Węzły hemoroidalne: leczenie, redukcja, etapy

Węzły hemoroidalne (stożki hemoroidalne) są ważnym wskaźnikiem, że wewnętrzne hemoroidy postępują i przechodzą w późne stadia. W przypadku zewnętrznych hemoroidów zewnętrzne węzły powstają natychmiast. Co to jest, dlaczego powstają i jak leczyć takie formacje?

Hemoroidy są niezwykle powszechną chorobą, która może rozwinąć się u osoby w każdym wieku, płci i zawodzie. Jednym z problemów przyczyniających się do rozwoju i postępu hemoroidów jest przedwczesna diagnoza. Z reguły pacjenci nie przywiązują dużej wagi do objawów hemoroidów we wczesnych stadiach, podczas gdy nic nie boli, a wielu nie znajduje czasu lub wstydzi się skonsultować z lekarzem nawet na późniejszych etapach choroby. Tymczasem zależy to od tego, jak wcześnie zdiagnozowano hemoroidy, jakie metody i jak długo trwa leczenie, a także czy będzie można pozbyć się hemoroidów w domu, czy metody domowe będą w stanie tylko tymczasowo zmniejszyć objawy.

Niedopasowanie między przepływem krwi tętniczej do ciał jamistych a odpływem krwi żylnej z nich prowadzi do wzrostu splotu naczyniowego i osłabienia ścian naczyń krwionośnych, wzrostu liczby zespoleń tętniczo-żylnych oraz tworzenia węzłów z żył hemoroidalnych.

Powody powstawania węzłów

Łącząc się ze sobą, żyły odbytnicy tworzą sploty w różnych warstwach ścian jelit. W dolnej części odbytnicy znajdują się dwa rodzaje żył: zwykłe i jamiste (w ścianach których znajdują się bezpośrednie naczynia krwionośne łączące tętnice z żyłami - zespolenia tętniczo-żylne). Nagromadzenia żył jamistych są zlokalizowane w warstwie podśluzówkowej kanału odbytu i przypominają kiść winogron. Wypełniane krwią struktury te są skondensowane i uszczelniają kanał odbytu. Z pragnieniem opróżnienia jelit rozluźnia się okrągły mięsień zwieracza, następuje odpływ krwi z ciał jamistych i możliwe staje się wypróżnianie.

Jeśli stagnacja krwi wystąpi w okolicy miednicy, a jej odpływ zostanie zakłócony, tkanka naczyniowa jamista ulega rozrostowi. Niedopasowanie między przepływem krwi tętniczej do ciał jamistych a odpływem krwi żylnej z nich prowadzi do wzrostu splotu naczyniowego i osłabienia ścian naczyń krwionośnych, wzrostu liczby zespoleń tętniczo-żylnych oraz tworzenia węzłów z żył hemoroidalnych.

Do niekorzystnych czynników przyczyniających się do rozwoju choroby należą:

  • przewlekłe zaparcia;
  • choroby narządów miednicy (choroby ginekologiczne, gruczolak prostaty itp.);
  • choroby jelit (procesy zapalne, powstawanie nowotworów, infekcje jelitowe);
  • podnoszenie ciężarów, nadmierna aktywność fizyczna;
  • siedzący tryb życia;
  • otyłość
  • praca siedząca lub stojąca;
  • nadużywanie alkoholu
  • naruszenie diety (przejadanie się lub nieregularne jedzenie, niezrównoważona dieta);
  • ciąża i poród;
  • dziedziczna predyspozycja.
Węzły wewnętrzne we wczesnych stadiach choroby można zobaczyć tylko za pomocą specjalnego sprzętu (anoskop, sigmoidoskop), w późniejszych - po ich utracie.

Kliniczne formy hemoroidów

Choroba może wystąpić w postaci ostrej i przewlekłej.

Pierwotne przewlekłe hemoroidy rozwijają się stopniowo, charakteryzuje się długim utajonym okresem. Od początku choroby do pojawienia się wyraźnych objawów może upłynąć kilka lat. Usunięte objawy utrudniają wczesne rozpoznanie choroby. W późniejszych stadiach możliwe jest częste wypadanie żył hemoroidalnych i zaostrzenie choroby.

Ostre hemoroidy mogą pojawić się przede wszystkim, ale zaostrzenie postaci przewlekłej występuje częściej. Charakteryzuje się silnym bólem, swędzeniem i pieczeniem w okolicy odbytu, krwawieniem podczas wypróżnień, chodzeniem, kaszlem lub kichaniem. Należy zauważyć, że ostrej postaci hemoroidów nie można utożsamiać z wypadnięciem węzłów.

Każda z klinicznych postaci choroby jest podzielona na hemoroidy zewnętrzne, wewnętrzne i połączone (mieszane), w zależności od lokalizacji zmian patologicznych w naczyniach jamistych.

W przypadku zewnętrznych (zewnętrznych) hemoroidów hemoroidy znajdują się w zewnętrznym obszarze odbytnicy, wokół odbytu. Charakterystyczną cechą zewnętrznych hemoroidów jest znikomość krwawień hemoroidalnych. Wraz z zaostrzeniem choroby węzły puchną i ulegają stanom zapalnym, skóra w odbycie nabiera szkarłatnego odcienia, pojawia się silny ból, swędzenie i pieczenie w okolicy odbytu i może wystąpić krwawe wydzielanie.

Objawami hemoroidów są swędzenie, pieczenie w odbycie, ból podczas wypróżnień

W przypadku hemoroidów wewnętrznych węzły znajdują się wewnątrz odbytu, pod błoną śluzową jelit.

Połączona (mieszana) postać choroby charakteryzuje się stanem zapalnym zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych formacji hemoroidalnych.

W miarę postępu choroby ciała jamiste powiększają się, ich ściana staje się cieńsza i traci swoje właściwości sprężyste. Zanikowa błona śluzowa jest coraz trudniejsza do utrzymania w kanale odbytu, z kolejnym zaostrzeniem wypadania węzłów.

Objawy

Następujące objawy kliniczne wskazują na zapalenie węzłów hemoroidalnych:

  • pieczenie i swędzenie w odbycie;
  • obrzęk okołoodbytniczy;
  • ból nasilający się podczas wysiłku fizycznego i wypróżnień;
  • pojawienie się wydzielin;
  • nasilenie w okolicy odbytu;
  • krwawienie podczas wypróżnień;
  • wypadanie hemoroidów z odbytu;
  • wyczerpanie i martwica tkanek odbytnicy.

Zewnętrzne węzły są często wykrywane przez pacjenta podczas procedur higienicznych. Węzły wewnętrzne we wczesnych stadiach choroby można zobaczyć tylko za pomocą specjalnego sprzętu (anoskop, sigmoidoskop), w późniejszych - po ich utracie.

Etapy hemoroidów

Na początkowym etapie choroby węzły są małe, wystają tylko do światła odbytnicy, nie opuszczając odbytu, skóra wokół odbytu ma naturalny kolor. W przypadku zewnętrznych hemoroidów zapadnięte węzły mogą przez dłuższy czas nie zwracać na siebie uwagi.

W miarę postępu choroby ciała jamiste powiększają się, ich ściana staje się cieńsza i traci swoje właściwości sprężyste. Zanikowa błona śluzowa jest coraz trudniejsza do utrzymania w kanale odbytu, z kolejnym zaostrzeniem wypadania węzłów. W zaawansowanych przypadkach błona śluzowa wypada wraz z nimi.

Pojawienie się rozwijanych węzłów wskazuje na postęp choroby i początek drugiego etapu hemoroidów. Jednocześnie ból nasila się, od czasu do czasu wypadają węzły, zwykle przy znacznym wysiłku fizycznym. Węzły są niezależnie wciągane do odbytnicy podczas zmiany pozycji ciała.

Trzeci etap charakteryzuje się utratą węzłów przy minimalnym wysiłku fizycznym. Grudki zwisające z odbytu nie są już same ustawiane w odbytnicy, ale można je ostrożnie wyregulować rękami. Ból obserwuje się podczas wypróżniania, swędzenia i pieczenia w okolicy odbytu, obrzęku odbytu.

Ważnym wskaźnikiem, że wewnętrzne hemoroidy postępują i przechodzą w zaawansowane stadia, jest tworzenie zewnętrznych węzłów, które są również nazywane hemoroidami.

Czwarty etap hemoroidów charakteryzuje się ciągłym wypadaniem węzłów, częstym krwawieniem, bolesnymi ruchami jelit. Z powodu ciągłego stanu zapalnego i urazu błony śluzowej powstaje erozja. Ten stan wymaga interwencji chirurgicznej, ponieważ jest obarczony rozwojem powikłań, w tym pęknięcia hemoroidów.

Jak wyglądają różne stadia hemoroidów, można zobaczyć na zdjęciu hemoroidów.

Leczenie hemoroidów

We wczesnych stadiach chorobę można skutecznie leczyć metodami zachowawczymi. Przede wszystkim przepisywane są lokalne leki, które szybko zapewniają efekt terapeutyczny - maści, kremy (na hemoroidy zewnętrzne), czopki doodbytnicze (na wewnętrzne).

Aby znormalizować odpływ żylny i zwiększyć napięcie naczyniowe, stosuje się leki naczyniowe o działaniu ogólnym (Detralex, Flebodia, Venarus), leki przeciwzapalne (Ibuprofen, Nise, Nurofen), leki trombolityczne (Actilize), które zapobiegają tworzeniu się skrzepów krwi, w celu wyeliminowania ogniskowego zapalenia zatrzymać za pomocą środków przeciwbólowych (Analgin, Baralgin). Jeśli to konieczne, przepisywane są leki hemostatyczne, antyseptyczne, gojące się rany i środki regenerujące.

Stożki hemoroidów można usunąć przy użyciu metod małoinwazyjnych, takich jak fotokoagulacja lub podwiązanie lateksu.

W leczeniu hemoroidów 2-3 etapów stosuje się metodę podwiązania lateksu. Jego istotą jest nakładanie specjalnych węzłów lateksowych na węzeł za pomocą ligatora, w wyniku czego węzeł jest podwiązany, dzięki czemu zatrzymuje się przepływ krwi do niego.

W późniejszych stadiach hemoroidów należy zastosować chirurgiczne usunięcie lub wycięcie węzłów. Można stosować zarówno radykalne, jak i delikatne, minimalnie inwazyjne techniki. Te ostatnie obejmują tromboektomię, fotokoagulację (laser, koagulacja w podczerwieni) węzłów.

Pierwotne przewlekłe hemoroidy rozwijają się stopniowo, charakteryzuje się długim utajonym okresem. Od początku choroby do pojawienia się wyraźnych objawów może upłynąć kilka lat.

Czy można leczyć węzły hemoroidalne w domu? Tak, ale tylko pod warunkiem, że lekarz przepisze i kontroluje leczenie. Kompleks terapeutyczny dla hemoroidów obejmuje również przestrzeganie zasad diety, porzucanie złych nawyków i wykonywanie specjalnych ćwiczeń.

Jak poprawić upuszczone hemoroidy

Jak usunąć upuszczony węzeł? Jeśli nie ma stanu zapalnego i krwawienia, zmniejszenie węzła można wykonać w domu, należy jednak rozumieć, że jest to środek tymczasowy i nie jest lekarstwem. Niemniej jednak ważne jest, aby robić to w odpowiednim czasie i we właściwy sposób, aby zapobiec rozwojowi zakrzepicy hemoroidów, stanów zapalnych i martwicy tkanek.

Jak naprawić upuszczony węzeł:

  1. Wyprodukuj dokładną toaletę w okolicy odbytu i narządów płciowych.
  2. Znieczulaj tkanki okolicy odbytu. Można stosować środki znieczulające w sprayu lub maściach (Lidokaina, Proctosan, Relief). Najłatwiej jest przymocować worek kostek lodu do odbytu na kilka minut.
  3. Załóż rękawicę medyczną lub jednorazowy gumowy opuszek palca na ramię, który zostanie zmniejszony.
  4. Kucnij, stań na czworakach lub pochyl się, rozsuwając nogi.
  5. Aby rozłożyć pośladek jedną ręką od strony przeciwnej do stożka objętego stanem zapalnym, zanurz środkowy palec drugiej dłoni w kremowej mleczce lub wazelinie, delikatnie i powoli wepchnij węzeł do środka, wprowadzając palec za to do odbytu.
  6. Ostrożnie zdejmij palec, ściśnij mięśnie zwieracza, mocno dociśnij pośladki do siebie.
  7. Połóż się spokojnie przez 30 minut, w najbliższej przyszłości staraj się nie przeciążać, nie kaszleć ani nie rozumieć ciężkich przedmiotów.
W późniejszych stadiach hemoroidów należy zastosować chirurgiczne usunięcie lub wycięcie węzłów. Można stosować zarówno radykalne, jak i delikatne, minimalnie inwazyjne techniki. Te ostatnie obejmują tromboektomię, fotokoagulację (laser, koagulacja w podczerwieni) węzłów.

Zrzucone węzły mogą zostać powstrzymane przez zwieracz spazmatyczny, krążenie krwi w nich jest zaburzone, węzły puchną i ulegają zapaleniu. U pacjenta pojawiają się rozdzierające bóle rozrywające i uczucie obcego ciała w odbycie. W przypadku ostrego naruszenia hemoroidów, zapalnych węzłów nie można próbować naprawić ręcznie, należy natychmiast szukać pomocy medycznej.