Frontite

Zapalenie czołowe jest chorobą, w której rozwija się proces zapalny w błonie śluzowej zatoki czołowej (czołowej) nosa.

Zatoki czołowe to sparowane wgłębienia znajdujące się w przedniej kości czaszki po obu stronach linii środkowej. Rozmiary i konfiguracja zatok mają indywidualne cechy u różnych osób. W niektórych przypadkach zatoki czołowe mogą być nierozwinięte lub całkowicie nieobecne. Bliska lokalizacja zatok czołowych do przedniego dołu czaszki i orbit jest obarczona poważnymi powikłaniami zapalenia.

Wszystkie grupy wiekowe są w równym stopniu dotknięte, mężczyźni częściej cierpią na zapalenie zatok czołowych niż kobiety.

Przyczyny i czynniki ryzyka

Najczęstszą przyczyną ostrego zapalenia zatok czołowych jest proces zakaźny, który rozprzestrzenił się na błonę śluzową zatoki czołowej z jamy nosowej w ostrych chorobach układu oddechowego i innych chorobach zakaźnych. Patogenami mogą być wirusy, bakterie lub grzyby mikroskopijne.

Czynniki ryzyka czołowego zapalenia zatok obejmują:

• urazy nosa i / lub zatoki;
• wrodzona lub nabyta skrzywienie przegrody nosowej;
• naruszenie oddychania przez nos (polipy, migdałki, naczynioruchowy nieżyt nosa itp.);
• hipotermia;
• osłabiona odporność;
• ciała obce w jamie nosowej.

Przewlekłe zapalenie zatok czołowych rozwija się na tle niewłaściwego lub przedwczesnego leczenia ostrej postaci choroby, jest ułatwione przez cechy anatomicznej struktury zatok i / lub przegrody nosowej.

Przewlekła postać czołowego zapalenia zatok może przyjmować uparty przebieg z okresowymi nawrotami.

Formy choroby

W zależności od charakteru procesu patologicznego czołowe zapalenie zatok dzieli się na ostre, nawracające, podostre i przewlekłe.

Według rozpowszechnienia:

• jednostronny (lewy lub prawy);
• dwustronne.

W zależności od czynnika etiologicznego:

• bakteryjny;
• wirusowy;
• grzybicze;
• alergiczny
• traumatyczny;
• mieszane

Według ścieżki infekcji:

• rhinogenny - rozwija się na tle nieżytu nosa;
• hematogenny - patogen dostaje się do zatoki czołowej ze strumieniem krwi;
• traumatyczny - występuje w wyniku uszkodzenia czaszki w okolicy zatok czołowych.

Z natury stanów zapalnych:

• katar;
• surowicze;
• ropny;
• polipowaty (torbielowaty).

Ropna postać czołowego zapalenia zatok jest najbardziej niebezpieczna, ponieważ przy nieodpowiednim lub niewystarczającym leczeniu może powodować poważne komplikacje.

Objawy czołowego zapalenia zatok

W ostrym zapaleniu czołowym pacjenci skarżą się na ostry ból w okolicy brwiowej, który nasila się wraz z przechylaniem głowy, podczas snu, z palpacją, może promieniować do okolicy skroniowej i nie jest zatrzymywany przez przyjmowanie leków przeciwbólowych. Objawy zapalenia czołowego obejmują bóle głowy w innym miejscu, nieprzyjemne pękanie w nosie, światłowstręt, ból oczu, obfite wydzielanie z nosa bez zapachu lub z nieprzyjemnym zapachem i cząsteczkami ropy (z ropnym zapaleniem czołowym), trudności w oddychaniu przez nos. Zjawiskom tym towarzyszy gorączka, kaszel z plwociną rano, pogorszenie ogólnego stanu, zaburzenia snu.

W ostrym zapaleniu czołowym pacjenci skarżą się na silny ból w okolicy brwi

Obraz kliniczny przewlekłego czołowego zapalenia zatok u dorosłych jest mniej wyraźny w porównaniu z ostrym. Z reguły przewlekłej postaci choroby towarzyszy stan zapalny innych zatok przynosowych, szczególnie często zapalenie sutka (zapalenie sutka). Ból w czole boli, wzrasta wraz z uciskiem, jego intensywność zmienia się w ciągu dnia. Wyładowanie z nosa często ma nieprzyjemny zapach, zmniejszenie węchu, aż do całkowitej utraty. Obrzęk powiek wskazuje na rozprzestrzenienie się patologicznego procesu na orbitę. W przypadku przewlekłego czołowego zapalenia zatok charakterystyczne są naprzemienne okresy zaostrzeń i remisji. Oznakami zapalenia zatok czołowych podczas remisji może być uczucie ciężkości w okolicy brwi, zmniejszenie zapachu, wydzielina z nosa.

Cechy kursu czołowego u dzieci

U dzieci w wieku 5-7 lat zatoki czołowe nie są rozwinięte, więc nie cierpią na zapalenie zatok czołowych, chorobę wykrywa się w szkole podstawowej i okresie dojrzewania. Izolowane zapalenie zatok czołowych jest rzadkie u dzieci; znacznie częściej przednie zapalenie zatok w tej grupie wiekowej jest diagnozowane jako składnik zapalenia pansinus.

Zapalenie czołowe może być spowodowane przez wirusy, bakterie lub grzyby mikroskopijne.

Ogólnie rzecz biorąc, dzieci charakteryzują się ciężkim przebiegiem czołowego zapalenia zatok z obustronnym uszkodzeniem zatok, obraz kliniczny jest podobny do ostrych infekcji dróg oddechowych, jednak zapalenie zatok przynosowych jest alarmujące, po pierwsze, czas trwania choroby jest dłuższy niż ostre infekcje dróg oddechowych. Specyficzne objawy czołowego zapalenia zatok u dzieci obejmują:

• uporczywy ból głowy, nasilony ruchami głowy;
• ból w rzucie zatok czołowych, nasilony przez ucisk;
• ropne wydzielina z nosa;
• głos nosowy;
• łzawienie
• kaszel rano;
• zatkany nos i uszy.

U dzieci zapalenie zatok czołowych jest ciężkie z obustronnym uszkodzeniem zatok

W niektórych przypadkach zapalenie spojówek rozwija się u dzieci przeciwko czołowemu zapaleniu zatok.

Istnieje również wiele niespecyficznych objawów choroby:

• wzrost temperatury ciała (rzadko powyżej 38,5 ° C);
• bladość skóry;
• trudność lub całkowita niemożność oddychania przez nos;
• obrzęk;
• zmniejszony apetyt;
• słabość, zmęczenie;
• drażliwość;
• zaburzenia snu.

Zapalenie czołowe u dzieci ma skłonność do rozprzestrzeniania się na inne zatoki przynosowe (jeśli zostało wyizolowane), a także do szybkiego przepływu do postaci przewlekłej.

Diagnostyka

Diagnoza opiera się na wynikach następujących badań:

• badanie historii (obecność poprzedniej choroby układu oddechowego, zapalenie zatok o innej lokalizacji, czas trwania objawów itp. d.);
• obiektywna inspekcja;
• badanie rinoskopowe (pomaga ustalić obecność procesu zapalnego w jamie nosowej);
• badanie bakteriologiczne wydzieliny z nosa (umożliwia identyfikację zakaźnego patogenu, określenie jego wrażliwości na leki przeciwbakteryjne);
• ogólna i biochemiczna analiza krwi, analiza moczu (określa objawy procesu zapalnego, pozwala ocenić ogólny stan organizmu);
• Badanie rentgenowskie (pozwala na różnicową diagnostykę ropnego zapalenia czołowego i nie ropnych postaci choroby, zmian innych zatok, w celu ustalenia obecności skrzywienia przegrody nosowej);
• rezonans magnetyczny lub tomografia komputerowa (pomagają zidentyfikować anatomiczne cechy nosa i zatok przynosowych oraz występowanie procesu patologicznego).

Badanie Rhinoskopowe wykazuje zapalenie jamy nosowej z czołowym zapaleniem zatok

W razie potrzeby można zastosować dodatkowe badania:

• analiza cytologiczna zawartości jamy nosowej;
• scyntygrafia;
• termografia;
• diafanoskopia itp.

Wszystkie grupy wiekowe są w równym stopniu dotknięte, mężczyźni częściej cierpią na zapalenie zatok czołowych niż kobiety.

Diagnostyka różnicowa czołowego zapalenia zatok jest konieczna w przypadku chorób zapalnych innych zatok przynosowych, nerwobólu nerwu trójdzielnego, zapalenia błon oponowych itp.

Leczenie zapalenia czołowego

Leczenie czołowego zapalenia zatok wybiera się w zależności od postaci choroby, rozpowszechnienia procesu patologicznego, wieku, ogólnego stanu pacjenta i innych czynników.

Ostre zapalenie zatok czołowych jest wskazaniem do hospitalizacji w szpitalu laryngologicznym.

Aby zmniejszyć obrzęk błony śluzowej nosa i zatok w celu stworzenia warunków do wypływu patologicznej zawartości z zapalonych zatok czołowych, miejscowe środki zwężające naczynia krwionośne są stosowane do smarowania błon śluzowych jamy nosowej (leki te są również stosowane w postaci kropli i aerozoli). Po usunięciu obrzęku do zatok wprowadza się leki antyseptyczne, przeciwzapalne.

Krople zwężające naczynia krwionośne pomagają wyeliminować obrzęk błony śluzowej nosa i rozpocząć główne leczenie czołowego zapalenia zatok.

Ogólna terapia ostrego czołowego zapalenia zatok polega na stosowaniu leków przeciwbakteryjnych o szerokim spektrum działania, leków przeciwhistaminowych i przeciwzapalnych.

Oprócz leczenia farmakologicznego zapalenia czołowego można zastosować metody fizjoterapeutyczne, takie jak laseroterapia, terapia UHF, elektroforeza lekami itp.

Ropna postać czołowego zapalenia zatok jest najbardziej niebezpieczna, ponieważ przy nieodpowiednim lub niewystarczającym leczeniu może powodować poważne komplikacje.

W przypadku nieskuteczności leczenia zachowawczego, pojawienia się powikłań i wyraźnego pogorszenia stanu pacjenta wskazana jest interwencja chirurgiczna (trepanopunktura). Dzięki trepanopunkturze przeprowadza się penetrację zatoki czołowej przez część kości czołowej o najmniejszej grubości. Manipulację można wykonać na dwa sposoby - poprzez przebicie tkanki kostnej lub wiercenie. Po usunięciu patologicznego sekretu zatokę myje się roztworem antyseptycznym, traktuje lekiem przeciwbakteryjnym i przeciwzapalnym. Przy odpowiedniej pielęgnacji miejsca nakłucia nakłucie goi się bez blizny i blizny. W niektórych przypadkach operację przeprowadza się metodą endoskopową. Jeśli wszystkie inne metody są nieskuteczne, uciekają się do trepanacji zatoki czołowej: po rozcięciu skóry za pomocą skalpela zatokę otwiera się, myje środkiem antyseptycznym, instaluje się w kanale łączącym zatokę czołową z jamą nosową, plastikową rurkę do drenażu, a następnie nacięcie jest zszywane.

W leczeniu przewlekłego zapalenia czołowego ogólnie stosuje się to samo podejście, jednak lek przeciwbakteryjny jest wybierany z uwzględnieniem wrażliwości na niego czynnika zakaźnego, terapia przeciwzapalna odbywa się za pomocą leków glukokortykoidowych. Witaminy i inne leki są przepisywane, które pomagają wzmocnić układ odpornościowy. Fizjoterapia zapewnia również pozytywny efekt (magnetoterapia, promieniowanie ultrafioletowe itp.).

Leczenie ostrego czołowego zapalenia zatok trwa od kilku dni do tygodnia, przewlekłe - 1-2 tygodnie lub dłużej.

Możliwe komplikacje i konsekwencje

W przypadku braku niezbędnego leczenia ostre zapalenie zatoki czołowej może przekształcić się w postać przewlekłą - jest to najczęstsze powikłanie. Zapalenie przednie może być również skomplikowane przez następujące warunki:

• zanik błony śluzowej nosa;
• zapalenie spojówek;
• ropowica oczodołu;
• zmniejszona ostrość wzroku;
• światłowstręt;
• zapalenie ucha środkowego;
• udział w procesie zapalnym innych zatok przynosowych;
• posocznica
• uporczywe bóle głowy;
• pogorszenie węchu; i inni

Na tle zaburzeń oddychania przez nos może rozwinąć się przewlekła niedotlenienie, co dodatkowo może prowadzić do wystąpienia zespołu obturacyjnego bezdechu sennego („zaburzenie oddychania podczas snu”). Zaangażowanie w patologiczny proces nerwu wzrokowego jest obarczone spadkiem, aw ciężkich przypadkach utratą wzroku. Wraz z rozprzestrzenianiem się stanu zapalnego w głębi czaszki mogą rozwinąć się zagrażające życiu stany, takie jak rhinogenne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, ropień mózgu, zapalenie mózgu, ropne zapalenie kości czaszki itp.

Prognoza

Przy odpowiednim i odpowiednim leczeniu rokowanie jest korzystne. Przewlekła postać czołowego zapalenia zatok może przyjmować uparty przebieg z okresowymi nawrotami.

Powikłania śródczaszkowe czołowego zapalenia zatok charakteryzują się niekorzystnym rokowaniem i mogą prowadzić do śmierci.

Zapobieganie

1. Terminowe leczenie chorób układu oddechowego.
2. Hartowanie ciała.
3. Dobre odżywianie.
4. Odmowa złych nawyków.
5. Unikanie hipotermii.