Imbir - jadalne grzyby pierwszej kategorii o wysokiej wartości odżywczej. Po borowikach i grzybach zajmują trzecie miejsce pod względem smaku i wartości odżywczych.
Grzyby te mają swoją nazwę ze względu na charakterystyczny czerwony kolor. Na zewnątrz są bardzo jasne, pomarańczowo-czerwone, z czapką o średnicy do 17 cm, a na powierzchni kapelusza wyróżniają się koncentryczne kręgi o ciemniejszym pomarańczowym kolorze. U młodych grzybów kapelusze są wypukłe, u dojrzałych mają kształt lejka, z lamelowymi fałdami u dołu kapelusza.
Jeśli grzyb zostanie rozbity, wówczas przy zerwaniu widoczne są krople soku pomarańczowego o smolistym zapachu. Po kilku minutach zarówno sok, jak i linia złamania zmieniają kolor na zielony w powietrzu. Noga grzyba ma kształt walca o długości do 6 cm z białą miazgą w środku.
Grzyby rosną w grupach w postaci wstążek lub półkola. Ulubionymi miejscami są lasy świerkowe i sosnowe, grzyby te wolą rosnąć na glebach piaszczystych. Są one zbierane od końca lipca do pierwszych przymrozków w październiku. Duże plony kameliny można zbierać w chłodne lato.
Przydatne właściwości nakrętki z mleka szafranowego
W mleku szafranowym jest dużo prekursora witaminy A - beta-karotenu, to on nadaje grzybom charakterystyczny kolor. Witamina A bierze udział w tworzeniu pigmentu wzrokowego, czyli jest bardzo ważna dla wzroku. Poprawia naprawę uszkodzonych tkanek, przyspiesza gojenie się ran i skaleczeń, ma pozytywny wpływ na skórę i błony śluzowe. Obecność beta-karotenu, korzystne właściwości szafranowego mlecznego kapelusza nie są ograniczone. Grzyby zawierają również witaminy B i C, pierwiastki śladowe - żelazo, magnez, fosfor, potas, sód, wapń. Substancje te są częścią enzymów, regulują zawartość wody w komórkach i pełnią szereg innych ważnych funkcji.
Grzyby zawierają naturalny antybiotyk, laktriowiolinę, która działa przeciwko wielu bakteriom. Dlatego grzyby szafranowe są szczególnie przydatne w przypadku zapalnych infekcji bakteryjnych, w tym gruźlicy.
W chorobach płuc stosowanie grzybów z mleka szafranowego oprócz głównych leków przyspiesza powrót do zdrowia.
Grzyby zawierają do 4% łatwo przyswajalnego białka, którego wartość odżywczą można porównać z mięsem. Aminokwasy z tych grzybów są dobrze wchłaniane przez organizm.
Robienie grzybów szafranowych
Rudzielce od dawna stanowią integralną część rosyjskiej kuchni. Zawsze były doceniane we Francji, Polsce i we Włoszech, skąd mleko szafranowe pochodziło z Rosji. Podczas gotowania grzyby te są uważane za pyszne danie, więc są smaczne i pożywne.
Najczęściej grzyby szafranowe są solone - jest to najłatwiejszy i najszybszy sposób na przygotowanie ich na przyszłość. Przed soleniem grzybów zaleca się nie myć, ale po prostu oczyścić z resztek i wytrzeć do czysta. Są one po prostu posypane solą i poddane uciskowi, a gdy warstwa grzybów osiada, świeże są zgłaszane z góry. Solone grzyby szafranowe są często dodawane do okroshki.
Rudzielce dobrze komponują się z warzywami, ziemniakami, cebulą, są również smażone, marynowane, duszone z mięsem, w zupie i mieszance hodowlanej. Szczególnie delikatne są grzyby duszone w śmietanie. Możesz polecić te grzyby jako nadzienie do ciast i pierogów.
Zawartość kalorii w szafranowych grzybach mlecznych
Zawartość kalorii w camelinie, a także w innych grzybach, jest niska i wynosi około 20 kcal na 100 g grzybów. Ale solone i marynowane grzyby są dość wysokokaloryczne i mają wyższą wartość odżywczą niż śledzie, jaja kurze i mięso, wołowina. Wegetariański łosoś jest szczególnie ceniony ze względu na zawartość kalorii, ponieważ dla nich wciąż jest cennym źródłem białka.
Szkodzi grzybom
Stosowanie kameliny u niektórych osób może powodować zaparcia i osłabienie mięśni. Zastosowanie tych grzybów stanowi znaczne obciążenie dla układu pokarmowego i może wywołać zaostrzenie zapalenia żołądka, zapalenia trzustki, zapalenia pęcherzyka żółciowego. Nie zaleca się spożywania grzybów szafranowych osobom, które usunęły pęcherzyk żółciowy.
