Nadwrażliwość na pyłki drzew, krzewów i roślin wywołuje rozwój choroby, takiej jak katar sienny lub sezonowe alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa i spojówek. Nazwa „katar sienny” jest powszechna wśród ludzi, chociaż choroba nie ma nic wspólnego z gorączką, a siano nie jest czynnikiem uruchamiającym tę chorobę.
Charakterystyczną cechą kataru siennego jest sezonowość. Objawy choroby z roku na rok pojawiają się tylko w okresie kwitnienia niektórych gatunków roślin. W przypadku kataru siennego wpływa to na błony śluzowe oczu i górnych dróg oddechowych w wyniku sedymentacji w nich pyłku. Ponadto w przypadku tej choroby wpływa na układ nerwowy i narządy wewnętrzne. Często występuje alergia krzyżowa, gdy występują reakcje alergiczne na pyłki z pokrewnych krzewów i drzew lub łącznie, w których rozwija się zapylanie w odpowiedzi na wprowadzenie kilku rodzajów pyłków z powodu nietolerancji niektórych pokarmów.
Zagrożone są głównie kobiety w wieku od 25 do 45 lat. W dzieciństwie chłopcy często cierpią na katar sienny. Występowanie choroby jest dość znaczące. Pomimo tego, że katar sienny nie jest zaliczany do grupy chorób wpływających na oczekiwaną długość życia, może znacznie obniżyć jego jakość. Zwłaszcza w przypadkach, w których uczulenie na pył łączy się z istniejącymi chorobami alergicznymi, takimi jak atopowe zapalenie skóry lub astma oskrzelowa.
Rodzaje kataru siennego i ich objawy
Bardzo często katar sienny jest mylony z ostrymi infekcjami dróg oddechowych, szczególnie na samym początku. Rzeczywiście objawy tych chorób są prawie identyczne: łzawienie, ból głowy, zmęczenie, osłabienie, utrata apetytu, przekrwienie błony śluzowej nosa, katar, kichanie i kaszel. Ale jednocześnie można wyróżnić szereg różnic, na podstawie których można podejrzewać rozwój alergii na pyłki, tj. Katar sienny.
Najczęściej katar sienny objawia się w postaci nieżytu nosa i zapalenia spojówek, atopowego zapalenia skóry i sezonowej astmy oskrzelowej występują nieco rzadziej:
- Sezonowy nieżyt nosa charakteryzuje się obfitą wodnistą wydzieliną z nosa, do której dołączają łaskotanie i swędzenie w nosie, przekrwienie błony śluzowej nosa, napadowy kaszel. U dzieci tego typu katar sienny może występować w połączeniu z hałasem i bólem w uszach.
- W przypadku sezonowego zapalenia spojówek obserwuje się obrzęk i zaczerwienienie błony śluzowej oczu, łzawienie, uczucie swędzenia i „piasek”. Z reguły w przypadku prawdziwego sezonowego zapalenia spojówek, wydzieliny z oczu o charakterze śluzowym, ropne wydzielanie pojawia się tylko w przypadku infekcji.
- Atopowe zapalenie skóry z zapyleniem objawia się wysypką w otwartych obszarach ciała. Choroba przebiega z różnym nasileniem, od drobnej pokrzywki do ciężkiego obrzęku naczynioruchowego Quincke.
- ataki astmy są charakterystyczne dla sezonowej astmy oskrzelowej.
W przypadku zmian układu nerwowego i narządów wewnętrznych katarowi siennemu mogą towarzyszyć choroby takie jak zapalenie sromu, napady padaczkowe, zapalenie pajęczynówkowe.
Wszystkie oznaki kataru siennego znikają, gdy rośliny, krzewy i drzewa zanikają. W sumie choroba trwa 4-6 tygodni, w ciężkich przypadkach - przez całą wiosnę - okres letni.
Leczenie pyłków
W przypadku kataru siennego leczenie ma na celu zmniejszenie uczulenia organizmu. W tym celu stosuje się leki przeciwhistaminowe, jeśli są nieskuteczne lub w ciężkich przypadkach, przepisywane są glikokortykosteroidy. Jednocześnie fundusze są wykorzystywane do eliminacji objawów choroby, zarówno lokalnych, jak i ogólnych. Nie zaleca się stosowania preparatów do leczenia pyłkowicy u dzieci, które obejmują liście, pąki, kwiaty, korę i korzenie różnych roślin, krzewów i drzew.
W ostrym okresie z katarem siennym należy ściśle przestrzegać diety. Miód i produkty reagujące krzyżowo należy bezwzględnie wykluczyć z diety. Na przykład z alergią na zboża, płatki zbożowe, produkty piekarnicze i makarony są wykluczone, o ile to możliwe. Nie można jeść jabłek, kiwi, orzechów, śliwek, ziemniaków i wielu innych produktów uczulających na pyłki olszy, brzozy, jabłoni. Owoce cytrusowe nie są spożywane w odpowiedzi na pyłki chwastów.
W ciężkich przypadkach wskazane jest przejście do innej strefy klimatycznej.
Zapobieganie katarowi siennemu
Zapobieganie katarowi siennemu powinno być kompleksowe, w tym środki eliminacji, swoistej immunoterapii i diety.
Środki eliminacji z tendencją do kataru siennego polegają na spełnieniu szeregu wymagań w celu zminimalizowania szkodliwego wpływu pyłku na organizm. W tym celu należy unikać odwiedzania placów, parków itp. Ilość pyłku wchodzącego do pokoju można ograniczyć, zawieszając otwarte okna i gazy.
Aby zapobiec rozwojowi atopowego zapalenia skóry, zaleca się noszenie ubrań z długimi rękawami i nogawkami. Zaleca się, aby usunąć bukiety kwiatów i rośliny kwitnące w pomieszczeniu z pokoju.
Jedną z najbardziej skutecznych metod osiągnięcia remisji w katar sienny jest swoista immunoterapia. Polega ona na wprowadzeniu do organizmu pacjenta poza fazą zaostrzenia małych dawek alergenów znaczących przyczynowo. Z każdym wstrzyknięciem zwiększa się ilość wprowadzonego alergenu, w wyniku manipulacji maleje nadwrażliwość. Procedury terapeutyczne są przeprowadzane tylko w specjalistycznych gabinetach pod nadzorem specjalisty.
W remisji możesz jeść wszystkie produkty, ale nie nadużywaj ich.
