Zastrzyki pod wysokim ciśnieniem: leczenie kryzysu nadciśnieniowego

Zastrzyki z ciśnienia są środkiem, który pozwala bardzo szybko osiągnąć wyraźny efekt terapeutyczny, dlatego stosuje się je, gdy potrzebna jest pomoc w nagłych wypadkach, a mianowicie w przypadku kryzysu nadciśnienia. Gdy tylko stan się ustabilizuje, pacjent zostaje przeniesiony do postaci tabletek leków.

Czy można samodzielnie wykonywać zastrzyki pod wysokim ciśnieniem?

Około 1% osób z nadciśnieniem okresowo doświadcza kryzysów nadciśnieniowych. Kryzys charakteryzuje się nagłym gwałtownym wzrostem ciśnienia krwi (BP) wraz z pojawieniem się i szybkim wzrostem objawów uszkodzenia układu sercowo-naczyniowego i nerwowego, nerek. Jeśli pacjent nie otrzyma zastrzyków obniżających ciśnienie, może rozwinąć poważne komplikacje:

  • zator lub zakrzepica tętnicza;
  • udar;
  • ostra niewydolność nerek;
  • obrzęk płuc;
  • śpiączka

Dlatego w przypadku kryzysu nadciśnieniowego należy natychmiast wezwać pacjenta do karetki pogotowia. Osoby, które nie mają wykształcenia medycznego w domu, nie powinny próbować samodzielnie wstrzykiwać domięśniowo pod wysokim ciśnieniem, a jeszcze mniej dożylnie. Wynika to z faktu, że ciśnienie krwi należy obniżać powoli i zawsze pod nadzorem lekarza. Jeśli obniżysz go gwałtownie, ryzyko zawału mięśnia sercowego i ostrego udaru mózgowo-naczyniowego (udaru mózgu) znacznie wzrasta.

W nadciśnieniu, aby zapobiec występowaniu zawałów serca i udarów mózgu, bardzo ważne jest kontrolowanie poziomu ciśnienia krwi, zapobiegając jego gwałtownym wahaniom.

W związku z powyższym należy raz jeszcze podkreślić, że w przypadku kryzysu nadciśnieniowego należy pilnie szukać wykwalifikowanej pomocy medycznej iw żadnym wypadku nie należy samodzielnie wykonywać zastrzyków.

Jakie zastrzyki wykonują lekarze wysokiego ciśnienia?

Najczęściej pacjenci z nadciśnieniem otrzymują domięśniowo zastrzyk Papaweryny z Dibazolem i Analginem. Taki „koktajl” pozwala szybko obniżyć wysokie ciśnienie krwi i dobrze łagodzi ból głowy, przyczyniając się do szybkiej poprawy stanu pacjentów.

Zastrzyk Papaweryny z Dibazolem i Analginem może szybko obniżyć wysokie ciśnienie krwi

Proporcja każdego z wymienionych leków objętych tym „koktajlem” jest ustalana przez lekarza indywidualnie w każdym przypadku, na podstawie poziomu ciśnienia krwi, ogólnego stanu pacjenta, jego wieku, obecności współistniejącej patologii. Zastrzyki z dibazolu są przeciwwskazane u kobiet i mężczyzn z cukrzycą. Ostrożnie ten lek należy przepisać w następujących przypadkach:

  • wiek powyżej 60 lat;
  • choroba nerek z zaburzeniami czynności;
  • jaskra
  • wrzód trawienny żołądka i dwunastnicy.

Jednym z najlepszych leków zmniejszających nadciśnienie jest roztwór siarczanu magnezu 25% (Magnezja). Ten lek można podawać zarówno dożylnie, jak i domięśniowo. Po dożylnym podaniu leku odczuwa się ciepło w ciele, dlatego Magnezja często nazywana jest „zastrzykiem na gorąco”. Podanie domięśniowe siarczanu magnezu jest bardzo bolesne, dlatego lek należy wstrzyknąć głęboko w grubość mięśnia pośladkowego w „poduszkę” nowokainy (wstrzyknięcie wstępne 0,25-0,5% roztworu nowokainy).

Magnezja - lek doraźny na kryzys nadciśnieniowy

Siarczan magnezu działa na ściany naczyń krwionośnych, usuwając ich zwiększony ton, co prowadzi do obniżenia ciśnienia krwi. Ponadto pomaga usunąć nadmiar płynu z organizmu, eliminując obrzęk.

Ciśnienie krwi należy obniżać powoli i zawsze pod nadzorem lekarza. Jeśli obniżysz go gwałtownie, ryzyko zawału mięśnia sercowego i ostrego udaru mózgowo-naczyniowego (udaru mózgu) znacznie wzrasta.

Dawka siarczanu magnezu jest ustalana tylko przez lekarza! Samoleczenie tym lekiem jest niedopuszczalne, ponieważ nadmiar jonów magnezu ma niekorzystny wpływ na serce, zakłócając przewodnictwo impulsu elektrycznego i powoduje zaburzenia rytmu serca (arytmia).

Nazwa leków na ciśnienie, które są wstrzykiwane w szpitalu

Jeśli po zabiegu ciśnienie krwi pacjenta znacznie się zwiększy lub wystąpią oznaki upośledzenia przepływu wieńcowego i / lub mózgowego, istnieje potrzeba hospitalizacji.

W szpitalu pacjent otrzymuje leczenie przeciwnadciśnieniowe, które obejmuje zastrzyki leków na ucisk.

Labetalol - lek do wstrzykiwań dożylnych przy wysokim ciśnieniu krwi

Labetalol - wstrzykiwany dożylnie, powtarzające się zastrzyki co 10-15 minut w celu normalizacji stanu pacjenta. Skutki uboczne to: nudności, tachykardia, zwiększone nasilenie objawów niewydolności serca, blok serca, zapaść ortostatyczna, skurcz oskrzeli.

Klonidyna (klonidyna) - podawana dożylnie. Przy szybkim podawaniu może rozwinąć się bradykardia, niedociśnienie tętnicze.

Naniprus należy podawać bardzo powoli dożylnie

Naniprus (nitroprusydek sodu) - stosuje się tylko do bardzo powolnego podawania dożylnego. Skutki uboczne mogą obejmować duszność, tachykardię, utratę przytomności, ciężkie niedociśnienie tętnicze.

Nitrogliceryna - powoli kroplówka jest wstrzykiwana do żyły. Na tle stosowania pacjent może odczuwać nudności, silny ból głowy i tachykardię.

Nitrogliceryna - ambulans wysokociśnieniowy

Diazoksyd - po podaniu dożylnym zapewnia szybki efekt terapeutyczny. Może prowadzić do rozwoju działań niepożądanych: obrzęku, hiponatremii, hiperglikemii (z powtarzanymi zastrzykami), nudności i wymiotów, ataku dusznicy bolesnej, tachykardii, niedociśnienia tętniczego.

Najczęściej pacjenci z nadciśnieniem otrzymują domięśniowo zastrzyk Papaweryny z Dibazolem i Analginem.

W przypadku wskazań pacjenci otrzymują inne zastrzyki:

  • Furosemid jest lekiem moczopędnym, który pomaga usunąć nadmiar płynu z organizmu, eliminuje obrzęk;
  • Eufylina - zmniejsza napięcie ścian naczyń krwionośnych, łagodzi skurcz oskrzeli (należy zachować ostrożność u pacjentów z niewydolnością wieńcową);
  • Propranol (Anaprilin) ​​- obniża ciśnienie krwi, ma działanie przeciwarytmiczne;
  • Relanium - ma wyraźny efekt uspokajający, pomaga wyeliminować uczucie lęku i niepokoju u pacjentów;
  • Fentolamina - stosowana w przypadku nadciśnienia tętniczego spowodowanego guzem chromochłonnym;
  • Apressin (hydralazyna) - wskazany w przypadku złośliwego nadciśnienia tętniczego oraz kombinacji nadciśnienia i niewydolności nerek.

Tabletki lub zastrzyki na ciśnienie: co jest lepsze?

Zastrzyki pod wysokim ciśnieniem mają szybki i wyraźny efekt terapeutyczny. Jednak lekarze sprzeciwiają się ich częstemu stosowaniu, ponieważ często prowadzą do rozwoju wielu poważnych skutków ubocznych. Ponadto działanie hipotensyjne po wstrzyknięciu zwykle nie trwa długo. Dlatego każde wstrzyknięcie pod ciśnieniem należy traktować wyłącznie jako karetkę pogotowia.

W nadciśnieniu, aby zapobiec występowaniu zawałów serca i udarów mózgu, bardzo ważne jest kontrolowanie poziomu ciśnienia krwi, zapobiegając jego gwałtownym wahaniom. Jest to wygodniejsze do zrobienia za pomocą tabletek przeciwnadciśnieniowych. Jest ich wiele, nie wymienimy wszystkich ich nazwisk. Nie jest to konieczne, ponieważ dla każdego pacjenta lekarz wybiera tabletki indywidualnie pod kątem ciśnienia, biorąc pod uwagę przyczynę choroby, czas jej trwania i ciężkość, obecność lub brak współistniejących patologii.

Dawka siarczanu magnezu jest ustalana tylko przez lekarza! Samoleczenie tym lekiem jest niedopuszczalne.

Wiele współczesnych leków przeciwnadciśnieniowych ma przedłużone działanie i przyjmuje się je 1-2 razy dziennie. Jak pokazuje praktyka, przy odpowiednim leczeniu (przestrzeganie schematu dawkowania i dawki) ciśnienie krwi u pacjentów przez długi czas nie wzrasta powyżej 140/90 mm RT. Art. i odpowiednio nie wynika z nich potrzeba wstrzykiwania leków pod ciśnieniem.

Dlaczego presja musi zostać zmniejszona

Nadciśnienie tętnicze jest szeroko rozpowszechnioną chorobą. Według statystyk medycznych około 20-30% osób w wieku 40 lat i starszych boryka się z problemem wysokiego ciśnienia krwi. Kilka dekad temu nadciśnienie tętnicze obserwowano głównie u osób starszych, obecnie często występuje nawet u nastolatków.

Wraz ze wzrostem ciśnienia krwi dobrostan osoby znacznie się pogarsza. Ma dolegliwości związane z bólem głowy, nudnościami, zmniejszoną wydajnością. Przy długotrwałym utrzymującym się wysokim ciśnieniu krwi dopływ krwi do mózgu i narządów wewnętrznych jest zakłócany, ich funkcja cierpi, co może prowadzić do poważnych konsekwencji dla organizmu.