Objawy braku hormonów żeńskich estrogenów

Estrogeny są ważną grupą żeńskich hormonów płciowych, które są odpowiedzialne za funkcje rozrodcze, feminizację i regulują cykl menstruacyjny. Objawy braku hormonów żeńskich estrogenu są niezwykle różnorodne. Wynika to z faktu, że receptory dla nich są zawarte w wielu narządach, dlatego z powodu ich niedoboru cierpi cały organizm.

Objawy braku hormonów żeńskich

Niedobór żeńskich hormonów ma wiele objawów klinicznych. Główny wpływ estrogenów na wewnętrzne narządy płciowe, więc gdy są niedobory, cykl menstruacyjny jest zakłócany, kobieta nie może zajść w ciążę. Cierpi także praca innych narządów wewnętrznych - serca, naczyń krwionośnych, kości i narządów układu moczowo-płciowego. Wygląd się zmienia - postać, skóra, włosy.

Zaburzenia rozrodczości

Główna grupa objawów wiąże się z zaburzeniami funkcji rozrodczych.

Estradiol jest odpowiedzialny za proliferację i odrzucanie górnej warstwy endometrium, dlatego przy niedoborze hormonów cykl menstruacyjny jest zaburzony. Miesiączka staje się nieregularna, bolesna, cykl wydłuża się. Ze znacznym deficytem menstruacja znika całkowicie.

Inną ważną funkcją estradiolu jest dojrzewanie jaj. Bez tego poczęcie dziecka staje się niemożliwe. Dlatego przy planowaniu ciąży ważne jest określenie poziomu estradiolu.

Zmiana wyglądu

Estrogen jest hormonem piękna. Jego brak znacząco wpływa na wygląd kobiety. Przejawia się to następującymi objawami:

  1. Zmienia się figura - kobiece kontury giną. Objętość klatki piersiowej i pośladków zmniejsza się, zwiększa się talia. Tkanka tłuszczowa odkłada się głównie w jamie brzusznej. Istnieje również tendencja do przybierania na wadze.
  2. Skóra staje się mniej elastyczna, pojawiają się zmarszczki. Tłusta skóra może wzrosnąć, na tle tego pojawiają się wysypki skórne.
  3. Włosy tracą połysk, stają się matowe, rozdwajane, wypadają.

Inne objawy

Niedobór żeńskich hormonów wpływa na wszystkie narządy, w których znajdują się receptory estrogenowe. Ich największą liczbę określa się w macicy, gruczołach sutkowych, pochwie, naczyniach krwionośnych, mózgu, tkance kostnej.

Grupa objawów

Opis

Zaburzenia układu moczowo-płciowego

Układ moczowo-płciowy jest bardzo wrażliwy na hormony żeńskie. W przypadku niedoboru estrogenu, suchości pochwy, swędzenia, dyskomfortu, bólu podczas stosunku obserwuje się krwawienie kontaktowe.

Cierpi aparat więzadłowy narządów miednicy. Nietrzymanie moczu może rozwinąć się, w ciężkich przypadkach - wypadnięcie narządu.

Zjawiska naczynioruchowe

Zdarzenia naczynioruchowe są wczesnymi objawami niedoboru estrogenu. Charakterystyczne są pływy, nadmierne pocenie się, zaczerwienienie twarzy, wahania ciśnienia krwi.

Zjawiska psycho-emocjonalne

Niedobór estradiolu wpływa również na mózg. Klinicznie objawia się to zjawiskami psycho-emocjonalnymi: labilność emocjonalna - bezprzyczynowe fluktuacje nastroju, zmniejszona pamięć, uwaga, płaczliwość, epizody depresyjne.

Upośledzona aktywność sercowo-naczyniowa

Estradiol ma działanie kardioprotekcyjne. Wraz z jego niedoborem zmniejsza się siła skurczów serca, rozwija się częstoskurcz i pojawia się częsty ból głowy.

W późnym okresie mogą rozwinąć się objawy miażdżycy, ponieważ estrogeny zapobiegają odkładaniu się lipidów w ścianie naczynia.

Osteoporoza i częste złamania

Estradiol zapobiega resorpcji kości, więc gdy jest niedobór, zmniejsza się wchłanianie wapnia, zwiększa się łamliwość kości.

Klinicznie spadek gęstości kości objawia się częstymi złamaniami.

Brak hormonów żeńskich: główne powody

Niedobór estrogenu może wystąpić w każdym wieku, ale kobiety są bardziej podatne na to po 50 latach. W tym wieku rozpoczyna się naturalny okres zanikania funkcji rozrodczej - menopauza. Rzadziej zaburzenia hormonalne występują u młodych kobiet. Przyczyną mogą być różne stany, od chirurgicznego usunięcia macicy za pomocą przydatków, po niewłaściwe odżywianie i nagłą utratę masy ciała.

Podczas menopauzy

Niedobór estrogenu podczas menopauzy jest konsekwencją fizjologicznego wyginięcia funkcji jajników. Podaż funkcjonujących pęcherzyków jest wyczerpana, zmniejsza się wrażliwość na hormon folikulotropowy przysadki mózgowej, dlatego spada produkcja estrogenów.

Nazwa „estrogeny” łączy trzy hormony: estron, estradiol i estriol. Jeśli w okresie aktywności reprodukcyjnej głównym z nich jest estradiol, to w okresie menopauzy jest to estron. Źródłem syntezy jest tkanka tłuszczowa, która w dalszym ciągu produkuje estron w niewielkiej ilości, nawet po wygaśnięciu czynności jajników.

W wieku rozrodczym

W wieku rozrodczym najczęstszą przyczyną niedoboru estrogenu jest histerektomia z przydatkami. Operację można wykonać w przypadku mięśniaków macicy, innych guzów, znacznego krwawienia podczas porodu.

Istnieje wiele innych przyczyn, które mogą również prowadzić do niedoboru hormonów:

  1. Choroba tarczycy
  2. Brak tłuszczów zwierzęcych w diecie.
  3. Nagła utrata masy ciała.
  4. Nieprawidłowości genetyczne.
  5. Klęską przysadki mózgowej jest brak hormonu folikulotropowego, nadmiar prolaktyny.
  6. Choroby jajników - torbiele, uszkodzenie autoimmunologiczne, zespół wyczerpanych jajników, zespół opornych jajników.

Jak rozpoznać brak hormonów

Potwierdź brak lub nadmiar estrogenu za pomocą badania krwi. Badane są poziomy estradiolu. Jego ilość we krwi zmienia się w zależności od fazy cyklu miesiączkowego. Normalne poziomy estradiolu są następujące:

W fazie pęcherzykowej

68–1269 pmol / l

W fazie owulacyjnej

131–1655 pmol / l

W fazie lutealnej

91–861 pmol / l

Po menopauzie

do 73 pmol / l

Jeśli planowane jest leczenie lekami hormonalnymi, konieczne jest dodatkowe badanie. Wyznaczono następujące badania:

  • koagulogram;
  • analiza biochemiczna krwi - ALT, AST, bilirubina, wskaźnik protrombiny, frakcje białkowe;
  • USG narządów miednicy;
  • USG gruczołów sutkowych, mammografia.
Poziom estrogenu określa się za pomocą badania krwi.

Leczenie

Brak estrogenu negatywnie wpływa na zdrowie kobiety. Do leczenia stosuje się hormonalną terapię zastępczą. Terapia hormonalna ma charakter ogólnoustrojowy i lokalny. W terapii ogólnoustrojowej stosuje się doustne podawanie tabletek, w przypadku miejscowych - maści, żeli, czopków dopochwowych, plastrów przezskórnych.

Asortyment narkotyków

Istnieje wiele leków przeznaczonych do terapii hormonalnej z hipoestrogenizmem. Szeroki zakres utrudnia wybór, ale istnieją wyraźne wskazania do stosowania konkretnej grupy leków. Wybór zależy od kilku czynników - przyczyn niedoboru hormonów, wieku kobiety, obecności współistniejących chorób.

Grupa narkotykowa

Wskazania

Przedstawiciele

Produkty zawierające wyłącznie estrogen

Wskazany wyłącznie do leczenia kobiet po usunięciu macicy za pomocą przydatków. W innych przypadkach monoterapia estrogenami nie jest stosowana.

Estrofem, Premarin, Proginova, Klimara, Ovestin

Połączone leki (estrogeny i progestageny)

Do terapii cyklicznej

W młodym wieku, przed początkiem menopauzy, kobietom przepisuje się leki naśladujące normalny cykl menstruacyjny.

Występują w trzech odmianach:

dwu-, trójfazowy z dodatkiem składnika antyandrogenowego

Femoston

Climonorm,

Divina

Divitren

Cyclo-Proginova,

Trzykrotnie

Klimen

Do ciągłej terapii

W okresie pomenopauzalnym, kiedy upłynął ponad rok od ostatniej miesiączki, przepisywane są leki do ciągłej terapii. Nieobecne krwawienie miesiączkowe

Kliogest, Premella

Przeciwwskazania

Hormonalna terapia zastępcza nie jest wskazana we wszystkich przypadkach niedoboru hormonów. Istnieją pewne przeciwwskazania:

  • guzy macicy i gruczołów sutkowych;
  • mastopatia
  • endometrioza;
  • zwiększone krzepnięcie krwi;
  • ciężka choroba sercowo-naczyniowa;
  • choroba wątroby

W takich przypadkach można stosować lokalne leki, które nie są wchłaniane do ogólnego krwiobiegu. Pozwalają pozbyć się zaburzeń układu moczowo-płciowego, ale nie chronią innych narządów. Można również zastosować fitoestrogeny i korektę odżywczą.