przyczyną podwyższonych bazofili może być również stan po usunięciu śledziony, reakcje alergiczne, przyjmowanie leków hormonalnych.
Stosunek leukocytów u niemowląt może się zmieniać w ciągu dnia, aby uzyskać dokładny wynik, wyniki są oceniane według wartości bezwzględnych.Płytki krwi
Płytki krwi (greckie zakrzepy - skrzep i kytos - naczynie, komórka) - płytki krwi, które wspierają pracę naczyń krwionośnych, odpowiedzialne za krzepnięcie krwi i zapewniają regenerację uszkodzonych naczyń. Wydzielany w czerwonym szpiku kostnym z osocza jego komórek (megakariocytów). Liczba płytek krwi charakteryzuje zdolność organizmu do zatrzymania krwawienia. Zwiększona liczba płytek krwi stwarza ryzyko zakrzepicy obserwowanej w ostrych i przewlekłych procesach zapalnych, gruźlicy, raku, limfogranulomatozie po zabiegach chirurgicznych. Wysoka liczba płytek krwi w badaniu krwi może być również spowodowana przyjmowaniem niektórych leków. Spadek liczby płytek krwi prowadzi do kruchości naczyń krwionośnych i zwiększonego krwawienia.
Zmniejszona liczba płytek krwi u dziecka powoduje krwawienieTrombokryt jest ułamkiem objętości krwi zajmowanej przez płytki krwi w całkowitej objętości krwi krążącej. Liczba płytek krwi określa procent masy płytek krwi w objętości pełnej krwi. Ten wskaźnik, odszyfrowując badanie krwi u dzieci, pozwala ocenić ryzyko zakrzepicy lub krwawienia.
Normalna liczba płytek krwi zależy od wieku i płci dziecka:
- noworodki (do 2 tygodni): chłopcy - 218–419 tysięcy / μl, dziewczynki - 144–449 tysięcy / μl;
- 2 tygodnie - 2 miesiące: chłopcy - 248–586 tysięcy / μl, dziewczynki - 279–571 tysięcy / μl;
- 2 miesiące - pół roku: chłopcy - 229–562 tysięcy / μl, dziewczynki - 331–597 tysięcy / μl;
- pół roku - 2 lata: chłopcy - 206–445 tysięcy / μl, dziewczynki - 214–459 tysięcy / μl;
- 4 lata - 6 lat: chłopcy - 202–403 tys. / Μl, dziewczynki - 189–394 tys. / Μl;
- powyżej 7 lat - 150-400 tysięcy / μl u dziewcząt i chłopców.
