Bartholin Abscess

Ropień gruczołu Bartholina (ropień dużego lub dużego gruczołu przedsionkowego) jest chorobą zakaźną i zapalną, w której w tkance gruczołu tworzy się ograniczona wnęka wypełniona ropną zawartością.

Gruczoły Bartholina to małe sparowane gruczoły przedsionka, które znajdują się u podstawy warg sromowych, a ich kanały wydalnicze są otwarte na wewnętrznej powierzchni warg sromowych mniejszych. Podczas palpacji, podniecenia seksualnego i podczas stosunku przez kanały wydzielany jest sekret, który zapewnia wystarczające nawilżenie żeńskich narządów płciowych, zapobiegając wystąpieniu podrażnienia błon śluzowych.

Według statystyk ropień gruczołu Bartholina występuje u około 2% kobiet, zwykle w wieku 20–40 lat. U dzieci choroba nie rozwija się, rzadko obserwowana u starszych kobiet i nastolatków.

Terminowe rozpoczęcie leczenia pozwala uniknąć powikłań, rokowanie jest zwykle korzystne.

Powody

Ropień jest powikłaniem zapalenia Bartholin - zapalenie przedsionka, proces zapalny może rozwinąć się na tle istniejącej torbieli w tkance gruczołu. Czynniki zakaźne zwykle rozprzestrzeniają się z ognisk pierwotnych zlokalizowanych w cewce moczowej, pochwie i odbytnicy. Najczęściej patogen pochodzi z sąsiednich narządów. W rzadkich przypadkach obserwuje się zakażenie krwiotwórcze z oddzielonych ognisk. Przyczyną może być kontakt seksualny z zarażonym partnerem, możesz również doprowadzić do zakażenia brudnymi rękami, instrumentami medycznymi, kiedy dzielisz ręczniki.

Czynniki ryzyka obejmują:

  • obniżona odporność;
  • hipotermia ciała;
  • patologia układu hormonalnego;
  • choroby zakaźne;
  • częsty stres;
  • obecność złych nawyków;
  • nadmierna aktywność fizyczna;
  • stosowanie niektórych leków (na przykład długotrwałe stosowanie leków immunosupresyjnych);
  • uraz (w tym podczas wszelkich procedur medycznych).

Stan patologiczny może wystąpić z wrodzoną wąskością kanału wydalniczego, w której wydzielanie jest trudne lub całkowicie zablokowane, powstaje torbiel, na tle której może również rozwinąć się ropień po dołączeniu infekcji.

Istnieje wysokie ryzyko rozwoju ropnia gruczołu Bartholina w przypadkach, gdy kobieta próbuje samodzielnie leczyć choroby zakaźne narządów płciowych i / lub nie przestrzega zaleceń medycznych.

Klasyfikacja

Ropień gruczołu Bartholina może być prawdziwy i fałszywy (ten ostatni jest najczęściej odnotowywany), jednostronny i dwustronny, specyficzny i niespecyficzny. Mówi się, że gdy izoluje się patogen, który powoduje rozwój określonych zakażeń (w tym zakażeń przenoszonych drogą płciową), niespecyficznymi czynnikami zakaźnymi mogą być gronkowce, paciorkowce, Escherichia coli.

Wyróżnia się prawdziwe i fałszywe ropnie gruczołu Bartholina:

  • prawda - jest uformowanym ropniem, wpływa na miąższ narządów;
  • fałsz - zablokowanie kanału gruczołu ze stanem zapalnym, ale bez ropnej fuzji, bez rozprzestrzeniania się procesu patologicznego na miąższ gruczołu.

Objawy

Patologii towarzyszą ciężkie objawy miejscowe, a także oznaki zatrucia.

Ropień powstaje w dolnej lub środkowej jednej trzeciej warg sromowych. Przy badaniu palpacyjnym ma sprężystą konsystencję, nie przylutowaną do sąsiednich struktur anatomicznych. Badanie dotykowe może wytwarzać niewielką ilość ropy.

Występuje ostry ból warg sromowych, ból może promieniować na inne części ciała, nasila się wraz z aktywnością fizyczną, podczas ruchów jelit, z dotykaniem pachwinowych węzłów chłonnych. W obszarze zmiany obserwuje się wyraźny obrzęk, który może częściowo lub całkowicie zablokować wejście do pochwy, przekrwienie. W kroczu może wystąpić uczucie obcego ciała.

Pacjent ma osłabienie i zmęczenie, nadmierne pocenie się, ból głowy, dreszcze, tachykardię, gorączkę do wartości podgorączkowych. W przypadku fałszywego ropnia ogólny stan nie cierpi (jeden z objawów diagnostycznych).

Wraz z postępem procesu patologicznego przełom nowotworu zwykle następuje po uwolnieniu ropy na zewnątrz. Następnie objawy zwykle ustępują.

Powikłania

W przypadku braku terminowego, odpowiednio dobranego leczenia ostrej postaci choroby i zmniejszonej odporności patologię można chronić. W przewlekłym przebiegu choroby obserwuje się okresowe dojrzewanie i otwieranie się nowotworu, podczas remisji powstaje gęsta, bezbolesna formacja w grubości warg sromowych, może wystąpić uczucie dyskomfortu podczas podniecenia seksualnego, stosunku. Dotknięty obszar jest stopniowo deformowany z powodu zmian bliznowatych po otwarciu ropni, rozwija się wtórne zapalenie węzłów chłonnych.

Powikłaniem przewlekłego wariantu patologii mogą być nieleczące się przetoki odbytniczo-pochwowe. Jeśli są wystarczająco duże, kał można wrzucić do światła pochwy.

W przypadku braku odpowiedniego leczenia istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się stanu zapalnego na tkankę tłuszczową, powstawania ropowicy, przedostania się czynników zakaźnych do krwioobiegu z rozwojem posocznicy.

Diagnostyka

Aby postawić diagnozę, przede wszystkim wymagany jest zbiór skarg i wywiadów oraz badanie ginekologiczne. Zalecane są badania laboratoryjne (ogólne badanie krwi, badanie bakteriologiczne wydzielin z przewodu gruczołu, testy na infekcje przenoszone drogą płciową). W celu wyjaśnienia diagnozy może być konieczne USG.

Diagnozę różnicową przeprowadza się przy czyrakach warg sromowych, obwisłym ropniu, nowotworach złośliwych. Biopsja może być potrzebna, aby wykluczyć raka, a także nawrót.

Leczenie

Leczenie zachowawcze (farmakoterapia, techniki fizjoterapeutyczne) może być skuteczne tylko na wczesnych etapach procesu patologicznego. W innych przypadkach leczenie jest łączone - interwencja chirurgiczna ze wsparciem medycznym.

Terapia niechirurgiczna jest zalecana do prowadzenia w szpitalu, pacjent może przeprowadzić leczenie pooperacyjne w domu pod nadzorem lekarza. Leki przeciwbakteryjne i / lub przeciwgrzybiczne są przepisywane (jeśli ropień ma etiologię grzybową), przeciwzapalne, przeciwbólowe.

Ropień leczy się głównie metodą chirurgiczną.

Wybór rodzaju interwencji chirurgicznej jest wybierany w zależności od dostępnych objawów, ogólnego stanu pacjenta i wielu innych czynników, w oparciu o otwarcie ropnia gruczołu Bartholina i usunięcie ropy z późniejszym leczeniem przeciwinfekcyjnym. Metody leczenia chirurgicznego przedstawiono w tabeli.

Metoda

Opis

Szerokie nacięcie

Wycięcie i opróżnienie ropnia

Nacięcie przy instalacji cewnika słowo

Wycięcie, instalacja cewnika przez 1,5-2 miesiące w celu utworzenia kanału wydalniczego dla odpływu wydzieliny

Marsupializacja

Ropień jest otwierany, jama jest myta, po czym ściany kapsułki są zszywane do błony śluzowej warg sromowych w celu utworzenia kanału

Bartholinectomy

Usunięcie gruczołu z ropniem

Operację można wykonać zarówno w znieczuleniu miejscowym (częściej), jak i w znieczuleniu ogólnym. Przez 2-3 dni po otwarciu ropnia gruczołu Bartholina konieczne jest umycie rany pooperacyjnej roztworami antyseptycznymi. W okresie pooperacyjnym należy nosić luźną bieliznę wykonaną z naturalnych tkanin, zaleca się stosowanie codziennych wkładek higienicznych. Podczas menstruacji pacjent nie powinien używać tamponów.

Podczas stosowania nie radykalnych metod chirurgicznych w celu usunięcia nowotworu możliwy jest nawrót.

Zapobieganie

Aby zapobiec rozwojowi procesu patologicznego, zaleca się:

  • unikaj rozwiązłego stosunku płciowego;
  • stosować wysokiej jakości środki antykoncepcyjne;
  • terminowo leczyć choroby, przeciwko którym może rozwinąć się ropień;
  • zwiększyć odporność;
  • unikać fizycznego przeciążenia;
  • unikać stresujących sytuacji;
  • porzucić złe nawyki;
  • unikać hipotermii;
  • uważnie przestrzegaj zasad higieny osobistej.