Leczenie zapalenia płuc za pomocą środków ludowych powinno być prowadzone jako uzupełnienie leczenia głównego lub po zakończeniu stosowania antybiotyków. Zapalenie płuc jest jedną z najczęstszych chorób i może wystąpić w każdym wieku zarówno u osoby dorosłej, jak i dziecka. Choroba ma pewne cechy kursu w różnych przedziałach wiekowych. Patologia opiera się na ostrym zapaleniu tkanki płucnej wywołanym przez mikroorganizmy o różnej naturze.
Obecnie światowe zapalenie płuc zajmuje 4-5 miejsce w strukturze przyczyn zgonów po patologii sercowo-naczyniowej, chorobach onkologicznych, patologii naczyń mózgowych i przewlekłych obturacyjnych chorobach płuc oraz pierwsze miejsce wśród chorób zakaźnych.
Dlatego nie należy samoleczenia, jeśli pojawią się objawy stanu zapalnego, zaleca się natychmiast skonsultować z lekarzem. W takim przypadku środki ludowe można stosować tylko w przypadku braku przeciwwskazań, po konsultacji bezpośrednio z lekarzem prowadzącym.
Etiologia zapalenia płuc
Głównym czynnikiem etiologicznym choroby jest patogen patogenny. Zapalenie płuc dzieli się na nabyte przez społeczność i szpitalne.
Najczęściej bakterie, w szczególności pneumokoki, prowadzą do rozwoju patologiiW przypadku pozaszpitalnego zapalenia płuc wiodącą rolę odgrywają pneumokoki, hemophilus Bacillus i Staphylococcus aureus. Przyczyną mogą być również atypowe patogeny: mykoplazm, chlamydia, legionella.
Przyczyną zakażenia szpitalnego tkanki płucnej jest warunkowo patogenna i gram-ujemna flora: Staphylococcus aureus, Klebsiella, Escherichia coli, Proteus, Legionella.
W okresie epidemii grypy dochodzi do wirusowego zapalenia płuc, do którego często dołączają się flora bakteryjna i mykoplazmowa. W prawie co drugim przypadku występuje mieszana infekcja.
Objawy zapalenia płuc
Obraz kliniczny zapalenia płuc charakteryzuje się różnorodną kombinacją objawów oskrzelowo-płucnych i pozapłucnych, których nasilenie może się różnić w zależności od cech patogenu i stanu organizmu człowieka.
Pacjent skarży się na kaszel, duszność, ból w klatce piersiowej, oddzielenie śluzowo-ropnej lub krwawej plwociny, ogólne osłabienie, ból mięśni. Określone przez gorączkę, dreszcze, kołatanie serca, splątanie, zmiany w częstotliwości i głębokości ruchów oddechowych (18-20 ruchów na minutę).
Diagnostyka
Aby ustalić diagnozę, bierze się pod uwagę objawy kliniczne, laboratoryjne i radiologiczne:
- gorączka
- kaszel
- plwocina;
- leukocytoza;
- nacieki wykryte radiologicznie.
Ale częstotliwość zarówno naddiagnozy, jak i hipodiagnozy zapalenia płuc wynosi od 15 do 50%, dlatego bardzo ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że mogą istnieć indywidualne cechy przebiegu choroby.
Podczas badania lekarz określa tępość dźwięku uderzenia, osłabienie oddychania pęcherzykowego lub oskrzelowego, trzeszczki, hałas tarcia opłucnej.
Ważnym i obowiązkowym krokiem jest ustalenie wstępnej diagnozy na podstawie danych klinicznych i epidemiologicznych. W tym przypadku brana jest pod uwagę struktura etiologiczna współczesnego zapalenia płuc.
Ogromne znaczenie dla diagnozy zapalenia płuc ma barwienie rozmazu plwociny według Grama, który pozwala zidentyfikować patogeny Gram-dodatnie i Gram-ujemne, wewnątrzkomórkową i zewnątrzkomórkową lokalizację mikroorganizmów.
Dorośli i dzieci, przy braku zaburzeń czynności nerek, mogą przyjmować wywary / napary z korzeni i kłączy elekampanu jako środek wykrztuśny, moczopędny, przeciwzapalny i tonizujący.Pokazano również badanie bakteriologiczne plwociny z określeniem wrażliwości na antybiotyki, ilościowe obliczenie patogenu.
Według zeznań przeprowadzane jest badanie aspiratu, koloru uzyskanego przez fibrobronchoskopię, posiew krwi, a także oznaczenie przeciwciał przeciwko antygenom różnych patogenów w surowicy krwi.
Leczenie zapalenia płuc
W przypadku łagodnej postaci zapalenia płuc terapię można przeprowadzić w domu. W przypadku umiarkowanego i ciężkiego przebiegu choroby, a także obecności obciążonej historii, towarzyszących ostrych lub przewlekłych patologii, pacjent jest hospitalizowany w szpitalu, gdzie pod nadzorem lekarzy zostanie poddany kompleksowemu leczeniu.
Hospitalizacja jest wskazana u pacjentów z umiarkowanym do ciężkiego zapaleniem płuc.Podstawą terapii jest stosowanie leków przeciwbakteryjnych, które dobiera się w zależności od postaci zapalenia płuc, nasilenia ogólnego stanu pacjenta.
Przed użyciem antybiotyku historia alergii jest obowiązkowa i wykonuje się test alergologiczny. Obecność alergii na substancję czynną lub nietolerancja leku w przeszłości jest absolutnym przeciwwskazaniem do powołania konkretnego antybiotyku.
Ze względu na niemożność określenia w większości przypadków rodzaju patogenu, a ponadto jego wrażliwości na antybiotyki, antybiotyki o szerokim spektrum działania są lekami z wyboru w leczeniu zapalenia płuc:
- antybiotyki beta-laktamowe (penicyliny, cefalosporyny);
- makrolidy;
- fluorochinolony;
- aminoglikozydy.
Antybiotyki beta-laktamowe dobrze wchodzą do plwociny, ale są mniej skoncentrowane w miąższu płucnym i błonie śluzowej oskrzeli. Wiele patogenów chorób układu oddechowego znajduje się dokładnie w świetle oskrzeli lub błony śluzowej, dlatego do skutecznego leczenia wymagane są duże dawki preparatów beta-laktamowych (Amoxiclav, Ceftriakson).
Ważnym i obowiązkowym krokiem jest ustalenie wstępnej diagnozy na podstawie danych klinicznych i epidemiologicznych. W tym przypadku brana jest pod uwagę struktura etiologiczna współczesnego zapalenia płuc.Makrolidy zapewniają wysokie stężenie substancji przeciwbakteryjnych w tkankach i płynach dróg oddechowych. Ze względu na zdolność do dyfuzji odnotowuje się najlepsze gromadzenie antybiotyku w tkankach płucnych - stężenie substancji czynnej w nich jest znacznie wyższe niż w osoczu.
Jednym z najpopularniejszych leków z grupy makrolidów-azolidów jest azytromycyna. Należy go wziąć w ciągu 5 dni. Po pojedynczym wstrzyknięciu leku jego stężenie utrzymuje się na wysokim poziomie przez 48–96 godzin. Środek dobrze wnika w nabłonek podszewki.
Szczególnie ważne jest stężenie, jakie środki przeciwbakteryjne osiągają w makrofagach pęcherzykowych. Dla porównania, wysoko zjonizowane preparaty beta-laktamowe praktycznie nie penetrują wewnątrzkomórkowo, a makrolidy gromadzą się w makrofagach w stężeniu wielokrotnie przewyższającym ich stężenie w przestrzeni pozakomórkowej, co czyni te leki doskonałymi do kontrolowania patogenów wewnątrzkomórkowych.
Fluorochinolony (lewofloksacyna, sparfloksacyna) charakteryzują się zdolnością do akumulacji w błonie śluzowej oskrzeli w przybliżeniu w takim samym stężeniu jak w osoczu krwi. W płynie nabłonkowym ich stężenie jest bardzo wysokie. Tak więc skuteczność leków w tej grupie zależy od czasu działania i koncentracji. Fluorochinolony są przeciwwskazane u dzieci i kobiet w ciąży.
Podczas przyjmowania leków z grupy aminoglikozydów (wankomycyna, gentamycyna) powstaje takie samo stężenie w tkance i osoczu. Antybiotyki działają na większość patogenów infekcji dróg oddechowych, koncentrując się w płynie pokrywającym nabłonek dolnych dróg oddechowych.
Podczas prowadzenia antybiotykoterapii w niektórych przypadkach racjonalne wydaje się stosowanie kombinacji leków, co prowadzi do zwiększenia działania przeciwdrobnoustrojowego i pomaga zwalczać szerszy zakres potencjalnych patogenów.
Podejście do leczenia pacjentów z zapaleniem płuc może się różnić w zależności od wieku, ogólnego stanu i ciężkości stanu. Po otrzymaniu wyników badania bakteriologicznego plwociny grupę antybakteryjną lub leki można wymienić, jeśli patogen jest niewrażliwy na wybrane leki.
Aby ułatwić odkrztuszanie i kaszel rano, możesz pić herbatę z mieszanki islandzkiego mchu i podbiału w równych częściach.Podczas leczenia w domu, aby kupić antybiotyki, potrzebujesz recepty od lekarza, oprócz nazwy leku wskazuje on dawkę i sposób stosowania.
Oprócz antybiotykoterapii prowadzone jest leczenie objawowe mające na celu wyeliminowanie objawów procesu zapalnego. Leki zawierające paracetamol stosuje się w celu zmniejszenia gorączki podczas gorączki.
Ważne jest, aby przepisywać leki wykrztuśne, które rozrzedzają plwocinę i przyczyniają się do jej lepszego wydalania: Herbion, Codelac, ACC, Bromhexine.
Jak leczyć zapalenie płuc za pomocą środków ludowej
Oprócz głównej terapii stosuje się różne tradycyjne leki w leczeniu zapalenia płuc: wywary ziołowe, napary z dzikiej róży, sok z aloesu, kompresy.
Aby wzmocnić układ odpornościowy, zaleca się stosowanie 1 łyżki miodu 1 raz dziennie lub czosnku w nocy przed snem. Możesz również rozcieńczyć miód w 50 ml ciepłej wody, dodać plasterek cytryny i pić rano na czczo.
Podczas leczenia możesz wziąć herbatę z liści malinPacjentowi z zapaleniem płuc zaleca się pić dużo płynów, uzupełniając utracony płyn z powodu gorączki i stanu zapalnego. Aby to zrobić, dobrze pomagają herbaty z liśćmi porzeczki i malin lub mieszanki różnych ziół, których składnikami mogą być podbiałek, ledum, lipa, babka. Zioła należy najpierw zalać wrzącą wodą i nalegać. Zaleca się kilka szklanek herbaty dziennie. Wraz z tym, aby uzupełnić bilans wodny, możesz pić wodę mineralną.
Wśród środków ziołowych stymulujących odkrztuszanie można zastosować kłącza lukrecji i ptasie mleczko, zioła z thermopsis, oregano i tymianku. Opłaty wraz z wydzielaniem mają działanie przeciwzapalne, dezynfekujące i uspokajające.
Dorośli i dzieci, przy braku zaburzeń czynności nerek, mogą przyjmować wywary / napary z korzeni i kłączy elekampanu jako środek wykrztuśny, moczopędny, przeciwzapalny i tonizujący. Aby to zrobić, 1 łyżeczkę zmiażdżonych surowców wlewa się do szklanki wrzącej wody i nalega w termosie na 4 godziny. Weź przed posiłkami 3 razy dziennie na 1 łyżeczkę.
W celu ułatwienia odkrztuszenia i złagodzenia zaklęć kaszlu zaleca się islandzki mech.Po zakończeniu podstawowego leczenia zaleca się dwutygodniowe spożycie islandzkiej tetrarii. 1 łyżkę stołową surowca dodaje się do 200 ml mleka i gotuje na bardzo małym ogniu, biorąc na noc. Aby ułatwić odkrztuszanie i kaszel rano, możesz pić herbatę z mieszanki islandzkiego mchu i podbiału w równych częściach.
Do codziennego zbierania stosuje się ptasie mleczko, szaleńca, miętę, rumianek, anyż. Rośliny powinny być dobrze posiekane i dokładnie wymieszane, starając się prezentować każdą roślinę w mieszance możliwie równomiernie. Aby przygotować napar, 1 łyżkę stołową kolekcji w termosie napełnia się 200 ml wrzącej wody i nalega na 2-3 godziny. Weź pół godziny przed posiłkiem, 50 ml 4 razy dziennie przez 7-10 dni, aby w pełni przywrócić i oczyścić nabłonek oskrzeli.
Herbata z dzikiej róży jest wskazana podczas powrotu do zdrowia po chorobieZe słabością i złym samopoczuciem w okresie rekonwalescencji zaleca się przyjmowanie nalewki Rhodiola rosea: pół godziny przed posiłkiem, 10-30 kropli 3 razy dziennie przez 2-3 tygodnie. W razie potrzeby po 14 dniach odbiór można powtórzyć. Można również stosować herbaty witaminowe, takie jak owoce róży.
Należy pamiętać, że nie można wyleczyć zapalenia płuc za pomocą środków ludowych. Oprócz antybiotyków lub leków przeciwwirusowych należy stosować nietradycyjne metody terapii w porozumieniu z lekarzem.
